Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)

2. Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia) • Nazwa szkoły: • GIMNAZJUM NR 2 IM. ANDRZEJA PRĄDZYŃSKIEGO • ID grupy: 98/63_P_G1 • Opiekun: DOROTA CZECH • Kompetencja: • PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ • Temat projektowy: • Moje miasto oczami gimnazjalisty • Semestr/rok szkolny: • II 2010/2011

3. Września – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Września. Położone 50 km na wschód od Poznania, nad rzeką Wrześnicą. • W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.

4. Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 29 144 mieszkańców. Ważny węzeł komunikacji drogowej i kolejowej. Okolica równinna, rolnicza. Herb miasta – biała róża na czerwonym tle. Wywodzi się on z rodowego herbu Porajów – rodu będącego pierwszym właścicielem Wrześni.

5. Historia Pierwsza wzmianka o Wrześni pochodzi z 1256 r. Lokacja miasta nastąpiła w poł. XIV w. Miasto rozwinęło się na planie owalnicy wzdłuż traktu handlowego łączącego Kalisz z Gnieznem, opodal skrzyżowania ze szlakiem Poznań – Łęczyca. Korzystne położenie miasta sprzyjało rozwojowi handlu i rzemiosła. W 1580 r. było tu 60 rzemieślników. Podczas wojny szwedzkiej w 1656 r. miasto zostało poważnie zniszczone. W latach 1807-1815 Września wchodziła w skład Księstwa Warszawskiego.  W wyniku II rozbioru Polski w 1793 r. rozpoczęło się na tych terenach panowanie pruskie. Podczas Wiosny Ludów mieścił się tutaj obóz powstańczy. W drugiej połowie XIX w. istniało kilka zakładów przemysłowych: fabryka obuwia, fabryka powozów, betoniarnia, mleczarnia, cukrownia. Powstało również w tym okresie połączenie kolejowe Gniezno – Września – Oleśnica oraz Poznań – Września – Strzałkowo.

6. Historia Międzynarodową uwagę przyciągnął strajku dzieci we Wrześni, który rozpoczął się 20 maja 1901 r. Niemiecki nauczyciel wymierzył karę cielesną dzieciom za odmowę odpowiadania w języku niemieckim na lekcji religii. Zastrajkowało wówczas 118 uczniów i uczennic. Ich rodziców władze niemieckie ukarały więzieniem. Za przykładem dzieci wrzesińskich poszli uczniowie w innych szkołach zaboru pruskiego. W 1906 r. opór dzieci, podtrzymywany przez rodziców, przybrał postać powszechnego strajku. W fazie największego jego nasilenia strajkowało ok. 75 tys. dzieci w ok. 800 szkołach (na łączną ilość 1100 szkół). W 1905 w mieście mieszkało 7007 osób, w tym 65,4% Polaków, 28,9% Niemców i 5,5% Żydów[2], natomiast w całym ówczesnym powiecie wrzesińskim Polacy stanowili 85,6% (1890). Ponad stuletnie panowanie pruskie zakończył wybuch powstania wielkopolskiego. Po rozbrojeniu garnizonu pruskiego 28 grudnia 1918 r. Września powróciła pod władzę polską. W 1920 r., podczas wojny polsko-bolszewickiej, po odezwie Rady Obrony Państwa z dnia 1 lipca 1920 r., z inicjatywy hr. Stanisława Mycielskiego, mieszkańcy ziemi wrzesińskiej utworzyli Legię Ochotniczą Wrzesińską, która brała czynny udział w walkach w obronie ojczyzny.

7. Historia W latach międzywojennych Września była miastem handlowo-rzemieślniczym, zamieszkanym przez Polaków, Żydów i Niemców. W związku z tym w mieście istniały wówczas: kościół rzymskokatolicki, kościół ewangelicki i synagoga. W tym okresie na terenie Wrześni działało aktywnie Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół". 1 września 1939 bombowce hitlerowskie zburzyły dworzec i cukrownię. Miasto zajęli hitlerowcy i włączyli w obszar Kraju Warty. Wielu mieszkańców wysiedlono. 22 stycznia 1945 do miasta wkroczyli żołnierze 1 armii pancernej gen. M. Katukowa. Tym samym zakończył się we Wrześni okres okupacji hitlerowskiej. Po wojnie nastąpiła intensywna rozbudowa i modernizacja przemysłu, gospodarki komunalnej, zaplecza socjalnego i kulturalnego, szkolnictwa i węzła komunikacyjnego. Powstały osiedla o zabudowie blokowej oraz willowej. Stworzono zalew na rzece Wrześnicy (26 ha, 3 km dł.), a przy nim niewielki ośrodek wypoczynkowy.

