OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO konwersatorium I

1. OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO konwersatorium I Prowadzący: mgr Łukasz Stokłosa Rok akademicki 2013/2014

2. Warunki zaliczenia konwersatorium Co się liczy? • Obecność na zajęciach: 10 pkt. • Aktywność na zajęciach: 10 pkt. • Kolokwium zaliczeniowe w formie opisowej: 80 pkt. • Przedziały punktowe: 0 – 50 punktów => ocena 2,0 51 – 60 punktów => ocena 3,0 61 – 70 punktów => ocena 3,5 71 – 80 punktów => ocena 4,0 81 – 90 punktów => ocena 4,5 91 – 100 punktów => ocena 5,0

3. Literatura Literatura obowiązkowa: • B. Meyer Obsługa ruchu turystycznego, wyd. PWN, Warszawa 2006 • Z. Kruczek (red.), Obsługa ruchu turystycznego, wyd. Krakowska Szkoła Hotelarska, Kraków 2004 Literatura uzupełniająca: • Z. Kruczek (red.), Kompendium pilota wycieczek, wyd. Proksenia, Kraków 2006 • "Vademecum pilota grup turystycznych" Praca zbiorowa pod red. G. Gołembskiego, WSE Poznań 2003. • A. Panasiuk (red.), Ekonomika turystyki, PWN 2006

4. Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego • Turysta • Turystyka • Podróżny • Odwiedzający • Odwiedzający jednodniowy • Inny podróżny • Ruch turystyczny • Obsługa ruchu turystycznego

5. Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego Turysta • Określenie „Grand tour” (XVIII w.) – wyjazdy młodych Anglików na kontynent, których nazywano turystami • Termin „turysta” pojawia się po raz pierwszy w książce Stendhala „Wspomnienia pewnego turysty” (1838 r.) Turystyka • Definicja UN WTO: „… ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych, lub innych, nie dłużej niż przez rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa”

6. Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego Podróżny • Osoba opuszczająca swoje miejsce zamieszkania w celu odbycia podróży Odwiedzający (międzynarodowy i krajowy) • „Osoba podróżująca do miejscowości znajdującej się poza jej codziennym otoczeniem, na czas nie dłuższy niż dwanaście miesięcy, jeśli podstawowym celem podróży nie jest podjęcie działalności zarobkowej wynagradzanej w odwiedzanej miejscowości” - Turysta (przynajmniej jedną noc spędza w obiektach noclegowych w odwiedzanej miejscowości) - Odwiedzający jednodniowy (nie nocuje w żadnych obiektach noclegowych w odwiedzanej miejscowości) Inny podróżny • Pozostała grupa podróżnych nie spełniających powyższego kryterium

7. Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego Ruch turystyczny • Ogół dobrowolnych, czasowych przemieszczeń przestrzennych poza miejsce stałego zamieszkania, podejmowanych dla realizacji celów rekreacyjnych, poznawczych, zdrowotnych i rozrywkowych. • Jest zjawiskiem społeczno-ekonomicznym – jego uczestnicy kreują popyt na usługi i towary. • Nie może być utożsamiany z turystyką, jest jedynie jej częścią bez systemu ekonomiczno-organizacyjno-prawnego (działalność organizatorska, obsługa ruchu turystycznego wraz ze służącymi jej środkami materialnymi, system koordynacji i nadzoru realizowany przez określone instytucje). • Nie jest tożsamy z popytem turystycznym – to podmioty ruchu turystycznego są nośnikami potrzeb różnego rodzaju, a co za tym idzie – źródłem popytu turystycznego na dobra i usługi. Obsługa ruchu turystycznego • Obejmuje wszelkie formy świadczeń na rzecz turystów, związane z realizacją podróży turystycznej oraz zaspokojeniem innych potrzeb zgłaszanych przez turystów podczas jej trwania.

8. Determinanty rozwoju ruchu turystycznego Pod kątem wielkości i charakteru (cech mających podstawowe znaczenie dla obsługi ruchu turystycznego), można przyjąć, że najistotniejszą determinantą jest świadomość wartości wyjazdów turystycznych. • Zapoczątkowana zmianami w świadomości społecznej w drugiej połowie XIX w. • Wzrost znaczenia wypoczynku jako formy spędzania czasu wolnego, niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania człowieka – postrzeganie wyjazdów turystycznych jako pewnej określonej wartości, na którą warto przeznaczyć czas i środki ekonomiczne. • Wzrost zainteresowania pięknem przyrody (powstawania organizacji społ., w celu nadania turystyce określonych kierunków poznawczych, organizacyjnych i gospodarczych). • Teraźniejsze zmiany: wzrost poziomu wykształcenia (motywacje poznawcze), moda na wyjazdy.

9. Determinanty rozwoju ruchu turystycznego Czynniki mające wpływ na wielkość i charakter ruchu turystycznego w ujęciu ogólnym: • Walory turystyczne • Rozwój środków transportu oraz infrastruktury turystycznej • Wzrost ilości czasu wolnego • Powstanie zorganizowanych, profesjonalnych form obsługi ruchu turystycznego • Polityka państw • Korzyści ekonomiczne generowane przez turystykę • Postępujący wzrost liczby ludności miejskiej • Ułatwienia w dostępie do informacji A także globalizacja i ułatwienia w obrocie pieniężnym

10. Proces rozwoju ruchu turystycznego • Historia rozwoju ruchu turystycznego (od VIII w. p. n. e. do dziś) • Turystyka masowa a turystyka alternatywna • Turystyka zrównoważona i nowe trendy we współczesnej turystyce • Koncepcja zrównoważonego rozwoju • Hard & Soft TourismKrippendorfa • Zastępowanie 3 X S (sun, sea, sand) na 3 X E (entertainment, excitement, education) • Coraz większa polaryzacja upodobań turystów • Większe znaczenie technologii informatycznych • Wzrost popytu na usługi turystyczne • Rozszerzanie tzw. demokracji wypoczynkowej (osoby starsze, z małymi dziećmi, niepełnosprawni jako uczestnicy ruchu turystycznego) • Duże uzależnienie ort od obecnej sytuacji polityczno-gospodarczej i środowiskowej

11. Proces rozwoju ruchu turystycznego