Download
1 / 28
280 likes | 381 Views
De brandweerlui. van de hemel. Automatische diapresentatie met muziek. Ontmoeting met de ‘pompiers van de hemel ’
E N D
De brandweerlui van de hemel Automatische diapresentatie met muziek.
Ontmoeting met de ‘pompiers van de hemel’ In hetlegerzegt men vaakdatmotivatie, opleiding en investering niet volstaan om van iemandeenechte ‘jager’ te maken. Het instinct maakthetverschil.Het instinct, datis de natuurlijkeaanleg ( of eennatuurlijkgewordenaanleg) om zichefficiëntaanelkesituatieaan te passen. Hetberoep van piloot van een ‘waterbommenwerper’ van de CivieleBescherminglaatveelruimtevoordat instinct maar hangt er niet uitsluitend van af.
De bekendste vliegtuigen van de luchtvloot van de Civiele Bescherming worden tegenwoordig ‘Canadairs’ genoemd. De meeste mensen weten niet dat er andere types van ‘waterbommenwerpers’ bestaan dan die zo genoemde grote toestellen, namelijk de ‘Gele pelikanen’ Weinigenwetendat ‘Canadair’ de naam van de vliegtuigbouweris, eenfiliaal van de groep Bombardier, die onderanderelijnvliegtuigenbouwt. Die verwarringishetbewijs van hetsucces van die toestellen en van hetnobele en efficiënte imago datze in ons hart hebbeningenomen.
Dat grote (trapu) vliegtuig (bijna 20 m lang en 30 m vleugelbreedte - uitgerust met een bootromp en een klassieke hoge (voilure) die de schroeven buiten bereik van het water houdt… …vervangt ongeveer overal ter wereld zijn voorganger: de PBY Catalina, speciaal ontworpen voor brandbestrijding. Niemand twijfelt aan de (parenté) van die twee toestellen.
De bijzondere missie van de bemanningen van de waterbommenwerpers vereist een ietwat speciale aanwerving.Vroeger, toen de (aéronavale) nog watervliegtuigen had, waren de voor brandbestrijding met Catalina’s geselecteerde piloten helemaal (désignés). De Civiele Bescherming heeft dan beslist om te recruteren onder gewezen jachtpiloten van de zeemacht.
Tegenwoordig komen de meeste piloten uit de luchtmacht.De aanwerving geschiedt op basis van minstens 3.000 vlieguren ervaring. De piloten zijn zeker (aguerris), maar vooral betrouwbaar, d.w.z. aandachtig, gewetensvol en gemotiveerd. Enkelen onder hen komen van de Patrouille de France en dat is geen toeval.
Hun courante missie: hetbosbeschermen Tijdens het seizoen van bosbranden zijn de bemanningen van zonsopgang tot zonsondergang (d'alerte). Wanneer ze voor een interventie worden opgeroepen gebeurt het frequent dat ze pas ‘s nachts naar hun basis terugkeren: de brandbestrijding duurt zolang de lucht het toelaat. Hun beroep bestaat uit wachten en onzekerheid. Op elk moment kan het alarm weerklinken in hun lokaal. Buiten het seizoen van bosbranden zijn er weinig vluchten (enkel voor minimale training – maar nooit genoeg volgens de piloten), maar in de zomer zijn de dagen zeer gevuld.
De Canadairs worden ingezet bij grote branden. Daarom vliegen ze in de zomer altijd per vier. Een groep is al na tien minuten in de lucht en voegt zich snel tussen het luchtverkeer boven Marignane, de luchthaven van Marseille. Op het moment van het alarm is de locatie van de brand dikwijls onzeker, dus de voorbereiding van de vlucht is (succincte). Een voorlopige route wordt uitgestippeld. Voor het naar de brand toevliegen hangt alles af van het reliëf en de plaatselijke (aérologie). Ter plaatse leidt een ‘brandmeester’ de gecombineerde acties in de lucg-ht en op de grond, steeds met de nodige zorg voor de veiligheid.
Ook bij de bemanningen is de zorg voor de veiligheid bij elke actie aanwezig. Eerst en vooral wat betreft de prioriteit van de doelen. Vanzelfsprekend denkt men allereerst aan het redden van door het vuur omringde brandweerlui of aan de beveiliging van geïsoleerde woningen, en zeker aan bedreigde steden. Soms heeft men daardoor beschermde natuurgebieden moeten overlaten aan de vlammen en zo de banbliksems van de media over zich heen gekregen. Let op de nabijheid van de elektrische kabels !
Vier Canadairs kunnen snel na elkaar overvliegen en zo de brand efficiënt bestrijden, want het vuur heeft geen tijd om terug op te laaien. Moest men de groep in twee splitsen, dan zou het onbegonnen werk zijn en slechts tijdverlies betekenen.
