ZESPÓŁ SZKÓŁ IM. MARII DANILEWICZ ZIELIŃSKIEJ W STAWKACH – GRUPA PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ

2. ZESPÓŁ SZKÓŁ IM. MARII DANILEWICZ ZIELIŃSKIEJ W STAWKACH – GRUPA PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ • GŁÓD I INNE PROBLEMY WIELU LUDZI NA ŚWIECIE

3. Dane INFORMACYJNE • Nazwa szkoły: • Publiczne Gimnazjum Stawki • ID grupy: • 96/49_P_G1 • Kompetencja: Przedsiębiorczość • Temat projektowy: • Głód i inne problemy wielu ludzi na świecie • Rok szkolny: • 2011/2012

4. WITAMY !!!

7. GLOBALIZACJA Ogół procesów prowadzących do coraz większej współzależności integracji państw, społeczeństw, gospodarek i kultur, czego efektem jest tworzenie się "jednego świata", światowego społeczeństwa; zanikanie kategorii państwa narodowego; kurczenie się przestrzeni społecznej i wzrost tempa interakcji poprzez wykorzystanie technologii informacyjnych oraz wzrost znaczenia organizacji ponad- i międzynarodowych, w szczególności ponadnarodowych korporacji. Geneza tego procesu lokowana jest w epoce odkryć geograficznych, dokonywanych przez Europejczyków od XV wieku, a rozpatrywany w nauce jest on dopiero od lat 80. XX wieku, mimo, że kwestia tworzenia porządku ponadnarodowego podejmowana była już na początku wieku XIX. Globalizacja jako realne zjawisko przez część naukowców jest postrzegana sceptycznie. Jest ona również postrzegana jako zjawisko powodujące wzrost nowych, nieprzewidywalnych form ryzyka oraz wzrost nierówności społecznych w skali globu czy też w skali poszczególnych społeczeństw.

8. Etapy procesu globalizacji • Proces globalizacji rozpoczął się od wielkich odkryć geograficznych, którym towarzyszyła rewolucja w komunikacji społecznej dzięki odkryciu czcionki i później prasy drukarskiej, przez co czas dyfuzjikulturowej mógł ulec skróceniu. ta pierwsza fala globalizacji łączyła się z kolonizacją nowych terenów i często z niszczeniem lokalnych kultur. • Druga fala globalizacji zaczęła się w XIX wieku, w którym charakterystyczne były rewolucja przemysłowa, umacnianie się części państw europejskich oraz kolonizowanie przez nie kontynentów afrykańskiego i azjatyckiego wraz z obszarem Pacyfiku. Argumentowano, że narody mogą skutecznie ze sobą handlować, a wszelkie chwilowe zakłócenia w popycie lub podaży automatycznie się skorygują bez ingerencji z zewnątrz. Ten etap zakończył się po II wojnie światowej, gdy rozmontowany został kolonializm, a w jego miejsce pojawiła się epoka zimnej wojny. • Trzeci etap globalizacji rozpoczął się po II wojnie światowej. W latach 90. XX wieku nastąpiło przyspieszenie procesów globalizacji, czemu sprzyjało także rozwijanie się sieci internet oraz pojawienie się gospodarki opartej na wiedzy. Kolejnymi czynnikami powodującymi intensyfikację globalizację było rozwinięcie się organizacji międzynarodowych, mających wpływ na funkcjonowanie państw (ONZ, Unia Europejska) oraz rozwój organizacji pozarządowych (Amnesty International, WWF).

9. Koncepcje globalizacji • W 1960 roku Marshall McLuhan wprowadził do teorii kultury oraz mediów pojęcie globalnej wioski, aby zilustrować "kurczenie się" świata w wyniku wprowadzania nowych technologii komunikacyjnych. Pojęcie globalizacji znalazło się już w słowniku Webstera (Webster's Third New International Dictionary of the English Language Unabridged) w 1961 roku; wcześniej używany był termin "globalny" o ekologicznych i społeczno-ekonomicznych konotacjach. Ponieważ termin ten ma wiele znaczeń, różne też są podejścia do jego historii. W ujęciu ekonomii i ekonomii politycznej historia globalizacji to historia narastającej wymiany handlowej pomiędzy państwami, opartej na stabilnych podstawach instytucjonalnych, które pozwalają jednostkom i firmom w różnych krajach wymieniać pomiędzy sobą towary i usługi.

10. Typologia Rolanda Robertsona • Ponieważ procesy globalizacyjne wpłynęły na świadomość społeczną, wytwarzać zaczęły się pewne wizje globalizacji, które zwrotnie na procesy globalizacyjne oddziałują. Roland Robertson przedstawił 4 typy wizji globalizacji: • Globalny Gemeinschaft I – jest to wizja niezależnych od siebie wspólnot, unikalnych lub hierarchicznie sobie podległych, co przejawia się w postaci antyglobalizmu lub ruchów fundamentalistycznych. • Globalny Gemeinschaft II – wizja jednej globalnej wioski, widoczna w ruchach ekumenicznych, pacyfistycznych czy ekologicznych. • Globalny Gesellschaft I – wizja suwerennych, hierarchicznie podporządkowanych lub równoprawnych państw, otwartych wzajemnie na siebie. • Globalny Gesellschaft II – wizja unifikacji państw i powstanie rządu światowego.

