1 / 38

Instrumenty strunowe

Instrumenty strunowe. opr. Monika Wojciechowska. Instrumenty strunowe (chordofony) – to instumenty, w których źródłem dźwięku jest drgająca struna.

austin
Download Presentation

Instrumenty strunowe

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Instrumenty strunowe opr. Monika Wojciechowska

  2. Instrumenty strunowe (chordofony) – to instumenty, w których źródłem dźwięku jest drgająca struna. Instrumenty strunowe należą do najstarszych instrumentów muzycznych. Najstarszy znany wizerunek instrumentu strunowego pochodzi z malunków odkrytych we francuskich jaskiniach. Przedstawiają one mężczyznę grającego na jednostrunowym instrumencie za pomocą smyczka. Pierwsze instrumenty strunowe przypominające współczesne odpowiedniki z grupy szarpanych powstały na Bliskim Wschodzie już w trzecim tysiącleciu p.n.e., skąd w wyniku ekspansji kulturowej dotarły także do Europy dzielą się na: szarpane smyczkowe uderzane POWRÓT

  3. Instrumenty Szarpane muzyczne instrumenty strunowe, w którym wzbudzenie drgań struny odbywa się poprzez jej szarpnięcie. Gitara Harfa Klawesyn Lira Lutnia Cytra Banjo Mandolina Ukulele POWRÓT

  4. Banjo muzyczny instrument strunowy z grupy szarpanych. Posiada okrągłe pudło rezonansowe przypominające tamburyn. Struny rozpięte są wzdłuż gryfu z progami, przy czym jedna z nich - krótsza - przeznaczona jest do gry kciukiem, natomiast na pozostałych czterech gra się prosty akompaniament. POWRÓT

  5. Cytra (z gr. kitara) - ludowy strunowy instrument muzyczny, szarpany o płaskim pudle rezonansowym. Pochodzi z terenów Niemiec i Austrii, popularny również w Indiach pod nazwą Swarmandal. Strojony za pomocą klucza. Rozróżniamy 2 rodzaje cytry: Cytra koncertowa Cytra akordowa POWRÓT

  6. Cytra koncertowa o 5 strunach na gryfie podobnym do gitarowego, służących do chromatycznych chwytów i 27 lub 30 strunach basowych przeznaczonych do akompaniamentu. Struny wiolinowe szarpie się przy pomocy plektronu (kostki), basowe - palcami. Podczas gry instrument leży przed muzykiem. POWRÓT

  7. Cytra akordowa o większych rozmiarach od koncertowej, nie posiada progów. Niemożliwe jest więc skracanie strun przy ich pomocy. Podczas gry trzymana jest w sposób podobny jak w grze na harfie, lub podobnie jak cytra koncertowa leży przed muzykiem - na kolanach lub na stole. POWRÓT

  8. Gitara instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym, gryfem i progami na podstrunnicy. Na gitarze gra się palcami, a pomagać sobie można kostką/lub pazurkami Gitara basowa Gitara hawajska Gitara elektryczna Gitara dobro Gitara flamenco POWRÓT

  9. Gitara basowa instrument strunowy szarpany, najczęściej elektryczny, z progami na podstrunnicy (gryfie); stosuje się także gitary basowe bezprogowe (fretles, z ang. fretless). Gitara basowa transponuje – podobnie jak kontrabas – o oktawę w dół. Tradycyjne gitary basowe mają cztery struny g, d, A, E Łączna skala gitary basowej obejmuje dźwięki (w brzmieniu) od E1 do g1, jest więc identyczna ze skalą kontrabasu. Spotyka się także modele 5-strunowe (z dodatkową dolną struną C lub H), 6-strunowe (jak pięciostrunowy plus górna struna C), 8-strunowe (gdzie dla każdej struny 4-strunowej jest dodana druga strojona o oktawę wyżej) oraz 12-strunowe. W muzyce rockowej na gitarze basowej gra basista. POWRÓT

  10. Gitara elektryczna to gitara, w której drgania stalowej struny umieszczonej w polu elektromagnetycznym, są przekształcane w zmiany napięcia elektrycznego, za pomocą przetwornika. POWRÓT

  11. Gitara flamenco Większość gitar flamenco jest wytwarzana z drzewa cyprysowego dlatego w odróżnieniu od gitar klasycznych są wykonane najczęściej w kolorach od jasnożółtego do pomarańczowego. Pudło jest nieznacznie węższe i płytsze od pudła gitary klasycznej. Nieodłącznym elementem gitary flamenco jest golpeador Golpeador nazywany również "Flamenco Tap Plate" lub "Pick Guard" to płytka ochronna wykonana przeważnie z cienkiego samoprzylepnego plastiku - laminatu. Naklejana na płytę wierzchnią gitary w celu ochrony lakieru i płyty przed uderzeniami gitarzysty, który wykonuje technikę golpe czyli uderzenie palcem serdecznym w pudło rezonansowe w celu zaakcentowania, wzmocnienia wybranego dźwięku. POWRÓT

