Afrykański pomór świń (ASF)

1. Afrykański pomór świń(ASF) I. Informacje ogólne

2. ASF Afrykański pomór świń (ang. AfricanSwine Fever – ASF) to wysoce zakaźna i zaraźliwa choroba wirusowa, występująca w warunkach naturalnych u świń domowych wszystkich ras oraz u dzików. Chorobę charakteryzują objawy kliniczne i zmiany sekcyjne podobne do ostrej postaci pomoru klasycznego świń, a zwłaszcza wysoka gorączka, znaczne powiększenie śledziony, dużego stopnia wybroczynowość oraz sięgająca 80-100% śmiertelność.

3. ASF • Na zakażenie wirusem ASF wrażliwe są świnie domowe wszystkich ras, bez względu na wiek, kondycje czy warunki środowiskowe. Wszystkie inne gatunki zwierząt domowych poza świnią domową i świnią dziką są niewrażliwe na wirus ASF. • Głównym rezerwuarem choroby są zamieszkujące Afrykę dzikie afrykańskie świnie tj. guźce, świnie rzeczne i świnie leśne, które są bezobjawowymi nosicielami choroby.

4. Rezerwuary i źródła infekcji • dziki europejskie; • dzikie świnie afrykańskie (bushpigs); • guźce (wart hogs); • chore świnie; • produkty mięsne i odpadki poubojowe; • wektory mechaniczne • ASFV - kleszcze • CSFV - nasienie

5. ASF Rozprzestrzenianie się: Wirus rozprzestrzenia się w wyniku bezpośredniego kontaktu z zarażonymi świniami, ozdrowieńcami lub dzikimi świniami afrykańskimi będącymi bezobjawowymi nosicielami i siewcami zarazka. Do zakażenia dochodzi również poprzez kontakt z zakażonym materiałem tj. krew, tkanki, wydzieliny lub wydaliny chorych lub padłych zwierząt lub poprzez skarmianie zakażonych odpadów kuchennych. Większość przypadków przenoszenia ASF pomiędzy krajami była związana z karmieniem resztkami pożywienia pochodzącymi z międzynarodowych lotnisk lub portów morskich. W Afryce, Australii, Hiszpanii oraz na Sardynii rezerwuarem wirusa ASF były lub są kleszcze i one również mogą stanowić wektor przenoszenia choroby. Do chwili obecnej w Federacji Rosyjskiej, na Ukrainie oraz Białorusi nie stwierdzono przenoszenia choroby przez kleszcze, a głównym czynnikiem rozprzestrzeniania choroby było karmienie świń zakażonymi odpadami oraz skażone pasze.

6. ASF Wrażliwość wirusa: wirus jest bardzo oporny, przeżywa w szerokim zakresie ph (pH 3,9-11,5) i w niskiej temperaturze. Może przetrwać w zakażonych kojcach dla świń, przez co najmniej jeden miesiąc, a także przetrwać przez wiele miesięcy w surowym, nie przetworzonym mięsie. Świnie mogą pozostawać nosicielami wirusa, nawet przez całe życie. Wirus wrażliwy jest na wysoką temperaturę, w temperaturze 56°C ginie po 70 minutach, natomiast w temp. 60°C ginie po 20 minutach. Ponadto wrażliwy jest także na eter i chloroform.

8. Występowanie i szerzenie ASF

9. 2009 CSF Europa

10. 2010 CSF Europa

11. 2011 CSF Europa

12. 2012 CSF Europa

13. Występowanie ASF Pierwszy raz stwierdzona w Europie PORTUGALIA 1957r. 2005 2006 2007 2008 Pierwszy raz stwierdzona KENIA 1921r. 2009 Sardynia 2007 r. - 30 ognisk 2008 r. - 8 2009 r. - 4 2010 r. - 1 (88) 2011 r. - 3 2012 r. - 118 (17 u dzików) 2013 r. - 4 (4) (na dzień 30.04. 2013 r.) 2010 2011 2012 Źródło: OIE .