8. Zabytki Wrześni Kościół farny pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława Biskupa i Męczennika Kościół farny pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława Biskupa i Męczennika - trzynawowy, murowany, późnogotycki z poł. XV w. z dobudowaną w końcu XV w. wieżą. Spalony w 1656 r., odbudowany w 1672 r., przebudowany w latach 1792-1801, kiedy nadano barokowe wnętrze, gruntownie odrestaurowany w latach 1881-1885. Najcenniejszym zabytkiem jest ołtarz główny z bogatą snycerką z ok. 1640 r. z obrazem Wniebowzięcia NMP z 1641 r., w prezbiterium malowidła ścienne z przełomu XIX i XX w., liczne ołtarze z XVIII i XIX w., rokokowa ambona, w kruchcie pod wieżą witraż M. Turwida z 1935 r. przedstawiający Chrystusa błogosławiącego dzieci wrzesińskie.       Ratusz - neogotycki budynek wybudowany w latach 1909-1910 według projektu Asmusa ze Świdnicy na miejscu spalonej w 1905 r. budynku pocztu konnej. Obiekt znajduje się przy północno-wschodnim narożniku Rynku, posiada trzy kondygnacje, od północy dwa schodkowe ryzality z neogotyckimi blendami, na dachu skrzydła przy placu rynkowym ośmioboczna smukła wieżyczka z balkonem, przy wejściu na narożniku murów kamienny kartusz z herbem miasta, witraże: trzy w sali "radzieckiej" z herbami i na klatce schodowej.

9. Pałac na Opieszynie      Pałac na Opieszynie - obecny wzniesiony ok. 1870 r. dla hr. E. Ponińskiego na miejscu dawnego barokowego dworu. Jest to budynek eklektyczny z przewagą elementów klasycyzujących. Posiada jedno piętro z trójbocznym ryzalitem na osi zwieńczonym attyką. Nakryty dachem czterospadowym. Wokół park w stylu angielskim, pierwotnie francuskim założony w połowie XVIII w. Rośnie tutaj okazały platan wschodni. Do założenia pałacowego prowadzi z centrum miasta XVIII-wieczna aleja. Wizualnie zorientowana jest ona z dawnej bramy pałacowej na wieżę kościoła farnego. Katolicka Szkoła Ludowa      Katolicka Szkoła Ludowa, obecnie Muzeum Regionalne im. Dzieci Wrzesińskich i Biblioteka Publiczna MiG Września - obiekt wybudowany około 1790 r. jako murowany budynek parterowy. Po rozbiorach budynek wykupiony z prywatnych rąk przez rząd pruski, urządzono tu szkołę miejską. Rozbudowany w 1837 r. i 1840 r. (nadbudowa piętra). W 1901 r. uczące się tutaj polskie dzieci zastrajkowały przeciwko nauce religii w języku niemieckim. Budynek rozbudowany o skrzydło południowe latach 30. i 80. XX w. W 1951 r. urządzono salę muzealną. W 1966 r. przekształcono ją w Muzeum Regionalne im. Dzieci Wrzesińskich. Prądzyńskich.

