1 / 42

Onarım, yara iyileşmesi

Onarım, yara iyileşmesi. Hücre rejenerasyonu, Bağ dokusu ile skarlaşma,fibrozis,fibroplazi Onarım inflamatuar değişiklikler başlar başlamaz başlar, hücre proliferasyonu, differansiasyonu, ekstraselüler matriks depolanmasını içeren birçok olayı içerir. Onarım (reparasyon).

Download Presentation

Onarım, yara iyileşmesi

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Onarım, yara iyileşmesi • Hücre rejenerasyonu, • Bağ dokusu ile skarlaşma,fibrozis,fibroplazi • Onarım inflamatuar değişiklikler başlar başlamaz başlar, hücre proliferasyonu, differansiasyonu, ekstraselüler matriks depolanmasını içeren birçok olayı içerir

  2. Onarım (reparasyon) • Zedeleyici etken bir mikroorganizma ise bu etkenin yok edilmesi • Değilse zedeleyici kuvvetin doku lehine çevrilerek olayın nötralizasyonu tamamlanmadan tam etkili olamaz

  3. Rejenerasyon • En önemli düzenleyici kontrol istirahat evresindeki (G 0) hücrelerin uyarılarak hücre siklusuna katılmasıdır

  4. Hücre siklusu ve diferansiye hücre tiplerinin proliferatif gücü • Hücre siklusu G1(mitoz öncesi), S, G2 ve M evrelerinden oluşur • İstirahatteki hücreler G0 evresindedir • Hücreler rejenerasyon kapasitesi ve hücre siklusu ile ilişkilerine göre üç gruba ayrılır

  5. Bu üç grup hücre • Sürekli çoğalan “labil” hücreler, deri, ağız boşluğu, vajen-serviks ÇKYE, uterus, tuba uterinalar,sindirim kanalının kolumnar epiteli, ürotel, dalak, lenfoid sistem, hematopoetik doku hücreleri, dış salgı kanallarını döşeyen mukoza hücreleri (tükrük bezleri, pankreas, safra kanalı eitel hücreleri gibi) • Stabil hücreler, G0 evresinde bulunan, düşük çoğalma kapasiteli hücrelerdir (krc, böbrek, pankreas parankim hücreleri, endotel hücreleri, fibroblast, düz kas) • Bölünmeyen “permanant” hücreler (sinir, çizgili kas hücreleri)

  6. Hücre büyümesinde moleküler olaylar • En önemli mediatörler polipeptit büyüme faktörleridir(parakrin etki veya serumda dolanırlar) • Büyüme faktörleri protoonkogen ekspresyonlarıyla hücre proliferasyonunu uyarır • Protoonkogenlerin, onkogenlere dönüşümü ile kanserdeki kontrolsüz hücre büyümesi ortaya çıkar • Bu nedenle, normal ve anormal hücre proliferasyonu benzer yollar izler

  7. İlgili proteinler ve moleküler olaylar • Ligan reseptör bağlama, büyüme faktörleri hücre yüzeyi ve hücre içindeki reseptörlere bağlanır • Reseptör aktivasyonu, hücre içi tirozinkinazlar uyarılır spesifik tirozinlerin otofosforilizasyonu sinyal kaskadı veya diğer proteinlerin yapımı • Sinyal transdüksiyonu ve ikinci uyarıcılar • 1.GTP bağlayan proteinler (G ve ras ailesi proteinleri) • 2.Fosfolipaz C-gama sonuçta hücre içi kalsiyum artar ve hücre içi protein fosforilasyonu sağlanır proteinlerin fosfatazlardan ayrılması ile sinyal transdüksiyon sona erer

  8. İlgili proteinler ve moleküler olaylar • Transkripsiyon faktörleri, • MAP kinaz ve ikinci uyarıcılar büyüme sinyallerini nükleusa taşır • büyüme düzenleyici genler uyarılır(myc, fos ve jun gibi) • DNA sentezi ve hücre bölünmesini düzenleyen transkripsiyon faktörlerinin kodlanması • Hücre siklusu ve siklinler • Hücrelerin siklusa girmesi ve ilerlemesi siklinlerin hücre içi yoğunluğu ve aktivitesi ile kontrol altındadır • Siklinler siklin bağımlı kinazlarla aktive bileşikler oluştururlar • Aktif kinaz protein fosforilasyonu sağlar DNA replikasyonu ve mitoz gerçekleşir • Geri kalan siklinler etkilerini yitirir ve hücreler mitoza giremezler

  9. Büyüme inhibisyonu • Kontakt inhibisyon • Tümör süpressör genler • TGFBeta, TNF

  10. Büyüme faktörleri • Bu polipeptid mediatörler • Büyümeyi uyarır, • Onarım ve yara iyileşmesinde önemli olan *Hücre hareketi, *Kontraktilitesi, *Diferansiasyonunu etkiler. • Etkileri otokrin, parakrin ve endokrin olarak gerçekleşebilmektedir