14. Występowanie ognisk ASF u świń w Afryce • Złożona sytuacja epidemiologiczna: • mało typowy obraz kliniczny: często przebieg bezobjawowy; brak Ig; niski poziom Ag; infekcje przetrwałe; trudności w kontrolowaniu choroby • mnogość genotypów

15. Hiszpania 1960-1995 92 mln USD Portugalia 1957, 60-99 Francja 1964, 1967, 1977 Włochy 1967, 69, 80, 93 ZSSR 1977 Malta 1978 Belgia 1985 Holandia 1986 Каukaz i Rosja 2007-2013 Sardynia 1982-2013 Dominikana: 1978, 1981 Haiti: 1979, 1984 Кuba: 1971, 1980 Аngola 1957 Kenia 1921 Brazylia 1978, 1981

16. Afrykański pomór świń(ASF) Niekorzystna sytuacja epidemiologiczna 2014

17. ASF w Polsce – 14 ognisk!!! Od lutego 2014 r. w Polsce stwierdzono 13 przypadków ASF u dzików i dwa ogniska tej choroby u świń domowych. Wszystkie te przypadki zlokalizowane są na Podlasiu – w powiecie białostockim i sokólskim. Wirusa pomoru stwierdzano wyłącznie u dzików padłych znalezionych tuż przy granicy lub maksymalnie kilka kilometrów od granicy z Białorusią. Niestety chorobę zdiagnozowano również u świń domowych. Z analizy dochodzenia epizootycznego przeprowadzonego w gospodarstwach woj. Podlaskiego wynika , że właściciele gospodarstw utrzymujących świnie nie przestrzegają podstawowych zasad bioasekuracji, co może przyczynić się do niekontrolowanego przenoszenia choroby na świnie.

18. 14 przypadków ASF u dzików i dwa przypadki zdiagnozowane u świń domowych w Polsce

19. Znaczenie ASF dla gospodarki Zasadnicze straty związane z wystąpieniem ASF w krajach eksportujących świnie lub wieprzowinę związane są z całkowitym zablokowaniem wywozu świń oraz mięsa wieprzowego, w tym produktów spożywczych zawierających w składzie mięso wieprzowe, a także innych produktów jak np. farmaceutyków, nasienia a nawet w szczególnych przypadkach owoce, warzywa itp., z krajów dotkniętych ASF do krajów wolnych od tej choroby a niekiedy dotkniętych tą chorobą. Polska jest jednym z największych producentów żywności w UE. W ciągu 2013 r. roku dynamika naszego eksportu wyniosła ok. 13 proc., ale mieliśmy jeszcze duży potencjał do wykorzystania. Nadwyżka handlowa sektora rolnego wyniosła w 2012 roku 4,3 mld euro. Według ministerstwa rolnictwa 2013 r. może to być nawet do 5 mld euro. Wynika to z tego, że przy wzroście sprzedaży polskich towarów rolnych za granicę spada jednocześnie dynamika importu. Głównymi partnerami handlowymi Polski w 2012 w tym sektorze były przede wszystkim kraje Unii Europejskiej. Największym rynkiem zbytu dla polskiej żywności za granicą są Niemcy, do których polscy eksporterzy sprzedali towary o łącznej wartości 3,8 mld euro. Drugim rynkiem jest Wielka Brytania, do której wyeksportowano towary o wartości 1,3 mld euro, a na trzecim miejscu plasują się Czechy, które importowały towary spożywcze z Polski o wartości ok. 1,1 mld euro. Najdynamiczniej rozwijającym się rynkiem zbytu była natomiast Rosja, w której import polskiej żywności wzrósł w 2012 roku o ponad 30 proc. rdr i wyniósł również około 1,1 mld euro. Poza Rosją rośnie polski eksport żywności na inne rynki poza UE przede wszystkim w Azji, na Bliskim i Dalekim Wschodzie. W ciągu ostatnich czterech lat uzgodnione zostały warunki dostępu polskich produktów żywnościowych do rynków m.in. Japonii, Chin, Wietnamu, Singapuru”.

20. Znaczenie ASF dla gospodarki

21. II.Podstawy prawne i zadania służb i jednostek administracyjnych przy zwalczaniu chorób zakaźnych

24. Zwalczanie ASF ASF należy do chorób podlegających ustawowemu obowiązkowi zgłaszania i zwalczania. Z uwagi na brak szczepionki przeciw ASF, zwalczanie choroby odbywa się wyłącznie metodami administracyjnymi poprzez wybijanie zwierząt, oczyszczanie i dezynfekcję pomieszczeń, nałożenie restrykcji w przemieszczaniu zwierząt.