10. Kościół pw. Świętego Ducha      Kościół pw. Świętego Ducha - neogotycka budowla z lat 1894-1895 • na rzucie prostokąta z węższym i niższym prezbiterium, • z czterokondygnacyjną smukła wieżą od zachodu zwieńczona • hełmem o charakterze iglicy. Elewacje podzielone uskokowymi • skarpami, pomiędzy którymi znajdują się okna. W ścianie prezbiterium • duża wnęka z czterema oknami ostrołukowymi i jednym krągłym. • Wnętrze nawy przykryte ozdobnym deskowaniem dachowym. • W prezbiterium i kruchcie sklepienie krzyżowo-żebrowe. • Do lat 60. XX w. w nawie przy bocznych ścianach znajdowały • się drewniane empory wsparte na profilowanych slupach. • Starostwo Powiatowe      Starostwo Powiatowe - budynek wybudowany w latach • dziewięćdziesiątych XIX w. w miejscu dawnego cmentarza • szpitalnego Świętego Ducha. Dwukondygnacyjny budynek • wzniesiony na rzucie dwóch prostokątów. • Elewację wzbogacają dwa ryzality boczne i jeden narożny. • Dawniej bryłę starostwa wzbogacała loggia zwieńczona trójkątnym tympanonem, • oraz liczne bogactwo form gzymsów i pilastrów. • Obecnie fasada jest w znacznie uproszczonej formie. • Sąd Rejonowy      Sąd Rejonowy - budynek w stylu renesansu gdańskiego w 1906 r., • trójkondygnacyjny, nakryty wysokim dachem dwuspadowym z • szerokimi wystawami dachowymi. Elewacja w partii cokołowej • oblicowana granitem. Okna i naroża obramienione piaskowcem. Czteroosiowe elewacje budynku wieńczą wysokie szczyty. Wejście główne umieszczone • asymetrycznie ujęte profilowanym portalem o ozdobnym zwieńczeniu (m.in. w wizerunkiem orła).

11. Kościół pw. Świętego Krzyża na Lipówce       Kościół pw. Świętego Krzyża na Lipówce - zbudowany w 1641 r. przez proboszcza wrzesińskiego S. Bielawskiego dla ochrony źródła uznanego przez wiernych za cudowne, drewniany, jednonawowy, o konstrukcji zrębowej, oszalowany obustronnie, przykryty dwuspadowym dachem z wieżyczką z 1674 r., wewnątrz ołtarze: główny z obrazem "Ukrzyżowanie" z 1641 r., boczne św. Rocha i św. Rozalii z XVIII w. Kościół odrestaurowany przez M. Ponińskiego w latach 1770-1780, następnie przez ks. B. Gagackiego w latach 1851-1852. Obok znajduje się studzienka według tradycji z cudownym źródełkiem, przy której rzeźba Chrystusa i Samarytanki wykonana przez Jakuba Juszczyka w 1929 r. Cmentarz parafialny na Berdychowie       Cmentarz parafialny na Berdychowie - otwarty w 1829 r., na cmentarzu liczne groby: poległych pod Sokołowem 2 maja 1848 r., powstańców styczniowych, uczestników strajku szkolnego z 1901 r., pomnik i mogiła powstańców wielkopolskich, ofiar bombardowań z 1939 r., pomordowanych przez hitlerowców, grób gen. R. Abrahama, pomnik katyński, ciekawy architektonicznie grobowiec rodziny

12. Znani ludzie związani z Wrześnią Louis Lewandowski Ola Obarska Nepomucena Piasecka Florian Pierański Andrzej Prądzyński Waldemar Przysiuda Dariusz Stachowiak Leon Stasiewski Marek Staszak Tomasz Szymkowiak Aleksander Tomaszewski Ireneusz Zjeżdżałka • Roman Abraham • Piotr Andrzejewicz • Friedrich-Wilhelm Bock • Przemysław Cypryański • Edward Likowski • Roman Jakóbczak • Łukasz Jasiński • Wacław Kawski • Łukasz Koszarek • Jarosław Kukulski • Jan Nepomucen Lewandowski

13. Sport • Klub Piłki Siatkowej PROGRESS • Ludowy Uczniowski Klub Sportowy ORKAN • Miejski Klub Sportowy Victoria Września • Wrzesińskie Towarzystwo Tenisowe • Wrzesiński Klub Koszykówki • Klub Sportowy KOSYNIER • Wrzesińska Brygada Kolarska • Stadion Miejski ul. Kosynierów 1 • Basen Miejski "ŁAZIENKI" • Świat Wodny CENOS

14. NASZE PRACE W RAMACH REALIZACJI PROJEKTUNASZE MISTO- OCZAMI GIMNAZJALISTY

15. WIDOKÓWKI WRZEŚNI

16. KALENDARZ WRZEŚNIA DAWNIEJ I DZIŚ

30. STRONA WWW OPRACOWANA W RAMACH REALIZACJI PROJEKTU http://www.naszawrzesnia.ugu.pl