WYCIECZKA DYDAKTYCZNA DO PARKU KRAJOBRAZOWEGO DOLINA BARYCZY W DNIACH 30-31 MAJA 2011

1. WYCIECZKA DYDAKTYCZNA DO PARKU KRAJOBRAZOWEGO DOLINA BARYCZY W DNIACH 30-31 MAJA 2011

2. Relacja z wycieczki Miejsca odwiedzane 1 dnia Miejsca odwiedzane 2 dnia

3. Dnia 30 maja 2011 r., o godzinie 8.00, pod opiekę naszych wychowawców: pani Barbary Kasprzak i pana Krzysztofa Burdki, wyruszyliśmy na dwudniową wycieczkę do Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy. Celem naszego wyjazdu była mała wioska Krośnice, koło Milicza. Na miejsce dotarliśmy około godziny 10, gdzie zostaliśmy zakwaterowani w nowo powstałym środowisku młodzieżowym.

4. Po krótkie przerwie na odpoczynek w naszych pokojach udaliśmy się na ścieżkę dydaktyczną Stawy Krośnickie, aby zrealizować edukacyjny program wycieczki.

5. Zwarty kompleks stawów o powierzchni niemal 500 ha objęty jest obrębem hodowlanym należącym do Zakładu Rybackiego „Krośnice”. W sumie jest tu 13 zbiorników, a największym akwenem jest staw Czarny Las liczący 119 ha. Podczas trwającego 3 godziny ok.10 kilometrowego spacerów mogliśmy obserwować piękno regionalnej przyrody.

6. Pan przewodnik omawiał wiele ciekawych zagadnień, pokazał nam interesujące gatunki fauny i flory.

9. Jednym z najpiękniejszych gatunków ptaków zaobserwowanych przez nas był łabędź krzykliwy.

13. Po wyczerpującej wędrówce udaliśmy się na stołówkę, gdzie został nam podany obiad.

14. Po krótkiej przerwie mieliśmy okazje zobaczyć okazy minerałów w „Galerii Ziemia” znajdującej się na terenie naszego ośrodka, a także mogliśmy uczestniczyć w wykładzie na temat gleby.

18. Następnie aby naszą nowo zdobytą wiedzę móc wykorzystać w praktyce wybraliśmy się na spacer, aby znaleźć różnego rodzaju glebę.

21. Wieczorem na hali sportowej odbyły się zajęcia. Uczestnicy wycieczki mogli spożytkować nadmiar energii.

24. Po zajęciach na Sali gimnastycznej wszyscy udali się do swoich pokoi, aby wypocząć i nabrać sił na kolejny dzień pełen wrażeń.

25. Drugiego dnia pobudka była już o godzinie 7, ponieważ musieliśmy opuścić nasze pokoje, o godzinie 8 udać się na śniadanie, aby jak najszybciej wyruszyć na kolejną ścieżkę dydaktyczną.

26. Tym razem odwiedziliśmy park, w którym było ponad 100 gatunków różnych drzew.

30. Zobaczyliśmy także ekologiczne gospodarstwo, po którym oprowadził nas jego właściciel.

31. Kolejnym punktem naszej ścieżki dydaktycznej było Wzgórze Joanny i znajdująca się tam wieża Odyniec.

32. Ta wieża spełniała kiedyś funkcję stanowiska obserwacyjnego dla leśników w celu wykrywania pożarów w lesie. Teraz jest ona opuszczona i niestety nikt się nią nie zajmuje, ale mogliśmy wejść i poobserwować Wzgórze Joanny z góry.

33. Nasza wycieczka nieubłaganie zbliżała się do końca. Po obiedzie, prosto ze stołówki udaliśmy się do Milicza. Tam pan pilot oprowadził nas po starówce, zwiedziliśmy kościół Łaski, a także zobaczyliśmy tamtejszy zespół pałacowo-parkowy.

35. Ostatnim punktem naszej wycieczki był pałac w Sułowie, który niestety zobaczyliśmy tylko zza głównej bramy. Dodatkowo spacerowaliśmy po tym uroczym miasteczku.

36. Około godziny 17 wsiedliśmy do autobusu zmęczeni, ale bogatsi o nową wiedzę i doświadczenia. Do Oleśnicy przyjechaliśmy około godziny 19.

37. Na parkingu pod szkołą pożegnaliśmy się i każdy z pozytywnymi wspomnieniami z wycieczki do Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy wrócił do domu.