25. Polski Weterynaryjny Plan Gotowości Zwalczania Afrykańskiego Pomoru Świń na poziomie powiatu wejherowskiego - procedury ASF – PLAN 2014

26. Obowiązek zgłaszania podejrzeń chorób zakaźnych zwierząt Art. 42 Ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt: 1. W przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, a w szczególności poronienia u bydła, świń, owiec i kóz, objawów neurologicznych u zwierząt, znacznej liczby nagłych padnięć, zmian o charakterze krost, pęcherzy, nadżerek lub wybroczyn na skórze i błonach śluzowych zwierząt kopytnych oraz podwyższonej śmiertelności zwierząt akwakultury, posiadacz zwierzęcia jest obowiązany do:

27. Obowiązek zgłaszania podejrzeń chorób zakaźnych zwierząt • niezwłocznego zawiadomienia o tym organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta); 1a.) Posiadacz zwierząt gospodarskich natychmiast informuje powiatowego lekarza weterynarii o każdym przypadku padnięcia świń, bydła, owiec lub kóz.

28. Obowiązek zgłaszania podejrzeń chorób zakaźnych zwierząt • Wójt (burmistrz, prezydent miasta) niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

29. Tworzenieplanówgotowości - informacje Opracowanie planów reagowania kryzysowego przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt: tworzenie planu gotowości wynika z art. 54ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt zwanej dalej „ustawą weterynaryjną”.

30. Obowiązki organów i podmiotów Obowiązkiem organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, podmiotów prowadzących działalność w zakresie pozyskiwania, wytwarzania, przetwarzania lub obrotu niejadalnymi produktami pochodzenia zwierzęcego, ubocznymi produktami zwierzęcymi, produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego oraz podmiotów dysponujących środkami materiałowymi i technicznymi, których udział jest niezbędny przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, jest współpraca z organami Inspekcji Weterynaryjnej przy opracowaniu i realizacji planów gotowości. Realizacja zadań wynikających z planów gotowości jest finansowana ze środków budżetu państwa.

31. Obowiązki organów i podmiotów Zasady współpracy organów administracji rządowej i samorządowej oraz innych podmiotów w zakresie tworzenia planów gotowości zwalczania chorób zakaźnych określono w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 maja 2004 r. w sprawie zakresu i warunków współpracy organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów w tworzeniu planów gotowości zwalczania chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 129, poz. 1372).

32. Zakres współpracy • Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego niezwłocznie przekazują organom Inspekcji Weterynaryjnej informacje niezbędne w celu opracowania projektów planów gotowości i uaktualnienia tych planów. • Organy Inspekcji Weterynaryjnej w celu realizacji zadań określonych w planach gotowości mogą: • zawierać umowy i porozumienia z organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi podmiotami; • współpracować z zespołami reagowania kryzysowego tych organów. • Przedstawiciele zespołów kryzysowych organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego na wniosek organu Inspekcji Weterynaryjnej biorą udział w szkoleniach i ćwiczeniach wynikających z planów gotowości. • Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz ich przedstawiciele w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt współpracują z organami Inspekcji Weterynaryjnej przy realizacji działań określonych w planach gotowości. • Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego w celu skutecznego zwalczania chorób zakaźnych zwierząt mogą, w uzasadnionych przypadkach, zapewnić zespołom kryzysowym pomieszczenia wyposażone w środki łączności, sprzęt komputerowy, mapy i w inne środki techniczne oraz obsługę merytoryczną i techniczną.

33. Reagowanie na kryzys Reagowanie na kryzys – klęskę żywiołową odbywa się w Polsce na trzech poziomach: • centralnym • wojewódzkim • powiatowym. Obejmuje organy odpowiedzialne za zdrowie zwierząt i zarządzanie reagowaniem kryzysowym a także wszystkie konieczne służby, straże i inspekcje oraz wszystkie podmioty prawa i organizacje niezbędne do likwidacji kryzysu.