  11. Yara iyileşmesinde ana büyüme faktörleri O:etkisi yok, +/-: doz bağımlı etki

  12. Ekstraselüler matriks ve hücre-matriks etkileşimi • ECM, hücrelerin adezyonunu, büyümelerini, hareketlerini ve diferansiasyonunu düzenler • Onarım için ECM intakt olmalıdır • ECM, fibröz yapısal proteinler (kollajen ve elastin) interstisyel matriksden oluşur, • İnterstisyel matriks epitel, endotel ve düz kas hücreleri çevresinde organize bazal membran (BM) oluşturur • BM, epitel dokunun düzenli yenilenmesi için gereklidir

  13. Ekstraselüler matriksin 3 komponenti bulunur • 1.Kollajen, 18farklı kollajen tipi bulunmaktadır • Tip I, III, V kollajen, fibriler yapıdadır • Tip IV kollajen, fibriler değildir ve bazal membran komponentidir

  14. 2.Adhesiv glikoproteinler • ECM komponentlerini ve hücrelerini birbirine bağlayan proteinlerdir (fibronektin, laminin, trombospondin gibi) • Fibronektin, fibroblastlar, monositler, endotel hücrelerince sentezlenir. ECM komponentlerine ve hücre integrinlerine bağlanırlar • İntegrinler, epitelyal ve mezankimal hücrelerdekiler ECM’ e bağlanabilirler. Bu etkileşimler sonrasında hücre hareketi, proliferasyonu ve farklılaşması etkilenir

  15. Ayrıca fibronektin, büyüme faktörlerinin belirli hücreler (fibroblast ve endotel gibi) üzerine olan proliferatif etkisinin duyarlılığını arttırırlar • Proteoglikanlar, ECM yapı ve permeabilitesinin düzenlenmesine yardım eder. Hücre membran proteinlerine integre olarak hücre büyüme ve diferansiasyonunu yönetir.

  16. Bağ dokusu ile onarım • İltihabi granülasyon dokusu • Yumuşak, pembe, granüllü görünüm • Fibroblastlar ve yeni kapiller ağın(anjiogenesis) yataklandığı ECM ile karakterlidir

  17. Plazma hücreleri

  18. PMNL’ ler: Nötrofil ve eozinofiller

  19. Granülasyon dokusu • Üç komponenti bulunur • *Yeni kan damarlarının oluşumu • *Fibrozis • *Skarın matürasyon ve organizasyonu

  20. Anjiogenezis (neovaskülarizasyon) • 4 genel basamaktan ibarettir *Ana damar bazal membranının proteolitik parçalanması *Anjiojenik uyarıya doğru endotel hücre göçü *Endotel hücre proliferasyonu *Kapiller tüp içinde bu hücrelerin organizasyonu ve transitozis • Bazal membrandaki proteoglikanlara bağlı VEGF ve b-FGF anjiogenezi uyarırlar • Endotel hücreleri ile laminin etkileşimi de olayı uyarır

  21. Fibrozis (fibroplazi) • Granülasyon dokusunda yeni damarlar ve gevşek ECM çatısı içinde gelişir. 2 aşamalıdır *Fibroblastların göçü ve proliferasyonu *ECM nin depolanması • Aktive endotel hücreleri ve iltihap hücrelerinden salınan büyüme faktörleri olayı uyarırlar • Örn. Kollajen yapımılökositler ve fibroblastlarca salgılanan büyüme faktörleri (PDGF, b-FGF, TGF-Beta) ve sitokinler(IL-1, THF) gibi çok sayıda molekülle uyarılmaktadır

  22. Granülasyon dokusu • İyileşme ilerledikçe fibroblast ve yeni damarların sayısı azalır, ECM depolanması artar • Kollajen yapımı iyileşen yaranın gücünü sağlar • Kollajen birikimi sentezinin artışı yanında yıkımının azalmasına da bağlıdır • Sonuçta granülasyon dokusu inaktif iğsi fibroblastlar, yoğun kollajen, elastik doku parçaları ve diğer ECM komponentlerine dönüşür

  23. Skar taslağı oluşumu • Kollajenler ve diğer ECM komponentleri çinko iyonlarına bağımlı metalloproteinaz ailesi ile parçalanır • Metalloproteinazlar, Tip I, II, III kollajeni parçalar • Jelatinazlar, tip IV kollajen ve fibronektini parçalar • Stromelizin, proteoglikanlar, laminin, fibronektin ve amorf kollajeni katabolize eder

