ALS Odwracalne p-ny zatrzymania krążenia

1. ALS Odwracalne p-ny zatrzymania krążenia

2. RKO 30:2 do momentu podłączenia defibrylatora/monitora Wezwij zespół resuscytacyjny Oceń rytm Defibrylacja wskazana (VF/VT bez tętna) Defibrylacja nie wskazana (PEA/asystolia) • W trakcie RKO • lecz odwracalne przyczyny NZK* • sprawdź położenie i przyleganie elektrod • wykonaj/sprawdź: • dostęp donaczyniowy • drożnośc dróg oddechowych • i tlenoterapia • nie przerywaj uciśnięć klatki • piersiowej po zabezpieczeniu dróg • oddechowych • podawaj adrenalinę co 3-5 min • rozważ amiodaron, atropinę, • magnez 1 Defibrylacja 150-360 J (dwufazowa) lub 360 J (jednofazowa) Natychmiast podejmij: RKO 30:2 przez 2 min Natychmiast podejmij: RKO 30:2 przez 2 min * Odwracalne przyczyny NZK HipoksjaOdma prężna (Tension pneumothorax) Hipowolemia Tamponada osierdzia Hipo/Hiperkaliwmia, zab. metaboliczne Toksyny Hipotermia Thrombembolia (wieńcowa lub płucna)

3. ERC 2005NZK VF/VT • Pojedyncze wyładowania • RKO 30:2 bezpośrednio po defibrylacji • Pętle trwające 2 minuty • Energia 150-200J dla 1. defibrylacji • Energia 200-360J dla kolejnych • 360J dla defibrylatorów jednofazowych

4. ERC 2005NZK VF/VT • Adrenalina po 2. defibrylacji • 1 mg co 3-5min • Amiodaron po 3. defibrylacji • 300 mg iv + /ew.150 mg iv/ + wlew 900 mg/24h • Lek-defibrylacja-RKO-ocena rytmu

5. ERC Guidelines 2005 • W przypadku rozpoznania niskonapięciowego VF defibrylacja NIE zalecana. • Kontynuacja RKO przez 2 minuty.

6. Odwracalne przyczyny NZK 4H: • Hipoksja • Hipowolemia • Hipo/hiperkaliemia, hipokalcemia • Hipotermia 4T: • Odma prężna (Tension pneumothorax) • Tamponada osierdzia • Toksyny • Thrombembolia (wieńcowa lub płucna)

7. Hipoksja. • Upewnij się że drogi oddechowe są drożne • Upewnij się, że płuca pacjenta są adekwatnie wentylowane 100% tlenem. • Sprawdź, czy klatka piersiowa wystarczająco się unosi i osłuchaj obustronnie szmery oddechowe. • Sprawdź ostrożnie, czy rurka intubacyjna nie została błędnie umieszczona w oskrzelu lub w przełyku.

8. Hipowolemia. • jest zwykle skutkiem krwotoku. • może ją poprzedzać uraz, krwawienie z przewodu pokarmowego lub pękniecie tętniaka aorty. • Należy szybko przywrócić objętość śródnaczyniową, równocześnie operacyjnie zahamować krwawienie.

9. Podział krwotoków :

10. Przyczyny krwawień: • z dróg oddechowych - gruźlica, ropnie, nowotwory, urazy • z dróg moczowych - urazy, kamica, nowotwory, gruźlica • z narządu rodnego - powikłania ciąży i porodu, nowotwory, urazy • z przewodu pokarmowego - owrzodzenia, nadżerki, nowotwory, polipy, uchyłki • do jamy czaszki - urazy, tętniaki, naczyniaki • do jamy opłucnej - urazy, złamania żeber • do jamy otrzewnej - urazy tępe, uszkodzenia narządów miąszowych

11. Tętniak rozwarstwiający aorty • jest to pęknięcie błony środkowej ściany aorty. • Do czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwarstwienie aorty należą:* nadciśnienie tętnicze * zespół Marfana;* płeć męska w wieku 50-60 lat lub kobiety w trzecim trymestrze ciąży.

12. Objawy tętniaka aorty • nagły, rozdzierający ból w klatce piersiowej. • ból w przypadku rozwarstwiającego tętniaka aorty może przypominać obraz zawału serca. • Bólowi z reguły towarzyszą zlewne poty, uczucie lęku, wymioty, wstrząs kardiogenny. • W badaniu przedmiotowym stwierdza sie występowanie różnicy w ciśnieniu skurczowym mierzonym na obu kończynach górnych. • Charakterystyczna jest asymetria lub zanik tętna na tętnicach obwodowych

13. Leczenie ostrego rozwarstwienia aorty * unieruchomienie pacjenta i zapewnienie dostępu do żyły;* kontrola oddechu, tętna i ciśnienia tętniczego;* stosowanie leków przeciwbólowych (narkotyczne leki przeciwbólowe;* odstawienie leków przeciwkrzepliwych;* obniżenie ciśnienia skurczowego do 100-120 mmHg (beta - bloker, nitroprusydek sodu i.v., labetalol i.v.)* leczenie kardiochirurgiczne;

14. Hiperkaliemią, hipokaliema, hipokalcemia • Kwasice i inne zaburzenia metaboliczne wykrywa się za pomocą testów lub wskazuje na nie wywiad zebrany od pacjenta, np. niewydolność nerek. • Znaczenie diagnostyczne może mieć 12- odprowadzeniowe EKG. W przypadku hiperkaliemii, hipokalcemii i nadużycia blokerów kanału wapniowego wskazana jest dożylna podaż chlorku wapnia.