34. ASF Strategia kontrolowania choroby Strategia walki z chorobą polega na zlikwidowaniu wirusa w jak najkrótszym możliwym czasie. Obejmuje ona: • zabicie i utylizację zwierząt chorych i podejrzanych o zakażenie, • kwarantannę i kontrolę przemieszczania się zwierząt, ludzi, produktów i sprzętu, • kontrolę wektora - kleszczy • oczyszczanie i dezynfekcję skażonych pomieszczeń i sprzętu, • prowadzenie dochodzenia epizootycznego, • perlustracji mających na celu określenie zasięgu choroby • tworzenie stref dla oddzielenia obszarów zapowietrzonych, zagrożonych i wolnych od tej choroby. Dotychczas nie opracowano odpowiedniej szczepionki przeciwko ASF ze względu na dużą zmienność genetyczną wirusa.

35. Zasadyfinansowaniazwalczaniaafrykańskiegopomoruświń Ogólna zasada finansowania zwalczania chorób zakaźnych: Zapłata z budżetupaństwazawszelkieudokumentowanekosztyiczynnościwykonywane z poleceniaInspekcjiWeterynaryjnejnapodstawiedecyzjiadministracyjnej. Rezerwa budżetowa na wypadek nieprzewidzianych wydatków: Środki finansowe na pokrycie wydatków, wykraczających poza normalne koszty bieżące funkcjonowania inspekcji weterynaryjnej, a związane ze zwalczaniem ognisk choroby pochodzą z rocznej rezerwy budżetowej państwa. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi posiada rezerwę celową na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt zawartą w ustawie budżetowej określającej środki na dany rok budżetowy, zapisane jako rezerwy celowe. Dodatkowe źródła finansowania w sytuacjach klęski żywiołowej: W przypadkuutrzymującejsięlubszerzącejzarazy, istniejepotrzebasfinansowaniazwalczaniaprzezSkarbPaństwa, któryzabezpieczyniezbędneinneźródłapozyskaniaśrodkówfinansowych – dodatkowych, a nieprzewidzianych w budżecierocznym, uruchamianeodrębnymaktemprawnymwprowadzającymzmiany w ustawiebudżetowej.

36. Zapłatazalokalizację, budowę, utrzymanieieksploatacjęgrzebowisk Lokalizację, utrzymanieieksploatacjęgrzebowiskzapewniająsamorządygminzeswoichśrodkówbudżetowych - zgodnie z ustawą z 13 września 1996 r. o utrzymaniuczystościiporządku w gminach. Jednocześniegminymogąotrzymaćrefundację z budżetupaństwazarzeczywiścieponiesionekosztyeksploatacjigrzebowiskiprzygotowaniamiejsc do ewentualnegospalaniazwłokzwierzęcychiichczęści w okresiezwalczaniaepizoocji.

37. Zadania związane z gotowością zwalczania ASF na poziomie powiatu Odpowiedzialność Powiatowego Lekarza Weterynarii: PLW odpowiada za przyjęcie zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia ASF oraz za czynności mające na celu wykrycie lub wykluczenie wystąpienia ASF. Odpowiedzialność za zwalczanie i eradykację afrykańskiego pomoru świń: • odpowiedzialność za zwalczanie i eradykację afrykańskiego pomoru świń w powiecie spoczywa na Staroście lub Prezydencie Miasta, który ceduje odpowiedzialność funkcjonalną z tytułu takich działań na właściwego Powiatowego Lekarza Weterynarii; • za nadzór i koordynację akcji oraz zapewnienie jednolitych środków kontroli w przypadku wybuchu epidemii na obszarze powiatu odpowiada Powiatowy Lekarz Weterynarii.

38. Zadania Powiatowego Lekarza Weterynarii Poprzyjęciu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia ASF: • zarejestrowanie zgłoszenia o podejrzeniu wystąpienia ASF, • powiadomienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii o zgłoszeniu podejrzeniu wystąpienia ASF oraz aktywacja PZK, • wysłanie grupy PLW do ogniska celem jego „opracowania”, • wydanie decyzji o podejrzeniu wystąpienia ASF.

