CZYNNOŚCI I POLECENIA

1. CZYNNOŚCI I POLECENIA Temat 6.

2. Czym są czynności i polecenia? • Przez czynności i polecenia będziemy rozumieć funkcje stosowane w obrębie interfejsu użytkownika i operacje na nim wykonywane. • Stosowanie czynności i poleceń ma na celu wywołanie jakiejś akcji lub ułatwienie użytkownikowi obsługi interfejsu. • Wybrane rozwiązania powinny odpowiadać przyzwyczajeniom i intuicji użytkownika.

3. Metody przedstawiania użytkownikom czynności • Przyciski • Paski menu • Menu kontekstowe • Rozwijane menu • Paski narzędzi • Odnośniki • Panele poleceń • Ukryte narzędzia

4. Niewidoczne metody przedstawiania czynności • Dwukrotne klikanie • Polecenia klawiszowe • Przeciągnij i upuść • Wpisywanie polecenia

5. Stosowane wzorce • Grupy przycisków • Ukryte narzędzia • Panel poleceń • Wyszczególniony przycisk „Zakończ” • Inteligentne elementy menu • Podgląd • Wskaźnik postępu • Odwoływalność • Wielopoziomowe cofanie czynności • Historia poleceń • Makra

6. Grupy przycisków • Grupowanie przycisków stosowane jest, gdy w interfejsie trzeba zamieścić kilka poleceń, które są do siebie podobne lub powiązane ze sobą. • Dzięki grupom interfejs jest bardziej zrozumiały i przystępny. Bliskość elementów wskazuje na ich pokrewieństwo. • Przy grupowaniu przycisków warto pamiętać o ich wyrównaniu i nadaniu podobnej oprawy graficznej. • Przyciski powinny być jednoznacznie opisane.

7. Grupy przycisków – przykład • Narzędzia w programie Microsoft Word pogrupowane są według funkcji. W niektórych grupach znajdują się również podgrup. Na rysunku zaznaczona jest grupa odpowiadająca za edycję akapitu, a jedną z podgrup jest ta, z przyciskami służącymi do modyfikacji wyrównania tekstu. Podgrupa Grupa

8. Ukryte narzędzia • Ukrywanie narzędzi jest stosowane, gdy w obrębie interfejsu trzeba zamieścić wiele poleceń i tracimy przez to na przejrzystości. • Ukryte narzędzia ujawniają się tylko wtedy, gdy są potrzebne. Dzięki temu interfejs pozostaje jasny i przejrzysty. • Należy ukrywać te elementy, które nadmiernie zaśmiecają interfejs i ujawniać je tylko wtedy, kiedy użytkownik najedzie na nie kursorem. Reakcja na kursor powinna być natychmiastowa.

9. Ukryte narzędzia – przykład • Rozwijane menu z opcjami edycji wpisu na portalu Facebook pojawia się po najechaniu kursorem na prawy górny róg okienka. Dzięki temu interfejs jest przejrzysty, a opcje edycji można z łatwością znaleźć w intuicyjnym miejscu.

10. Panel poleceń • Panele poleceń stosowane są, by przedstawić grupę powiązanych, często używanych czynności w zawsze widocznym i dostępnym miejscu. • Czynności w panelu poleceń często odnoszą się do elementów umieszczonych na liście w sąsiedztwie panelu. • Bardzo często zawartość panelu zależy od stanu, w jakim aplikacja się znajduje i jakie czynności aktualnie można wykonać. Na przykład, w pewnych sytuacjach przyciski w panelu poleceń mogą stawać się nieaktywne.

11. Panel poleceń – przykład • Panel poleceń w eksploratorze plików systemu Windows jest dobrze widoczny i łatwy w obsłudze. Zawiera czynności do wykonywania operacji na plikach i katalogach. Gdy żaden z plików i katalogów nie jest zaznaczony, czynności te stają się nieaktywne.

12. Wyszczególniony przycisk „Zakończ” • Tego rodzaju wyszczególniony przycisk stosowany jest przy finalizacji wszelkiego rodzaju formularzy czy transakcji. • Przycisk musi dawać użytkownikowi poczucie, że transakcja zostanie zakończona po jego kliknięciu. • Powinien znajdować się w miejscu, gdzie kończy się przepływ wzroku i być mocno zaakcentowany i wyróżniony.