  12. Gitara hawajska wykształciła się w kulturze muzycznej Hawajów. Początkowo, od zwykłej gitary akustycznej różniła się strojem i techniką gry, lecz z czasem przekształciła się w samodzielny instrument. Na gitarze hawajskiej gra się na siedząco trzymając ją na kolanach. Struny dociska się do podstrunnicy za pomocą metalowego lub szklanego przedmiotu, zwykle walca trzymanego w palcach lub szerokiej obrączki na palec założonej. Przedmiot przesuwany wzdłuż struny powoduje wydobywanie z niej przeciągłego, śpiewnego tonu. Liczba strun gitary hawajskiej jest też zmienna i dochodzi do ośmiu. POWRÓT

  13. Gitara dobro gitara akustyczna skonstruowana przez muzyków Georga Beauchampa i Johna Dopyera w 1927 w celu wzmocnienia dźwięku gitary akustycznej. Najważniejszym elementem gitary był opatentowany dysk, opierający się z jednej strony na metalowym pudle rezonansowym, a jednocześnie stanowiący podparcie dla stalowych strun. Dźwięk gitary był bardzo ostry i metaliczny, a jego natężenie było od trzech do pięciu razy większe niż w przypadku zwykłej gitary akustycznej. Gitara zyskała dużą popularność wśród muzyków bluesowych i country swojej epoki. POWRÓT

  14. Harfa instrument strunowy szarpany w kształcie trójkąta, jeden z najstarszych instrumentów muzycznych. Wywodzi się od łuku. Współczesna harfa koncertowa ma 47 strun nastrojonych diatonicznie w Ces-dur i 7 pedałów, służących do przestrajania poszczególnych strun. Harfa pedałowa o podwójnym wcięciu pedałów umożliwia przestrajanie 44 strun (tj. wszystkich z wyjątkiem dwóch najniższych i jednej najwyższej) o jeden lub dwa półtony, a tym samym grę we wszystkich tonacjach POWRÓT

  15. Klawesyn (inaczej: cembalo, clavicembalo, cymbał, harpsichord, klawicymbał) - wynaleziony w epoce renesansu instrument strunowy szarpany wyposażony w klawiaturę. Jego dźwięk, w porównaniu z fortepianem, jest cichy i mało zróżnicowany dynamicznie. POWRÓT

  16. Lira instrument strunowy z grupy chordofonów wywodzący się ze starożytnej Grecji. Ma wąski, czworoboczny rezonator, z którego wychodzą dwa łukowate ramiona połączone poprzeczką. Zaopatrzony w 4 do 10 strun. Początkowo pudło rezonansowe złożone było ze skorupy żółwia. Na lirze grano na dwa sposoby: szarpiąc struny lub uderzając pałeczką (plektronem). Istnieje jeszcze odmiana liry zwana lirą korbową (łac. organistrum). Instrument ten jest zaopatrzony w korbkę przymocowaną do okrągłej tarczy, która wzbudza struny liry. POWRÓT

  17. Lutnia muzyczny instrument strunowy szarpany z grupy chordofonów. Pudło rezonansowe instrumentu z jednej strony jest mocno wypukłe, a gryf zagięty pod kątem 90°. Liczba strun: od 6 do 16. Liczba progów: od 4 do11. Przywieziona do Europy z krajów arabskich we wczesnym średniowieczu. POWRÓT

  18. Mandolina strunowy instrument muzyczny z rodziny szarpanych posiadający cztery pary strun strojonych w kwintach. Skala mandoliny (zakres dźwięków muzycznych) wynosi od g do fis3 POWRÓT

  19. Instrumenty smyczkowe instrumenty muzyczne z grupy chordofonów strunowych, w których struna wprowadzana jest w stan wibracji za pomocą smyczka, przesuwanego po strunie – legato, detaché, lub uderzając w nią włosiem – spiccato. Inną metodą wydobycia dźwięku z instrumentu smyczkowego jest col legno - czyli uderzenie struny drzewcem smyczka lub pizzicato, czyli szarpniecie struny palcem oraz klang (pizzicato bartokowskie, pizzicato à la Bartók) – szrpnięcie struny tak silne, by uderzyła o gryf. dzielą się na: Klasyczne instrumenty smyczkowe Regionalne instrumenty smyczkowe Dawne isntrumenty smyczkowe Elektryczne instrumenty smyczkowe POWRÓT

  20. Smyczek element instrumentu smyczkowego służący do wzbudzania wibracji strun. Smyczek składa się z drzewca będącego elementem nośnym wykonanym z balsy, uchwytu, włosia i śruby naciągowej (żabka), pozwalającej uzyskać odpowiedni naciąg włosia. Włosie w smyczku pochodzi z końskiego ogona. W celu zwiększenia szorstkości włosia i tym samym zwiększenia jego przyczepności do strun naciera się włosie kalafonią. POWRÓT

