1 / 25

TRANSBRONŞİAL BİOPSİDE HEMORAJİ GELİŞİMİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

TRANSBRONŞİAL BİOPSİDE HEMORAJİ GELİŞİMİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER. Gökay Güngör, Tülay Törün, Güliz Ataç, Yasemin Bölükbaşı, Bülent Çelik, Gazi Gündüz, Kemal Tahaoğlu Süreyyapaşa Göğüs Kalp ve Damar Hastalıkları Eğitim Hastanesi II.Göğüs Şefliği. AMAÇ.

gwendolyn-leblanc
Download Presentation

TRANSBRONŞİAL BİOPSİDE HEMORAJİ GELİŞİMİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. TRANSBRONŞİAL BİOPSİDE HEMORAJİ GELİŞİMİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER Gökay Güngör, Tülay Törün, Güliz Ataç, Yasemin Bölükbaşı, Bülent Çelik, Gazi Gündüz, Kemal Tahaoğlu Süreyyapaşa Göğüs Kalp ve Damar Hastalıkları Eğitim Hastanesi II.Göğüs Şefliği

  2. AMAÇ Transbronşial biyopsi uygulanan hastalardaki kanama komplikasyonu sıklığını ve kanama gelişimini etkileyen özellikleri araştırmak.

  3. Materyal-Metod Ağustos 2001-Ocak 2005 tarihleri arasında Süreyyapaşa Hastanesi II. Göğüs Kliniği Bronkoloji Laboratuarında transbronşial biopsi uygulanan toplam 92hasta üzerinde yapılmıştır.

  4. Materyal-Metod ÇALIŞMAYA ALINMAMA KRİTERLERİ • Yakın zamanda geçirilmiş miyokard enfarktüsü • Stabil olmayan angina • Stabil olmayan kardiak aritmi • Ciddi hipoksemisi • Derin anemisi • Kanama diatezi • Antikoagülan tedavi alan • Ağır nörolojik hastalığı olan hastalar çalışmaya alınmadı.

  5. Materyal-Metod BRONKOSKOPİ TEKNİĞİ • Olympus BF Type T-40 ve Type T-240 • Oturur pozisyonda • Transnazal veya transoral • Posterior orofarenks ve her iki burun deliği anestezisinde %10’luk lidokain • Vokal kord ve trakeobronşiyal sistem anestezisinde ise % 2’lik lidokain • Skopisiz

  6. Materyal-Metod • Tüm biyopsiler 2mm’lik Olympus FB-19 tipi forsepsi ile alındı. • Lokalizasyon olarak radyolojik anormalliğin en fazla olduğu lob • Normal yada benzer parankim anormalliğinde bazal segmentler seçildi.

  7. Bronkoskop belirlenen segmente ağızlaştırıldı. • Forseps akciğer periferine ulaştığında (ilk direnç hissedildiğinde) yaklaşık 1 cm kadar geri çekilerek açılıp ilk direnç hissedilen yere kadar ilerletildi. • Hastanın ağrısı olup olmadığı sorgulanıp ağrı tariflemeyen hastalarda forseps kapatılıp geri çekildi. • Bronkoskopist alınan materyallerin yeterli olduğunu inandığı takdirde işlem sonlandırıldı.

  8. Tüm hastalarda • Yaş, • Sistolik ve diastolik kan basıncı değerleri • Biopsi lokalizasyonu (sağ/sol, alt/üst) • Biopsi sayısı • Bronkoskopist deneyimi • Kanama zamanı • Pıhtılaşma zamanı • Protrombin zamanı, • INR • Trombosit sayısı kaydedildi.

  9. Kanama tanımı Bronkoskopa bağlanan lavaj tüpüne transbronşial biopsi esnasında aspire edilen kanlı mayi Kanama miktarı < 20 ml hafif 20-50 ml orta > 50 ml şiddetli

  10. İSTATİSTİKSEL ANALİZ • Çalışma sonucunda kanaması olan ve olmayan hastaların verileri karşılaştırıldı • Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların (ortalama, standart sapma) yanısıra sayısal verilerin karşılaştırılmasında student-t testi ve Mann Whitney U test kullanıldı. • Kategorik verilerin karşılaştırılmasında ise Ki-Kare testi ve Fisher Exact Ki-Kare testi kullanıldı. Sonuçlar % 95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi

  11. SONUÇLAR • 46 kadın 46 erkek • Ortalama yaş 46,54±12,38(18-71) • 27 (%29,3) tanesinde ek hastalık mevcut 10 HT hastası 1 Kronik KC hastası KBY Ø, Koagulopati Ø • 27 tanesinde parankimal tutulum yok (%35,9)

  12. 92 TBB Kanama var n=30 Kanama yok n=62 <20 ml n=27 20-50 ml n=3 >50 ml n=0

  13. TARTIŞMA • Kanamaların % 90’ı < 20 ml • % 3,2 vakada orta derece kanama görülmüştür • 1 hastada işlem kanama nedeniyle sonlandırılmıştır. • Tüm kanamalar aspirasyon ve/veya lokalize adrenalin uygulanması ile kontrol altına alınmıştır

  14. Zavala 438 vaka %9 >50ml • Herf 5450 vaka %1,3 >100ml • Ahmad 148 vaka % 3 >100ml • Blasco 185 vaka %10 20-100ml • Bjortuft 104 vaka %7,7 >20 ml • Scott 219 vaka % 44 % 12’si >100 ml • Diette 720 vaka %72 % 3’ü >100 ml • Herth 932 vaka % 5 Bronkoskopist değerlendirmesi

  15. Üst loblardan yapılan biopsilerde kanama görülme oranı (% 7,1), alt loblardan yapılan biopsilere göre (% 37,1) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşüktü. • Bronkoskopinin oturur pozisyonda yapılmasından dolayı alt loblardaki perfüzyonun üst loblara göre daha fazla olmasının etken olduğu düşünüldü.

  16. Kanama görülen olguların bronkoskopi öncesi sistolik arter basıncı düzeyleri, kanama görülmeyen olgulara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olmakla birlikte, HT’li hasta grubunda kanama oranı diğerlerine göre yüksek bulunmamıştır.

  17. Kanama diatezi tanımlamayan ve antikoagülan tedavi almayan hastalarda KZ,PZ,PTZ gibi koagülasyon testlerinin uygulanması kanama olasılığını saptamakta etkili bulunmamıştır. • Kozak EA. 305 vakada PTZ ve aPTT • Bjortuft 104 vakada KZ, PTZ, aPTT

  18. Alt lob biopsilerinde veya sistolik arter basıncı yüksek olgularda kanama daha sık gözükse de transbronşial biopsiciddi kanama olasılığı düşük, güvenle uygulanabilecek bir yöntemdir

More Related