340 likes | 822 Views
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ SHOCK ΣΤΟ ΤΕΠ. K. Παπακωνσταντίνου ΜΕΘ ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς». Ιστική υποξία (shock). A ποκατάσταση ιστικής άρδευσης/ οξυγόνωσης. Ατελής αποκατάσταση ιστικής άρδευσης/ οξυγόνωσης. Ελεγχόμενη φλεγμονώδης απάντηση. Βλάβη φραγμού βλεννογόνου εντέρου.
E N D
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ SHOCK ΣΤΟ ΤΕΠ K. Παπακωνσταντίνου ΜΕΘ ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»
Ιστική υποξία (shock) Aποκατάσταση ιστικής άρδευσης/ οξυγόνωσης Ατελής αποκατάσταση ιστικής άρδευσης/ οξυγόνωσης Ελεγχόμενη φλεγμονώδης απάντηση Βλάβη φραγμού βλεννογόνου εντέρου Ανισορροπία DO2 / αναγκών Ο2 Ίαση Ανεξέλεγκτη φλεγμονώδης απάντηση, φαύλος κύκλος Παρατεινόμενο SIRS, MODS, θάνατος
ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ SHOCK ΣΗΜΑΙΝΕΙ: • Έγκαιρη, πρώιμη αναγνώριση • Άμεση έναρξη θεραπείας • Υποστήριξη ζωτικών λειτουργιών • Διόρθωση ιστικής υποξίας (πρώτες 6 ώρες) • Αιτιολογική αγωγή
ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΜΑΣ • Ταυτόχρονα: Διάγνωση + Θεραπευτική αγωγή • Γιατρός + Νοσηλευτής: Επίβλεψη- ευθύνη ανάταξης
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ SHOCK ΣΤΟ ΤΕΠ • Monitor καρδιακού ρυθμού, αρτηριακής πίεσης, κορεσμού (Sat) • A, B, C, D, E (με ευθύνη συγκεκριμένου γιατρού και νοσηλευτή) • Foley, μέτρηση ωριαίας διούρησης • Θέση αρρώστου: όχι Trendelenburg! Ύπτια ανύψωση κάτω άκρων • Απαραίτητες εξετάσεις: • Κλινική εξέταση, θερμοκρασία ορθού • ΗΚΓ, ακτινογραφία θώρακα • Εργαστηριακά (γενική αίματος, Σ,U, Cr, ηλεκτρολύτες, ηπατικά, αμυλάση, CK-MB, τροπονίνη, CRP, πήξη, γαλακτικό, αέρια αίματος) • Ρόλος ECHO στο ΤΕΠ • CT κλπ μόνο αν είναι σταθεροποιημένος…
ΑΜΕΣΑ ΓΕΝΙΚΑΜΕΤΡΑ : A, B, C, D, E A:Εξασφάλιση ή επιβεβαίωση αεραγωγού B: Ελάττωση έργου αναπνοής C: Βελτιστοποίηση κυκλοφορίας D: Αποκατάσταση ιστικής οξυγόνωσης (DO2) E:Καθορισμός και επίτευξη συγκεκριμένων θεραπευτικών στόχων (End points of resuscitation)
Α: ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ή ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΕΡΑΓΩΓΟΥ • Αναγκαία σε άρρωστο με κώμα, χωρίς φαρυγγικά αντανακλαστικά, σοβαρό τραύμα προσώπου ή σπλαγχνικού κρανίου, κρανιοεγκεφαλική κάκωση με GCS 8 • Σκοπός: η προστασία από εισρόφηση και η πιθανή εφαρμογή μηχανικής αναπνοής • ΠΡΟΣΟΧΗ: ποιο κατασταλτικό για διασωλήνωση;
Β: ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΡΓΟΥ ΑΝΑΠΝΟΗΣ • Oι αναπνευστικοί μύες έχουν υψηλή κατανάλωση Ο2 και CO • Οπωσδήποτε οξυγονοθεραπεία • Η μηχανική αναπνοή εξασφαλίζει: • επαρκή οξυγόνωση (Sat) και αποβολή CO2 • ελάττωση των αναγκών σε Ο2 • Βελτίωση λειτουργίας αριστεράς κοιλίας • Αποδέσμευση σημαντικού ποσοστού CO
C: ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ • Εξασφάλιση φλεβικής γραμμής • Ανάταξη ενδοαγγειακού όγκου • Ανάταξη καρδιακής παροχής • Ανάταξη αρτηριακής πίεσης • Συγκεκριμένοι αιμοδυναμικοί θεραπευτικοί στόχοι
ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ή ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΦΛΕΒΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ; • Άμεσα 2 περιφερικές φλέβες με ευρύ καθετήρα ( 16 Gauge) • Η κεντρική φλεβική γραμμή θα βοηθήσει σε: • Εκτίμηση προφόρτιου (ιδιαίτερα αν καρδιακή ανεπάρκεια, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, κλπ) • Χορήγηση αγγειοσυσπαστικών • Monitoring ScvO2 • Πρόσβαση για τοποθέτηση βηματοδότη
