SIVI-ELEKTROLİT DENGESİ

1. SIVI-ELEKTROLİTDENGESİ

2. SIVI- ELEKTROLİT DENGESİ • Sağlıklı bir vücutta, vücut sıvılarının hacimleri ve bileşimleri bir çok metabolik aktiviteye rağmen,dikkate değer şekilde dengede tutulur.Hücresel düzeyde sıvı kaydırmaları ve böbreklerin idrarla vücudun gereksinimlerine göre su, elektrolit ve solüt atımını düzenlemesi sonucu korunan bu denge mekanizmasına sıvı-elektrolit dengesi denir.

3. Su • Su, canlılarda en çok bulunan moleküler maddedir ve insan vücudunda total vücut ağırlığının yaklaşık %60’ını oluşturur. (70 Kg’lık erişkin bir insanda yaklaşık 42 lt’dir) • Total vücut ağırlığındaki su oranı yaş, cinsiyet, obezite gibi faktörlerle değişiklik göstermektedir. Vücutta yağ miktarı arttıkça su oranı azalmaktadır: • Özellikle yaşlılarda, kadınlarda ve obez kişilerde vücuttaki su oranı normalden azdır. (%40) • Yeni doğanlarda ödemli hastalarda ise vücuttaki su oranı normal erişkindekinden fazladır. (%80)

4. Total vücut suyu (42 lt), genel anlamda iki büyük kompartmanda bulunmaktadır: 1- İntrasellüler sıvı (Hücre İçi Sıvı ) % 40 =28 lt 2- Extrasellüler sıvı (Hücre Dışı sıvı) % 20 = 14 lt a) İnterstisyel sıvı (Hücreler arası sıvı) % 15 = 10.5 lt b) İntravasküler sıvı ( Plazma) % 5 = 3.5 lt ____________________________________________________ Total vücut suyu % 60 = 42 lt

5. İNTRASELLÜLER SIVI (Hücre içi sıvı:28 lt) • Total vücut ağırlığının % 40’ı ve vücut sıvısının 2/3’ ünü oluşturur. • İntrasellüler sıvının, büyük bir kısmı kas kitlesi içersindedir. • İntrasellüler sıvı, temel katyonu:Potasyum (K+) ve Magnezyum(Mg++)’dur. temel anyonu: Proteinler ve Fosfat’ tır. Diğerleri: • Az miktarda Sodyum (Na++),Bikarbonat (HCO3) ve Klor(Cl¯)’dur. • Kalsiyum (Ca++) ise hemen hemen yok denecek kadar azdır.

6. Extrasellüler sıvı, 1-İntravasküler sıvı(plazma):3,5 lt 2-İnterstisyel sıvı 3-Diğer sıvılar: (sindirim salgıları, idrar, ter, BOS,intraoküler sıvı vb) oluşur. • Vücut ağırlığının yaklaşık % 20’si kadardır. • Extrasellüler sıvı, temel katyonu: Sodyum (Na++) temel anyonu: Klor(Cl¯) ve Bikarbonat (HCO3)’tır. Diğerleri: Az miktarda Kalsiyum (Ca++), Potasyum (K+) ve Magnezyum (Mg++)’dur. Extrasellüler sıvının osmotik basıncını büyük oranda Sodyum sağlar

7. İntravasküler ve interstisyel alan arasındaki sıvı geçişi kapiller düzeydedir ve Starling yasasına göre düzenlenir: 1-Damar Dışına iten güçler: Ortalama Kapiller Hidrostatik basıncı (17mm Hg) Negatif İnterstisyel Hidrostatik basıncı (5,3 mmHg) İnterstisyel Onkotik basıncı (6 mmHg) 2-Damar içine çeken güçler: Plazma onkotik basıncı (28 mmHg) ___________________ Net Basınç: 0,3 mmHg Damar dışına iten güçtür.

8. Vücutta sıvı dengesinin sağlanması: • Normal bir birey tarafından günde ortalama 2-3 lt su alınır. • (Bu suyun yaklaşık 0.5 lt’si vücuda alınan katı gıdaların kapsadığı su ve oksidasyon sonucu oluşan sudur) • Su, barsaklardan süratle emilir ve hücre zarının geçirgenliği nedeniyle extrasellüler ve intrasellüler kompartmanlara difüzyonla dağılır. • Günlük alınan suyun, 0.1 lt’si Barsaklardan feçesle 0.3 lt’si Solunum sisteminde buharlaşma ile 0.4 lt’si Deriden terlemeyle kaybedilir. • Geri kalan 1,5 lt’si ise Böbreklerden idrarla atılır.

