Το εγχειρίδιο ιστορίας GCSE Modern World History του Ben Walsh

1. Το εγχειρίδιο ιστορίας GCSE Modern World Historyτου Ben Walsh Εργασία στα πλαίσια του μαθήματος Διδακτική των Κοινωνικών Επιστημών με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Μαρία Ρεπούση Θεματική περιοχή: «Αναζητώ ένα εγχειρίδιο ιστορίας άλλης χώρας και το παρουσιάζω» Ομάδα Εργασίας Βαλαβάνης Ευάγγελος (ΑΕΜ 7558) Νικητίδου Μαρία (ΑΕΜ 7474) Φασιλή Κοντοχρήστου Αναστασία (ΑΕΜ 7543) B’ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΤΟΣ 2009-2010

2. Πρόλογος • Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Αγγλία • GCSE Modern World History • Εισαγωγικά στοιχεία • Περιεχόμενα ενοτήτων • Τα στοιχεία των κεφαλαίων • Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918 • Η αφήγηση του συγγραφέα (κύριος κορμός) • Πηγές και ασκήσεις • Συμπεράσματα • Βιβλιογραφία Περιεχόμενα Εργασίας

3. Η παρούσα εργασία πραγματοποιείται στα πλαίσια του μαθήματος Διδακτική των Κοινωνικών Επιστημών με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Ρεπούση. Στόχος της είναι η παρουσίαση της λογικής με την οποία είναι δομημένο το εγχειρίδιο ιστορίας GCSE Modern World Historyτου Ben Walshκαι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τα θέματα ιστορικής γνώσης (δηλωτική, μεθοδολογική). Αρχικά γίνεται μια συνοπτική αναφορά στο κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος της Αγγλίας που αφορά την υποχρεωτική εκπαίδευση. Ακολουθεί η παρουσίαση εγχειριδίου με αναφορά στα στοιχεία που συνθέτουν κάθε κεφάλαιο. Έπειτα γίνεται αναλυτική παρουσίαση του 2ου κεφαλαίου Britain and The First World War: 1914-1918, αρχικά του κύριου κορμού που αποτελεί την αφήγηση του συγγραφέα και έπειτα των πηγών και των ασκήσεων. Τέλος, διατυπώνονται ορισμένα συμπεράσματα. Πρόλογος

4. Στην Αγγλία η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για τα παιδιά ηλικίας 5 έως 16 ετών.Κατόπιν, οι μαθητές μπορούν να συνεχίσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για άλλα δύο χρόνια, και να αποκτήσουν πιστοποίηση τύπου Α. Πρόσφατα με την ‘Education and Skills Act 2008’, τα όρια της υποχρεωτικής εκπαίδευσηςεπεκτάθηκαν έως τα 18 έτη. H συγκεκριμένη αλλαγή θα μπει σε εφαρμογή μετά το 2013. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Αγγλία

5. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Αγγλία

6. Τί σημαίνει GCSE; General Certificate of Secondary Education. Πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό τίτλο που αφορά συγκεκριμένο αντικείμενο σπουδών και χορηγείται κατόπιν εξετάσεων. Για την απόκτησή του δίνουν εξετάσεις συνήθως οι μαθητές ηλικίας 14 με 16, όσοι δηλαδή φοιτούν στο επίπεδο ‘Key Stage 4’ (Curriculum Years 10 και 11), στην Αγγλία, την Ουαλία και την Βόρια Ιρλανδία (στη Σκωτία ο αντίστοιχος τίτλος είναι το Standard Grade). Ορισμένοι μαθητές αποφασίζουν να δώσουν ένα ή περισσότερα GCSE νωρίτερα ή αργότερα. Ένα από τα αντικείμενα τα οποία εξετάζονται είναι και οι Κοινωνικές Επιστήμες (Social Sciences).Το εγχειρίδιο GCSE Modern World Historyστοχεύει στην προετοιμασία των μαθητών και των μαθητριών για την απόκτηση του GCSE. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Αγγλία

7. Τίτλος: GCSE Modern World History (History In Focus) Συγγραφέας: Ben Walsh Εκδότης: Hodder Education, London Έκδοση 2η, 2001 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ GCSE Modern World History

8. Πού διδάσκεται; Το εγχειρίδιο GCSE Modern World History διδάσκεται στα σχολεία της Αγγλίας για την προετοιμασία των μαθητών για τις εξετάσεις GCSE στο μάθημα ιστορίας. Οι εξετάσεις δίνονται κυρίως από μαθητές ηλικίας 14 με 16 ετών που φοιτούν στο Key Stage 4 (KS4). Ποια περίοδο καλύπτει; Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο καλύπτει την περίοδο από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έως τα τέλη του Ψυχρού Πολέμου. GCSE Modern World History

9. Ποιά είναι η γενική δομή του; Το βιβλίο χωρίζεται σε ενότητες και η κάθε ενότητα σε κεφάλαια και επιμέρους μαθήματα. Στο τέλος του βιβλίου καταγράφονται ορισμένες πιθανές άγνωστες λέξεις σε ένα γλωσσάρι και στο τέλος υπάρχει ευρετήριο. GCSE Modern World History Ακολουθεί παρουσίαση των περιεχομένων των 4 ενοτήτων του εγχειριδίου.

10. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΝΟΤΗΤΩΝ ΕΝΟΤΗΤΑ 1: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1. Οι αιτίες του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου Ποίος φταίει; 2. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος:1914-1918 2.1 Σπάζοντας το αδιέξοδο στο Δυτικό Μέτωπο 2.2 Ο πόλεμος σε άλλα μέτωπα 3. Βρετανική εις βάθος μελέτη 1906-1918 3.1 Πώς και γιατί οι Φιλελεύθεροι βοηθούν τους φτωχούς; 3.2 Πώς και γιατί οι γυναίκες προσπαθούν να κερδίσουν το δικαίωμα ψήφου; 3.3 Το Βρετανικό Εγχώριο Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιο Πολέμου 4. Οι συνθήκες ειρήνης μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Ήταν δίκαιες; GCSE Modern World History

11. ΕΝΟΤΗΤΑ 2: Η ΕΣΣΔ, Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ 5. Η Ρωσία και η ΕΣΣΔ 1905-1941 5.1 Πώς πήραν τον έλεγχο οι Μπολσεβίκοι 5.2 Η Ρωσία του Λένιν 5.3 Στάλιν – επιτυχία ή αποτυχία; 6. Γερμανία 1918-1945 6.1 Η Βάιμαρ Ρεπουμπλίκ και η άνοδος των Ναζί 6.2 Η Γερμανία του Χίτλερ 7. Οι ΗΠΑ 1919-1941 7.1 Πώς ήταν οι ΗΠΑ την δεκαετία του ‘20; 7.2 Η συντριβή της Γουόλ Στρίτ 7.3 Ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ και το New Deal GCSE Modern World History

12. ΕΝΟΤΗΤΑ 3: ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ 1919-1945 8. Η Κοινωνία των Εθνών 8.1 Πόσο επιτυχημένη ήταν η Κοινωνία τη δεκαετία του ‘20; 8.2 Γιατί έπεσε η Κοινωνία τη δεκαετία του ‘30; 9. Αιτίες του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου 9.1 Γιατί κατέρρευσε η ειρήνη στην Ευρώπη το 1939; 9.2 Πώς ο πόλεμος έγινε παγκόσμιος πόλεμος; 10. Ο κόσμος σε πόλεμο 1939-1945 10.1 Γιατί οι Σύμμαχοι νίκησαν το Δεύτερο Παγκόσιο Πόλεμο; 10.2 Το Εγχώριο Μέτωπο 1939-1945: πώς επηρέασε ο πόλεμος τη ζωή στη Βρετανία; GCSE Modern World History

13. ΕΝΟΤΗΤΑ 4: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ 1945-1990 11. Οι αρχές του Ψυχρού Πολέμου: 1945-1949 Ποιός φταίει; 12. Ο Ψυχρός Πόλεμος 1950-1975 Κατάφεραν οι ΗΠΑ να περιορίσουν την εξάπλωση του Κομμουνισμού; 13. Οι ΗΠΑ 1941-1980 Διχασμένο Έθνος; 14. Η Ανατολική Ευρώπη και ο Ψυχρός Πόλεμος 1948-1989 14.1 Πόσο ασφαλής ήταν ο σοβιετικός έλεγχος της ανατολικής Ευρώπης 1948-1968; 14.2 Γιατί ο σοβιετικός έλεγχος της Ευρώπης κατέρρευσε το 1989; GCSE Modern World History

14. FOCUS Είναι το πορτοκαλί πλαίσιο στην αρχή κάθε κεφαλαίου όπου παρατίθενται τα βασικά σημεία του, περιλήψεις των υποκεφαλαίων και συγκεκριμένα δεδομέναιστορικά ερωτήματα. ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ Αφήγηση του συγγραφέα Τα κείμενα του συγγραφέα είναι περιεκτικά, καλογραμμένα και κατανοητά. Έχουν αφηγηματικό χαρακτήρα, δεν περιέχουν πολλές ημερομηνίες και η έκτασή τους σπάνια ξεπερνά τις 4 παραγράφους ανά σελίδα, στοιχεία που τα καθιστούν προσιτά στον αναγνώστη. GCSE Modern World History

15. SOURCES (ΠΗΓΕΣ): Πρωτεύοντα ρόλο στο σχολικό εγχειρίδιο διαδραματίζουν οι ιστορικές πηγές: • γραπτές (π.χ. πηγή 16 στη σελ. 223) • φωτογραφίες (π.χ. πηγή 2 στη σελ. 22) • χάρτες (π.χ. πηγή 4 στη σελ. 4) • σκίτσα (π.χ. πηγή 5 στη σελ. 213) • στατιστικοί πίνακες (π.χ. πηγή 14 στη σελ. 9) • ζωγραφικοί πίνακες (π.χ. πηγή 19 στη σελ. 19) • αφίσες (π.χ. πηγή 12 στη σελ. 306) • αποκόμματα εφημερίδων (π.χ. πηγή 36 στη σελ. 269) • σχεδιαγράμματα (π.χ. πηγή 3 στη σελ. 139) Κάθε ιστορική πηγή συνοδεύεται από σύντομη λεζάντα που την τοποθετεί στο ιστορικό της πλαίσιο, απαντώντας σε μία ή περισσότερες από τις ερωτήσεις ποιος, πού, πότε. Οι πηγές είναι πρωτογενείς (π.χ. πηγή 8 στη σελ. 247) και δευτερογενείς (π.χ. πηγή 62 στη σελίδα 180). Το καθεστώς χρήσης των πηγών είναι λειτουργικό καθώς υπάρχει ερώτηση ή δραστηριότητα για καθεμία από αυτές. GCSE Modern World History

16. Σύντομες ερωτήσεις κατανόησης: Παρατίθενται δίπλα στις εκάστοτε πηγές και εξυπηρετούν την ανάγνωσή τους από τους μαθητές. ACTIVITIES: Ατομικές ή ομαδικές δραστηριότητες που στοχεύουν στην βιωματική αφομοίωση της ιστορικής γνώσης (π.χ. σχεδιασμός αφίσας, οργάνωση συνέντευξης). Οι δραστηριότητες έχουν επαναληπτικό χαρακτήρα και εντοπίζονται συνήθως στο τέλος του εκάστοτε κεφαλαίου. FOCUS TASKS: Ατομικές ή ομαδικές εργασίεςμε τη μορφή ερωτήσεων και ασκήσεων κατανόησης. GCSE Modern World History

17. FACTFILES:Περιεκτικές, συνοπτικά οργανωμένες πληροφορίες σχετικά με κάποιο γεγονός. PROFILES:Συνοπτικά βιογραφικά σημειώματα – προφίλ ιστορικών προσωπικοτήτων GCSE Modern World History