Προφόρτιο Συσταλτικότητα Μεταφόρτιο Όγκος παλμού (SV) x Συχνότητα (f) Καρδιακή παροχή (CO) Περιφερικές αντιστάσεις (SVR) Ιστική Οξυγόνωση;; Αρτηριακή πίεση
ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΥΓΡΩΝ : ΠΟΙΑ ΥΓΡΑ; Άλλα: Υπέρτονα διαλύματα NaCl, μεταφορείς O2
ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΥΓΡΩΝ : ΠΟΙΑ ΥΓΡΑ; • Δεν έχει αποδειχτεί ότι πλεονεκτεί κάποιο στην επιβίωση. Τα κολλοειδή έχουν μεγαλύτερο κόστος. • Βασικές κατευθύνσεις: • Ήπιο shock: κρυσταλλοειδή • Βαρύ shock: κρυσταλλοειδή + κολλοειδή • Τραύμα: κρυσταλλοειδή + κολλοειδή + αίμα • Έγκαυμα: ειδικοί κανόνες…
ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΥΓΡΩΝ : ΠΟΣΑ ΥΓΡΑ; • Δοκιμασία «ώσης με υγρά»: Κρυσταλλοειδή Εφ΄ άπαξ 20 ml/kgr σε 20 min Επανάληψη με 5- 10 ml/ kg 250- 500 ml κάθε φορά Κολλοειδή 2 ml/kgr σε 20 min • Καρδιογενές shock: 100-200 ml
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΝΔΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΟΓΚΟΥ Κλινική εικόνα: • Ιστορικό • Ακροαστικά • Φλέβες τραχήλου • Χρώμα, θερμοκρασία δέρματος • Χρώμα επιπεφυκότων • Ωριαία διούρηση Βοηθάει, όχι πάντα
ΠΟΙΑ ΜΕΣΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΔΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΟΓΚΟΥ ΣΤΟ ΤΕΠ; • Αρτηριακή πίεση (αιματηρή μέτρηση) • Κεντρική φλεβική πίεση (CVP) • Πίεση ενσφήνωσης (PCWP); ECHO καρδιάς; • Καρδιακή παροχή (CO) στο ΤΕΠ • Κορεσμός μικτού φλεβικού (SvO2) ή αίματος από δεξιό κόλπο (ScvO2)
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΦΛΕΒΙΚΗ ΠΙΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΔΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΟΓΚΟΥ • Συμπεριφορά δεξιάς και αριστεράς κοιλίας ανομοιογενής στη βαριά νόσο • Καμπύλη πίεσης- όγκου Τελοδιαστολική πίεση Τελοδιαστολικός όγκος • «Φυσιολογική» ή «βέλτιστη» (optimal) ΚΦΠ;
ΠΩΣ ΘΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ Η ΚΦΠ ΣΤΟ ΤΕΠ; • Διακύμανση της κυματομορφής με την αναπνοή συνηγορεί υπέρ υποογκαιμίας • Δοκιμασία της «ώσης με υγρά» • Συνεκτίμηση • Μεταβολών ΚΦΠ, καρδιακής παροχής • Κλινικής εικόνας • Καρδιακή συχνότητα • Αρτηριακή πίεση • Ωριαία διούρηση • Δείκτες ιστικής υποξίας
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΑΡΟΧΗ; • Πώς θα υπολογιστεί / μετρηθεί στο ΤΕΠ; ECHO καρδιάς Τεχνική “pulse contour analysis” • Επιθυμητός καρδιακός δείκτης (CI= CO/m2¨): Καρδιογενές: 2.2 Lt/min/m2 Σηπτικό: 3.5 Lt/min/m • Ναι ή όχι στην τεχνητή αύξηση; • Αναγκών σε Ο2 (έλεγχος πυρετού, διασωλήνωση, καταστολή, αναλγησία)
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ; • Όχι ταύτιση αρτηριακής πίεσης-καρδιακής παροχής • Α/Σ ΑΠ και ίσως CO • Α/Δ ΑΠ και ίσως CO • Αγγειακός τόνος… • Σημασία διαστολικής, μέσης αρτηριακής πίεσης…. • Επιθυμητή μέση αρτηριακή πίεση: • νέοι: 65 mmHg (εκτός αν ICP) • ηλικιωμένοι, υπερτασικοί 80 mmHg
ΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΝΟΤΡΟΠΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΙΟΣΥΣΠΑΣΤΙΚΑ; • Ο ενδαγγειακός όγκος και το προφόρτιο έχουν αποκατασταθεί • Παραμένουν: • Χαμηλή καρδιακή παροχή • Χαμηλή αρτηριακή πίεση • Σημεία υποάρδευσης • Ιστική υποξία
ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΓΓΕΙΟΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ • Πρέπει να προηγείται η ανάταξη όγκου από τη χορήγησή τους, εκτός αν υπάρχει απειλητική για τη ζωή υπόταση. • Χορηγούνται πάντα από κεντρική φλέβα και από ξεχωριστό αυλό, με αντλία. • Η δράση τους αξιολογείται με monitor καρδιακού ρυθμού και αιματηρής μέτρησης αρτηριακής πίεσης. • Έχουν πολύ μικρό χρόνο ημίσειας ζωής (1- 3 min).