  21. Klasyczne instrumenty smyczkowe skrzypce wiolonczela altówka kontrabas POWRÓT

  22. Skrzypce są najmniejszym instrumentem z tej grupy, zarazem charakteryzują się najwyższym strojem. Skrzypce składają się z podłużnego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie stylizowanej litery f, gryfu z bezprogową podstrunnicą, zakończonego główką w charakterystycznym kształcie ślimaka. Struny, podparte na mostku, napinane są za pomocą klinowych naciągów. Struny skrzypiec, niegdyś wykonywane z preparowanych jelit zwierzęcych, dziś niemal wyłącznie wykonywane są ze stali. Instrument posiada cztery struny normalnie strojone w kwintach do następujących dżwięków (począwszy od najniżej strojonej) - g, d1, a1, e2 i obejmuje zakres dźwięków od g do e4. POWRÓT

  23. Altówka muzyczny instrument strunowy z grupy chordofonów smyczkowych. Altówka jest nieco większa od skrzypiec, ma niższy, głębszy i łagodniejszy ton. Instrument posiada cztery struny normalnie strojone w kwintach do następujących dżwięków (począwszy od najniżej strojonej) - c, g, d1, a1 i obejmuje zakres dźwięków od c do a3. Technika gry na altówce jest taka sama jak na skrzypcach, altowiolista gra z nieco większym oparciem. Smyczek jest identycznej długości jak u skrzypka. POWRÓT

  24. Wiolonczela tenorowo-basowy, instrument strunowy z grupy smyczkowych. Instrument ma cztery struny normalnie strojone w kwintach do następujących dźwięków (począwszy od najwyżej strojonej) - a, d, G, C, i obejmuje zakres dźwięków od C do a2. Na wiolonczeli gra się siedząc, obejmując udami pudło rezonansowe. Gryf wznoszący się pionowo w górę znajduje się na wysokości przedramienia i ramienia. Wiolonczela posiada piękne, niskie, melancholijne brzmienie, choć w wysokim rejestrze brzmi jasno, czasem nawet „błyskotliwie”. POWRÓT

  25. Kontrabas muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych; jest największym instrumentem tej grupy. Instrument posiada cztery struny strojone w kwartach (począwszy od najniżej strojonej): E, A, D , G i obejmuje zakres dźwięków od E do g1 Ma trochę inną budowę niż pozostałe instrumenty smyczkowe. Gra się na nim stojąc. POWRÓT

  26. Regionalne instrumenty smyczkowe Gęśle prastary słowiański instrument strunowy Basetla swym kształtem przypomina wiolonczelę. Posiada od 2 do 4 strun POWRÓT

  27. Elektryczne instrumenty smyczkowe Skrzypce elektryczne w przeciwieństwie do akustycznych nie posiadają pudła rezonansowego (soundbox), które wzmacnia drgania strun i wypromieniowuje dźwięk. W przypadku skrzypiec elektrycznych rolę tę spełniają głośnik i wzmacniacz elektro-akustyczny. Często skrzypce elektryczne mają wiecej niz 4 struny. Najczęściej dodawana jest struna "C"( o kwintę niżej niż struna "G" ) POWRÓT

  28. Dawne instrumenty smyczkowe Rebec pochodzenia arabskiego lub bizantyjskiego o owalnym pudle w kształcie gruszki, posiadający trzy struny. Lira da braccio posiadający pudło rezonansowe o kształcie zbliżonym do skrzypiec. Posiadał zwykle 5 strun melodycznych strojonych w kwartach i kwintach i 2 struny burdonowe strojone w oktawach. Viola da gamba Viola d’amore POWRÓT

  29. Rebec POWRÓT

  30. Lira da braccio POWRÓT

  31. Viola da gamba POWRÓT

  32. Viola d’amore POWRÓT

  33. Ukulele Mała gitara hawajska z czterema strunami (a, d1, fis1, h1) POWRÓT

  34. Instrumenty strunowe uderzane klawiszowe instrument strunowy, w którym wibracja strun wzbudzana jest uderzeniem młoteczka. Młoteczki mogą być trzymane w dłoniach lub być częścią mechanizmu uruchamianego przez klawiaturę. Fortepian Pianino Klawikord POWRÓT

  35. Klawikord najstarszy instrument klawiszowy, wynaleziony w XIV wieku. Struny wprawiane są w ruch za pomocą tangentów (listewek), które naciskają i dzielą struny po przyciśnięciu klawiszy. Powoduje to, że dźwięk wydawany przez klawikord jest bardzo cichy. Ma tylko jedną klawiaturę o zakresie 4 oktaw. POWRÓT

  36. Pianino Zasada działania jest identyczna jak w fortepianie z tą różnicą, że rama ze strunami jest położona pionowo a nie poziomo, co powoduje, że również sam instrument jest wyższy od fortepianu, za to znacznie od niego krótszy. POWRÓT

  37. Fortepian W fortepianie struny rozpięte na stalowej ramie uderzane są młoteczkami wyściełanymi filcem. Naciśnięcie klawisza powoduje uderzenie młoteczka w strunę, POWRÓT

  38. Dziękuję za uwagę

More Related