18. Η κατάσταση το 1914 Όταν ο πόλεμος ξέσπασε κατά μήκος της Ευρώπης είχε χαιρετιστεί από ενθουσιασμό. Όλοι πίστευαν ότι θα τελείωνε μέχρι τα Χριστούγεννα( με μια τεράστια νίκη φυσικά). Ο πληθυσμός της Ευρώπης είχε παρασυρθεί από τον πυρετό του πολέμου. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά ήτα γεμάτα με εικόνες από γενναίους, νέους άνδρες πάνω στα άλογα ή ηρωικούς στρατιώτες που πολεμούσαν τον εχθρό. Δεν είχε ξαναγίνει κάποιος πόλεμος στην Ευρώπη που να περιελάμβανε τις μεγάλες(μεγαλύτερες) δυνάμεις μέχρι το 1871. Υπήρχε μια λαμπρή νίκη της Γερμανίας ενάντια στην Γαλλία. Τους περισσότερους πολίτες δεν τους είχε αγγίξει εκείνος ο πόλεμος και οι νέοι άνδρες που κατατάχθηκαν στο στρατό το 1914 δεν είχαν καν γεννηθεί τότε. Είχαν γίνει περισσότεροι πόλεμοι πρόσφατα που είχαν διεξαχθεί πέρα από τον ωκεανό. Η Αγγλία είχε πολλά θύματα από πόλεμο στη Νότια Αφρική. Και οι στρατιώτες και οι πολίτες της Νότιας Αφρικής είχαν υποφέρει πολύ. Βομβαρδισμοί από το πυροβολικό στα Βαλκάνια τον προηγούμενο χρόνο είχαν καταλήξει σε πολλά θύματα . Αλλά ακόμα κι αν κάποιοι έφερναν αυτούς τους πολέμους στο μυαλό τους ,δεν εξέφραζαν τις αμφιβολίες τους δημόσια για την πολιτική το 1914, καθώς πολλοί νέοι άνδρες της Ευρώπης έτρεξαν για να καταταχτούν . Θα είχαν πειστεί ότι ένας σύγχρονος πόλεμος θα ήταν ταχύς . Μερικά λαμπρά μαρς και μία εκπληκτική μάχη θα μπορούσαν να λύσουν το ζήτημα. Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΡΜΟΣ) 2.1 Σπάζοντας το «αδιέξοδο» στο Δυτικό Μέτωπο. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

19. Οι στρατιώτες που έγραψαν τις πηγές 7, 8 και 9 ήταν όλοι νεκροί μέσα σε ένα μήνα. Άλλοι που έφυγαν μακριά για τον πόλεμο γύρισαν πίσω τραυματισμένοι και ανάπηροι. Η πραγματικότητα του πολέμου ήταν διαφορετική από ότι αναμενόταν τον Αύγουστο του 1914. Παρόλη την γρήγορη νίκη τα στρατεύματα αντιμετώπισαν ένα αιματηρό «αδιέξοδο». Οι στρατιώτες στα δυτικό μέτωπο καθηλώθηκαν-παγιδεύτηκαν σε χαντάκια με λάσπες για παραπάνω από τέσσερις μήνες. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

20. Ο πόλεμος στο Δυτικό Μέτωπο φτάνει σε αδιέξοδο Μόλις ανακηρύχθηκε ο πόλεμος, τέθηκε σε λειτουργία το σχέδιο των Γερμανών Schlieffen . Το σχέδιο Schliffen ήταν απλό αλλά ριψοκίνδυνο. Η ιδέα ήταν να στείλει γερμανικά στρατεύματα στο Βέλγιο και γρήγορα να βγάλει την Γαλλία εκτός πολέμου. Η θεωρία ήταν ότι η Ρωσία θα χρειαζόταν πολύ χρόνο για να οργανωθεί- ενεργοποιηθεί( να ετοιμάσει τις δυνάμεις της για πόλεμο). Ήταν ένα στοίχημα «όλα ή τίποτα». Η Γερμανία έπρεπε να φτάσει στο Παρίσι και να κατατροπώσει τη Γαλλία μέσα σε έξι εβδομάδες, έτσι ώστε να στείλει όλα τα στρατεύματα να πολεμήσουν ενάντια στη Ρωσία. Παρ όλα αυτά, η πηγή 11 δείχνει ότι οι Βέλγοι και οι Ρώσοι έκαναν αυτό που ήταν αναμενόμενο σύμφωνα με το σχέδιο Schlieffen. Στην αρχή φαινόταν πως η Γερμανία μπορούσε να κερδίσει. Ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στο Βέλγιο την 4η Αυγούστου. Οι Βέλγοι αντιστάθηκαν ηρωικά στα μέτωπα κοντά στα σύνορα αλλά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την επίθεση των Γερμανών στη συνέχεια. Μαζικοί γερμανικοί βομβαρδισμοί από το πυροβολικό κατέστρεψαν τα βελγικά σύνορα και σύντομα ένας τεράστιος αριθμός από καλά εξοπλισμένο και καλά εκπαιδευμένο πεζικό και ιππικό κινούνταν προς τα γαλλικά σύνορα. Παρ όλα αυτά η αντίσταση του Βελγίου προκάλεσε θετικά συναισθήματα και έδωσε χρόνο στα Βρετανικά και την Γαλλικά στρατεύματα να ετοιμαστούν. Η Βρετανική Εκστρατευτική Δύναμη, οδηγούμενη από τον Sir John French,εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και συνάντησε τους Γερμανούς που προχωρούσαν στο Mons στις 23 Αυγούστου. Αυτή η μικρή αλλά καλά εκπαιδευμένη δύναμη από επαγγελματίες στρατιώτες προκάλεσε στους Γερμανούς μια μεγάλη έκπληξη. Τα στρατεύματα στο Mons ήταν καλά καθοδηγούμενες από τον Lieutenant-General Douglas Haig -να θυμάσαι αυτό το όνομα γιατί θα συναντήσουμε περισσότερα σχετικά με αυτόν αργότερα- και χρησιμοποιούσαν Lee-Enfield. 303τουφέκια σε δράση τα οποία μπορούσαν να προκαλέσουν φωτιά γρήγορα και με ακρίβεια. Γερμανικές αναφορές εκείνης της εποχής έδειξαν ότι εκείνοι νόμιζαν ότι βρίσκονταν αντιμέτωποι ενάντια σε ένα μηχάνημα-όπλο που προκαλούσε φωτιά. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

21. Παρόλη την γρήγορη νίκη, η Βρετανία υπερείχε υπερβολικά αριθμητικά. Στην πραγματικότητα, το καλύτερο που είχαν να κάνουν ήταν να οργανώσουν την υποχώρηση. Αυτοί καθυστέρησαν τους Γερμανούς, αλλά μόνο οι Γάλλοι είχαν αρκετές δυνάμεις έτσι ώστε να σταματήσουν την πρόοδο των Γερμανών .Παρ όλα αυτά οι Γάλλοι αντιμετώπιζαν τα δικά τους προβλήματα. Όταν ο πόλεμος διακόπηκε, οι Γάλλοι ακολούθησαν το σχέδιο τους 17 και εξαπέλυσαν επίθεση στη Γερμανία μέσω Alsace- Lorraine. Την 20ηΑυγούστου οι γερμανικές δυνάμεις καθώς αμύνονταν στα σύνορα διέκοψαν τους Γαλλικά στρατεύματα που επιτίθονταν με πυροβολικά και πυροβόλα φωτιάς. Οι Γάλλοι έχασαν πάνω από 200 000 άνδρες σε 12 μέρες. Αυτοί τώρα εγκατέλειψαν το σχέδιο 17 και επάνδρωσαν ξανά τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν το Παρίσι από τους Γερμανούς που προχωρούσαν. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

22. Η μάχη του Μάρνη Η Γαλλία μπορεί να είχε αμυντική στάση τον Σεπτέμβριο του 1914, αλλά τα πράγματα δεν πήγαιναν τελείως καλά για τη Γερμανία επίσης. Ο γερμανός ανώτατος διοικητής Moltke είχε να διώξει 100.000 στρατεύματα έξω από το στρατό προχωρώντας στο Παρίσι γιατί οι Ρώσοι είχαν κινητοποιηθεί πολύ πιο γρήγορα απ' ότι αναμενόταν και είχαν εισβάλει στη Γερμανία. Αυτό βοήθησε για να βελτιωθεί-επιμηκυνθεί το διάλειμμα που οι Βρετανοί και οι Γάλλια χρειάζονταν. Ο Γερμανικός στρατός αντιμετώπισε επίσης ένα ακόμα πρόβλημα. Η πρόοδος τους ήταν τόσο γρήγορη ου οι προμήθειες φαγητού και πυρομαχικών δεν έφταναν. Οι Γερμανοί στρατιώτες υποσιτίζονταν και ήταν εξουθενωμένοι. Ο Von Kluck, ο γερμανός διοικητής, ότι δεν μπορεί να περάσει γύρω από το Παρίσι σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, και έτσι πέρασε απευθείας μέσα από αυτό. Ενώ οι Γερμανοί προχωρούσαν με τα πόδια , οι Γάλλοι μετέφεραν στρατεύματα στο Παρίσι μέσω του σιδηρόδρομου, και έπειτα μπροστά στα σύνορα, μεταφέροντας επίσης μερικά από αυτά με taxi! Ο γερμανικός στρατός ήταν κουρασμένος και εξαντλημένος .Οι Γάλλοι μάχονταν για να σώσουν την πατρίδα τους. Οι βρετανικές και γαλλικές δυνάμεις ενώθηκαν για να σταματήσουν την πρόοδο των Γερμανών κατά μήκος της γραμμής του ποταμού Marne. Τότε αυτοί αντεπιτέθηκαν και έσπρωξαν τους Γερμανούς πίσω στον ποταμό Aisne. Παρ όλα αυτά, δεν μπορούσαν να τους οδηγήσουν τελείως έξω από τη Γαλλία. Καμία από τις δύο πλευρές δεν μπορούσε να έχει κάποια πρόοδο και μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου στρατεύματα και των δύο πλευρών έσκαβαν εμπόδια για να προστατευθούν από ελεύθερους σκοπευτές και εκρηκτικές οβίδες . λίγο αργότερα, πρόσθεσαν μηχανικά όπλα και αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Μέχρι τώρα, ήταν ένας πόλεμος με κίνηση, αλλά αυτά ήταν τα πρώτα σημάδια του αδιέξοδου -ακινησίας που θα ερχόταν. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

