1 / 36

PRAWA I OBOWIĄZKI DYREKTORA JAKO FUNKCJONARIUSZA PUBLICZNEGO OCHRONA NAUCZYCIELA

PRAWA I OBOWIĄZKI DYREKTORA JAKO FUNKCJONARIUSZA PUBLICZNEGO OCHRONA NAUCZYCIELA. PODSTAWY PRAWNE. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r Kodeks postępowania karnego

Download Presentation

PRAWA I OBOWIĄZKI DYREKTORA JAKO FUNKCJONARIUSZA PUBLICZNEGO OCHRONA NAUCZYCIELA

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PRAWA I OBOWIĄZKI DYREKTORA JAKO FUNKCJONARIUSZA PUBLICZNEGOOCHRONA NAUCZYCIELA

  2. PODSTAWY PRAWNE Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r Kodeks postępowania karnego Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r.Kodeks postępowania cywilnego

  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny art. 115 § 13 ust.  6  Funkcjonariuszem publicznym jest osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej-( jednostka oświatowa)

  4. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 Karta Nauczyciela art. 63. Nauczyciel korzysta w związku z pełnieniem obowiązków służbowych z prawa do ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy państwowych. Organ prowadzący szkołę obowiązany jest z urzędu występować w obronie nauczyciela, gdy ustalone dla nauczyciela uprawnienia zostaną naruszone.

  5. OCHRONA PRAWNAFUNKCJONARIUSZA PUBLICZNEGO W ZWIĄZKU Z PEŁNIENIEM CZYNNOŚCI SŁUŻBOWYCH

  6. art. 222 kk Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wywołało niewłaściwe zachowanie się funkcjonariusza lub osoby do pomocy mu przybranej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

  7. Przestępstwo to nie wiąże się z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia – nie powoduje zmian anatomicznych ani fizjologicznych organizmu. Naruszenie nietykalności cielesnej nie pozostawia na ciele śladów lub są one jedynie nieznaczne i przemijające ( siniaki, zaczerwienienia, zadrapania ). Typowe działania to: • uderzenie, • kopnięcie, • popchnięcie, • przewrócenie, • pociągnięcie za włosy, • oplucie, • rzucenie w osobę jakimś przedmiotem, • oblanie wodą lub nieczystościami.

  8. art. 223 kk Kto, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami lub używając broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu albo środka obezwładniającego, dopuszcza się czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

  9. Czynna napaść oznacza energiczne, zaczepne, gwałtowne działanie podjęte z zamiarem wyrządzenia fizycznej krzywdy, uszczerbku na zdrowiu lub zadania bólu, przy czym obrany cel nie musi zostać osiągnięty. Przesłankami odpowiedzialności jest ( wskazuje to przepis ) użycie niebezpiecznego narzędzia lub działanie wspólne i w porozumieniu z innymi osobami.

  10. art. 224 kk. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe organu administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego,podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Tej samej karze podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest skutek określony w art. 156 §1kk lub w art. 157 § 1kk, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

  11. art. 226 kk Kto znieważa funkcjonariusza publicznego albo osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie,karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

  12. Zniewaga, to zachowanie wyrażające pogardę dla innej osoby wyrażoną zwykle w postaci epitetu słownego, ale można ją też wyrazić: pismem, wizerunkiem, obelżywym gestem, działaniem lub zaniechaniem. O uznaniu danego zachowania za zniewagę decydują utrwalone zwyczaje społeczne, a nawet środowiskowe. Zniewaga może być dokonana w obecności osoby znieważonej albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do tej osoby dotarła.

  13. art. 229 kk. 1 Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.  3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub udziela albo obiecuje udzielić takiej osobie korzyści majątkowej lub osobistej za naruszenie przepisów prawa podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.  4. Kto osobie pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. 