38. Czego dowiedzieliśmy się dnia pierwszego o : Bolinie Baryczy Barycz liczy sobie 133 km długości. Zaczyna swój bieg na bagnach koło Ostrowa Wielkopolskiego, a kończy go, wpadając do Odry w okolicach Wyszanowa. Miejsca te jak nawias zamykają jeden z bardziej urokliwych zakątków Polski, na który składa się mozaika stawów, mokradeł, lasów, pól oraz łąk.To właśnie Dolina Baryczy - prawdziwy raj dla miłośników przyrody i historii. Ci pierwsi nad Baryczą znajdą chociażby największy w Polsce rezerwat przyrody, czyli zaliczane do najcenniejszych ekosystemów na świecie "Stawy Milickie". Na tych drugich czekają tu wspaniałe pałace, otoczone starymi parkami, ciekawe kościoły, budynki kamieniczki z muru pruskiego i wiejskie chaty wzniesione z rudy darniowej.

39. Dolina Baryczy to jedno z niewielu miejsc, w których unikalny i cenny przyrodniczo ekosystem powstał w dużym stopniu na skutek działalności człowieka. Obecnie spora część obszaru Doliny Baryczy objęta jest siecią Natura 2000, znajduje się tu również największy w Polsce Park Krajobrazowy.

40. Czego dowiedzieliśmy się dnia pierwszego o : Krośnicach Wieś gminna. Miejscowość stanowiła dawniej dobra lenne w ramach ordynacji milickiej. Na zalesionym wzgórzu w południowej części miejscowości w końcu lat 90–tych XX w. wzniesiono drogę krzyżową. W pobliżu stacji kolejowej znajduje się komercyjne łowisko wędkarskie Zakładu Rybackiego Krośnice. Szlak czerwony, prowadzący ul. Kolejową, wiedzie do tzw. Czarnych Stawów – malowniczego zespołu zbiorników, położonego wśród lasów, z licznymi pomnikowymi dębami na groblach. Po stawach krośnickich prowadzi od jesieni 2007r. ścieżka przyrodnicza, której użytkownicy mogą bez zezwoleń poruszać się po obrębach hodowlanych, należących do PZB „Stawy Milickie” .

41. Czego dowiedzieliśmy się dnia pierwszego o : Stawach Krośnickich Charakterystyczną cechą krajobrazu Doliny Baryczy są stawy. Często otaczają je drzewa i krzewy, graniczą także z lasami bądź niemal niepostrzeżenie przechodzą w łąki lub pola. To one nadają pejzażowi zupełnie niespotykaną postać, która zmienia się wraz z porami roku. Świeżość wiosennych barw urozmaica, szczególnie o poranku i wieczorem, kumkanie żab i ropuch oraz krzyki, gwizdy, popiskiwania i śpiewy ptasiego świata.

42. Azyl i ucieczkę przed cywilizacją znajdują tu także rzadkie już gatunki zwierząt. Niezwykłego uroku nadaje krainie stawów słoneczna jesień, malująca sitowie w płowe barwy i kładąca złotą poświatę na wielobarwnych liściach. Stawy nie tylko dominują w krajobrazie, one również stanowią o gospodarce, służą bowiem hodowli karpi i linów. Powiat milicki jest wysoce wydajnym terenem hodowlanym karpi w Rzeszy Niemieckiej, a także wzorcem mądrego sposobu gospodarowania.

43. Czego dowiedzieliśmy się dnia pierwszego o : Galerii Ziemia W Ośrodku Edukacji Ekologicznej w Krośnicach mieści się Galeria Ziemi ze zbiorem ponad 1500 minerałów i skamielin, a także sala z atrakcyjnie urządzoną ekspozycją stałą, oraz czasową, poświęconą zagadnieniom dotyczącym środowiska przyrodniczego i roli w nim człowieka, w szczególnym odniesieniu do regionu doliny Baryczy i gminy Krośnice. Ekspozycja jest wykorzystywana przy prowadzeniu części zajęć, a przyjezdnym grupom pozwala zapoznać się ze specyfiką regionu.

44. Czego dowiedzieliśmy się dnia drugiego o : Postolinie Niewielka wieś w gminie Milicz. Znajdujący się tu park należy do najpiękniejszych i najciekawszych w Dolinie Baryczy. Założył go w latach 60. XIX wieku hrabia Heinrich von Salisch, zapalony dendrolog. Park ma ponad pięć hektarów powierzchni i powstał na bazie dębowego i grabowego lasu. Salisch zasadził w nim ponad sto gatunków różnych krzewów i drzew, wśród których znalazły się liczne egzotyczne okazy – m.in. magnolia drzewiasta, jodła olbrzymia, cyprysik groszkowy, tulipanowiec amerykański, kłęk amerykański, świerk kaukaski, cypryśnik błotny, lipa krymska i amerykańska. Najwyższe drzewo w parku to daglezja zielona.