23. Ο αγώνας προς τη θάλασσα. Η μάχη του Μάρνη ήταν ένα ανατρεπτικό στοιχείο. Το σχέδιο Schliefen είχε αποτύχει. Οι Γερμανοί είχαν παγιδευτεί σε έναν πόλεμο από δύο πλευρές-σύνορα. Ακόμα χειρότερα οι γερμανικές αρχές συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να περάσουν μέσα από τις γραμμές των εχθρών. ΟMoltke αντικαταστάθηκε από έναν καινούργιο διοικητή. Ο Falkenhayn αποφάσισε να δοκιμάσει να προσπαθήσει να υπερφαλαγγίσει (να πάει γύρω από τις το τέλος τους) τις γραμμές των εχθρών. Το σχέδιο ξεκίνησε στις 12 Οκτωβρίου. Έγινε γνωστό σαν «ο αγώνας προς τη θάλασσα» Καθώς οι γερμανοί εφόρμησαν δυτικά μέσω της θάλασσας, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι μετακίνησαν τα στρατεύματα για να τους μπλοκάρουν όποτε φαινόταν ότι οι Γερμανοί ήταν έτοιμοι να επιτεθούν. Ένας παρατηρητής της εποχής τους αποκάλεσε ως «οι μάχες μέσω σιδηροδρόμου στη Βόρεια Γαλλία» επειδή και οι δύο πλευρές μετακινούσαν τα στρατεύματά τους μέσω σιδηροδρόμου. Η πρώτη μάχη του Ίπρ, στο Βέλγιο Η κομβική μάχη σε αυτόν προς τη θάλασσα ήταν αρχικά η μάχη στο Ίπρ (υπήρχαν δύο ακόμα αργότερα στον πόλεμο) από τις 12 Οκτωβρίου μέχρι τις 11 Νοεμβρίου 1914. Οι BEF έχασαν περίπου 50 000 άνδρες και οι Γερμανοί περίπου 100 00, αλλά οι Βρετανοί( οδηγούμενοι από τον Lt-Gen. (αρχηγό στην περιοχή)κρατούσαν αυτή τη σημαντική περιοχή. Είχαν τον έλεγχο των αγγλικών καναλιών, λιμανιών το οποίο σήμαινε ότι μπορούσαν να προμηθεύονται με εξοπλισμό και ενισχύσεις . Μέχρι το Νοέμβριο του 1014 υπήρχε ένα αδιέξοδο. BEF είχαν αποδεκατιστεί. Οι Γάλλοι είχαν υποστεί περίπου 1 εκατομμύριο θανάτους ή τραυματισμούς σε μόλις 10 μέρες .Αντίθετα με αυτό ο γαλλικός στρατός προσπάθησε να σπάσει τις γραμμές των γερμανών στο Artois καιChampagne το Δεκέμβριο , αλλά νικήθηκαν με μεγάλες απώλειες. Καθώς τελείωνε το 1914, οι μάχες έφτασαν σε ένα αδιέξοδο- στασιμότητα η οποία κράτησε μέχρι το 1918. Εκατομμύρια στρατεύματα έσκαψαν μια γραμμή από χαρακώματα(χαντάκια) που απλώθηκαν από τα δυτικά των Άλπεων μέχρι την ανατολή. Έγινε γνωστό ως «το Δυτικό Μέτωπο». Στις επόμενες σελίδες θα εξετάσεις τον πόλεμο στο δυτικό μέτωπο με λεπτομέρειες. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

24. Πώς ήταν η μάχη στο Δυτικό Μέτωπο; Ο πόλεμος στο Δυτικό Μέτωπο ήταν ένα νέο είδος μεθόδου πολεμικής σύρραξης. Κανείς δεν είχε ζήσει πόλεμο σαν αυτόν πιο πριν. Τα σχέδια των στρατηγών δεν το είχαν επιτρέψει. Όλοι έπρεπε  να προσαρμοστούν. Τώρα θα εξετάσουμε τις κύριες αλλαγές στις τεχνικές  που αυτή η νέα μέθοδος πολεμικής σύρραξης έφερε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλαγή 1: η μέθοδος των χαρακωμάτων Το πιο προφανές νέο χαρακτηριστικό αυτού του είδους πολεμικής σύρραξης είναι τα χαρακώματα .Σε αντίθεση με τον πόλεμο της κίνησης ,αυτός ήταν στατικός. Τα χαρακώματα ξεκίνησαν ως απλά καταφύγια αλλά μέχρι το 1915 είχαν αναπτυχθεί σε ένα πολυμερές αμυντικό σύστημα. Η πηγή 20 δείχνει μια διατομή από ένα χαράκωμα. Παρ όλα αυτά, η πηγή 22 ίσως δίνει μια καλύτερη εικόνα για το πώς ήταν πραγματικά τα χαρακώματα. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

25. Αλλαγή 2: το πυροβολικό έγινε πιο δυνατό Κατά τη διάρκεια του πολέμου (σχεδόν ολόκληρη) το πυροβολικό μπορούσε να προσφέρει ισχυρό πλήγμα στα χαρακώματα του εχθρού με εκατοντάδες οβίδες. Βομβαρδισμοί του πυροβολικού προκάλεσαν περισσότερα θύματα απ ότι οποιοδήποτε άλλο όπλο. Στην αρχή του πολέμου τα όπλα δεν ήταν και πολύ ακριβή. Με το να πυροβολούν από τις δικές τους γραμμές, το πυροβολικό πολλές φορές βομβάρδιζε τα δικά τους χαρακώματα πριν καταφέρουν να τα συντάξουν σωστά. Μέχρι το τέλος του πολέμου, το πυροβολικό ήταν πολύ μεγαλύτερο και ήταν πολύ πιο ακριβές. Μέχρι το 1918 οι τακτικές του πυροβολικού ήταν πολύ καλά μελετημένες επίσης . το πυροβολικό ήταν το κομβικό όπλο του Μεγάλου Πόλεμου. Καθ όλη τη διάρκεια του πολέμου ένα τεράστιο μέρος της ευρωπαϊκής βιομηχανίας είχε αφιερωθεί στο να φτιάχνει οβίδες για το πυροβολικό. Αλλαγή 3: το ιππικό έχασε τη σημασία του Ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος έδειξε μία άλλη μεγάλη στρατιωτική αλλαγή-την κατάργηση του ιππικού ως μέσο βλάβης για τον μοντέρνο στρατό. Πριν από το 1914 όλες οι πλευρές πίστευαν ότι η ταχύτητα και η κινητικότητα του ιππικού θα μπορούσε να είναι αποφασιστικός (παράγων). Παρ όλα αυτά μόλις δημιουργήθηκαν τα χαρακώματα το ιππικό έγινε πολύ ευάλωτο σε σχέση με το πυροβολικό και τα μαζικά όπλα. Σε μια συγκεκριμένη μάχη ιππικού μόνο τα ε από τα 4 εκατομμύρια άλογα επέζησαν .Ακόμα, άλογα και μουλάρια παρέμειναν ενεργά για να μεταφέρουν προμήθειες και εξοπλισμό σε βαλτώδεις περιοχές του δυτικού μετώπου. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

26. Αλλαγή 4 :το πεζικό έγινε πιο σημαντικό Οι άνδρες του πεζικού ή στρατιώτες που μάχονταν με τα πόδια ήταν η ραχοκοκαλιά του στρατού. Ο σταθερός εξοπλισμός για έναν άνδρα του πεζικού φαίνεται στην πηγή 25. Ατσάλινα κράνη έδιναν κάποια προστασία ενάντια στις οβίδες που εκτοξεύονταν από τους εχθρούς, η οβίδα έγινε βασικός εξοπλισμός το 1916. Τα στρατεύματα  επίσης αυτοσχεδίαζαν τα δικά του όπλα  για τις ανάγκες της νέας μεθόδου πολέμου στα χαρακώματα. Πριν τον πόλεμο, η θεωρία ήταν ότι μία επίθεση στον εχθρό θα οδηγούνταν από το ιππικό. Η δουλειά του πεζικού ήταν να ακολουθήσει το ιππικό και να εφορμούν στις περιοχές που είχαν κατακτηθεί. Αυτοί τότε έπρεπε α υπερασπιστούν την περιοχή σε περίπτωση αντεπίθεσης. Η νέα μέθοδος με τα χαρακώματα άλλαξε το ρόλο του πεζικού δραματικά. Η εφόρμηση  του ιππικού αντικαταστάθηκε από την εφόρμηση  του πεζικού που έγινε η κύρια τακτική που χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο. «Στη μάχη» Μία μεγάλη μάχη συνήθως θα προχωρούσε κάπως έτσι 1) το πυροβολικό της πλευράς που έκανε την επίθεση βομβάρδιζε τα μπροστινά χαρακώματα του εχθρού .Αυτό το αποκαλούσαν «καταιγισμό» 2) μόλις σταματούσε ο καταιγισμός, τα στρατεύματα που θα επιτίθονταν ρίχνονταν στη μάχη -το οποίο σημαίνει, να σκαρφαλώσουν έξω από τα χαρακώματα. Ήταν τώρα ένας αγώνας ανάμεσα σε αυτούς και εκείνους που αμύνονταν , οι οποίοι έπρεπε να αναδυθούν από τα καταφύγιά τους και να στήσουν τα πυροβόλα τους πριν καταφέρουν αυτοί που επιτίθενται να περάσουν πάνω από το αγκαθωτό σύρμα στην περιοχή που δεν ανήκε σε κανέναν. (κενή περιοχή) 3) αυτοί που αμύνονταν συνήθως είχαν το πλεονέκτημα. Αυτοί «καθάριζαν» αυτού που επιτίθονταν με όπλα φωτιάς, μερικές φορές στήνοντας διασταυρούμενα πυρά. 4) Εάν αυτοί που έκαναν την επίθεση είχαν αιχμαλωτίσει κάποιες περιοχές, έπρεπε να τις κρατήσουν. Αυτό γενικά αποδεικνυόταν πιθανό και αυτοί πιέζονταν προς τα πίσω στην αρχική τους θέση. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

27. Tο πυροβόλο ήταν καταστροφικά αποτελεσματικό ενάντια στην εφόρμηση του πεζικού. Μπορούσε να ενεργοποιήσει πάνω από 8 σφαίρες το λεπτό και παραπάνω, και κάθε χαράκωμα είχε μεγάλο αριθμό από πολυβόλα. Κατά την διάρκεια μίας εφόρμησης του πεζικού , αυτό μπορούσε να σκοτώσει ολόκληρη ταξιαρχία σε μερικά λεπτά. Το πυροβόλο το έκανε αναπόφευκτο , το γεγονός ότι οποιαδήποτε επίθεση του εχθρού θα κόστιζε πολλές ζωές. Παρ όλα αυτά, υπήρχε η θεωρία ότι εάν αρκετοί στρατιώτες έκαναν την επίθεση, τότε άσχετα με το πόσοι σκοτώνονταν ή τραυματίζονταν κατά τη διάρκεια, θα υπήρχαν ακόμα αρκετοί άνδρες για να κατακτήσουν τα πυροβόλα στα χαρακώματα των εχθρών. Η επίθεση του πεζικού ήταν η μόνη στρατηγική επίθεσης που είχαν οι αρχές. Πίστευαν ότι εάν το έκαναν αρκετά συχνά, με αρκετούς άνδρες, τότε θα εξουθένωναν τους εχθρούς , και θα μπορούσαν να διέλθουν από τα όριά τους. Παρ όλα αυτά, η ιδέα ότι οι αρχές απλά χαράμισαν ζωές δεν υποστηρίζεται από αποδείξεις. Καθώς ο πόλεμος συνεχιζόταν, οι αρχές δοκίμασαν νέες τακτικές, όπλα και εξοπλισμό. Νέες τεχνικές καμουφλαρίσματος συνηθίζονταν για να προστατεύσουν στρατεύματα και όπλα. Οι επιθέσεις του πυροβολικού και του πεζικού ήταν καλύτερα συγχρονισμένες. Στα στρατεύματα δίνονταν μάσκες για τα αέρια. Μία από τις πιο πολλά υποσχόμενες εφευρέσεις ήρθε πολύ αργότερα στον πόλεμο: το τανκ. Καθημερινά καθήκοντα: Οι στρατιώτες δεν ξόδευαν όλο τους τον χρόνο κάνοντας επιθέσεις στα χαρακώματα των εχθρών. Εκτός από αυτό. Η περισσότερη δουλειά του πεζικού συμπεριλάμβανε δουλειά που θύμιζε ρουτίνα. Οι στρατιώτες του πεζικού περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους σκάβοντας νέα χαρακώματα ή επιδιορθώνοντας τα παλιά. Αυτοί μετέφεραν (με κάρα) προμήθειες και εξοπλισμό συνεχώς στα χαρακώματα επικοινωνίας. Περνούσαν πολλές ώρες διατελώντας καθήκοντα φρουρού ή ακούγοντας κρυφά τηλεγραφήματα κοντά στα χαρακώματα των εχθρών. Υπήρχαν επίσης ειδικοί του πεζικού που αποκαλούνταν «σκαπανείς ή μιναδόροι». Αυτοί ήταν συνήθως λαγουμιτζήδες που έσκαβαν τούνελ κάτω από τα χαρακώματα των εχθρών και τοποθετούσαν εκεί τεράστιες νάρκες. Το πεζικό επίσης περιστασιακά έφτιαχνε επιδρομές σε μικρές ομάδες στα χαρακώματα των εχθρών- για να αιχμαλωτίσουν φυλακισμένους ή κάποιες ειδικές περιοχές. Οι φυλακισμένοι  παρείχαν πληροφορίες χωρίς αντίτιμο. Εάν κάποια νέα στρατιωτική  μονάδα του εχθρού ήταν στην περιοχή σου-στον τομέα σου, θα μπορούσες σύντομα να αντιμετωπίζεις επίθεση. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