39. Zadania Powiatowego Lekarza Weterynarii Po potwierdzeniu wystąpienia ASF w ognisku: • przekazanie informacji o stwierdzeniu ASF Staroście, który aktywuje Powiatowy Zespól Zarządzania Kryzysowego (PZZK). PLW zostaje członkiem Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego (PZZK), • na podstawie art. 44 „ustawy weterynaryjnej” wydanie decyzji o stwierdzeniu ogniska lub ognisk choroby, raportowanie do Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii i Głównego Lekarza Weterynarii, • przeprowadzanie analizy stanu zagrożenia, • przedstawia Wojewódzkiemu Lekarzowi Weterynarii zasięg obszarów zapowietrzonych i zagrożonych oraz wprowadzenia ograniczenia określonych w art. 45 „ustawy weterynaryjnej”, a w przypadku gdy zasięg obszarów przekracza obszar jednego powiatu informuje o tym natychmiast właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii o podjęcie działań na podstawie art. 46 „ustawy weterynaryjnej”, • występowanie o odpowiednie środki finansowe z rezerw budżetu wojewody na zwalczanie choroby,

40. Zadania Powiatowego Lekarza Weterynarii • wnioskowanie o wsparcie PZK przez WZK, • ścisła współpraca z Wojewódzkim Zespołem Kryzysowym przy Wojewódzkim Lekarzu Weterynarii, • dokonywanie wyceny wartości użytkowej zwierząt, • nadzorowanie i koordynowanie wybijania zwierząt, • nadzorowanie i koordynowanie utylizacji zwłok zwierzęcych, • koordynowanie możliwości uboju zwierząt rzeźnych uwzględniając dobrostan zwierząt, • nadzorowanie i koordynowanie prowadzenia zabiegów oczyszczania I dezynfekcji, • prowadzenie szkolenia pracowników fachowych i innych niezbędnych Służb jak także przedstawicieli związków i organizacji rolniczych i producenckich oraz Kół Łowieckich, • współdziałanie z instytucjami i organizacjami niezbędnymi do zwalczenia choroby, • zabezpieczenie przepływu informacji i sporządzanie raportów dla Głównego Lekarza Weterynarii i Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, • opracowanie materiałów informacyjnych dla mediów. Komunikat zostaje przekazany do wiadomości mediów po akceptacji WLW.

41. Odpowiedzialność za szkolenie i przygotowanie organizacyjne W gestii odpowiedzialności Powiatowego Lekarza Weterynarii leży zapewnienie stałego przygotowania służb weterynaryjnych powiatowych pod względem organizacyjnym, zasobów oraz poziomu przeszkolenia, do szybkiego i efektywnego reagowania w sytuacji kryzysowej związanej z wystąpieniem choroby. Powiatowy Lekarz Weterynarii, w zakresie wykonywania swoich obowiązków, jest w każdym czasie wspierany przez pracowników Powiatowego Inspektoratu Weterynarii.

42. Schemat organizacyjny Powiatowego Zespołu Kryzysowego przy Powiatowym Lekarzu Weterynarii - PZK

43. Zadania Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego PCZK Zadania Starosty Powiatu: • przewodniczenie PCZK, • koordynacja wszystkich służb działających w ramach PCZK, • współdziałanie z jednostkami administracji samorządowej oraz podmiotami gospodarczymi w zakresie wykorzystania ich sił i środków do zwalczania ASF, • wydawanie zarządzeń, obwieszczeń i upoważnień, zawieranie umów, • realizacja polityki medialnej.

44. Zadania Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego PCZK Zadania Powiatowego Lekarza Weterynarii – Zastępcy PrzewodniczącegoPCZK: • odpowiedzialność merytoryczna za prawidłowość prowadzenia zwalczania ASF, • wydawanie decyzji administracyjnych, • przygotowanie druków (projekty zarządzeń, opracowania , analizy dla Starosty ) • zarządzanie, nadzorowanie i koordynowanie pracy PZK, • prowadzenie szkoleń okresowych oraz szkoleń w sytuacji zagrożenia epizootycznego na każdym szczeblu Powiatowego Centrum dowodzenia dla:pracowników Urzędów Gmin, sołtysów i rolników (o sposobie zachowania się i przestrzegania warunków weterynaryjnych w terenie zapowietrzonym i zagrożony personelu w Powiatowym Centrum Dowodzenia (kształcenie w ramach Powiatowego Centrum Kryzysowym), • szkolenie osób powołanych do Zespołów operacyjnych biorących udział w likwidacji ognisk ASF. Szkolenia powinny zawierać w swoim programie m.in. wiadomości na temat obecnej sytuacji epizootycznej w powiecie i kraju, ogólne wiadomości dotyczące chorób zaraźliwych (zapobieganie, zwalczanie) oraz informacje o dezynfekcji, deratyzacji i dezynsekcji – wszystkie Instrukcje.

