ÖZOFAGUS NEOPLASMLARI

1. ÖZOFAGUS NEOPLASMLARI • YASSI HÜCRELİ KARSİNOM • ADENOKARSİNOM

2. İnsidans: 100 000 de 2,5 ile 5 arasında değişir. • Yüksek insidansı olan bölgeler: Kuzey Çin (en sık 150/100 000 ile) , Hindistan, Kuzey İran, Hazar denizinin kuzey ve doğusu, Güney Afrika • Bazı bölgelerde fazla görülmesi çevresel faktörlerin önemini gösterir. • Düşük sosyoekonomik seviye • Zencilerde daha sık (Ancak barret özofagusa bağlı adeno CA beyazlarda daha sıktır) • Erkelerde 2-3 kat fazla görülür (İran ve Plummer-Vinson sendromu istisna). • 50 yaş üzerinde daha sıktır. Yaş ilerledikçe sıklık artar.

3. predisposan faktörler • Sigara ve alkol • Diyetle alınan karsinojenler (nitrat, mantar toksinler) • Mukoza hasarı yapan fiziksel ajanlar (sıcak çay, kostik maddeler, radyasyon, Akalazya) • Tylosis • Plummer-Vinson syndrome • Adenokarsinom için kronik reflü ve Barret

4. Sigara ve alkol birlikte olduğunda tek başına olmalarına göre çok daha fazla oranda (18-26 kat fazla) özofagus kanser riski taşırlar. • Vitamin A, molibden ve çinko eksikliği • Batı toplumlarında SCC azalırken adenokarsinom sıklığı artmaktadır

5. klinik • Lokalizasyon: • % 15 üst 1/3 kesimde yer alır • % 35 orta 1/3 kesimde yer alır • % 50 ise alt 1/3 kesimde yer alır • Özofagusun yassı hücreli karsinomu en sık üst 2/3’lük kısımdadır, adenokarsinomu ise distal 1/3.

6. klinik • Erken özofagus kanseri bir bulgu vermeyebilir. Displaziden malignansiye geçiş yıllarca sürer. Ancak semptomatik olduktan sonra ilerleyiş ve sonlanış ortalama 9,5 ayı bulur. • Hastalık ilerledikçe %90 vakada disfaji ve %50 vakada odynofaji görülür. Disfaji lumen ganişliği 13 mm altına düştüğünde başlar. • Disfaji progresiftir başlangıçta katı daha sonra sıvı gıdalara karşı • Kilo kaybı

7. klinik • Retrosternal ağrı ve ağrının sırta yayılması mediatinal yayılımı gösterebilir. • Diğer bulgular regürjitasyon kusma ve aspirasyon pnömonisi • Yayılım: komşu lenf nodları, akc, Kc, supraklavikular lenf nodları, plevra • Trakeaözofajial fistül • Hiperkalsemi (PH ilişkili peptid)

8. tanı • granuler bir mukoza, yer yer küçük ülserasyonlar ve küçük dolma defektleri şeklindedir

9. ileri vakalarda en sık karşılaşılan form lümene sarkmış polipoid vegetan bir kitle halidir. Ayrıca omuz işareti veya "apple core" ısırılmış elma manzarası görülebilir

10. sitoloji ve toluidine blue , aniline blue 1 veya lugol ile boyama tanısal hasadı artırır. lugol ile normal özofagus mukozası siyah görülür. • erken karsinomun endoskopik görünümü; yüzeyel eroziv ülser, kabarık plak tarzında, kırmızı odaklar halinde konjestif alanlar şeklinde ve küçük polipoid lezyonlar şeklinde olabilir.

11. tedavi • 5 yıllık sağkalım %5 dir tedavi palyasyona yöneliktir • Hastaların ancak %45 ı cerrahi olabilecek durumdadır ve bunlarında 2/3 ü resekte edilebilir. Total rezeksiyon sonrası 5 yıllık yaşam şansları %20 dir. • Komplikasyonlar; anostomoz sızıntısı, pnomoni, pulmoner emboli, MI, ampiyem, şilotoraks, reküren sinir zedelenmesi • Özofagus interpozisyonu için mide ve sol kolon kullanılır. • RT radikal cerrahi ile sonuçları itibariyle karşılaştırılabilir ancak obstrüksiyonun palyasyonu daha düşüktür. • RT ve KT kombine neoadjuvan KT şu an en çok faydalı olandır. Cisplatin+5 FU kullanılan ajanlardır. • Palyasyonda, cerrahi ve RT den ziyade diğer modaliteler tercih edilir. balon dilatasyonu tekrarlamak gerekebilir. Laser. Stent