28. Αλλαγή 5: δηλητηριώδη αέρια Η πρώτη επίθεση με δηλητηριώδη αέρια έγινε τον Απρίλιο του 1915. Οι Γερμανοί απελευθέρωσαν χλωρίνη η οποία μεταφέρθηκε με την πνοή του ανέμου κατά μήκος της γης που δεν ανήκε σε κανέναν στα χαρακώματα των εχθρών. Επικράτησε πανικός καθώς οι στρατιώτες έβηχαν, εμφάνιζαν τάση για εμετό και αγωνίζονταν για να αναπνεύσουν. Από εκείνη τη στιγμή οι επιθέσεις με αέρια έγιναν ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό του πολέμου και για τις δυο πλευρές. Αρχικά, ο σκοπός των επιθέσεων με αέρια ήταν να καταστήσουν ανίκανα τα στρατεύματα των εχθρών έτσι ώστε οι δικές τους επιθέσεις με το πεζικό να μπορούν να είναι επιτυχείς. Αργότερα, επιστήμονες και των δυο πλευρών άρχισαν να τελειοποιούν νέα αι περισσότερο θανατηφόρα αέρια όπως το αέριο μουστάρδας , το οποίο είχε μια αρωματική μυρωδιά αλλά έκαιγε, τύφλωνε ή σκότωνε αργά τα θύματα για πάνω από τέσσερις με πέντε εβδομάδες. Παρ όλα αυτά, οι επιστήμονες ανέπτυξαν πολύ αποτελεσματικές μάσκες αερίων. Οι στρατιώτες στα χαρακώματα μπορούσαν να κουβαλήσουν μαζί τους τις μάσκες αερίων στα χαρακώματα όλη την ώρα. Με τον συναγερμό μπορούσαν να τις φορέσουν. Σαν αποτέλεσμα μόνο 3 000 βρετανικά στρατεύματα πέθαναν από αέρια σε ολόκληρο τον πόλεμο. Η κύρια σημασία των αερίων ήταν τα ψυχολογικά της αποτελέσματα. Στρατιώτες που μπορούσαν να αντέξουν έναν μεγάλο χρονικά βομβαρδισμό από πυροβολικό, συχνά ζούσαν με το φόβο μιας επίθεσης με αέρια. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

29. Αλλαγή 6: το τανκ Το τανκ ήταν μια βρετανική εφεύρες. Στην αρχή του πολέμου οι εφευρέτες έδωσαν την ιδέα στους αρχηγούς του στρατού αλλά απορρίφθηκε ως μη πρακτική. Παρ όλα αυτά, ο Winston Churchill, στρατηγός του στρατού, σκέφτηκε ότι η ιδέα ήταν ενδεχόμενη και η διοικητική μονάδα του χρηματοδότησε την ανακάλυψη. Δύο χρόνια αργότερα, τα τανκς χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη μάχη στο Somme. Αυτά προχώρησαν μπροστά από το πεζικό, συντρίβοντας το αγκαθωτό συρματόπλεγμα που χρησιμοποιούνταν αμυντικά και σκοτώνοντας τον εχθρό με πυροβολικά. Αυτά προκάλεσαν συναγερμό για τους Γερμανούς και αναπτέρωσαν το ηθικό των Βρετανικών στρατευμάτων. Σίγουρα αυτό ήταν το όπλο με το οποίο μπορούσαν να επιτύχουν τη διάσπαση των αμυντικών γραμμών του εχθρού! Παρ όλα αυτά τα πρώτα μηχανήματα προχωρούσαν μόνο σε βατό μονοπάτι(που μπορούσε να περπατηθεί). Δεν μπορούσαν να κάνουν πολλούς ελιγμούς και ήταν πολύ αναξιόπιστα- περισσότερα  από τα μισά από αυτά χάλασαν πριν φτάσουν στα χαρακώματα των Γερμανών. Πριν καν περάσει ένας χρόνος, τον Νοέμβριο του 1917 στο Cambrai, αυτά τα τανκς στην πραγματικότητα είχαν μεγάλη επιτυχία. Δυστυχώς ήταν υπερβολικά επιτυχημένα. Πέρασαν μέσα από τις εχθρικές γραμμές τόσο γρήγορα που το πεζικό δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό τους. Μέχρι το 1918, οι γερμανικές δυνάμεις χρησιμοποιούσαν διατρητικά βλήματα στα πυροβόλα που είχαν θανατηφόρα αποτελέσματα. Είχαν επίσης μάθει πώς να προσαρμόζουν γεμάτα όπλα έτσι ώστε να πυροβολούν τα τανκς. Τα τανκς ήταν ουσιαστικά τόσο αδύνατο να χάσουν επειδή ήταν τόσο μεγάλα και αργά. Παρ όλα αυτά το τανκ προσέφερε μια σημαντική τόνωση του ηθικού. Πώς ήταν η ζωή στα χαρακώματα; οι στρατιώτες στο Δυτικό Μέτωπο αντιμετώπιζαν μια μεγάλη ποικιλία εμπειριών, από  ακραία νωθρότητα σε απαίσιο στρες με αφορμή κάποια επίθεση ή βομβαρδισμό από τον εχθρό.    Οι άνθρωπο συχνά πίστευαν ότι οι στρατιώτες στα χαρακώματα περνούσαν όλο τον χρόνο τους σε μάχες, κάνοντας επίθεση στα εχθρικά χαρακώματα. Στην πραγματικότητα, τέτοιες επιθέσεις ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Οι  στρατιώτες περνούσαν πολύ περισσότερο χρόνο περιφρουρώντας, επιδιορθώνοντας τα χαρακώματα , ή απλά προσπαθώντας να ξεκουραστούν ή να κοιμηθούν. Ούτε οι στρατιώτες περνούσαν όλον τον καιρό ους στα χαρακώματα πρώτης γραμμής. Μερικές φορές μπορεί να ήταν 8 μέρες μέσα και 4 μέρες έξω. Μια άλλη διαπραγμάτευση ήταν 3 μέρες στην πρώτη γραμμή και 3 μέρες σε χαρακώματα υποστήριξης, μαζί με 3παραπάνω μέρες στην πρώτη γραμμή και 3 μέρες έξω- πίσω από τις (συνοριακές) γραμμές. Παρ όλα αυτά, κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης επίθεσης όπως η μάχη στοSomme , οι στρατιώτες έπρεπε να βρίσκονται στη πρώτη γραμμή για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ακόμα και στα χαρακώματα της πρώτης γραμμής οι στρατιώτες μπορούσαν να περάσουν μέρες χωρίς να δουν κανέναν στρατιώτη εχθρό. Επίσης, κάνοντας τις δουλειές για τα χαρακώματα μπορούσαν επίσης να γράψουν γράμματα ή ημερολόγια. Πολλοί στρατιώτες ακόμα ξεκίνησαν διαδρομές για να παίρνουν απαντήσεις και να περάσει η ώρα. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

30. Εκατομμύρια ανδρών και χιλιάδες άλογα ζούσαν μαζί. Υγειονομικές εγκαταστάσεις ήταν αυτοσχέδιες. Το καλοκαίρι η μυρωδιά από τα χαρακώματα ήταν αποκρουστική και οφειλόταν στο συνδυασμό σαπισμένων πτωμάτων , βοθρολυμάτων και άπλυτων στρατιωτών. Οι στρατιώτες είχαν επίσης μολυνθεί από ψείρες, ή «κουβεντούλα»όπως τις ονόμαζαν. Ο καιρός επηρέαζε πάρα πολύ τις ζωές των  στρατιωτών. Το καλοκαίρι τα χαρακώματα ήταν πολύ ζεστά , γεμάτα σκόνη και μύριζαν. Όταν είχε υγρασία ή έβρεχε οι στρατιώτες για πολύ καιρό βρίσκονταν με νερό μέχρι και πάνω από τους αστραγάλους και τα γόνατα. Πολλές χιλιάδες στρατιώτες υπέφεραν από το «πόδι του χαρακώματος», που προερχόταν από το γεγονός ότι έμεναν μέσα στο νερό για ώρες ή μέρες. Το χειμώνα τα χαρακώματα προσέφεραν πολύ λίγη προστασία από το κρύο. Πολλοί στρατιώτες πάθαιναν κρυοπαγήματα. Συμπληρωματικά με όλα αυτά τα δυσάρεστα προβλήματα τα χαρακώματα ήταν γεμάτα αρουραίους. Πολλοί στρατιώτες από όλες τις πλευρές περιέγραφαν τεράστιους και χοντρούς αρουραίους των πτωμάτων, τα οποία ευδοκιμούσαν πάνω στα νεκρά πτώματα και τα σκουπίδια που δημιουργούνταν από τους στρατιώτες κάποιες αναφορές ακόμα μιλούν για έναν καταστροφικό αριθμό από  γάτες και σκύλους που σκοτώνονταν από τους αρουραίους. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

31. Όλοι οι στρατιώτες ήταν ενήμεροι ότι η καθημερινή τους ζωή θα μπορούσε να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Μερικές φορές οι στρατιώτες των χαρακωμάτων μπορούσαν να υποβληθούν σε ασταμάτητους βομβαρδισμούς   από το πυροβολικό για μέρες χωρίς τέλος. Οι πλειονότητα των θυμάτων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου προκλήθηκαν από το πυροβολικό. Ο θάνατος και ο τραυματισμός μπορούσαν να έρθουν χωρίς σχεδόν καμία προειδοποίηση, καθώς μια σφαίρα έθαψε στρατιώτες κάτω από τη γη, αφήνοντας θρυμματισμένα  πτώματα και ερειπωμένα χαρακώματα και τη δουλειά του να θάβουν τα πτώματα. Συνήθως ένας μακρύς χρονικά βομβαρδισμός θα μπορούσε να είναι οιωνός για μία επίθεση από τον εχθρό ή μια μάχη από την δική σου πλευρά. Εκτός από τις κακουχίες , αξίζει να θυμάται κανείς ότι η πειθαρχία σε όλες τις δυνάμεις του Δυτικού Μετώπου ήταν καλή. Υπήρχαν κατ αναλογία λίγες ερημώσεις σε σχέση με τη μεγάλη αναλογία του στρατού. Η μόνη μεγάλη ανταρσία στις συμμαχικές δυνάμεις  ήταν το 1917 όταν οι Γάλλοι στρατιώτες αρνήθηκαν να πολεμήσουν μετά από τις καταστροφικές ήττες εκείνης της χρονιάς. Η έρευνα του ιστορικού Niall Ferguson προτείνει ότι ένας συνδυασμός από παράγοντες κράτησε την πειθαρχία στον βρετανικό στρατό 1)η αίσθηση της συντροφικότητας και της επιτυχίας ακόμα - πολλοί στρατιώτες πέτυχαν πολλά περισσότερα από όσα νόμιζαν ότι μπορούσαν να πετύχουν. 2)ο πατριωτισμός- οι περισσότεροι στρατιώτες αισθανόταν ότι μάχονταν για το σπίτι και την πατρίδα τους. 3)η ποιότητα και η ποσότητα από φαγητό για τα βρετανικά  στρατεύματα ήταν γενικά καλές, ακόμα κι αν ήταν μονότονες (κυρίως corned beef  και μαρμελάδα. Υπήρχαν επίσης και κάποιες  πολυτέλειες όπως καπνός, αλκοόλ και δέματα που τα έστελναν από το σπίτι. 4)ξεκούραση- οι περισσότεροι άνδρες του πεζικού ξόδευαν περίπου 60% του χρόνου τους πίσω από τις γραμμές με ελαφρά καθήκοντα συγκριτικά. Ποδοσφαιρικοί αγώνες ήταν πολύ δημοφιλείς. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