9. Sıvı değişiminde etkili vücuttaki faktörler-1 1-Susuzluk Hissi: Susuzluk merkezi Anterior Hipotalamus dadır Susuzluk merkezinin çevresindeki ekstrasellüler sıvının osmolaritesinin artması, bu merkezi uyararak; Hipofizer antidiüretik sistemi etkiler ve ADH salınımını uyarır. Uyaran faktörler: -Osmoreseptör hücreler ile plazma arasındaki osmotik basınç farkı (Total osmotik basınç artışı ADH için uyarı oluşturmaz!) -Emosyonel stres -Kanamalar

10. Sıvı değişiminde etkili vücuttaki faktörler-2 2-ADH (Antidiüretik Hormon) (Hipofiz arka lobu) • Su değişimini etkileyen en önemli hormondur. • ADH idrar hacim ve konsantrasyonunu düzenleyerek total vücut suyunun homeostazının kontrolünü sağlar. • Hipotalamusta üretilerek arka hipofiz lobunda birikir ve buradan salgılanır. • Böbreklerden su tutulumunu arttırır. Uyaran faktörler: • Korku • Ağrı • infeksiyonlar • Hipoksi…vb

11. Sıvı değişiminde etkili vücuttaki faktörler-3 3-Aldosteron Adrenal kortex’ten salınan güçlü bir mineralokortikoiddir • Böbreklerden Na ve su atılmasını azaltır, potasyum atılmasını arttırır. Uyaran faktörler: • Plazmada K+ artışı • Renin-anjiotensin sistemi • ACTH sekresyonu • Aşırı Aldosteron salınımı→Hipokalemi, kas zayıflığı • Aldosteronun azlığı→Hiperkalemi, kalp kontraksiyon zayıflığı,aritmi

12. Hücre Dışı ve Hücre içi Sıvılardaki Osmolar maddeler Plazma (mOsm/lt) interstisyel sıvı(mOsm/lt) İntrasellülersıvı(mOsm/lt) • Na+ 142 * 139 * 14 • K + 4,2 4 140* • Ca+² 1,3 1,2 0 • Mg+² 0,8 0,7 20* • Cl¯ 108 * 108 * 4 • HCO3¯ 24 28,3 10 • HPO4¯ 2 2 11 • SO4¯ 0,5 0,5 1 • Glikoz 5,6 5,6 ---- • Üre 4 4 4 • Protein 1,2 0,2 4 • Kreatin 0,2 0,2 9 • Laktat 1,2 1,2 1,5 • Aminoasitler 2 2 8 • Adenozin Trifosfat ---- ---- 5 • Fosfokreatin ---- ---- 45 • Karnosin ---- ---- 14 • Heksozmonofosfat ---- ---- 3,7 • Diğerleri 4,8 3,9 10 • Total mosm/lt 301,8 mOsm/lt 300,8 mOsm/lt 301,2 Osm/lt • Düzeltilmiş osmolar aktivite 282 mOsm/lt 281 mOsm/lt 281 mOsm/lt Guyton Fizyoloji

13. Osmolarite: 1 lt sıvıda çözünmüş 1 mol katı partiküle denir. ( 1 Osm/lt ) Osmolalite : 1 kg sıvıda çözünmüş 1 mol katı partiküle denir. ( 1 Osm/kg ) • Vücut sıvıları gibi seyreltik sıvılarda 1 kg ile 1 lt arasındaki fark küçük olduğundan bu iki terim hemen hemen eş anlamlı kullanılır. • Genelde vücut sıvılarında osmotik aktiviteyi ifade etmek için osmol çok büyük bir birimdir. Bu nedenle çoğunlukla ( osmol’ün 1/1000 ‘i ) mOsmol birimi kullanılır. • Osmotik Basınç ile Osmolarite arasındaki ilişki: • Bir çözeltinin osmotik basıncı o sıvıdaki osmo-aktif partiküllerin yoğunluğu ile doğru orantılıdır. • Örnek1: 70.000 molekül ağırlıklı 1 mol albuminin osmotik etkisi, 180 molekül ağırlıklı 1 mol glikozunki ile aynıdır. • Örnek2: 1mol NaCl, Na ve Cl olmak üzere iki osmotik aktif partiküle sahiptir. Bu nedenle albumin veya glikoz molekülünün 2 katı osmotik etkiye sahiptir.