NAI ή OΧΙ ΣΤΗ ΧΟΡΗΣΗΣΗ ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΩΝ; • Λογική: ελάττωση καταστολής μυοκαρδίου, διευκόλυνση δράσης κατεχολαμινών • Αντίλογος: Όχι απόδειξη οφέλους, επιδείνωση ενδοκυττάριας οξέωσης • Όχι ομοφωνία pH > 7.20: ΟΧΙ pH < 7.10: ΝΑΙ pH = 7.10- 7.20: ΚΑΤΑ ΚΡΙΣΗ
ΝΑΙ ή ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΚΟΡΤΙΚΟΕΙΔΩΝ; • Όχι μεγάλες δόσεις (> 300 mg/ 24h): Grade A • Ναι σε υποστήριξη του φλοιοεπινεφριδιακού άξονασε σήψη με αιμοδυναμική αστάθεια και μεγάλες δόσεις αγγειοσυσπαστικών Υδροκορτιζόνη 250 mg /24h στάγδην ή σε 3 δόσεις (Grade C) Ανάταξη shock και βαθμιαία ελάττωση σε 6- 7 ημέρες (Grade E)
D : ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΣΤΙΚΗΣ ΟΞΥΓΟΝΩΣΗΣ • Βελτίωση DO2 είναι αρκετή; DO2= {(Sat x Hb x 1.34) + (paO2 x 0.003)} x CO x 10 • Δείκτες ιστικής οξυγόνωσης • S(c)vO2 • pH, BE, HCO3- • Γαλακτικό οξύ αίματος • pHi
Ε : ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙΣΤΟ ΤΕΠΩΣΤΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ- ΑΝΑΓΚΩΝ Ο2 • Κλινική βελτίωση • Sat > 93% • CVP: 8- 12 mmHg • MAP ≥ 65 mmHg • Ωριαία διούρηση ≥ 0.5 ml/ kg/ h • Διόρθωση pH, HCO3-, BE • ScvO2 ≥ 70% • Γαλακτικό < 2.2 mmol/ lt • Hb ≥ 9- 10 gr % • Dobutamine έως 20 μg/kg/ min (αν χρειάζεται)
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ Χορήγηση Ο2 Ή μηχανική αναπνοή Χορήγηση υγρών CVP: 8-12 mmHg Χορήγηση αγγειοδραστικών Φαρμάκων 65 mmHg ≤MAP ≤ 90 mmHg Διόρθωση Hb (9-10 gr%), CI Με στόχο: διόρθωση pH, HCO3-, BE γαλακτικό 2.2 mmol/ lt,ScvO2> 70% Aιτιολογική αγωγή
ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΙ Ο ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΜΕ SHOCK; • Στην αρχική φάση εκεί όπου έχει άμεση επιτήρηση, ταχεία παρέμβαση: Χώρος αναζωογόνησης στο ΤΕΠ • Ολοκλήρωση της βασικής διάγνωσης • Μεταφορά στο κατάλληλο τμήμα • Χειρουργείο • ΜΕΘ • Κλινική;
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΜΕ SHOCK Ο άρρωστος συνοδεύεται από: • Γιατρό • Νοσηλευτή • Αναγκαίο εξοπλισμό (αναπνευστήρα ή φιάλη Ο2, monitor, αντλία χορήγησης αγγειοδραστικού φαρμάκου, βαλιτσάκι ανάνηψης) • Απαραίτητες πληροφορίες (ιστορικό, κλινική εικόνα, εξετάσεις, θεραπευτικά μέτρα που εφαρμόστηκαν στο ΤΕΠ)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ • Για την επιτυχή ανάταξη του shock απαιτούνται συγκεκριμένες και συνδυασμένες ενέργειες ταυτόχρονα διάγνωσης και θεραπείας. • Ένας γιατρός και ένας νοσηλευτής πρέπει να έχουν την ευθύνη συντονισμού των ενεργειών και λήψης αποφάσεων. • Η θεραπευτική αγωγή είναι υποστηρικτική και αιτιολογική. • Ανατάσσουμε όχι μόνο αρτηριακή πίεση αλλά κύρια ιστική οξυγόνωση. • Οι πρώτες «χρυσές ώρες» θα καθορίσουν την τελική έκβαση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ • P. Greenwald: Shock. In: Current Emergency Diagnosis and Treatment. K. Stone, R. Humphries, 5th ed, 2004, Mc Graw- Hill, pp191- 207 • Shock. In: G. Tintinalli: Emergency Medicine, 6th ed, 2004, Mc Graw- Hill, pp 219- 255 • E. Rivers et al: Early goal- directed therapy in the treatment of severe sepsis and septic shock. N Engl J Med 2001; 345: 1368- 77 • J. L. Vincent: hemodynamic support in septic shock. Int Care Med 2001; 27: S80- S92 • Surviving Sepsis Campaign Guidelines for Management of Severe Sepsis and Septic Shock Crit Care Med 2004; 32: 858- 73