32. Κάτι που ίσως θα προκαλούσε περισσότερη έκπληξη, είναι ότι οι στρατιώτες σέβονταν τους αρχηγούς τους. Υπάρχει ένας πολύ διαδεδομένος σύγχρονος μύθος, στον οποίο  οι αρχές έπιναν και έτρωγαν δείπνο μέσα στην ρυπαρότητα των στρατηγών,  ενώ οι άνδρες ζούσαν και πέθαιναν μέσα στην αθλιότητα των χαρακωμάτων. Αλλά 78 στρατηγοί κάθε τάξης ταξιαρχών από τη Βρετανία και τη Βρετανική Αυτοκρατορία πέθαιναν σε ενεργές υπηρεσίες και 146 τραυματίζονταν. Αυτή είναι η απόδειξη ότι οι βρετανικές αρχές ήταν συχνά πολύ κοντά στην πρώτη γραμμή και βρίσκονταν σε κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

33. Η άποψη από τη μεριά της Βρετανίας στα πρώτα στάδια του πολέμου, ήταν πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους στη Βρετανία να έχουν μια ακριβή εικόνα για το πώς ήταν η ζωή στα χαρακώματα. Τα γράμματα από τους στρατιώτες στις οικογένειες τους είχαν υποστεί συχνά λογοκρισία. Καθόλου φωτογράφοι δεν επιτρέπονταν στα χαρακώματα (εκτός από επίσημους φωτογράφους που περιορίζονταν με αυστηρούς κανόνες για το τι μπορούσαν να φωτογραφήσουν). Ακόμα και επίσημοι καλλιτέχνες του πολέμου απαγορευόταν να παρουσιάσουν στους πίνακες τους νεκρά σώματα. Άρθρα σε εφημερίδες της Βρετανίας είχαν υποστεί λογοκρισία. Οι άνθρωποι στα σπίτια τους ήταν προστατευμένοι από τις πραγματικότητες του πολέμου των χαρακωμάτων. Μερικές φορές αυτή η κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα ένα χάσμα ανάμεσα στον στρατιώτη και την οικογένειά του. Κανένας πόλεμος σαν κι αυτόν δεν είχε διεξαχθεί πιο πριν. Πως μπορούσε ένας στρατιώτης να εξηγήσει τους τρόμους σε μια οικογένεια που τρεφόταν ακόμα καθημερινά με τις ένδοξες νίκες από τα περιοδικά και τις εφημερίδες στο σπίτι; Καθώς η σύρραξη συνεχιζόταν, οι πραγματικότητες του πολέμου ξεκινούσαν να βυθίζονται στο σκοτάδι. Οι  καλλιτέχνες του πολέμου άρχισαν να δημιουργούν πιο ζοφερούς  πίνακες . Με τον τεράστιο αριθμό θυμάτων όπως αυτά στο Somme, ήταν προφανές ότι αυτός δεν ήταν ένας λαμπρός πόλεμος αλλά ένας αδυσώπητος αγώνας για τη ζωή ή το θάνατο. Ακόμα ο λαός στη Βρετανία είχε μια πολύ μικρή εικόνα για το πώς ήταν ο πόλεμος στα χαρακώματα. Οι άνδρες στα χαρακώματα ήξεραν πόσο ανακριβή ήταν  τα άρθρα και οι αναφορές και ήταν παγιδευμένοι ανάμεσα στη γνώση της αλήθειας και την απροθυμία τους να αναστατώσουν τις οικογένειές τους. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

34. Σπάζοντας το αδιέξοδο (ακινησία) Ο όρος «stalement» είναι ένας όρος που τον δανειζόμαστε από το σκάκι. Σημαίνει ότι άσχετα με το πόσο σκληρά προσπαθεί ο κάθε παίκτης, κανένας παίχτης δεν μπορεί να κάνει την κίνηση που θα φέρει τη νίκη. Είναι ένας πολύ καλός όρος για να περιγράψουμε την κατάσταση στο Δυτικό Μέτωπο από το Δεκέμβριο του 1914 μέχρι το 1918. παρόλο που προσπαθούσαν σκληρά (και πραγματικά προσπαθούσαν πάρα πολύ, καμία από τις δύο πλευρές δεν μπορούσε να προκαλέσει τη διάσπαση των αμυντικών δυνάμεων του εχθρού. Οι λόγοι ήταν απλοί. Οι τεχνικές και τα όπλα ήταν περισσότερο κατάλληλα για άμυνα και όχι για επίθεση. Ήταν πολύ ευκολότερο να υπερασπιστείς μια θέση παρά να επιτεθείς σε κάποια. 1)το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, τα χαρακώματα και η λάσπη έκαναν το ιππικό μη αποτελεσματικό. 2)τα πυροβόλα μπορούσαν να θερίσουν το πεζικό που έκανε επίθεση. 3)τα τεράστια νέα όπλα του πυροβολικού μπορούσαν να σκοτώσουν τους εχθρούς στα χαρακώματά τους, να εξουθενώσουν τα στρατεύματα και να υποσκάψουν το ηθικό τους και μπορούσαν να διακόψουν (την λήψη) προμηθειών των εχθρών, αλλά δεν μπορούσαν να διασπάσουν τις αμυντικές γραμμές του εχθρού. 4)το πυροβολικό μπορούσε επίσης να καταστρέψει τα όπλα των εχθρών αλλά οι προμήθειες των όπλων και από τις δύο πλευρές έγιναν ανεξάντλητες. Οι βιομηχανίες πίσω στο σπίτι σε κάθε χώρα είχαν προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες για να παράγουν τα extra πολεμοφόδια που ήταν απαραίτητα. Με τον καιρό (και την πείρα που αποκτήθηκε) ήταν εύκολο να δούμε πόσο απίθανο ήταν να διαταράξουν τις αμυντικές γραμμές των εχθρών. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να ήταν πολύ πιο δύσκολο, έτσι στο Δυτικό Μέτωπο συνεχίστηκε η ίδια τακτική των καταιγιστικών πυρών και των επιθέσεων του πεζικού συνεχίστηκε μέχρι το 1915, 1916 και 1917. 1915: το αδιέξοδο(ακινησία) συνεχίζεται Το 1915 η Γαλλία, η Βρετανία και η Γερμανία, όλες προσπάθησαν και απέτυχαν να σπάσουν το αδιέξοδο. Στην αρχή του 1915 οι Γάλλοι έχασαν πολλές χιλιάδες (άνδρες) σε μία αποτυχημένη επίθεση στο Champagne. Οι Βρετανοί κέρδισαν κάποιο έδαφος στο Neuve Chapelle τον Μάρτιο αλλά με μεγάλο κόστος (οικονομικό). Οι Γερμανοί οδηγήθηκαν πίσω από το Ypres τον Απρίλιο με μεγάλες απώλειες και οι Βρετανοί υπέφεραν ένα μια αποτυχία  στο Loos τον Σεπτέμβριο. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

35. 1916: ο χρόνος της φθοράς -Verdun και Somme Το Φεβρουάριο του 1916 οι Γερμανοί ξεκίνησαν μια αποφασιστική μάχη για να αιχμαλωτίσουν στρατηγικά τα γαλλικά φρούρια περικυκλώνοντας το Verdun. Οι Γερμανοί αναγνώρισαν ότι Γάλλοι οδηγούνταν(θα απευθύνονταν) στη συμμαχική βοήθεια  σε αυτό το στάδιο του πολέμου. Ο Γερμανός στρατηγός, Fallenhayn, εμφανίστηκε με μια καινούργια στρατηγική που θα προκαλούσε φθορά. Η τακτική του στόχευε να «ξεπαραδιάσει εντελώς τους Γάλλους»η τακτική απέτυχε, και οι δυο πλευρές υπέστησαν σκληρές και ισάξιες απώλειες. Για έξι μήνες και οι δυο πλευρές έριχναν άνδρες και πόρους σε αυτή τη μάχη. Τις επιθέσεις ακολούθησαν αντεπιθέσεις και μέχρι τον Ιούλιο του 1916περίπου 700 000 άνδρες είχαν πεθάνει. Οι Γάλλοι οδηγούμενοι από τον Petain κρατούσαν (άντεχαν) μέχρι το καλοκαίρι του 1916 όπου ήταν πολύ κοντά στο σημείο της ρήξης. Οι τεράστιες απώλειες είχαν αποδυναμώσει και τις δυο πλευρές, αλλά οι Γερμανοί είχαν περισσότερους πόρους. Ο γαλλικός στρατός ήταν κοντά στη ρήξη. Για να ανακουφίσουν την πίεση, οι Βρετανοί με αρχηγό τον Field Marshal Douglas Haig εξαπέλυσαν μία καλά σχεδιασμένη επίθεση στο Somme. Μετά από βομβαρδισμό από το πυροβολικό ενάντια των Γερμανικών χαρακωμάτων  που κράτησε μια βδομάδα, τα βρετανικά στρατεύματα προχώρησαν. Την πρώτη μέρα υπήρχαν 57 000 θύματα βρετανών. Η μάχη συνεχίστηκε μέχρι τον Νοέμβριο του 1916με απώλειες 1,25 εκατομμυρίων ανδρών. Πίσω στη Βρετανία οι πολιτικοί  και ο λαός είχαν τρομοκρατηθεί από τις απώλειες . Αλλά για τους αρχηγούς του στρατού η φύση του πολέμου ήταν ξεκάθαρη. Ο πόλεμος ήταν ένας διαγωνισμός για να φανεί ποια πλευρά μπορούσε να αντέξει περισσότερο, τον μεγάλο (σε χρονικό διάστημα) και τρομερό πόλεμο της φθοράς. Ο Douglas Haig έστειλε γράμμα στην κυβέρνηση ότι το «έθνος πρέπει να μάθει να αντέχει τις απώλειες». Το έθνος τις αποδέχτηκε και αυτή η τακτική έπαιξε σημαντικό ρόλο για τη νίκη. Για τη βρετανική ιστορία, το Somme είναι μια  από τις πιο σημαντικές ιστορίες του πολέμου. Αφηγείται πολλά για τον πόλεμο γενικά και τις αντιδράσεις σε αυτόν, και για αυτό αργότερα θα μελετήσεις τη μάχη στο Somme με λεπτομέρειες στις επόμενες σελίδες. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

