Prawa Dziecka

1. Prawa Dziecka „Nie ma dzieci- są ludzie […].” Janusz Korczak

2. Czym są prawa dziecka? Najważniejszym, naturalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Z niego płynie prawo do pełnego- na miarę człowieka – rozwoju. Ale prawa natury należy dobrze rozpatrywać i zabezpieczyć. Takim właśnie zabezpieczeniem jest prawo stanowione, stworzone przez ludzi, ogłoszone i zobowiązujące do jego przestrzegania. O dobrym prawie mówimy wówczas, gdy dobrze służy człowiekowi, a więc dobrze służy jego aktualizacji. Dzieci posiadają szczególne prawa. Aktualizacja ich człowieczeństwa przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi zadbać samo o siebie, nie potrafi samodzielnie aktualizować swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi „strażnikami” praw dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i powinno pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka.

3. Najważniejsze w Polsce akty prawne dotyczące dzieci i ich praw to: - Konstytucja RP - Konwencja o Prawach Dziecka z 1989r. - Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka

4. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej Słowo konstytucja oznacza akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, która zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie. Może określić między innymi podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywatela danego kraju oraz organizację, kompetencje i sposób powołania najwyższych organów państwowych. Konstytucja RP została uchwalona 2 kwietnia1997 roku przez Zgromadzenie Narodowe, zatwierdzony w ogólnonarodowym referendum 25 maja 1997 maja.

5. Konwencja o Prawach Dziecka Konwencja o prawach dziecka- to międzynarodowa konwencja przyjęta przez zgromadzenie ONZ 20 listopada 1989 roku. Jest to dokument obowiązujący w niemal wszystkich państwach świata. W konwencji o prawach dziecka zostały spisane wszystkie prawa dziecka. Tworząc zapisy konwencji kierowano się następującymi zadaniami: - dobra dziecka - równość -poszanowanie praw i odpowiedzialności obojga rodziców - pomocy państwa

6. Konwencja ustanawia status dziecka oparty na następujących założeniach Dziecko jest przedmiotem, ale ze względu na swoją niedojrzałość psychiczna i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej Dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności Rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka Państwo ma wspierać rodzinę, a nie wyręczać ją w jej funkcjach

7. Niech się wreszcie każdy dowieI rozpowie w świecie całym,Że dziecko to także człowiek,Tyle, że jeszcze mały.Dlatego ludzie uczeni, Którym za to należą się brawa,Chcąc wielu dzieci los odmienić,Stworzyli dla was mądre prawa.Więc je na co dzień i od święta - Spróbujcie dobrze zapamiętać!

14. Prawa dziecka według Janusza Korczaka „Dziecko jest człowiekiem , a nie kandydatem na człowieka, jak uważają niektórzy. Stąd bierze się u dorosłych lekceważenie dzieci, a nawet pogarda wobec ich potrzeb, emocji, lęków… Dzieci nie – będą dopiero, ale już są ludźmi… Można przemówić do rozumu do ich rozumu- odpowiedzą nam, można przemówić do ich serc- odczują nas.”

15. Prawa Człowieka To zespół podstawowych, niezbywalnych i uniwersalnych praw przysługujących człowiekowi, bez względu na rasę, kolor skory, płeć, poglądy, pochodzenie, stan zdrowia. Odmowa poszanowania praw człowieka sanowi nie tylko osobista krzywdę jednostki, ale sprzyja pojawieniu się niepokojów społecznych. Poszanowanie praw człowieka uznaje się za podstawę wolności, sprawiedliwości i godności ludzkiej.

16. Prawo do szacunku „Szacunku dla niewiedzy dziecka, dla wysiłku poznawania, szacunku dla tajemnic, ciężkiej pracy rozwoju, dla bieżącej chwili, w której żyje dziecko.”

17. Prawo do niewiedzy „Dziecko jest cudzoziemcem, nie rozumie języka, nie zna kierunku ulic, nie zna praw ani obyczajów. Potrzebny jest mu przewodnik, który grzecznie odpowie na wszystkie pytania.”

18. Prawo do upadków „Błądzić jest rzeczą ludzką”

19. Prawo do radości „Dziecku potrzebna jest jasność szczęścia ciepło miłości… dajcie mu zapas uśmiechów na całe życie cierniowe. Niech dzieci się śmieją, niech będą wesołe. Radości nigdy za wiele”

20. Prawo do niepowodzeń i łez „Wszyscy jesteśmy zdani na próby i błędy. Wszyscy się mylimy. Jesteśmy podatni na niepowodzenia.”

21. Prawo do własności „Szanując to prawo uczymy dzieci, ze nie tylko one mają prawo do własności i jej nienaruszalności ale, że mają obowiązek respektować je tak samo wobec wszystkich.”

22. Prawo do wypowiadania myśli i uczuć Niezmiernie ważne jest więc uczenie dziecka rozpoznawania, nazywania i wyrażania wszystkich uczuć, zarówno pozytywnych jak i negatywnych w taki sposób, by nikogo nie krzywdzić.”

23. Prawo do tajemnicy „Należy przekonać dzieci, że mamy szacunek dla ich tajemnicy. A zapytanie- Czy możesz mi powiedzieć? Nie oznacza: musisz.”

24. Prawo do dnia dzisiejszego Dziecko najbardziej pragnie być tym, kim jest w tym momencie. Po prostu pragnie być dzieckiem, a nie przyszłym dorosłym, a nie pociechą lub zabawką dorosłych, a nie rozrywką czy eksponatem do wystawienia na pokaz.