Pilotenhebbenverteld over enkelemissieswaarbij de viertoestellenzeergoedpresteerden. In Corsicaliggen de zones met hoogbrandrisiconooit ver van de kust . Bepaalde circuits (water tanken - blussen - water tanken) kunnen in vierminutentijdwordenafgelegd. Stel u voor: viervliegtuigen, elkeminuut 6 ton water beschikbaargedurendevieruren.
Eenkettinggaat water tanken Pelican 31 Pélican 34 Pélican 44 Pélican 39 LEADER 35
HET LEDIGEN Een bewijs van het oordeelkundig ontwerp van de CL-215 en 415: het toestel maakt contact met het water en slorpt in een tiental seconden over een afstand van iets meer dan 600 m 6 ton water op. Tussen het aanvliegen en het terug opstijgen volstaat een afstand van 1.300 m.
Dat de ‘dromers’ ons maar eensuitleggenhoeeen bader kan wordenaangezogendoor die klep…
Branden ontstaan zelden bij kalm weer. De piloten hebben af te rekenen met de (clapot), de golven en de (houle) (welbekend bij zeelui), zonder de wind te vergeten… Het toestel kan landen in holtes van 1,80 m. Maar deze gecombineerde bewegingen doen het vliegtuig soms slippen als dat niet mag. Soms komt een toestel terug met een beschadigde vlotter.
Het water tanken is de fase waarbij de watertanks van het vliegtuig worden gevuld op een wateroppervlak terwijl het toestel een rechtlijnige vlucht aanhoudt. In 12 seconden zijn de tanks gevuld: de twee tanks bevatten 6.100 liter water onder een druk van bijna 7 bar. Dan worden de (écopes) ingetrokken en de piloot geeft vol gas om zijn toestel uit het weter te lichten. Na het loskomen van het weteroppervlak tegen 78 km/u maakt de piloot een zwakke (palier) op geringe hoogte om aan de veilige snelheid van 96 km/u te komen vooraleer op te stijgen.
De Canadairs opereren meestal in bergachtig gebied waar de wind de vlammen (attise).
De (aérologiques) condities maken van het lossen soms een ‘sportief’ gedoe. U moet begrijpen dat de piloot de ganse (capacité de lecture) van het terrein nodig heeft om in alle veiligheid tussenbeide te komen, want het lossen geschiedt op zo’n 30 m boven d egrond.
Onder het toestel is de inslagkracht zo groot dat het water alles op zijn weg zou kunnen vernielen. Brandweerlui hebben al het leven gelaten. We bewonderen hun moed en toewijding in deze ongelijke strijd. Vanop grotere hoogte, met het gecombineerde effect van de (vent relatif) en de (fournaise ambiante) zou het water de grond niet eens bereiken.
Na het lossen volstaat het trekken aan de stuurknuppel niet om het naar de bergflank toegezogen toestel te doen stijgen. Het toestel moet snelheid winnen om aan de aanzuiging van de grond te ontsnappen… L’ENTRETIENT
De cockpit De tanks De loskleppen Interieur
Ervaring... Wijsheid… Ook al zitten de gewezen jachtpiloten aan het stuur van grote en trage (bahuts) die meer op boten dan op vliegtuigen lijken, deel uitmaken van de Civiele Bescherming is een (filière convoitée).
Geselecteerd uit de besten moeten zij alles terug leren over een vak dat ze niet kennen. Het is voor hen een tweede kans… met de belofte van intense momenten beleven bij het vliegen onder ‘viriele’ omstandigheden. Toch is het beroep van Canadairpiloot een voorzichtig beroep waarin iedereen wijs genoeg moet zijn om zichzelf niet te willen overtreffen en waarbij het instinct en de door ervaring met vuur opgedane praktijk een garantie zijn voor efficiëntie. Wij groeten die mannen die houden van vliegen. Maar het zijn vooral hun (pudeur), hun nederigheid, hun wijsheid die van hen (samen met de mannen op het terrein) de behoeders maken van de zo broze veiligheid van onze bossen. Respect , heren!!!
Laten we onze bossen niet sterven ! Laten we ze BESCHERMEN !!!
leur métier, simple au premier abord puisqu'il consiste à éteindre des feux avec un avion, requiert des compétences spécifiques qui en font des pilotes très particuliers.
EIN DE Teksten: Foto’s: Ontwerp en montage: A.RABEYRIN - rab.13113 @ yahoo.fr Met de vriendelijke medewerking van El Bandito Lamanon – Augustus 2009 Muziek : Céline Dion – My heart will go on