45. Zadania Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego PCZK Komendant Powiatowy Policji: • zabezpieczenie i blokada wjazdowych i wyjazdowych dróg w obszarze zapowietrzonym i zagrożonym, • kontrola ruchu kołowego i pieszego w obszarze zakażonym i zagrożonym. Komendant Miejskiej / Powiatowej Straży Pożarnej: • prowadzenie dezynfekcji wraz z ekipą dezynfekcyjną w obszarze zapowietrzonym i w razie potrzeby w zagrożonym, • wsparcie w wykonaniu zadań związanych z utylizacją zwłok zwierzęcych. Powiatowy Inspektor Sanitarny: • kontrola obrotu detalicznego mięsa w obszarze zapowietrzonym i zagrożonym, • zabezpieczenie obiektów podlegających nadzorowi przed rozprzestrzenianiem ASF.

46. Zadania Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego PCZK Miejski / Powiatowy Zarząd Dróg i Mostów: • oznakowanie przy współudziale powiatowej policji dróg wjazdowych i wyjazdowych w obszarze zakażonym i zagrożonym, • wykorzystanie ciężkiego sprzętu do kopania dołów na grzebowiskach dla zwierząt. Zakład Oczyszczania Miasta (Zakład Gospodarki Komunalnej): • wywóz nieczystości pochodzących z obszaru zakażonego i zagrożonego i ich dezynfekcja lub utylizacja. Ekipy dezynsekcji i deratyzacji: • prowadzenie dezynsekcji i deratyzacji w obszarze zakażonym i zagrożonym.

47. Zadania Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego PCZK Stacja Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej: • określenie charakterystyki meteorologicznej w powiecie (ustalenie siły i kierunków wiatrów, wilgotności i temperatury), • opracowywanie szczegółowych prognoz dla przedstawionego terenu. Biuro Mediów - Rzecznik prasowy: • współpraca z lokalnymi sieciami telewizyjnymi i radiowymi wykaz mediów, • poligrafia, kolportaż plakatów i druków informacyjnych, • informowanie o bieżącej sytuacji epizootycznej w obszarze zakażonym i zagrożonym, • informowanie o planowanych i podejmowanych działaniach służb, • weterynaryjnych innych działających w ramach PCZK w celu zwalczania ASF. Wójtowie i Sołtysi: • pomoc w zakresie pozyskiwania szczegółowych informacji dotyczących miejscowości, gospodarstw, zasad współżycia społeczności lokalnej, • współpraca z lekarzami weterynarii w trakcie prowadzenia zwalczania ASF (logistyka–zapewnienie zaopatrzenia i funkcjonowania miejscowości i poszczególnych gospodarstw domowych).

48. Obszary zapowietrzony i zagrożony Zadania

49. Obszar zagrożony i zapowietrzony Nadzór nad obszarami zapowietrzonym i zagrożonym – regularne kontrolowanie obiektów, przemieszczania się zwierząt, ludzi i środków transportu w celu ustalenia obecności lub nieobecności choroby oraz zablokowania możliwości ucieczki choroby z terenu występowania.

50. Obszar zapowietrzony Utworzony o promieniu min 3 km wokół ogniska choroby: • na granicy obszaru zapowietrzonego przy drogach publicznych, przejazdach i przejściach należy w miejscach widocznych umieścić tablice z wyraźnym i trwałym napisem: „ AFRYKAŃSKI POMÓR ŚWIŃ - WSTĘP SUROWO WZBRONIONY”. • OBSZAR ZAPOWIETRZONY WPROWADZANIE (WPĘDZANIE, WWOŻENIE) i PRZEPROWADZANIE ZWIERZĄT WZBRONIONE