  14. PRZEPISY OGÓLNE ZWIAZANE Z OCHRONĄ PRAWNĄ

  15. art. 216 kk 1.Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2.Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego

  16. art. 217 kk Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

  17. art. 191.kk Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

  18. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRAWNA

  19. Nauczyciele korzystając z gwarancji ochrony przeznaczonej dla funkcjonariuszy publicznych , funkcjonariuszami publicznymi nie są i nie dotyczy ich odrębny reżim prawny dotyczący przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy publicznych takich jak nadużycie funkcji, ujawnienie informacji służbowych, czy też informacji uzyskanych w wyniku czynności służbowych Nie stosuje się również do nich rozszerzenie odpowiedzialności karnej za nadużycie stanowiska, przekroczenie uprawnień, niedopełnienie obowiązku

  20. art. 228  kk 1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.  3. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.  4. Karze określonej w § 3 podlega także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub takiej korzyści żąda. 5. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową znacznej wartości lub jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. 

  21. W ramach przestępstwa łapownictwa biernego określonego w art.228 k.k. mieszczą się następujące czyny: 1. Przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej (§1); 2. Przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicę za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa (§3); 3. Uzależnienie wykonania czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub takiej korzyści żądanie(§4). • Nadużycie władzy przez kierownika administracji rządowej lub samorządowej

  22. Przez „korzyść majątkową” należy rozumieć każde dobro, jakie jest w stanie zaspokoić określoną potrzebę, a jego wartość da się wyrazić w pieniądzu. Może ją stanowić nie tylko przyrost majątku osoby otrzymującej tę korzyść, ale również wszystkie korzystne dla niej umowy, np. pożyczki, kredyty, czy też umowy zlecające wykonanie określonych czynności (prac). Pod pojęciem „korzyści osobiste” ujmowane jest natomiast wszystko to, co traktowane jest jako korzystne i zaspokajające pewną potrzebę przyjmującego ją, ale nie dające się wprost przeliczyć na pieniądze, np. protekcja, tytuł honorowy lub odznaczenie, wyuczenie pewnej umiejętności, stosunek seksualny.

  23. Przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy musi pozostawać w związku z pełnieniem przez sprawcę funkcji publicznej. Może to nastąpić w związku z załatwieniem konkretnej sprawy (przed, w czasie lub po jej załatwieniu).  Nie wypełnia natomiast znamion tego przestępstwa zachowanie sprawcy pełniącego funkcję publiczną, który przyjmuje korzyść za załatwienie komuś prywatnie sprawy w danej instytucji, nie związanej z wykonywaną przez niego funkcją publiczną.

  24. art. 231.kk !!! NADUŻYCIE WŁADZY LUB PRZEKROCZENIE UPRAWNIEŃ (potocznie) Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. np.niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów ustawy, rozporządzeń wykonawczych, regulaminów, statutów, a także z istoty zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji, przekroczenie uprawnień- podjecie czynności , do której podjęcia nie było podstawy faktycznej lub prawnej. Aby przypisać sprawcy odpowiedzialność za to przestępstwo, trzeba ustalić podstawę oraz zakres jego uprawnień i obowiązków

  25. PODSTAWY PRAWNE OBOWIĄZKU SPRAWOWANIA OPIEKI NAD DZIECKIEM

  26. OSOBY ZOBOWIĄZANE DO OPIEKI I NADZORU Z MOCY UMOWY • Umowa zawarta miedzy rodzicem/ innym opiekunem • prawnym, a osobą świadczącą rodzaj usługi na rzecz • dziecka, np: • umowa umieszczenia dziecka w prywatnym pensjonacie, • umowa dziecka o naukę w prywatnej szkole, • umowa z opiekunką o sprawowanie pieczy nad dzieckiem pod nieobecność rodziców/innych opiekunów prawnych itp. OSOBY SPRAWUJĄCE OPIEKĘ I NADZÓR BEZ UMOCOWANIA USTAWOWEGO CZY UMOWNEGO KREWNI (dziadkowie, starsze rodzeństwo itp.) OJCZYM/MACOCHA RODZIC POZBAWIONY WŁADZY RODZICIELSKIEJ.

