Download
1 / 30
310 likes | 588 Views
„ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE”. MPZP jako podstawowy akt planistyczny w JST. – proces uzgodnień dokumentów planistycznych. Rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia MPZP.
E N D
MPZP jako podstawowy akt planistyczny w JST. – proces uzgodnień dokumentów planistycznych.
Rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia MPZP. Ukazuje się w prasie ogłoszenie wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o przystąpieniu do planu i możliwości składania wniosków do planu. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta zwraca się z do organów i instytucji zewnętrznych z prośbą o przesyłanie wniosków do projektu planu.
Dla danego terenu zostaje opracowana dokładna, wielobranżowa analiza stanu istniejącego oraz zebrane zostają uwarunkowania. Przygotowanie projektu planu. Opracowanie prognozy wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze. Akceptacja wójta, burmistrza lub prezydenta miasta i skierowanie projektu planu do opiniowania i uzgodnień. Opinie - władz gmin sąsiednich oraz gminnej (miejskiej) komisji urbanistyczno-architektonicznej.
Uzgodnienia - ponad 30 instytucji (urząd wojewódzki, zarządca dróg gminnych (miejskich), policja wojsko, straż pożarnaitd). Opracowanie analizy skutków ekonomicznych realizacji planu. Wyłożenie planu do publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni. Zainteresowani zawiadamiani są poprzez ogłoszenie w prasie lokalnej i krajowej. W czasie wyłożenia oraz przez 2 tygodnie po nim zbierane są uwagi do planu.
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta rozpatruje uwagi do planu, które wpłynęły w trakcie wyłożenia, a następnie przekazuje do rady gminy (miasta) projekt planu wraz z nieuwzględnionymi uwagami Rada gminy (miasta) na sesji podejmuje uchwały. Rada gminy (miasta) uchwala MPZP. Wojewoda ocenia zgodność podjętej uchwały z prawem. MPZP zostaje ogłoszony w dzienniku urzędowym właściwego województwa i wchodzi w życie jako prawo miejscowe po 14 dniach od ogłoszenia.
1. W celu oceny aktualności studium i planów miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w opracowywaniu planów miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w nawiązaniu do ustaleń studium, z uwzględnieniem decyzji zamieszczonych w rejestrach, o których mowa w art. 57 ust. 1−3 i art. 67, oraz wniosków w sprawie sporządzenia lub zmiany planu miejscowego.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przekazuje radzie gminy wyniki analiz, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii gminnej lub innej właściwej, w ro-zumieniu art. 8, komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w cza-sie kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności stu-dium i planów miejscowych, a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w cało-ści lub w części, podejmuje działania, o których mowa w art. 27.
3. Przy podejmowaniu uchwały, o której mowa w ust. 2, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności zgodność studium albo planu miejscowego z wymogami wynikającymi z przepisów art. 10 ust. 1 i 2, art. 15 oraz art. 16 ust. 1.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego uchwalane przez radę gminy wyznacza politykę przestrzenną gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego. Pomimo, iż nie jest aktem prawa miejscowego, stanowi ważną wskazówkę co do możliwości zagospodarowania terenów nim objętych. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego ustalenia są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Warto tu zauważyć, że gminne plany zagospodarowania przestrzennego uchwala się później z reguły po kawałku dla małych obszarów objętych studium. Wymagany zakres studium
Za sporządzenie planu zagospodarowania przestrzennego województwa odpowiedzialne są organy samorządu województwa. art. 38 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „Organy samorządu województwa sporządzają plan zagospodarowania przestrzennego województwa, prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i programy, odnoszące się do obszarów i problemów zagospodarowania przestrzennego odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych w tym zakresie prac.”
art. 39 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „1. Sejmik województwa podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego województwa. (...)”
art. 41 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „1. Po podjęciu przez sejmik województwa uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego województwa marszałek województwa kolejno: (...) 4) sporządza projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa (...); 8) przedstawia projekt planu sejmikowi województwa do uchwalenia. (...)”
art. 42 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „1. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa uchwala sejmik województwa. (...).”
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (KPZK 2030). Jest to najważniejszy dokument dotyczący ładu przestrzennego Polski. Jego celem strategicznym jest efektywne wykorzystanie przestrzeni kraju i jej zróżnicowanych potencjałów rozwojowych do osiągnięcia: konkurencyjności, zwiększenia zatrudnienia i większej sprawności państwa oraz spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej w długim okresie.
Zgodnie z dokumentem, rdzeniem krajowego systemu gospodarczego i ważnym elementem systemu europejskiego stanie się współzależny otwarty układ obszarów funkcjonalnych najważniejszych polskich miast, zintegrowanych w przestrzeni krajowej i międzynarodowej. Jednocześnie na rozwoju największych miast skorzystają mniejsze ośrodki i obszary wiejskie. Oznacza to, że podstawową cechą Polski 2030 r. będzie spójność społeczna, gospodarcza i przestrzenna.
Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – procedura wydania.
Decyzja o warunkach zabudowy (WZ, potocznie nazywana wuzetką) to decyzja lokalizacyjna ustalająca warunki zabudowy oraz lokalizację inwestycji celu publicznego. Decyzja jest wydawana tylko dla terenów, na których nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Decyzja o warunkach zabudowy jest instrumentem planowania przestrzennego. Jej celem jest ustalenie czy dane zamierzenie inwestycyjne nie naruszy ładu przestrzennego. Decyzja może, zatem regulować wysokość budynku, jego kształt, kolor elewacji, posadowienie na działce i inne elementy istotne z punktu widzenia urbanistyki i estetyki.
Wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego
art. 50 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „1. Inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. (...)”
Jeżeli ta inwestycja ma znaczenie gminne lub powiatowe, decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, a jeżeli ta inwestycja ma znaczenie wojewódzkie lub krajowe, decyzję także podejmuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, ale w tym przypadku wydanie takiej decyzji wymaga określonych uzgodnień z marszałkiem województwa.
art. 51 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „1. W sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydają w odniesieniu do: 1) inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim - wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa; 2) inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym - wójt, burmistrz albo prezydent miasta; (...).”
Znaczenie procedur związanych z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym w rozwoju JST.
MPZP powinien uwzględniać również tereny zielone, rekreacyjne i sportowe, dobrze jest gdy w ich pobliżu znajduje się miejsce na bazę hotelową i rekreacyjną. Potencjalni inwestorzy w branży hotelowej nie są zainteresowani terenami, gdzie brak jest atrakcji turystycznych tworzonych przez JST, ważnym aspektem w tej kwestii jest na pewno przyroda, czyste środowisko naturalne oraz zabytki i kultura.