  24. Skar taslağı oluşumu • Bu enzimler çeşitli fibroblastlar, makrofajlar, nötrofiller, sinovial hücreler ve bazı epitel hücrelerince salgılanır • Yapım ve salgılanmaları büyüme faktörleri, sitokinler ve fagositik uyaranlar tarafından düzenlenir • Metalloproteinazların güçleri sıkı kontrol altındadır. İnaktif prekürsör halinda salgılanır. Önce aktive olmaları gerekir • Bu aktivasyon, yalnızca zedelenme alanındaki HOCl, proteazlar (örn. Plazmin) ile sağlanır

  25. Skar taslağı oluşumu • Kollejenazlar, ek olarak mezankimal hücrelerde yapılan inhibitör metalloproteinazlar ile (TIMPs) hızla inhibe olur • İltihap ve yara iyileşme alanında, kollajen parçalanması debritmana ve onarım için gerekli olan bağ dokusu taslağının oluşumuna yardım eder • Kollajenazlar ve inhibitörleri yara iyileşmesinde geçici olarak düzenlenir

  26. Yara iyileşmesi • 1.İlk zedelenmede akut iltihabi reaksiyon uyarılır • 2.Parankim hücre rejenerasyonu • 3.Parankim ve bağ doku hücrelerinin göç ve proliferasyonu • 4.ECM proteinlerinin yapımı • 5.Parankimal elementlerin yeniden düzenlenmesi • 6.Bağ dokusu taslağı ile yara gücünün sağlanması

  27. Primer yara iyileşmesi • Temiz, enfekte olmayan cerrahi insizyonun iyileşmesidir • 1. gün, pıhtılaşmış kan, insizyon kenarında nötrofiller görülür. Epidermis bazal hücrelerinde mitoz artışı olur, dermis boyunca da göç ederler. Bazal membran komponentleri de depolanır • 2-3.gün, Makrofajlar ve granülasyon dokusu nötrofillerin yerini alır. Kollagen lifler insizyon kenarlarında belirir. Epitel hücre çoğalması sürer • 4-5. gün, İnsizyon mesafesi granülasyon dokusu ile dolar. Neovaskularizasyon en üst düzeye çıkar. Kollagen lifler sayıca artar ve köprüleşmeye başlar. Epidermal hücreler olgun yapıyı kazanır.

  28. Primer yara iyileşmesi • İkinci hafta, kollajen birikimi ve fibroblast birikimi devam eder. Lökosit infiltrasyonu, ödem, artan vaskularite azalır • Birinci ay, skar büyük ölçüde iltihap hücrelerinden yoksun bağ dokusu içerir, normal epidermisle örtülür. Harap olan deri ekleri tümüyle kaybolur. Yara yüzey direnci artar

  29. Sekonder yara iyileşmesi • Doku defekti, nekrotik debri, eksuda ve fibrin volümü fazladır. Zedeleme gücü yüksek yoğun iltihabi reaksiyon görülür • Daha fazla granülasyon dokusu oluşur. Bu da daha büyük skar doku kitlesi gelişimi ile sonuçlanır • Yara büzüşmesi fenomeni önem kazanır. Bu fibroblastlardan gelişen myofibroblastlarla olur

  30. Yara direnci • Birinci haftada yara direnci normalin yalnızca % 10 u kadardır • Direncin geri kazanılması kollajen yapımı sonucudur • 3 ayda ortalama normalin %70-80’ ine ulaşır ve genelde bu noktanın ötesine geçmez

  31. Onarımın patolojik yönleri • İltihap • Beslenme ( protein ve Vit C yetersizliği) • Glukokortikoidler, kötü yara direncine neden olurlar • Mekanik faktörler • Yetersiz perfüzyon • Yabancı cisimler

  32. Doku ve hücre tipi (labil, stabil, permanant) • Zedelenme yerleşimi, rezolüsyon veya organizasyon ile iyileşme • Keloid • Romatoid artrit, pulmoner fibrozis, siroz gibi hastalıklarda, fibrogenezis devamlı uyarılır

  33. Ülser tabanı:İltihabi GRANULASYON DOKUSU aktive fibroblastlar, şişkin endotel hücreleri ve başlıca LENFOSİTLERDEN oluşan iltihabi hücreler

  34. Ülser duvarında, serozaya kadar fibröz bağ dokusu gelişimi

  35. “GRANULASYON DOKUSU” Ülserin tabanında“GRANULASYON DOKUSU”

  36. Midenin serozal yüzeyi

  37. İltihabi granulasyon dokusu

  38. İltihabi granulasyon dokusu:Kapiller damar- lar,fibroblastlar,ekstravaze eritrositler

  39. “SKAR”=İz=Nedbe Fibröz yumuşak doku SKAR oluşumu(Trikrom boyası)

  40. Kronik granulomatöz hastalık • Kronik granulomatöz iltihap • İltihabi granülasyon dokusu

More Related