36. 1917: Αμερική μέσα, Ρωσία έξω Το 1917 ο νέος στρατηγός των Γάλλων, ο Nivelle, προώθησε ένα σχέδιο για να σπάσει το αδιέξοδο. Παρ όλα αυτά, οι Γερμανοί ήξεραν το σχέδιό του και οπισθοχώρησαν στις νέες και δυνατότερες θέσεις τους, που τις ονόμασαν Η Γραμμή Hindenburg. Ο Nivelle αρνήθηκε να αλλάξει τα σχέδιά του. Με βάση τα προηγούμενα δεδομένα, η επίθεση του Nivelle ήταν επιτυχής, αλλά και πάλι ο αριθμός των θυμάτων ήταν τεράστιος. Ο Nivelleείχε αυξήσει τις ελπίδες του, οι οποίες μπορεί και να μην εκπληρώνονταν και ο γαλλικός στρατός προχώρησε σε ανταρσία. Η κρίση αντιμετωπίστηκε από τον Petain. Με έναν συνδυασμό από ανελέητες τιμωρίες στους αρχηγούς της ανταρσίας και ακόμα με βελτίωση των συνθηκών για τους κοινούς στρατιώτες, ξανακέρδισε την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση των γαλλικών στρατευμάτων. Οι Βρετανοί και οι Καναδοί είχαν κάποιες επιτυχίες. Οι Καναδοί ειδικά απόλαυσαν μία θεαματική νίκη, αιχμαλωτίζοντας το οχυρωμένο Vimy Ridgeτον Απρίλιο του 1917. Τον Ιούλιο η Τρίτη μάχη στο Ypres ξεκίνησε. Οι Βρετανοί πυροδότησαν τεράστιες νάρκες στο Messines οι οποίες κατέστρεψαν τις θέσεις του γερμανικού πυροβολικού και σκότωσαν 10 000 Γερμανούς στρατιώτες με μια κίνηση (απευθείας). Παρ όλα αυτά, η έφοδος του πεζικού που ακολούθησε με απελπισία  αναχαιτίστηκε. Δυνατή βροχή δημιούργησε εφιαλτικές καταστάσεις , ειδικά γύρω από το κατεστραμμένο χωριόPasschendaele. Μερικές επιτυχίες επιτεύχθηκαν στο Cambrai τον Νοέμβριο του. Οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν πάνω από 350 τανκς για καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά ήταν ανίκανοι να κρατήσουν τα εδάφη που είχαν κατακτήσει. Η ίδια ιστορία επαναλαμβανόταν. Αυτές ήταν μικρές νίκες σε γενικές γραμμές. Η αποφασιστική στρατιωτική διάσπαση των εχθρικών γραμμών ήταν ακόμα ασύλληπτη(διέφευγε). Αλλά, αλλού, μακριά από το Δυτικό Μέτωπο, άλλες ανακαλύψεις γίνονταν, που μπορεί να είχαν πιο αποφασιστικά αποτελέσματα στο Δυτικό Μέτωπο. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

37. Το βρετανικό φράγμα. Από την αρχή του πολέμου και οι δυο πλευρές προσπαθούσαν να εμποδίσουν την άλλη πλευρά από το να  τροφοδοτήσει με ουσιαστικά εφόδια τους στρατιώτες της. Ίσως να πέθαιναν από την πείνα(σύμφωνο διαιτησίας ) ;Οι Βρετανοί είχαν μπλοκάρει τα λιμάνια των Γερμανών  από το 1914.Το φράγμα υποτίθεται έπρεπε να καταστείλει τη γερμανική βιομηχανία, έτσι ώστε να μην μπορεί να εφοδιάσει το γερμανικό στρατό. Μείωσε τις εμπορικές συναλλαγές των Γερμανών από 5.9 δισεκατομμύρια δολάρια το 1914, σε 0.8 δισεκατομμύρια δολάρια  το 1917.Μέχρι το 1917 στην Γερμανία βίωναν σοβαρές περικοπές. Η γερμανική εκστρατεία U-boat Οι Γερμανοί δοκίμασαν κάτι παρόμοιο. Βύθιζαν βρετανικά πλοία που εφοδίαζαν τη Βρετανία. Το 1917 εισήγαγαν μία πολιτική χωρίς περιορισμούς ενός υποβρύχιου πολέμου όλων των πλοίων που πίστευαν ότι μετέφεραν αγαθά στη Βρετανία. Αυτό προκάλεσε περικοπές στη Βρετανία, αλλά είχε επίσης ένα άλλο αποτέλεσμα που δεν ήταν αναμενόμενο. Βοήθησε στο να μπει η Αμερική στον πόλεμο. Οι  ΗΠΑ μπαίνουν  στον πόλεμο Οι ΗΠΑ  ήταν επίσημα ουδέτερες  αλλά έδιναν  δάνεια και εξοπλισμό στους συμμάχους. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν και κατέστρεψαν πολλά αμερικάνικα πλοία , τα οποία αναμενόταν να μεταφέρουν εφόδια στους συμμάχους. Αυτοί επίσης βύθισαν πολλά επιβατικά πλοία, σκοτώνοντας πολλούς αμερικάνους πολίτες. Όταν οι ΗΠΑ  ανακάλυψαν  ότι η Γερμανία ήλπιζε να συμμαχήσει με το Μεξικό εναντίον τους, ήταν το τελικό χτύπημα και οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο στη Γερμανία τον Απρίλιο του 1917. Η ρωσική επανάσταση Οι σύμμαχοι πίστευαν ότι η είσοδος των ΗΠΑ θα τους διευκόλυνε και θα τους βοηθούσε, αλλά στο τέλος του 1917 υπήρχαν πολύ λίγες αιτίες για αισιοδοξία. Οι αμερικάνοι χρειαζόταν χρόνο για να δημιουργήσουν στρατό. Ακόμα χειρότερα, το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν ότι η ρωσική επανάσταση είχε φέρει την κομουνιστική κυβέρνηση στην εξουσία και είχε συντάξει ειρήνη με τη Γερμανία. Οι Γερμανοί μπορούσαν τώρα να μεταφέρουν εκατοντάδες και χιλιάδες στρατεύματα στο Δυτικό Μέτωπο. Φαινόταν ότι το έτος 1918 ήταν αποφασιστικό. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

38. 1918:εκατοντάδες μέρες-τα αδιέξοδο έσπασε Τα  πράγματα μπορεί να φαινόταν άσχημα για τους Συμμάχους αλλά η κατάσταση για τους Γερμανούς ήταν επίσης απελπιστική στις αρχές του 1918. Παρόλα τα καλά νέα της συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς, το φράγμα που δημιούργησαν οι Ρώσοι στα γερμανικά λιμάνια είχε εξαντλήσει την οικονομία από νέα υλικά και τον πληθυσμό (συμπεριλαμβάνοντας τον πληθυσμό των στρατιωτών) από τρόφιμα. Ακόμα χειρότερα, οι ΗΠΑ μετακινούσαν στρατεύματα στη Γαλλία με την αναλογία 50 000 ανά μήνα .Πάνω απ όλα, ο γερμανικός στρατός δεν είχε την ίδια ποιότητα όπλων για μάχη όπως παλιά. Οι Γερμανοί χρειάζονταν μια γρήγορη νίκη και η συνθήκη με τη Ρωσία έδωσε στους Γερμανούς μια τελευταία ευκαιρία να πετύχουν μια στρατιωτική διάσπαση των γραμμών του εχθρού και να δώσουν τέλος στο αδιέξοδο-ακινησία. Τους πρώτους μήνες του 1918, η Γερμανία μετέφερε στρατεύματα από το Ανατολικό  στο Δυτικό Μέτωπο. Το Μάρτιο του 1918 ο Γερμανός αρχηγός Ludendorff  πραγματοποίησε ένα μεγάλο στοίχημα για να κερδίσει τον πόλεμο. Ξεκίνησε με έναν τυπικό μεγάλο βομβαρδισμό και με επιθέσεις αερίων. Παρ όλα αυτά, αντί για την τυπική κίνηση του πεζικού, ακολούθησε επιθέσεις με μικρότερες ομάδες από ειδικά εκπαιδευμένα και ελαφρά εξοπλισμένα «στρατεύματα-θύελλες» που χτύπησαν κατά τη διάρκεια έντονης ομίχλης σε ολόκληρη την πρώτη γραμμή των εχθρικών στρατευμάτων. Η ιδέα ήταν να σταματήσει τους συμμάχους πλήττοντας την άμυνά τους σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Ήταν πολύ αποτελεσματικό. Οι Γερμανοί πέρασαν μέσα από τις γραμμές των εχθρών σε πολλά μέρη και προχώρησαν 64 χιλιόμετρα και το Παρίσι τώρα δεχόταν επίθεση με πυροβολισμούς. H επίθεση του Ludendorff πήγε πάρα πολύ καλά. Παρ όλα αυτά ,ο γερμανικός στρατός έχασε 400 000 άνδρες προσπαθώντας να επιτύχει αυτήν την διάσπαση των αμυντικών γραμμών του εχθρού και δεν είχαν καθόλου αποθέματα για να συνεχίσουν.  Τα στρατεύματα του 1918δεν συγκρίνονταν με αυτά του 1914. Η πειθαρχία τους ήταν ελλιπής και τρέφονταν άσχημα και δεν ήταν καλά εφοδιασμένοι. Πολλές από τις προγραμματισμένες προόδους των γερμανικών στρατευμάτων είχαν σταματήσει καθώς τα στρατεύματα έπρεπε να σταματήσουν για να πάρουν τρόφιμα και προμήθειες από τα αιχμαλωτισμένα χωριά ή χαρακώματα. Επίσης, έπρεπε να αναμετρηθούν με τα καλά αρχόμενα και καλά εξοπλισμένα στρατεύματα των συμμάχων. Τα φράγματα-εμπόδια εμπόδισαν τους Γερμανούς από το να καταφέρουν ν κάνουν  κάποια παρόμοια τεχνολογικά επιτεύγματα. Ανάμεσα στον Μάιο και τον Αύγουστο οι Γερμανοί δεν πραγματοποίησαν κάποια περεταίρω πρόοδο και ήταν ξεκάθαρο ότι είχαν ξεμείνει από χρόνο και εφόδια. Οι Γερμανοί είχαν τελειώσει τον πόλεμο των χαρακωμάτων και οι Συμμαχικές Δυνάμεις είχαν το πλεονέκτημα. Μέχρι τώρα, είχαν μεγάλο αριθμό από στρατεύματα που τρέφονταν καλά και ήταν καλά εξοπλισμένα. Αυτά τα στρατεύματα υποστηρίζονταν από τανκς, αεροσκάφη και βελτιωμένο πυροβολικό. Μέχρι το 1918 τα μεγάλα όπλα ήταν ικανά να χτυπούν τους στόχους τους με εντυπωσιακή ακρίβεια σαν να  (?) ή δίνοντας πυρά κάλυψης για αυτούς που επιτίθενται. Στις 8 Αυγούστου οι Σύμμαχοι αντεπιτέθηκαν κατά μήκος του Δυτικού Μετώπου. Ήταν τώρα ζήτημα χρόνου η επίθεση των Συμμαχικών Δυνάμεων στο Δυτικό Μέτωπο. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου είχαν φτάσει μέχρι τη Γραμμή Hindenburg. Μέχρι τον Οκτώβριο οι Γερμανοί είχαν οπισθοχωρήσει ολικά. Αυτή η περίοδος έμεινε γνωστή ως «Εκατοντάδες Μέρες». Τέλος, στις 11 Νοεμβρίου του 1918 πραγματοποιήθηκε ανακωχή. Ο Μεγάλος Πόλεμος τελείωσε. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