14. SIVI DENGESİ BOZUKLUKLARI VE TEDAVİSİ-1 HİPERVOLEMİ (Aşırı Hidrasyon) Extrasellüler sıvı volümünün artmasıyla oluşan volüm bozukluğudur. Hipervolemi Nedenleri: 1-En önemli nedeni böbreklerden Na’un atılamamasıdır. -Akut Glomerulonefrit -Primer Aldosteronizm -Cushing Sendromu -Uygunsuz ADH Salınımı

15. SIVI DENGESİ BOZUKLUKLARI VE TEDAVİSİ-2 2-Normal Starling kuvvetlerindeki değişiklikler a)Sistemik venöz basıncın yükselmesi: -Sağ Kalp Yetmezliği -Konstriktif Perikardit b)Lokal venöz basıncın yükselmesi: - Sol Kalp Yetersizliği - Vena Cava Obstrüksiyonu c)Azalmış onkotik basınç: - Nefrotik Sendrom d)Kombine bozukluklar: - Siroz (Hipoalbuminemi ve artan portal ven basıncı etkili

16. Klinik Belirtiler-1 Hafif Hipervolemi -Efor dispnesi -Gode bırakan ödem -Artmış kalp atımı -Artmış venöz basınç, venlerde belirginleşme

17. Klinik Belirtiler-1 Şiddetli Hipervolemi Taşikardi Hipertansiyon Kusma, diyare Akciğer ödemi ve belirgin siyanoz Pembe köpüklü solunum yolları sekresyonları Yaygın ödem İstirahat halinde dispne Dezoryantasyon,konvülziyon (KİBAS’a bağlı) Vücut ağırlığı artışı belirgin

18. Labratuar: Serum sodyumu,diğer elektrolitler ve Hematokrit değerleri düşebilir. Genellikle vücut total sodyumu artar. Sodyum tutulumu hipertansiyona neden olur. Tedavi Bakım Nedene yönelik tedavi yapılır. Ek olarak uygun Diüretik ilaç tedavisine başlanır Su ve tuz kısıtlaması yapılır. AÇİT Kilo takibi Yaşam bulguları takibi Sıvı izlemi

19. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-1 Cerrahi hastalarda en sık görülen ve dolaşımdaki etkili sıvı volümünün azalmasıyla meydana gelen bozukluktur. Hipovolemide sıvı kaybı sadece su kaybı değildir, su kaybı ile birlikte extrasellüler sıvıdan elektrolitler de kaybedilmektedir.

20. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-2 Sebepleri: 1) Böbreklerden aşırı sıvı kaybı: a)ADH aktivitesindeki bozuklukla karakterize hastalıklar: - Diabetes insipidus b) Hipoaldosteronizm ile karakterize hastalıklar: -Addison hastalığı (Aldosteronsalgısında yetersizlik) -Aldosteron inhibitörleri c) Tübüler bozuklukla karakterize durumlar

21. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-3 • 2)Böbrek Dışı sıvı kayıpları: • a) Gastrointestinal sistemdeki sıvı kayıpları: • - Kusma • - Diyare • - Fistül Drenajı • - Peritonit • - Barsak Obstrüksiyonları • b) Deriden sıvı kayıpları: • - Aşırı terleme • - Geniş Yanıklar ve Yara yüzeyleri • c) Büyük Kan Kayıpları* (En sık görülen nedendir.)

22. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-4 • Klinik Belirtiler: • diüretik terapisi,diabetes mellitus, böbrek veya adrenal hastalıkları gibi öyküleri olan hastalarda hipovolemiden şüphe edilir.

23. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-4 • Klinik Belirtiler: • Akut kayıplarda kardiovasküler sistem ve sinir sistemi belirtileri erken dönemde ortaya çıkarken, doku belirtileri 24 saat sonra ortaya çıkar. • Hipovoleminin klinik belirti ve bulguları bulunduğu evrelere göre değişiklikler gösterir.Semptomlar bazen belirsiz olabilir yada çok belirgin olabilir.

24. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-4 HİPOVOLEMİ EVRELERİ: 1. HAFİF HİPOVOLEMİ (Extrasellüler sıvının % 10 kaybı) (1,5 litreden az) -İştahsızlık -Güçsüzlük -İdrar miktarının azalışı ve konsantrasyonunun artışı -Halsizlik -Apati -Uyku hali -Vücut ısısı hafif düşük

25. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-5 2. ORTA HİPOVOLEMİ (Extrasellüler sıvının %10-20 kaybı) (1,5-2,5 litre) -Ortostatik hipotansiyon -Hafif periferik vazokonstrüksiyon -İdrar miktarında azalma -Taşikardi (yatar pozisyonda)

26. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-6 3. HİPOVOLEMİK ŞOK (Extrasellüler sıvının %20 den fazla kaybı) (2,5 litreden fazla) -Morarmış,soğuk ve nemli deri -Belirsiz kalp sesleri -Deri turgor basıncında belirgin azalma -Atenik kaslar -Postürden bağımsız Hipotansiyon -Azalmış tendon reflexleri -Periferik nabız yokluğu -Distal extremitelerde anestezi -Vücut ısısı belirgin düşük -Bulantı, kusma -Çökmüş gözler -Susuzluk hissi -Soğuk ekstremiteler -İdrardebisinde aşırı azalma -Kilo kaybı -Kuru dil -Geç cevap verme -Stupor, Koma Deri turgorunun azalması, kuru dil gibi fiziksel belirtiler özellikle yaşlı ve ağzından nefes alanlarda güvenilir belirtiler değildir. Düşük venöz basınç saptanması ( boyundaki venlerden hesaplanabilir) daha güvenilir bir bulgudur.

27. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-7 • Labratuar: -Hematokrit oranı artmıştır. -İdrar dansitesi 1010’dan fazladır. -BUN/ Kreatinin 10’dan fazladır.

28. HİPOVOLEMİ (Dehidratasyon)-7 • Tedavi Bakım • Hafif-orta arası hipovolemide, gastrointestinal disfonksiyonu olmayan bilinci açık hastada arttırılan oral Na ve su alımıyla düzeltilebilir. • Altta yatan sebebin düzeltilmesi ve diüretik ilaçlar alıyorsa kullanımının sonlandırılması gibi basit önlemler alınır. • Kayıp ağırsa ve hipotansiyonla birlikteyse veya oral sıvı uygulaması mümkün değilse sıvı elektrolit tedavisi intra venöz olarak uygulanır.

29. SIVI-ELEKTROLİT TEDAVİSİ İLKELERİ-1 • Sıvı ve elektrolit tedavisi, eksiklerin ve devam eden kayıpların karşılanmasından ve bakım gereksinimlerinin sağlanmasından oluşur. • Sıvının yerine konmasında kesin miktar ve hız klinik görünümüne göre tahmin edilen volüm azlığı şiddetine bağlıdır. • Böbrek işlevi normal olduğunda veya büyük miktarlarda anormal kayıplar olduğunda bütün önemli kayıpların hacim ve elektrolit miktarı ölçülmeli ve kişiye göre vücuda verilecek olan sıvıların ayarlanması gerekir.

30. SIVI-ELEKTROLİT TEDAVİSİ İLKELERİ-2 • Yaşam bulguları takibi • AÇİT • Dehidratasyon belirtileri • Sıvı İzlemi • İdrar takibi

31. ELEKTROLİT DENGESİ BOZUKLUKLARI VE TEDAVİSİ SODYUM • Extrasellüler sıvının temel katyonudur. • Klor ile birlikte sıvı tutulması, potasyum ile birlikte sinir ve kas iletiminde önemli rol oynar. • Normal koşullarda plazma Na+ konsantrasyonu: 136-145 mEq/lt’dir. • Erişkin bir birey günde ortalama 3,5 gr (160 mEq) sodyum almaktadır. NaCl ince barsaklardan hızla emilir ve plazmaya geçer. • Sodyum birkaç saat içinde extrasellüler sıvı içersinde dağılır. • Sodyum vücuttan idrar, feçes ve ter ile atılmaktadır. • İdrarla atılan Na miktarı: 40-60 mEq/lt’dir. Normal çalışan böbrekler alınan aşırı sodyumun tümünü dışarı atabilirler ve vücuda tuz alınmadığında yada böbrek dışı kayıplar arttığında vücut sodyumunu korumak için Na atılımını minimal düzeylere indirebilirler.

32. HİPERNATREMİ -1 • Hipernatremi, serum Na konsantrasyonunun > 145 mEq/lt’nin üzerinde olmasıdır. • Genellikle vücut suyu artışı ile birliktedir. • Total vücut sodyum miktarı artmıştır.

