Literatura i jej klasyfikacje

1. Literatura i jej klasyfikacje

2. Wszystko na tip top , Szpilki , makijaż , Wszystko na tip , top , i dzień jest nasz . Ale nie mój . Każdy dzień jest twój kiedy always masz . zobacz sama wszystko wchłania stylowa ochrona zapewniona sprawdźmy to super o jesteś teraz piękna bo .. tip top , tip top jesteś pewna siebie tip top , tip top każdego dnia . Drobne Ogłoszenia (fragm.) Ktokolwiek wie, gdzie się podziewa Współczucie (wyobraźnia serca) - niech daje znać! Niech daje znać! Na cały głos niech o tym śpiewa I tańczy jakby stracił rozum Weseląc się pod wątłą brzozą, Której wciąż zbiera się na płacz. Uczę milczenia We wszystkich językach Metoda wpatrywania się W gwieździste niebo, W żuchwy sinantropusa, W skok pasikonika, W paznokcie noworodek, W plankton, W płatek śniegu. Przywracam do miłości. Uwaga! Uwaga! Na zeszłorocznej trawie W słońcu aż po gardła Leżycie, a wiatr tańczy (zeszłoroczny ten wodzirej waszych włosów). Oferty pod: sen .

3. Wyznaczniki literatury • Funkcja estetyczna • Fikcyjność • Obrazowość • Specjalne ukształtowanie języka

4. Klasyfikacja utworów literackich 1.KTO MÓWI W UTWORZE? Platon 427-347 p.n.e.

5. RODZAJE LITERACKIE

6. SYNKRETYZM RODZAJOWY polega na połączeniu elementów liryki (pisanie wierszem), epiki (fabuła, narracja, świat przedstawiony) oraz dramatu (bohaterowie w działaniu i sytuacji)

7. Klasyfikacja utworów literackich 2. JAKI TO GATUNEK LITERACKI? Szczegółowe cechy utworów literackich pozwalające grupować je w zbiory podobnych tekstów. Arystoteles 384-322 p.n.e.

8. GATUNKI LITERACKIE

9. SYNKRETYZM GATUNKOWY połączenie kilku gatunków literackich w jednym utworze np. hymnu, ballady, pieśni i powieści (np. w jednym utworze może być zawarta ballada, w formie wypowiedzi jednego z bohaterów).

10. Klasyfikacja utworów literackich 3. W JAKIM CELU POWSTAŁ UTWÓR? Nicolas Boileau (1636-1711) Podział stosowany od końca XVIII w.

11. LITERATURA A RETORYKA

12. RETORYKA Retorykę możemy traktować jak czwarty rodzaj literacki, wypowiadany w monologu, którego podmiot nie jest ani narratorem, ani podmiotem lirycznym. Nazywamy go MÓWCĄ.

13. Klasyfikacja utworów literackich 4. FORMA ZAPISU Zwykle prozę kojarzymy z epiką a lirykę z wierszem. Wiersz jest to jednak tylko technika zapisu – największe dzieła starożytnej epiki pisane były wierszem. Homer (VIII p.n.e.) Od Starożytności ….

14. TYPY WIERSZA

15. TEKST 1Homer Odyseja. Odyseusz i syreny (Pieśń XII, fragmenty) [1] Na koniec w te słowa odezwała się czcigodna Kirke: - Tak więc odbyło się to wszystko. Teraz posłuchaj, co ci powiem, i niech sam bóg za ciebie spamięta. Najpierw spotkasz Syreny, które czarują wszystkich, co do nich przychodzą. Kto nieświadom zbliży się i posłucha głosu Syren, temu już nie wrócić do domu i nie zobaczyć żony i dziatek, idących naprzeciw z radością, bo go Syreny uwiodą swą dzwonną pieśnią. Siedzą na łące, a na wybrzeżu pełno jest kości tych, co słuchali ich głosu, pełno butwiejących skór. Trzeba ci je minąć.[…] [2] A właśnie nasz dzielny statek, gnany wiatrem, szybko zbliżał się do wyspy Syren. Nagle wiatr ustał, wygładziła się cisza bez powiewu, jakieś bóstwo uśpiło fale. Towarzysze skoczyli zwijać żagle i składać je na dnie okrętu, po czym wrócili do wioseł i bili piany białe gładzoną sośniną . [3] A ja wielki krąg wosku pociąłem spiżem na drobne kawałki i zgniotłem w krzepkiej dłoni. Wosk szybko zmiękł pod nakazem jej siły i od blasku Heliosa, władcy, syna Hyperiona. Wszystkim po kolei towarzyszom zalepiłem uszy. Oni zaś związali mi ręce i nogi i przymocowali do masztu, sami zaś siedząc przy wiosłach bili siwe morze. Jechaliśmy żwawo i posunęliśmy się, ile głos doniesie. Już nie uszedł Syrenom nasz chyży okręt, który coraz się zbliżał, i wtedy podniosły dzwonny śpiew: [4] - Chodź do nas, sławiony Odyssie, wielka chwało Achajów , zatrzymaj statek, byś mógł słuchać naszego głosu. Nikt bowiem tu nie przepłynie na czarnym okręcie, póki z naszych ust nie posłyszy słodkiej pieśni. A kto się nią nacieszy, odjeżdża mądrzejszy, bo wszystko wiemy - i co z woli bogów wycierpieli Argiwi na równinie trojańskiej, i co się dzieje na całej ziemi żywiącej rzesze. [5] Tak mówiły śląc przecudny śpiew, a moje serce pragnęło słuchać. Ruchem brwi nakazywałem towarzyszom, by mnie odwiązali, lecz oni, pochyleni całym ciałem, wiosłowali. Wstał tylko Perimides i Euryloch i w gęstsze pęta jeszcze mnie mocniej ujęli. A kiedy okręt przepłynął i już nie było słychać śpiewu Syren ani głosu, moi wierni towarzysze wydobyli wosk, którym zalepiłem im uszy, a mnie uwolnili z więzów. (tłum. Jan Parandowski)

16. TEKST 2Safona [Wierz mi, że chciałabym umrzeć…] (fragmenty) "wierz mi chciałabym umrzeć", Mówiła żaląc się przy pożegnaniu, a potem jeszcze te słowa: "Zły los nam przypadł w udziale, że ciebie, Safo, rzucam wbrew mej woli". Odpowiedziałam jej na to: "Odejdź szczęśliwa i zdrowa, pamiętaj wszystkie dni spędzone z nami! Lecz gdybyś miała zapomnieć, sama ci jeszcze opowiem, ile chwil pięknych przeżyłyśmy razem”. (tłum. Janina Brzostowska)