DANE INFORMACYJNE

2. DANE INFORMACYJNE • Nazwa szkoły: • VIII Liceum Ogólnokształcące im. Józefa Piłsudskiego • ID grupy: 97/46_P_G1 • Opiekun: ŁUKASZ KLUCZYK • Kompetencja: Przedsiębiorczość • Temat projektowy: Problemy rynku pracy • Semestr/rok szkolny: Semestr piąty 2011/2012

3. Wprowadzenie • Temat projektu: PROBLEMY RYNKU PRACY • Cel projektu: Analiza współczesnych problemów rynku pracy w Polsce i w Unii europejskiej. • Zakres i podział zadań: • -uwarunkowania rynku pracy; • -analiza rynku pracy; • -ocena polityki w zakresie regulacji UE.

4. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Zbiorowość aktywnych zawodowo tworzą pracujący i bezrobotni. Do pomiaru poziomu aktywności zawodowej służy współczynnik, wyrażający udział osób aktywnych zawodowo w liczbie ludności w wieku 15 lat i więcej.

5. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Wskaźnik zatrudnienia kobiet jest prawie o 1/4 niższy niż wskaźnik zatrudnienia mężczyzn. Pracujące kobiety w większości mają co najmniej średnie wykształcenie. Rzadko jednak zajmują stanowiska kierownicze, szczególnie wyższego szczebla. W grupie zawodów kierowniczych kobiety stanowiły w 2003 r. 35%. Tylko 29% pracodawców to kobiety.

6. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ

7. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Natężenie bezrobocia jest zróżnicowane w zależności od gęstości zaludnienia danego obszaru. Im mniejsza liczba ludności zamieszkującej dany obszar terytorialny - tym wyższa jest stopa bezrobocia. Na wsi decydującą rolę ma związek z użytkowaniem gospodarstwa rolnego. Stopa bezrobocia kobiet w gospodarstwach domowych użytkujących gospodarstwo rolne jest prawie trzykrotnie niższa niż stopa bezrobocia kobiet w gospodarstwach domowych niezwiązanych z rolnictwem.

8. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Z porównania podstawowych mierników aktywności zawodowej w krajach Unii Europejskiej i w Polsce wynika, iż:współczynnik aktywności zawodowej kobiet w Polsce jest nieco wyższy niż współczynnik aktywności zawodowej obliczony dla ogółu kobiet w krajach Unii Europejskiej;

9. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Kobiety w Polsce charakteryzują się niższym wskaźnikiem zatrudnienia niż kobiety w krajach Unii Europejskiej; do krajów, które mają zdecydowanie wyższe wskaźniki zatrudnienia kobiet niż w Polsce należą takie kraje, jak: Dania, Szwecja, Niderlandy, Wielka Brytania, Finlandia, Portugalia, natomiast we Włoszech, Hiszpanii i Grecji wskaźniki zatrudnienia kobiet są znacznie niższe; W krajach Unii Europejskiej stopa bezrobocia kobiet jest niższa niż w Polsce. W roku 2002 w Hiszpanii, Grecji, Włoszech i Finlandii odnotowano wyższy poziom stopy bezrobocia kobiet niż w pozostałych krajach Unii Europejskiej;

10. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • W Polsce, podobnie jak w krajach Unii Europejskiej, stopa bezrobocia kobiet była wyższa niż mężczyzn. Jednakże polskie kobiety częściej niż mężczyźni były zagrożone bezrobociem długotrwałym, podczas gdy w krajach Unii Europejskiej bezrobocie długotrwałe dotyczyło w większym stopniu mężczyzn.

11. MIERNIKI AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ • Najwyższym poziomem aktywności zawodowej charakteryzują się kobiety z wykształceniem wyższym i policealnym. Współczynniki aktywności zawodowej dla tej populacji kobiet są równie wysokie jak dla mężczyzn. • LICZBA PRACUJĄCYCH KOBIET W LATACH 1994-2003

12. Analiza czynników determinujących popyty i podaż pracy • PODAŻ ZASOBÓW SIŁY ROBOCZEJ – liczba osób fizycznych będących w wieku zdolności do pracy i posiadających fizyczną i umysłową zdolności do jej wykonywania. Fizyczne rozmiary zasobów każdego kraju zależą od 3 wielkości:- Liczby ludności- Struktury ludności wg wieku- Wielkości współczynników aktywności zawodowej

13. Analiza czynników determinujących popyty i podaż pracy • cd.. • PODAŻ ZASOBÓW SIŁY ROBOCZEJ • Na kształtowanie każdej z tych wielkości wpływa szereg czynników np. : zmiany w liczbie ludności i jej strukturze zachodzą w wyniku ruchu naturalnego tzn. urodzeń, zgonów oraz migracji.

14. Analiza czynników determinujących popyty i podaż pracy • POPYT NA ZASOBY SIŁY ROBOCZEJ – • (zapotrzebowanie ilościowe i jakościowe), przez popyt na zasoby siły roboczej rozumie się liczbę wszystkich miejsc pracy w gospodarce narodowej. Popyt na pracę obejmuje więc:- obsadzone przez pracowników miejsca pracy- wolne miejsca pracy

15. Analiza czynników determinujących popyty i podaż pracy • POPYT NA ZASOBY SIŁY ROBOCZEJ – • cd.. Na wielkość popytu istotny wpływ wywiera wielkość produkcji i usług, wydajność i czas pracy. Popyt na pracę uwarunkowany jest zarówno czynnikami o charakterze mikroekonomicznym ( czyli związanymi z kalkulacjami indywidualnymi pracodawców), jak też o charakterze makroekonomicznym wynikającymi z powiązań rynku pracy z innymi rynkami i sferami funkcjonowania systemu gospodarczego.