33. HİPERNATREMİ -2 • Sebepleri: 1)Saf su kaybı -Diabetes insipidus 2)Hipotonik sıvı kaybı -Kusma, diyare -Yanıklar -Aşırı terleme -Nazogastrik drenaj

34. HİPERNATREMİ -3 3) Hipertonik sodyum artışı -Hipertonik sodyum bikarbonat infüzyonu -Hipertonik beslenme solüsyonu verilmesi -Hipertonik NaCl infüzyonu -Sodyum klorid’den zengin emetiklerin kullanımı

35. HİPERNATREMİ -4 Klinik Belirtiler -Susuzluk hissi -Deri turgorunda bozulma -Deri ve mukoz membranların kuruluğu -Ağır vakalarda göz kürelerinde yumuşama -Beden ağırlığında azalma -Beden ısısının yükselmesi -Huzursuzluk, rahatsızlık, koma -Yüsek idrar konsantresi (1030 üzerinde) -Oligüri, anüri -Yüksek Hemoglobin

36. HİPERNATREMİ -5 Tedavi Bakım • Etyolojik nedenler ortadan kaldırılmalı ve tedavi edilmelidir. • Tedavide hipotonik sıvılar kullanılır.(%5 Dextroz, %0,45 NaCl) • Sıvılar tercihen oral veya nazogastrik tüple verilir.Ancak bu yollar kullanılamıyorsa İV yol kullanılır. • Saatler içinde meydana gelen akut hipernatremide serum Na düşürme hızı 1mEq/lt saat olmalıdır. • Hipernatremi günler içinde oluşmuş veya süresi bilinmiyorsa beyin ödeminden kaçınmak için düşürme hızı 0,5 mEq/lt/saat veya 10 mEq/lt/gün olarak belirlenmelidir. • Tedavi hedefi: * Serum sodyum konsantrasyonunu 145 mEq/lt’ ye düşürmektir

37. HİPONATREMİ • Hiponatremi, en sık karşılaşılan elektrolit bozukluğudur. • Hiponatremi, plazma Na konsantrasyonunun < 135 mEq/lt’nin altında olmasıdır.

38. HİPONATREMİ Nedenleri; Aşırı su alımı Su intoksikasyonu Yetersiz tuz alımı Diüretikler ve aşırı terlemeye bağlı Na azlığı

39. Hiponatremi Klinik Belirtiler • Hiponatreminin klinik belirtileri temelde santral sinir sistemi ile ilgilidir. • Beyin ödeminin yol açacağı belirtiler, plazma Na+ konsantrasyonunun hızla düşmesiyle ortaya çıkar. -İsteksizlik -Bulantı -Halsizlik -Baş dönmesi gibi hafif belirtiler yanında, • Serum Na konsantrasyonu 110 mEq/lt’nin altına düştüğünde: -Ajitasyon,konfüzyon ve koma gelişebilir. • Nörolojik bozukluklar bazen normale döndürülemez. • Böbrekler sağlıklıysa poliüri • Susama hissi yoktur

40. Hiponatremi Tedavi Bakım • Tedavinin belirlenmesinde hiponatreminin gelişme süresi ve semptomların varlığı önemlidir. • Hastalarda su fazlalığına bağlı hiponatremi varsa, asıl tedavi su alımının kısıtlanmasıdır. • Hafif ve orta dereceli hiponatremilerin tedavisinde %0,9 NaCl yeterlidir. • Ağır durumlardaki hastalarda ve fazla su verilmesinden korkulan durumlarda %3-5 NaCl çözeltisi kullanılmalıdır. • Akut ( 48 saatten az bir sürede gelişen) semptomatik hiponatremihızla tedavi edilmezse kalıcı nörolojik hasar riski yüksektir. • Hipotonik sıvılar veriliyorsa derhal kesilmelidir. • Serum Na’u, semptomlar ortadan kalkana kadar saatte 1-2 mEq/lt artacak şekilde düzeltilmelidir. • Tedavi boyunca sık aralıklarla (2-4 saatte bir) serum Na tayini yapılmalıdır.

41. POTASYUM • Potasyum intrasellüler sıvının temel katyonudur. • Vücutta bulunan potasyumun %95’i hücreler içinde yer almaktadır. • Normal koşullarda serum K+ konsantrasyonu: 3,5-5 mEq/lt • İntrasellüler (Hücre içi) K+ konsantrasyonu: 130-180 mEq/lt’dir. • Vücuttaki total Potasyum miktarı kas kitlesinin azalmasıyla ve yaşla giderek azalır. (Her on yaş için 2mEq/Kg kadar) • Erişkin bir birey tarafından diyet yoluyla ve günde yaklaşık 1 mEq/kg kadar Potasyum alınır.