39. Μελέτη περίπτωσης : ο αρχηγός Haig και η μάχη στο Somme. Για τη βρετανική ιστορία, η μάχη στο Somme, είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στον πόλεμο. Οι πηγές 50-52 δίνουν μια γενική εικόνα για τους λόγους. Ήταν μία μαζική μάχη. Τα θύματα ήταν πάρα πολλά. Τα περισσότερα θύματα ήταν νέοι άνδρες, στο τέλος περίπου της εφηβείας ή άνδρες γύρω στα 25. πολλά τάγματα είχαν εξαλειφθεί και χωριά στη Βρετανία και γύρω από την επικράτειά της έχασαν μια ολόκληρη γενιά νέων ανδρών στο Somme. Για παράδειγμα, το ενδέκατο το τάγμα του Cambridge έστειλε  750 άνδρες στη μάχη την πρώτη Ιουλίου και 691 από αυτούς έγιναν θύματα του πολέμου. Τα θύματα από μόνα τους θα τοποθετούσαν τη νίκη αυτή στα βιβλία ιστορίας. Αλλά υπάρχουν και παραπάνω. Η μάχη του Somme έγινε σημείο συζητήσεων σχετικά με την αρχηγία. Η γενικότερη εντύπωση του πολέμου είναι ότι οι εθελοντές που αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού ακολούθησαν τις διαταγές με τεράστιο μεγάλη προθυμία, αλλά προδόθηκαν από τους αρχηγούς τους. Είναι μια δημοφιλής άποψη. Είναι επίσης πολύ εύκολο να εξετάσεις αυτήν την άποψη για να υποστηρίξεις. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, εμείς θέλουμε να εξετάσουμε την μάχη στο Somme περισσότερο αντικειμενικά. Τί πήγε στραβά στην πραγματικότητα; Ήταν λάθος του Βρετανού αρχηγού Haig; Εάν ήταν λάθος του Haig  τότε γιατί υπάρχουν πολλοί ιστορικοί που συμφωνούν ότι ο Haig δεν ήταν γκαφαδόρος και αδέξιος και άλλοι που υποστηρίζουν ότι το Somme δεν ήταν μια στρατιωτική καταστροφή; Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

40. Το σχέδιο Η μάχη ήταν αρχικά προγραμματισμένη ως μια επίθεση από το γαλλικό στρατό που θα υποστηριζόταν από τους Βρετανούς. Ο Βρετανός στρατηγός, ο Haig, αντιμετώπισε ευνοϊκά μια επίθεση λίγο βορειότερα και δυτικά στο Flanders . η γερμανική επίθεση στο Verdun άλλαξε τα σχέδια. Μέχρι το καλοκαίρι του 1916 συμφωνήθηκε ότι ο Haig θα οδηγούσε μια κύρια βρετανική επίθεση στην περιοχή γύρω από τον ποταμόSomme. Οι στόχοι ήταν να κατακτήσει την περιοχή και να διώξει τα γερμανικά στρατεύματα μακριά από το Verdun. Ένας άλλος στόχος ήταν να σκοτώσει όσο περισσότερους στρατιώτες γινόταν ως μέρος του «πολέμου της φθοράς» Οι τακτικές Ο Haig και ο αντικαταστάτης του, Rawlinson , δούλεψαν με λεπτομέρεια. -θα γινόταν ένας μεγάλος βομβαρδισμός από το πυροβολικό και νάρκες θα κατέστρεφαν τις περιοχές των Γερμανών. -θα κοβόταν το αγκαθένιο σύρμα του εχθρού και τα γερμανικά χαρακώματα θα καταστρέφονταν. -τα βρετανικά στρατεύματα που θα έκαναν επίθεση θα περπατούσαν κατά μήκος της περιοχής που δεν ανήκε σε κανέναν και δεν θα έτρεχαν. -θα κουβαλούσαν μαζί τους μεγάλα πακέτα και εξοπλισμό για να επιδιορθώσουν χαρακώματα, έτσι ώστε να μπορέσουν να ξαναχτίσουν και να υπερασπιστούν τα κατεκτημένα γερμανικά χαρακώματα και έτσι να σταματήσουν την επανάκτηση των περιοχών από τους Γερμανούς. -Ήταν αυτές οι σωστές τακτικές ; O Haig ήξερε κυρίως σχετικά με τα γερμανικά χαρακώματα και τα πολλά αγκαθένια συρματοπλέγματα μπροστά τους. Παρ όλα αυτά, ο Haig υπερεκτίμησε την ικανότητα του πυροβολικού του να καταστρέψει τη γερμανική άμυνα. -η άμυνα ήταν σε υψηλό επίπεδο με καλή θέα οποιασδήποτε δύναμης που έκανε επίθεση. -η γερμανική άμυνα ήταν σε θέση από το 1914 και οι Γερμανοί στρατιώτες και οι Γερμανοί στρατιώτες δεν βρίσκονταν σε αδράνεια. Τα χαρακώματά τους ήταν βαθιά στο έδαφος και ενισχυμένες με σκυρόδεμα. -οι Γερμανοί είχαν απλώσει σύρμα γύρω σαν περίζωμα, πλατύ περισσότερο από 30 μέτρα και κατά μήκος του φρουρίου. Ήταν σχεδόν αδύνατο να εισέλθεις. -πολλές από τις σφαίρες τον συμμαχικών όπλων ήταν χαμηλής ποιότητας. Έγινε κυρίως ένας μεγάλος βομβαρδισμός, αλλά πολλές σφαίρες δεν ήταν αρκετά δυνατές για να καταστρέψουν την άμυνα ή απλά απέτυχαν στο να βρουν στόχο. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

41. Η μάχη Την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου, οι Βρετανοί εκτόξευσαν 1.7 εκατομμύρια σφαίρες. 1 Ιουλίου 1916. Η επίθεση του πεζικού ξεκίνησε στις 7.30 το πρωί. Οι επιθέσεις συνήθως ξεκινούν το ξημέρωμα, αλλά οι στρατηγοί ήταν πεπεισμένοι ότι τότε θα είχαν μικρή αντίσταση. Δύο μεγάλες νάρκες που είχαν τοποθετηθεί κάτω από τις γερμανικές γραμμές από τους λαγουμιτζήδες πυροδοτήθηκαν. Ο θόρυβος μπορούσε να ακουστεί και στο Λονδίνο. Η επίθεση ξεκίνησε. 27μεραρχίες (περίπου 750 000 άνδρες) χύθηκαν στη μάχη ενάντια στις 16 γερμανικές μεραρχίες. Οι γαλλικές δυνάμεις είχαν κάποιες γρήγορες νίκες. Ήταν πιο έμπειροι από τους Βρετανούς σε τέτοιες μάχες και κινούνταν γρήγορα επειδή δεν είχαν πακέτα που θα τους ήταν έξτρα βάρος. Παρ όλα αυτά, οι Γάλλοι έμειναν απομονωμένοι και έπρεπε να αποσυρθούν πίσω ξανά γιατί οι περισσότερες από τις βρετανικές δυνάμεις κινούνταν πολύ αργά. Ο αργός ρυθμός των Βρετανών έδωσε στους Γερμανούς αρκετό χρόνο για να βγουν από τα χαρακώματά τους και να στήσουν τα όπλα τους. Κάποιοι Γερμανοί σκοπευτές είπαν ότι ο μεγάλος αριθμός των βρετανικών δυνάμεων θα μπορούσε να τους καταστρέψει, εάν είχαν κινηθεί πιο γρήγορα. Το συρματόπλεγμα ήταν ανέπαφο σε αρκετές περιοχές, έτσι τα βρετανικά στρατεύματα συγκεντρώθηκαν σε περιοχές όπου υπήρχαν κενά στο συρματόπλεγμα. Ήταν όμως εύκολοι στόχοι για τους Γερμανούς σκοπευτές. Υπήρχαν περίπου 57 000 θύματα την πρώτη μέρα, περίπου το ένα τρίτο σκοτώθηκε. Αυτή τη στιγμή κυριαρχούσε το χάος. Κανείς δεν ήξερε περίπου τι συνέβαινε. Αλλά η εικόνα σύντομα δημιουργήθηκε σαν μια στρατιωτική καταστροφή, η χειρότερη στην ιστορία του βρετανικού στρατού. Οι ένοπλες δυνάμεις  των μικρών στρατηγών καταστράφηκαν, αφήνοντας στρατιώτες σε απόγνωση μη ξέροντας τι να κάνουν-δεν υπήρχαν διαταγές για να τους προετοιμάσουν για την κατάσταση στην οποία βρέθηκαν. Και αργότερα. Το στράτευμα του Rawlinson είχε καταστραφεί από τα γεγονότα της πρώτης ημέρας και εξέφραζε αμφιβολίες σχετικά με τη συνέχεια, αλλά ο Haigεπέμενε ότι οι επιθέσεις πρέπει να συνεχιστούν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο-έπρεπε να βοηθήσει τους Γάλλους στο Verdun και επίσης ένιωθε σίγουρος ότι μπορούσε να κερδίσει τη μεγάλη νίκη. Μερικά μαθήματα διδάχθηκαν μετά την αρχική καταστροφή και κάποιες κατακτήσεις επιτεύχθηκαν ( για παράδειγμα το χωριό Pozieresκατακτήθηκα στις 23 Ιουλίου. Ο Haig δεχόταν άσχημη κριτική επειδή χαράμιζε άνδρες στη μαζική άμυνα ή επειδή είχε εμμονή με παρωχημένες τακτικές όπως το  ιππικό. Αυτός ο πόλεμος δεν ήταν τελείως δίκαιος. Για παράδειγμα, στις 15 Σεπτεμβρίου ο Haig άλλαξε τακτική όταν οι βρετανικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε διαφορετικό μέρος του Somme και χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά στον πόλεμο τανκς. Δεν υπήρχαν καθόλου θεαματικές υπερβάσεις του εχθρού όπως ήλπιζε ο Haig, αλλά υπήρχαν σταθερές κατακτήσεις περιοχών και ο αφανισμός των εχθρικών δυνάμεων όποτε το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες. Ο Haig ακύρωσε την επίθεση λόγω χειμώνα και η μάχη έληξε στις 18 Νοεμβρίου. Μια λωρίδα γης περίπου 25km σε μήκος και 6km σε πλάτος κατακτήθηκε. Αυτές οι μικρές νίκες είχαν κοστίσει στους Γερμανούς περίπου 420 000 θύματα, στους Γάλλους περίπου 200 000 και στους Γερμανούς περίπου 500 000. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

42. Το επακόλουθο. Ο Haig δέχτηκε άσχημη κριτική μετά από τη μάχη από τους ίδιους τους στρατιώτες του και από τις εφημερίδες. Κέρδισε ένα ανεπιθύμητο τίτλο «ο κρεοπώλης του Somme». Ήταν αυτό δίκαιο ; Η άποψη του Haig ήταν πολύ διαφορετική. Είχε προειδοποιήσει τους πολιτικού ότι η χώρα θα έπρεπε να προετοιμαστεί για μεγάλες απώλειες, εάν ήθελαν να κερδίσουν τον πόλεμο. O Haig πίστευε ότι οι πιο σημαντικοί στόχοι της μάχης στοSomme είχαν επιτευχθεί. Έσωσε το Verdun-τον κύριο στόχο του. Και κάποια από τα καλύτερα γερμανικά στρατεύματα είχαν σκοτωθεί και τραυματιστεί στη μάχη-ένα γεγονός που θα επέστρεφε πίσω για να τους κυνηγήσει το 1918. Αυτός ο πόλεμος  δυσαρέστησε τους Βρετανούς. Το Somme άλλαξε τη συμπεριφορά των Βρετανών στον πόλεμο. Μέχρι το Somme οι άνθρωποι πίστευαν ότι μια κερδισμένη μάχη θα οδηγούσε σε διάσπαση των εχθρικών δυνάμεων και ο πόλεμος θα τελείωνε. Το Somme έδωσε σε πολλούς ανθρώπους την εντύπωση ότι ο πόλεμος θα διαρκούσε πολύ, μακάβριος πόλεμος της φθοράς. Ο πόλεμος επίσης έριξε την αυτοπεποίθηση των αρχηγών. Μέσα σε αυτό το χάος και το μπέρδεμα των πρώτων ημερών της μάχης πολλές από τις αναφορές ήταν παραπλανητικές και υπερβολικά αισιόδοξες.  Οι υψηλές προσδοκίες και το μπέρδεμα σχετικά με το τι έγινε έκανε τον τύπο και την κοινή γνώμη να σκέφτονται ότι θέλουν αυτοί. Οι σχέσεις του Haig με τον Βρετανό πρωθυπουργό ήταν πολύ λίγες. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