45. Czego dowiedzieliśmy się dnia drugiego o : Wzgórzu Joanny Wzgórze Joanny -szlak prowadzi nas na sam szczyt Wzgórza Joanny na którym stoi majestatyczna Wieża "Odyniec". Klucze do niej można wypożyczyć w leśniczówce w Lasowicach lub w Nadleśnictwie Milicz. Wieża miała charakter zameczku myśliwskiego, później wieży obserwacyjnej. teraz jest obiektem typowo turystycznym. Z jej szczytu możemy podziwiać widok na zachodnią część Doliny Baryczy. Rezerwat przyrody Wzgórze Joanny - typu leśno-krajobrazowego znajdujący się na południe od Milicza. Wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy.

46. Zajmuje najwyższą część wzniesienia o tej samej nazwie, wysokości 230 m n.p.m., zwanego też Wieżycą, leżącego w paśmie rozdzielających dwie kotliny baryckie morenowych Wzgórz Krośnickich. Położony w odległości ok. 1,5 km na południowy wschód od wsi Postolin, przy drodze z Gruszeczki do Świebodowa. Na wierzchołku wzniesienia stoi zameczek myśliwski z 1850 roku z wieżą widokową. Utworzony w 1962 roku na powierzchni 24,23 ha w celu zachowania wyspowego stanowiska buka przy wschodniej granicy jego zasięgu.

47. Czego dowiedzieliśmy się dnia drugiego o : Wieży Odyniec Od parku w Postolinie biegnie oznaczony szlak, prowadzący na leżące nieopodal Wzgórze Joanny, na której wznosi się tzw. Wieżą Odyniec – niewielki zameczek myśliwski, wzniesiony w 1850 roku. Na jego wieżę można wejść po uzgodnieniu tego z Nadleśnictwem Milicz. W Postolinie wart zobaczenia jest również, zbudowany z muru pruskiego, neogotycki kościół p.w. Chrystusa Króla, o bardzo ciekawej bryle.

48. Czego dowiedzieliśmy się dnia drugiego o : Kościele Łaski w Miliczu Budowa kościoła wiąże się z Traktatem Altransztackim z 27 lipca 1707 r., na mocy którego cesarz zezwolił śląskim ewangelikom na budowę kolejnych sześciu kościołów. Nazwano je „Kościołami Łaski”. W poniedziałek, 15 kwietnia 1709 roku do Milicza przyjechała delegacja cesarska, która została uroczyście powitana przez lokalne władze i milickie mieszczaństwo. Na rynku cesarski komisarz Zinsendorf ogłosił uroczyście decyzję wybudowania w Miliczu ewangelickiego kościoła.

49. Następnego ranka wszyscy udali się w miejsce, które przeznaczono na budowę nowego kościoła, gdzie za pomocą specjalnej żółto czerwonej piki (w barwach Habsburgów) odmierzono grunt przeznaczony pod budowę świątyni. Świątynia zbudowana jest na planie greckiego krzyża. W konstrukcji nawiązuje do Kościoła Pokoju w Świdnicy. II Wojnie Światowej kościół został przejęty przez państwo a następnie przekazany Kościołowi Katolickiemu.

50. Czego dowiedzieliśmy się dnia drugiego o : Zespole Pałacowo – parkowym w Miliczu Park w Miliczu położony jest na zachodnim skraju miasta. Od północy graniczy z rzeką Baryczą, od wschodu z zabudową miejską, od zachodu łączy się z lasem a od południa z szosą. Park jest pod opieką Zespołu Szkół Leśnych i Agrotechnicznych, zarząd sprawuje Starostwo Powiatowe w Miliczu. Powierzchnia parku wynosi ok. 50 ha a wraz z przyległym lasem obszar ok. 80 ha. Układ komunikacyjny: główna aleja Piastów ciągnie się od bramy Pokoju do Czarnej Bramy wzdłuż budynku Pałacu Klasycystycznego z XVIII w., w którym mieści się obecnie Zespół Szkół Leśnych i Agrotechnicznych oraz Izba Regionalna.