42. POTASYUM • Ağız yoluyla alınan yada intravenöz yolla verilen potasyumun %50’si böbrekler tarafından 6-8 saat içinde atılır.Bu süre içinde potasyumun hücredışı sıvıda yükselmesi kas, karaciğer, kemik hücrelerinde geçici olarak depolanmasıyla önlenir. • Potasyumun hücre zarından geçişi Na/K pompasıyla sağlanır. • Organizmaya katabolizma hakim olduğu durumlarda idrarla atılan potasyum artar. • Hücre dışı pH’ın düşmesi potasyumun hücre dışına çıkmasına yol açar. • Glikoz metabolize edildiğinde K hücre içine girer. İnsülin, glikozla birlikte K un da hücre içine taşınmasını sağlar.

43. K+ azlığı hipokalemi • K+ un geri emilmesini engelleyen diüretiklerin kullanımı • Diabetes insipitus • Fazla idrar atılımına neden olan böbrek hastalıkları • İshal • Uygun olmayan lavman • Kusma • Aldesteron sekresyonunun artması (korku, psikolojik bozukluklar, yanıklar, büyük ameliyatlar vb.)

44. Belirti bulgular • Halsizlik • Konuşma değişiklikleri • Gevşek paralizi • Yüzeyel solunum • Barsak hareketlerinin azalması • Abdominal distansiyon • İştahsızlık • ARİTMİLER • Hipotansiyon • EKG Değşiklikleri, • Kardiyak arrest • İlgisizlik • Mental konfüzyon • Parestezi • Poliüri • Serum K+ düzeyinde azalma Adale fonksiyonunun azalması Kardiyovasküler düz adalelerin zayıflığı ve Myokardial repolarizasyonun uzaması Nöromüsküler irritabilitenin azalması Böbreğin idrarı konsantre edememesi K+ kaybı

45. Tedavi ve bakım • Direkt olarak vene verilmez.Kardiyak arrest gelişebilir. • Sıvının gidiş hızı önemlidir. Hızlı verilmemelidir. • Ven boyunca ağrı hissedilebilir. Bunu önlemek için sıvı gidiş hızı azaltılır ya da sıvı dilüe edilir. • Böbrek fonksiyonları yeterli değilse K+ verilmez • Hasta monitörden izlenmelidir

46. Hiperkalemi • Böbrek hastalıkları • Adrenal yetmezlik • Ameliyat sonrası dönem Vücutta K+ artışı • Büyük yanıklar • Ciddi yaralanmalar • Enfeksiyon • Asidoz • K+ içeren sıvıların İV yolla fazla verilmesi

47. Belirti ve bulgular • Bradikardi • Ventriküler vibrilasyon • EKG değişiklikleri • İntestinal kolik • İshal ve kuvvetsizliğe yol açan kas seğirmeleri • Gevşek adale paralizileri • Oligüri • Anüri • Serum K düzeyinde artış Kardiyak iletimin depresyonu Hafif hiperkalemide nöromüsküler irritabilite artar Böbrek fonksiyonlarının bozulması K artmıştır

48. Tedavi Bakım • K+ artışı acil bir durumdur kardiak arrest gelişebilir

49. Vücutta K birikimini engellemek için • İdrar yapmadan hastaya K+ verilmez • Fazla kan verilmesi gereken hastalara taze kan verilmelidir • K+ u hücre içine sokmak için glukoz ve insülin verilebilir • Asidozda Bikarbonat verilerek yine K+ un hücre içine girişi sağlanır • Doku yıkımı ve enfeksiyonu kontrol altına almak • GİS yoluyla K+ atılımı arttırılabilir • İdrar atılımı arttırılır • Hemodiyaliz periton dializi

50. Ca dengesizlikleri-hipokalsemi • Normal Serum Ca u 4-5 mEq/L’dir • Ca++ un % 99’u kemiklerde yer alır. • Ca ++, normal kas kontraksiyonu ve uygun sinirsel ileti için • gereklidir. Kan pıhtılaşmasında rol oynar. Kemik ve diş • yapımında yer alır. • Günlük Ca++ gereksiniminin ¾’ü süt, süt ürünleriyle ¼’ü • sebze meyvelerle alınır. • Ca++ vücuttan idrar ve dışkıyla atılır. • Ca ++ miktarını büyük oranda parathormon düzenler.