16. Analiza czynników determinujących popyty i podaż pracy • Czynniki wpływające na popyt na pracę:- czynniki strukturalne – czyli struktura produkcji. Od struktury gospodarki zależy struktura zatrudnienia.- stopa i struktura inwestycji- czynniki techniczne czyli preferowany typ postępu technicznego- organizacja i koszty pracy- czynniki społeczne i polityczne mające wpływ na strategię rozwoju gospodarczego regionu

17. Analiza uwarunkowań aktywności zawodowej • Aktywność zawodowa – uczestnictwo w procesie produkcji społecznej, wykonywanie pracy przynoszącej dochód.

18. Analiza uwarunkowań aktywności zawodowej • Ludność aktywna zawodowo to wszyscy pracujący zawodowo (pracodawcy, pracownicy najemni, pracujący na własny rachunek, nieodpłatnie pomagający członkowie rodzin) oraz zarejestrowani bezrobotni. Do ludności aktywnej zawodowo nie zalicza się uczniów odbywających naukę zawodu, gospodyń domowych i osób żyjących wyłącznie z kapitału.

19. Analiza uwarunkowań aktywności zawodowej • O poziomie aktywności zawodowej decydują czynniki demograficzne oraz społeczno-ekonomiczne. Poziom aktywności zawodowej jest wyrażany współczynnikami aktywności zawodowej, które są obliczane według płci, różnych przedziałów wieku, dla ludności rolniczej i nierolniczej, miejskiej i wiejskiej.

20. Analiza uwarunkowań aktywności zawodowej • Trudności w porównywaniu danych powoduje fakt, że w niektórych krajach do aktywnych zawodowo zalicza się czasami także: pracujących więźniów, osoby odbywające zasadniczą służbę wojskową, pracujących zakonników i gospodynie domowe pomagające w gospodarstwie rolnym.

21. Badanie BAEL • BAEL – prowadzone od maja 1992 r. zgodnie z metodyką Międzynarodowej Organizacji Pracy co kwartał przez Główny Urząd Statystyczny badanie aktywności ekonomicznej ludności, polegające na ankietowaniu ogólnopolskiej próby gospodarstw domowych. Jest to specyficzne badanie panelowe, w którym w każdej kolejnej fali badania wymieniana jest 1/4 składu próby (tzw. panel rotacyjny).

22. Badanie BAEL • Badanie zgodne z metodyką Międzynarodowej Organizacji Pracy zapewnia porównywalność uzyskanych danych w skali międzynarodowej. Badania dotyczą reprezentacyjnej próby osób w wieku 15 i więcej lat. W trakcie BAEL zostaje ustalona liczba osób aktywnych zawodowo, równa sumie pracujących i bezrobotnych. Bierni zawodowo to ci, których nie sklasyfikowano ani jako pracujących ani jako bezrobotnych.

23. Badanie BAEL • Zgodnie z metodyka BAEL pracującymi są osoby, które w badanym tygodniu co najmniej przez 1 godzinę wykonywały pracę zarobkową, tzn. prowadziły własną działalność gospodarczą (zatrudniając co najmniej 1 pracownika najemnego), pracowały na własny rachunek, były zatrudnione w charakterze pracownika najemnego na podstawie stosunku pracy, pomagały bez umownego wynagrodzenia w prowadzeniu rodzinnej działalności gospodarczej lub uczyły się zawodu otrzymując wynagrodzenie.

24. Badanie BAEL • Aby osoba została uznana za bezrobotną według BAEL, musi spełniać 3 warunki: • - nie pracowała w okresie badanego tygodnia • - przez 4 tygodnie (wliczając jako ostatni tydzień badany) poszukuje aktywnie pracy • - jest gotowa do podjęcia pracy w badanym lub następnym tygodniu • Do bezrobotnych zalicza się także osoby, które znalazły pracę oraz czekają na jej rozpoczęcie (do 30 dni). Na podstawie BAEL oblicza się także współczynnik aktywności zawodowej oraz wskaźnik zatrudnienia.

25. PODSUMOWANIE • W dzisiejszych czasach nie ma złotej recepty na ucieczkę od problemów z rynkiem pracy. W każdej grupie zawodowej bez względu na płeć, miejsce zamieszkania, wykształcenie i doświadczenie zawodowe, spotkać nas może sytuacja w której runie nasz zawodowy świat. • Szkoła, państwo i my sami powinniśmy przygotowywać się na ewentualność negatywnych zmian w naszym zawodowym życiu. Problemy rynku pracy choć mogą nas dotyczyć to jednak powinniśmy się przygotować do rozwiązania ich przed faktem a nie po. • Świadomi zagrożeń i problemów, przygotowani dzięki podstawom przedsiębiorczości wkraczamy w świat zawodów i pracy ze świadomością, że trudności jest w stanie pokonać człowiek otwarty na nowości, przedsiębiorczy i stale dążący do wytyczonych celów.

26. Bibliografia: • M. Pietraszewski Wybrane zagadnienia z biznesu empi2 Poznań 2000 • G. Kowalewski Podstawy nauki o organizacji i zarządzaniu. Ekstat Szczecin 2000 • http://www.rynekpracy.pl/ • http://www.rynekpracypokl.pl/ • http://www.psz.praca.gov.pl/main.php?do=ShowPage&nPID=867738&pT=details&sP=CONTENT,objectID,868123 • http://www.rynekpracy.edu.pl/?strona=glowna • http:// www.stat.gov.pl • http://www.rp.pl/artykul/862124.html