15. Homeostaza jonów potasu • Zewnątrzkomórkowe stężenia jonów K+ mieści się w granicach: 3,5-5,5 mmol/l

16. Hipokaliemia Stężenie potasu w osoczu krwi poniżej 3.5 mmol/l Etiopatogeneza -niedostateczna podaż potasu z pokarmem -utratą potasu przez przewód pokarmowy -utratą potasu z moczem. Najczęstszą przyczyną są: wymioty lub biegunka, diuretyki Objawy: zaburzenia czynności mięśnia sercowego migotanie komór osłabienie siły mięśniowej zaparcia

17. Obniżenie stężenia potasu w osoczu (1) Kryteria • Spłaszczony lub odwrócony załamek T • Obniżenie odcinka ST • Pozorne wydłużenie odstępu QT

18. Obniżenie stężenia potasu w osoczu (2)

19. Hiperkaliemia Stężenie potasu powyżej 5.5 mmol/l Etiopatogeneza -nadmierna podaż potasu -zaburzone wydalanie potasu przez nerki -zespół zmiażdżenia= uwalnianie K+ z komórek Objawy - determinowane chorobą podstawową UWAGA ! ZATRZYMANIE KRĄŻENIA

20. wzrost stężenia potasu w osoczu Kryteria • Ostry, wysoki załamek T o skróconym czasie trwania • Zespół QRS poszerzony • Wydłużenie odstępu PQ

21. wzrost stężenia potasu w osoczu

22. Załamek T – wysoki Amplituda >5mm

23. Hiperkaliemia - NZK • Zastosuj techniki mające na celu usunięcie z organizmu lub przesunięcie do komórek jonów K+: • Chlorek wapnia: 10 ml 10% CaCl2 i.v. w bolusie. • Wodorowęglan sodu- 50mmol i.v. w bolusie (jeżeli występuje ciężka kwasica= pH <7,15) • Glukoza+ insulina: 10 j. krótkodziałającej insuliny i 50g glukozy i.v. w bolusie

24. Hipokaliemia- NZK • Podanie jonów potasu dożylnie: • 20mmol/ godzinę. U wielu pacjentów z niedoborem potasu ma również niedobór magnezu.

25. Hipokalcemia= Ca < 2,25mmo/l • P-ny: niewydolność nerek, OZT, przedawkowanie blokerów kanału wapniowego • Objawy: parestezje, tężyczka, drgawki, blok PK, NZK • Leczenie: 10-40ml 10% CaCl2

26. Hipotermia. • Stwierdzamy gdy temp. głęboka < 35st. C • Ma działanie protekcyjne na mózg i ważne dla życia narządy • Podejrzewaj hipotermię w każdym przypadku tonięcia; • Używaj termometru o odpowiednim zakresie skali.

27. hipotermia • Nie stwierdza się zgonu dopóki nie ogrzeje się pacjenta • Konieczne jest wydłużenie czasu trwania resuscytacji.

28. Hipotermia - ogrzewanie • Bierne – okrycia, zdjęcie mokrej odzieży • Aktywne - gorące powietrze, płyny ciepłe gazy w mieszaninie oddechowej, płukanie ciepłą wodą żołądka, pęcherza moczowego, krążenie pozaustrojowe.

29. Hipotermia- leczenie 1.wentylacja: używaj wysokiego stęż. tlenu, najlepiej ogrzanego (40-46st) i nawilżonego 2. oceń tętno na dużych tętnicach -w ciężkiej hipotermii częstości: oddechu jak i tętna mogą być bardzo wolne, stąd do ich oceny często potrzebny jest dłuższy czas- nawet >60 sek. Podczas RKO – pomiar temperatury ( w przełyku, pęcherzu moczowym, odbytnicy, błonie bębenkowej)

30. Hipotermia zwalnia metabolizm leków, stąd może dojść do wzrostu stężenia leków w surowicy i ich działania toksycznego => wstrzymaj się z podaniem adrenaliny dopóki nie ogrzeje się pacjenta do temp > 30 st.C • Kiedy temp. głęboka >30st. C należy dwukrotnie wydłużyć czas pomiędzy kolejnymi dawkami leków, do czasu gdy temp. osiągnie 35st.C. • >35 st.C podajemy leki w standardowych odstępach czasu. • Podawaj leki przez dostęp centralny lub dużą żyłę obwodową • Defibryluj do 3X jeżeli temp nie przekroczy 30ºC

31. Odma prężna= Tension pneumothorax - Pierwotną przyczyną PEA może być odma prężna, powstała np. w następstwie prób umieszczenia cewnika w żyle centralnej. - Rozpoznanie stawia się klinicznie. - Odbarcz szybko odmę nakłuwając klatkę piersiową igłą w II pmż, a następnie załóż drenaż podwodny/ssący

32. Tamponada serca • Trudno rozpoznać tamponadę serca, ponieważ typowe objawy, jak poszerzone żyły szyjne i hipotensja są zwykle przesłonięte przez samo zatrzymanie krążenia. • Zatrzymanie krążenia po penetrującym urazie klatki piersiowej budzi mocne podejrzenie tamponady i stanowi wskazanie do nakłucia worka osierdziowego albo torakotomii ratunkowej.

33. Toksykologia • Przypadkowe lub zamierzone zażycie toksycznej substancji lub środka terapeutycznego, przy braku charakterystycznego wywiadu, można wykryć wyłącznie za pomocą testów laboratoryjnych. • Jeżeli są wskazania, należy podać antidotum, ale w większości przypadków leczenie jest objawowe. • flumazenil (benzodwuazepiny). nalokson (opioidy)

34. Zatorowość płucna • Masywny zator tętnicy płucnej jest najczęstszą przyczyną mechanicznej lub zatorowo-zakrzepowej przeszkody w krążeniu. • Jeśli podejrzewasz, że do zatrzymania krążenia doszło wskutek zatoru tętnicy płucnej, rozważ natychmiastowe podanie leku trombolitycznego.