  27. OSOBY ZOBOWIĄZANE DO OPIEKI I NADZORU Z MOCY USTAWY • RODZICE/INNI OPIEKUNOWIE PRAWEM USTANOWIENI Dzieckopozostaje podopieką rodziców (opiekunów) do chwili uzyskaniapełnoletniości ( art. 92 krio), do tej chwili ich obowiązkiem jest, m.in.: • sprawowanie pieczy nad jego osobą i majątkiem, • dbanie o jego dobro, • kierowanie jego postępowaniem, • wychowanie (m.in.zapobieganie wyrządzaniu szkód osobom trzecim przez stosowanie w ramachprocesów wychowawczych odpowiednichpouczeń, zaleceń, zakazów, sankcji).

  28. B.INNE OSOBY NA PODSTAWIE OKREŚLONYCH PRZEPISÓW (NAUCZYCIELE/LEKARZE itp.) • …Dyrektor sprawuje opiekę nad dziećmi i młodzieżą uczącą się w szkole (art.7 pkt1 kn). • Nauczyciel obowiązany jest: rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę ( art.6 kn).

  29. ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI

  30. OSOBY ZOBOWIĄZANE DO NADZORU I SPRAWOWANIA PIECZY Za szkody wyrządzone przez małoletniego nie ponoszącego odpowiedzialności, odpowiadają osoby, które z mocy ustawy lub umowyzobowiązane są do nadzoru nadnim a także osoby wykonujące bez takiego obowiązku stałą pieczę nad nieletnim (art.427kc).

  31. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty art.5 ust. 7 Organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność (z pkt. widzenia odpowiedzialności cywilnej za wynikła szkodę) Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki

  32. Wyrok 5 sierpnia 1971 r., ICR 301/71 Szkoła ma prawo bronić się przed zdarzającymi się przejawami dążenia do nieusprawiedliwionego przerzucania na nią opieki nad dziećmi, jednak obrona taka nie może prowadzić do sytuacji . W której dziecko, zwłaszcza w młodszym wieku, byłoby z tego powodu w ogóle pozbawione pieczy. Wymaga wiec to takiego zorganizowania pracy szkoły , by na jej terenie mogli znajdować się tylko uczniowie , którzy sa do tego uprawnieni i względem których funkcjonariusze szkoły maja możność sprawowania nadzoru, w zakresie niezbędnym ze względu na ich wiek

  33. Wyrok 16 stycznia 1974 r., II CR 482/73 Do podstawowych obowiązków administracji szkolnej należy zapewnienie bezpieczeństwa młodzieży szkolnej w czasie jej przebywania w szkole. Takie same wymagania dotyczą administracji przedszkoli. Obejmują one w szczególności obowiązek zastosowania takich urządzeń przeznaczonych do ćwiczeń i zabaw dziecięcych, których konstrukcja zapewnia dzieciom pełne bezpieczeństwo i nie grozi nieszczęśliwym wypadkiem. Jeżeli korzystanie z tych urządzeń grozi niebezpieczeństwem , to skarb państwa nie może uwolnić się od odpowiedzialności za szkodę poniesiona przez dziecko w następstwie ich używania przez powołanie się na to, ze urządzenie zostało wykonane przez przedsiębiorstwo lub zakład , które w zakresie swojej działalności gospodarczej wyrabiają tego rodzaju przedmioty

  34. Wyrok 9 czerwca 1951 CR 1515/51 odpowiedzialny jest wychowawca, który nie uczynił wszystkiego , co leżało w jego mocy , by zapobiec nieszczęśliwemu wypadkowi wynikłemu wskutek tego, że dzieci bawiły się w sposób dla nich i dla osób trzecich niebezpieczny

  35. art. 572. kpc 1. Każdy, komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy. 2. Obowiązek wymieniony w § 1 ciąży przede wszystkim na urzędach stanu cywilnego, sądach, prokuratorach, notariuszach, komornikach, organach samorządu i administracji rządowej, organach Policji, placówkach oświatowych, opiekunach społecznych oraz organizacjach i zakładach zajmujących się opieką nad dziećmi lub osobami psychicznie chorymi.

  36. art. 304 § 2 kpk Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego dościgania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.

More Related