13. Wyszczególniony przycisk „Zakończ” – przykłady Wyszukiwanie zaawansowane w wyszukiwarce Google Formularz rejestracyjny w portalu Allegro Przyciski kończące w powyższych interfejsach wyróżniają się spośród pozostałych i jednoznacznie określają koniec formularza.

14. Inteligentne elementy menu • Inteligentne elementy menu oznaczają dynamicznie zmienianą w nim zawartość, aby użytkownik wiedział, co dokładnie zdarzy się po wywołaniu danej czynności. • Tego wzorca należy używać, gdy dana czynność działa różnie w zależności od kontekstu.

15. Inteligentne elementy menu – przykłady • Powyższe przykłady prezentują inteligentne elementy menu w programie AdobePhotoshop. • W pierwszym przypadku dynamizm polega na wyświetleniu nazwy czynności, która ma zostać cofnięta. • W drugim przypadku dynamicznie wyświetlana jest nazwa ostatnio użytego filtra. • W obu przypadkach użytkownik uzyskuje korzyść w postaci świadomości efektów swojego działania po zastosowaniu wybranej czynności.

16. Podgląd • Użycie tego wzorca służy pokazaniu efektu lub streszczeniu tego, co się stanie po zastosowaniu danej czynności. • Użytkownik odnosi korzyści w postaci oszczędności czasu i braku konsekwencji w przypadku podjęcia błędnej decyzji.

17. Podgląd – przykład • Idealnym przykładem dla podglądu jest program Photoshop, widzimy jaki efekt przyniesie nasza czynność

18. Wskaźnik postępu • Ten wzorzec służy podaniu informacji o postępie aktualnie wykonywanej czynności. • Użytkownik ma świadomość, ile czasu pozostało do zakończenia wykonywania operacji. • Zastosowanie tego wzorca daje użytkownikowi korzyść w postaci nieblokowania całego interfejsu.

19. Wskaźnik postępu – przykład • Zauważmy, że na niewielkim polu zawarte jest to co najważniejsze dla użytkownika

20. Odwoływalność • Wzorzec ten służy zapobieganiu błędom i radzeniu sobie z ich skutkami. • Daje użytkownikowi możliwość zmiany zdania oraz swobodę w poznawaniu używanego interfejsu.

21. Odwoływalność – przykład • Jednym z przykładów odwoływalności jest pasek ładowania się stron internetowych. Napotkamy ją również przy: instalacjach oprogramowania, renderingu, ściąganiu plików itp.

22. Wielopoziomowe cofanie czynności • Jest to wzorzec przydatny w bardziej zaawansowanych interfejsach. • Daje użytkownikowi świadomość kontroli nad czynnościami, które wykonuje. • Usprawnia pracę użytkownika.

23. Wielopoziomowe cofanie czynności – przykład • W takim wielopoziomowym cofaniu jak to powyżej użytkownik może cofnąć o dowolną ilość kroków, daje mu to poczucie swobody działań

24. Historia poleceń • Historia wykonywanych przez użytkownika poleceń daje mu kontrolę nad sterowaniem interfejsem oraz wiedzę na temat poleceń jakich użył. • Historia poleceń powinna być czytelna i opcjonalna w użyciu. Dzięki temu, użytkownik może otrzymać wymierną pomoc w obsłudze aplikacji.

25. Historia poleceń – przykład • Mamy tutaj 2 zupełnie różne historie poleceń. Pierwsza dotyczy mało zaawansowanego interfejsu, z kolei druga pochodzi z interfejsu zaawansowanego. Różnica jest ogromna.

26. Makra • Zastosowanie tego wzorca daje użytkownikowi korzyść w postaci ułatwienia i usprawnienia pracy, a także oszczędności czasu.

27. Makra – przykład • Jest to przykład listy makr, jeśli dobrze się przyjrzymy to zauważymy narzędzia pozwalające nam na tworzenie własnych makr.