Download
1 / 12
E N D
Sanktuaria maryjne Wielkopolski R. D. S. RZ. A. R.
Licheń - Miejscowość w województwie wielkopolskim, powiecie konińskim, gminie Ślesin, pod względem kościelnym w diecezji włocławskiej, dekanacie konińskim II, będąca siedzibą parafii. - W miejscowości jest odbierany kult niewielkiego obrazu MB Licheńskiej, powstałego ok. 1772, będącego kopią wizerunku z Rokitna. - Znajduje się tu największa świątynia chrześcijańska w Polsce, 8. co do wielkości w Polsce i 11. na świecie. - Bazylika ma 130 m długości i przeszło 70 m długości. - Nad całością konstrukcji góruje prawie 130 - metrowa wieża. - Na wysokości 65 m, w dzwonnicy, wisi dzwon Bogurodzica, największy w Polsce, ważący 15 t. - Bazylika powstała bez najdrobniejszego wsparcia finansowego ze strony państwa czy Watykanu, wyłącznie z datków wiernych.
Jak powstawała bazylika? 29 maja 1994 - nuncjusz papieski ks. arcybiskup Józef Kowalczyk poświęcił plac pod budowę nowej świątyni. 25 maja 1995 - ks. prymas Józef Glemp wmurował kamień węgielny przywieziony z Rzymu z grobu św. Piotra Apostoła. 29 czerwca 1996 - ks. biskup Bronisław Dembowski otworzył i poświęcił Kaplicę Trójcy Świętej. 20 czerwca 1998 - ks. Biskup Roman Andrzejewski poświęcił następne kaplice: Narodzenia Pana Jezusa, św. Józefa i św. Wojciecha. 7 czerwca 1999 - Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił budującą się świątynię. 25 czerwca 2000 - dzwon Maryja - Bogurodzica ochrzcił i poświęcił ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce. 9 czerwca 2001 - ks. Biskup Bronisław Dembowski poświęcił kaplicę 108 Męczenników. 12 czerwca 2004 - konsekracja świątyni. 2 lutego 2005 - nadanie świątyni tytułu bazyliki mniejszej. 2 lipca 2006 - przeniesienie Cudownego Obrazu MB Licheńskiej z kościoła św. Doroty do bazyliki. 2 lipca 2007 - poświęcenie i oficjalne przekazanie do użytkowania organów.
Historia sanktuarium - W 1813 na pobojowisku pod Lipskiem rannemu żołnierzowi armii Napoleona, Tomaszowi Kłossowskiemu, ukazała się Matka Boska. Prosiła go o umieszczenie Jej wizerunku w swoich rodzinnych stronach. Stało się to w 1836. - W 1850 w lesie grąblińskim pod Licheniem Matka Boska ukazała się wielokrotnie pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Wzywała do modlitwy różańcowej, zapowiadała epidemie i wojny, prosiła o przeniesienie Jej wizerunku z lasu w godniejsze miejsce. - W 1852 wybuchła epidemia cholery. Ludzie przypomnieli sobie o przestrogach Maryi. - W 1852 przeniesiono Cudowny obraz z lasu grąblińskiego do kaplicy parafialnej w Licheniu, a kościół św. Doroty wybudowano w latach 1853 - 1858. - W 1858 wniesiono Cudowny Obraz do kościoła św. Doroty, gdzie odbierał cześć aż do 2006. - W Licheniu oprócz bazyliki są inne miejsca kultu: dwa kościoły, kamienna góra, zwana Golgotą, a także różne kaplice i pomniki.
Rokitno - Miejscowość w województwie lubuskim, powiecie międzyrzeckim, gminie Przytoczna, pod względem kościelnym w diecezji zielonogórsko - gorzowskiej, dekanacie rokitniańskim, będąca siedzibą parafii. - W miejscowości jest odbierany kult niewielkiego obrazu MB Rokitniańskiej. Jedni historycy sztuki uważają, że wizerunek Madonny Rokitniańskiej pochodzi z Włoch, drudzy uznają go za wybitne dzieło szkoły niderlandzkiej. Nie brak opinii, iż autorem ikony jest rosyjski malarz Andriej Rublow, są też głosy o rodzimej proweniencji obrazu. Badacze zgodnie datują go na początek XVI wieku. W Rokitnie króluje od 1669 - to wiemy na pewno.
Historia sanktuarium - W latach 1661 - 1835 sanktuarium opiekowali się cystersi z Bledzewa. - Obraz rokitniański towarzyszył królowi Michałowi Korybutowi Wiśniowieckiemu w wyprawie pospolitego ruszenia szlachty pod Gołąb. Gdy udało się pojednać walczące stronnictwa i zażegnać niebezpieczeństwo wojny domowej, wdzięczny król ufundował dla Bogurodzicy srebrną sukienkę i koronę zwieńczoną krzyżem wysadzanym diamentami, zaś rycerstwo złożyło wotum w postaci orła białego w koronie, wykonanego z macicy perłowej i ozdobionego szafirem. Wkrótce potem obraz przeniesiono z wielką oprawą do Rokitna. - W latach 1746 - 1762 wzniesiono w Rokitnie kościół. Zasłużonym człowiekiem w ozdobieniu wnętrza kościoła był opat Józef Loce, który nie żałował pieniędzy na złocenia i najdroższe farby. Za swoje zasługi został pochowany w podziemiach świątyni. W 1848 kościół konsekrował arcybiskup gnieźnieński i poznański, Leon Przyłuski. - W latach zaborów Rokitno znalazło się w zaborze pruskim. Zaborcy germanizowali tą ziemię, stosowali różne szykany i represje pielgrzymom. Znalazło to odzwierciedlenie w organizowaniu odpustów: „polskiego” (wiosennego) i „niemieckiego” (wrześniowego). - Aż do 1941 Ewangelia była czytana w języku polskim. Po 152 latach niewoli, w 1945, Rokitno jest w granicach Macierzy.
Bibliografia 1. Kaczorowski W., Cuda Polski. Miejsca święte, Poznań 2004. 2. 100 najpiękniejszych sanktuariów, pod red.WandyBendarczuk, 2009. 3. Makulski E., Licheń. Kronika Budowy Sanktuarium, Wrocław 2002. 4. Sanktuarium rokitniańskie: dzieje i konteksty, pod red. Grzegorza Chojnackiego i Andrzeja Draguły, Zielona Góra 2009. 5. Marciniak K., Licheń i jego świat, Poznań 1999.