43. Focus στη σελίδα 14 Ο Πρώτος Παγκόσμιος ήταν ένας θανατηφόρος πόλεμος. Με την τακτική του στατικού πολέμου των χαρακωμάτων στο Δυτικό Μέτωπο στη Γαλλία και στο Βέλγιο χιλιάδες στρατιώτες σφάχτηκαν πολεμώντας για λίγα μίλια γης από λάσπη. Ακόμα υπήρχαν πολλά ακόμα σε έναν πόλεμο σαν αυτό. Στο κεφάλαιο 2.1 θα ερευνήσεις τον πόλεμο στο Δυτικό Μέτωπο. Θα επικεντρώσεις την προσοχή σου : -Γιατί ο πόλεμος οδηγήθηκε σε αδιέξοδο; -πώς ήταν η ζωή των στρατιωτών στα χαρακώματα; -γιατί ήταν η μάχη στο Somme σημαντική και γιατί οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με αυτή τη μάχη; ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

44. Πηγή 1 σελίδα 14 «Ένας Γερμανός καβαλάρης έτοιμος για μάχη». Πρόσεξε ότι φοράει μάσκα για τα αέρια. Η κάθε παράταξη πίστευε ότι το ιππικό θα ήταν το μέσο με το οποίο θα κέρδιζε τον πόλεμο. Πηγή 2 σελίδα 14 Ειδικά σε μικρούς σταθμούς, οι ρώσικες αναχωρήσεις ήταν σχεδόν μια ευχάριστη γιορτή, με τους έφεδρους να χορεύουνbalalaika και να σηκώνουν σκόνη από την καταπατημένη γη. Από τον Alexander Solzhenitsyn’s,  Αύγουστος 1914, ένα μυθιστόρημα γραμμένο το 1972. Ο Solzhenitsyn είναι ένας Ρώσος συγγραφέας Πηγή 3 σελίδα 14 Ανακάλυψα με μεγάλη έκπληξη ότι  ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών και γυναικών ήταν ευχαριστημένοι με την ελπίδα του πολέμου. Bertrand Russell, ένας Βρετανός διανοούμενος και συγγραφέας, που περιγράφει την κατάσταση το 1914 στη Βρετανία. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

45. Πηγή 4 στη σελίδα 15. «νέοι Αυστριακοί ταξιδιώτες ετοιμάζονται για τον πόλεμο τον Αύγουστο του 1914. Πηγή 5 σελίδα 15 Μία ομάδα από Βρετανούς νεοσύλλεκτους που μόλις κατατάχθηκαν στο στρατό τον Αύγουστο του 1914. Μισό εκατομμύριο νέοι άνδρες εντάχθηκαν τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες . Μπορείς να συμπεράνεις από την ποικιλία των  καπέλων ότι αυτή η ομάδα ανθρώπων περιλαμβάνει και μεσοαστούς αλλά και ανθρώπους της εργατικής τάξης». Πηγή 6 σελίδα 15 Εικόνα στη σελίδα 16. «Η επικράτεια της Βρετανίας επίσης συνέφερε στρατεύματα. Περίπου 1.5 εκατομμύρια Ινδιάνοι και 15 000 Δυτικοί Ινδιάνοι πολέμησαν στον βρετανικό στρατό. Καναδοί , Αυστραλοί και Νέο Ζηλανδοί πολέμησαν επίσης στα στρατεύματα. Πηγή 7 σελίδα 15 «Τόσος ενθουσιασμός!-ολόκληρη η μεραρχία με κράνη και αμπέχονα  στολισμένοι με λουλούδια –μαέστροι από μπάντες κουνούσαν τις μπαγκέτες χωρίς σταματημό- χειροκροτήματα από κάθε μεριά- και ξανά και ξανά και ξανά η φρέσκια και υπέροχη επαναβεβαίωση των στρατιωτών». Γράμμα από έναν νέο Γερμανό που κλήθηκε να μιλήσει σχετικά με το ταξίδι του στο μέτωπο. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

46. Πηγή 8 σελίδα 15 «30 χρόνια ζωής δεν θα άξιζαν όλα αυτά που πρόκειται να πετύχουμε τις επόμενες εβδομάδες…εύχομαι να μπορούσατε να μοιραστείτε με κάποιο μέτρο την ειρήνη που βιώνουμε εδώ!» ένα γράμμα από έναν νεαρό Γάλλο. Η Γαλλία είχε ηττηθεί από τη Γερμανία σε έναν εξευτελιστικό πόλεμο το 1871. Στη Γαλλία υπήρχε μία έντονη αίσθηση ξεκαθαρίσματος παλιών λογαριασμών. Πηγή 9 σελίδα 15 «Πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε χαρούμενοι και δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να επιστρέψω, τουλάχιστον η γενική εικόνα είναι ότι δεν θα κρατήσει πολύ». Γράμμα από έναν 30χρονο Βρετανό αξιωματικό στους γονείς του, τον Αύγουστο του 1914 Πηγή 10 σελίδα 15 «Είναι μία δύσκολη ατμόσφαιρα για να συνεχίσω και με μολύνει με την έντονη επιθυμία να κάνω κάτι περισσότερο από το να μένω στο Λονδίνο και να περιμένω μια ομάδα ανθρώπων να μου λένε τι να κάνω. Άκουσα για μια ομάδα για ασθενοφόρο το οποίο πηγαίνει απευθείας στο Βέλγιο και σκέφτομαι να κάνω αίτηση για να πάω». Μια νέα Βρετανή γυναίκα γράφει τον Αύγουστο του 1914. Πήγε για να υπηρετήσει  κατά τη διάρκεια ολόκληρου του πολέμου. Εκατοντάδες γυναίκες υπηρέτησαν ως νοσοκόμες, οδηγοί, υπάλληλοι και σε πολλούς άλλους ρόλους. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

47. Δραστηριότητα σελίδα 15 Είναι Αύγουστος του 1914. Είσαι reporter μιας Βρετανικής εφημερίδας. Γράψε 100 λέξεις για να περιγράψεις τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η έκρηξη του πολέμου στην Ευρώπη. Χρησιμοποίησε τις πηγές 1-10 για το άρθρο σου. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

48. Πηγή 11 σελίδα 16 Χάρτης σελίδα 16. – Γιατί απέτυχε το σχέδιο του Schlieffen. 1)οι Γερμανικές δυνάμεις αναχαιτίστηκαν από τον στρατό των Βέλγων και δεν έφτασαν στο Παρίσι όπως ανέμεναν  μέσα σε 6 εβδομάδες. 2)οι Ρώσοι κινήθηκαν πιο γρήγορα από ότι περίμεναν. Οι Γερμανοί έπρεπε να μεταφέρουν στρατεύματα στην ανατολή. 3) οι Γερμανοί ηττήθηκαν από τους Γερμανούς στο Alsace-Lorraine συνέχισαν στη μάχη στο Marme. Εξήγησε τί λέει η πηγή 12 για τη Γερμανία και το Βέλγιο Πηγή 12 σελίδα 16 Εικόνα σελίδα 16. εξήγησε τι λέει η πηγή 16 σχετικά με το Βέλγιο και τη Γερμανία. «ένα καρτούν από το Punch, τον Αύγουστο του 1914». Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

49. Πηγή 13 σελίδα 17 -διάβασε την πηγή 13. ποιοι παράγοντες επηρέασαν την άποψη του Walter Bloem για τους βρετανούς στρατιώτες. -γιατί ήταν η πρώτη εντύπωση του πολέμου από τον Bloem τόσο σοκαριστική; Κυριακή Αναφορές ερχόταν ότι η Αγγλία ήταν μπροστά μας. Άγγλοι στρατιώτες ; Ξέραμε ότι μοιάζουν με κόμικς, κοντά κόκκινα αμπέχονα, με μικρά καπέλα στημένοι με μια οπτική που μοιάζανε με χάντρες, ή ξυρισμένοι με μια λουρίδα κάτω από τα χείλη, αντί κάτω από το πηγούνι. Υπήρχε περισσότερο χιούμορ όσον αφορά αυτό και επίσης κάτι αξιοπρόσεκτο από τονBismark(τον αρχηγό των Γερμανών) σχετικά με την απόφασή του να στείλει αστυνομία να συλλάβει τον στρατό των Βρετανών. (η επίθεση ξεκινάει…) Δεν είχαμε προλάβει να περάσουμε το τέλος του δάσους όταν ένας καταιγισμός από σφαίρες σφύριξαν περνώντας από μπροστά μας και έσκασαν στα δέντρα πίσω μας. Πέντε ή έξι κήρυκες δίπλα μου, πέντε ή έξι από τους γκρι μου φίλους συντρίφθηκαν στο γρασίδι! ανάθεμα! Αυτό ήταν σοβαρό…!λίγο πιο μπροστά πάλι- οι διπλοί! Διασχίσαμε το μονοπάτι, πηδήξαμε το πλατύ χαντάκι που ήταν γεμάτο με νερό, και τότε κατά μήκος του έρημου λιβαδιού. Περισσότεροι πυροβολισμοί, πιο κοντά τώρα, ενώ έκαναν επίθεση στις ένοπλες μας δυνάμεις, περισσότεροι φίλοι έπεφταν…οι 160 άνδρες που είχαν αφήσει το δάσος μαζί μου, είχαν συρρικνωθεί σε λιγότερους από 100…. Από δω και πέρα τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Όπου και να κοιτούσαμε, δεξιά ή αριστερά, υπήρχαν νεκροί ή πληγωμένοι να σείονται με σπασμούς και να βογκούν απαίσια, οι πληγές να στάζουν σιγανά αίμα από τις φρέσκες πληγές. Έπρεπε να γυρίσουμε πίσω…Μια κακή ήττα, δεν μπορούσαμε να αντεπιτεθούμε, στην πρώτη μας μάχη είχαμε ηττηθεί και από τους Βρετανούς- τους Βρετανούς που κοροϊδεύαμε μερικές ώρες πριν». Γραμμένο από τον Walter Bloem, έναν Γερμανό στρατιώτη, σχετικά με τη μάχη στο Mons στο Βέλγιο. Αυτή ήταν η πρώτη εμπειρία μάχης για τον Walter Bloem. Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918

50. Ερωτήσεις Διάβασε την πηγή 13. Ποιοι παράγοντες επηρέασαν την άποψη του Walter Bloemγια τους Άγγλους στρατιώτες; Γιατί η πρώτη γεύση δράσης του Bloemτον σόκαρε τόσο πολύ; Πηγή 14 σελίδα 17 Χάρτης στη σελίδα 17. « Η απειλή του Παρισιού. Η κατάσταση στις αρχές του Σεπτεμβρίου το 1914». Η Βρετανία και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: 1914-1918