11. Sceptycy i hiperglobaliści • W ujęciu sceptyków gospodarka międzynarodowa nie jest do takiego stopnia zintegrowana, by można ją określać mianem gospodarki globalnej. Następuje jej regionalizacja, a rządy narodowe odgrywają kluczowe role w regulacji gospodarki. Hiperglobaliści podkreślają z kolei, że państwa tracą kontrolę nad własnymi gospodarkami, w konsekwencji obywatele tracą zaufanie wobec rządów, które podlegają coraz bardziej międzynarodowym organizacjom. Odmiennym stanowiskiem jest założenie, że państwa ulegają restrukturyzacji i są zmuszone do czynnej postawy wobec ciągle zmieniającej się rzeczywistości.

12. Konsekwencje globalizacji • Społeczeństwo ryzyka Ze względu na brak wiedzy specjalistycznej jednostka opiera się na analizach profesjonalistów co do oceny ryzyka, jednakże ich opinie nie muszą mieć pokrycia w rzeczywistości. Dodatkowo państwa nie mogą często dać gwarancji bezpieczeństwa dla obywateli i o własne ubezpieczenie podejmowanych decyzji muszą oni troszczyć się sami. W ten sposób kształtuje się nowa wizja społeczeństwa, jako społeczeństwa ryzyka. To ryzyko dotyczy nie tylko kwestii ekonomicznych, jak kwestia stabilności pracy, ale również zdrowia i środowiska ekologicznego człowieka i dotyczy wszystkich klas społecznych. • Nierówności społeczne W globalizującym się świecie występują nie tylko nierówności społeczne w obrębie poszczególnych społeczeństw, ale także w wymiarze globalnym. Ze względu na to, że państwa nierówności oceniają wewnętrznie, ignorowany jest problem globalnej nierówności; Ponieważ z globalnego punktu widzenia występują obiektywne różnice w dochodach członków różnych społeczeństw i przy ich porównywaniu dominuje spojrzenie globalnie, a nie perspektywa członków danego społeczeństwa Ponieważ przerzucanie ryzyka na kraje słabsze jest korzystne dla obywateli państw narodowych, powoduje to wzmocnienie władzy, która za takim zachowaniem się opowiada, a w konsekwencji działanie odwrotne do wyrównywania nierówności w perspektywie globalnej. Istnienie nierówności między konkretnymi kategoriami ludzi nie może wpływać na naruszanie statusów obywatelskich. Nierówności społeczne w wymiarze globalnym także się powiększają. Światowa organizacja Handlu zdominowana jest przez wpływy Stanów Zjednoczonych, a przedstawiciele krajów rozwijających mają ograniczony wpływ na funkcjonowanie tej organizacji. Pod koniec XX wieku najbiedniejsze 20% ludności świata miała dochody ponad 70 razy mniejsze od 20% najbogatszej części globu.

13. Do najważniejszych problemów współczesnego świata należą problemy demograficzne. Na początku naszej ery liczba mieszkańców Ziemi wynosiła od 200 do 400 mln i w kolejnych wiekach tylko znacznie wzrastała. Dopiero od połowy XVII wieku można zaobserwować stałe i coraz szybsze zwiększanie się liczby ludności na świecie. Po zakończeniu II wojny światowej wzrost ten jest jeszcze gwałtowniejszy.

14. Dysproporcje w rozwoju ekonomicznym, podobnie jak kwestie demograficzne, stanowią jeden z najpoważniejszych problemów współczesnego świata. W okresie powojennym, oprócz politycznego podziału świata na komunistyczny wschód (Związek Radziecki wraz z państwami satelickimi) oraz kapitalistyczny Zachód, ukształtował się podział na bogatą Północ i ubogie Południe, zwane również Trzecim Światem. Podział ten ma charakter umowny i nie zawsze odpowiada położeniu geograficznemu tych krajów.

15. Ubóstwo, głód i niedożywienie to problemy, z którymi boryka się ludność państw o niskim poziomie ekonomicznym. W latach dziewięćdziesiątych, w porównaniu z poprzednią dekadą, liczba ludzi żyjących w skrajnej nędzy wzrosła dwukrotnie i osiągnęła miliard. Ich roczny przychód nie przekracza 370 dolarów. Na początku XXI wieku wciąż istotną kwestią jest wyżywienie ludzkości. Zacofanie cywilizacyjne, problemy demograficzne i dodatkowo klęski suszy sprawiły, że od początku lat siedemdziesiątych wzrost produkcji żywności był niższy od przyrostu naturalnego. Czynnikiem niekorzystnie wpływającym na problem wyżywienia jest nierównomierne rozmieszczanie produkcji rolnej.

16. Problem wyżywienia

17. Według ONZ, co pięć sekund na świecie umiera z głodu jedno dziecko. 20 tysięcy dziennie. • Na całym świecie, wg ONZ, głodują 852 miliony ludzi, czyli co szósty mieszkaniec naszej planety. Najgorzej jest w Afryce na południe od Sahary oraz w Indiach i Chinach. • Według danych przedstawionych przez FAO z powodu głodu cierpią 852 mln ludzi. • Co roku umiera 5 mln dzieci. • W 30 krajach, gdzie mieszka połowa cierpiącej z powodu głodu i niedożywienia populacji, udało się zredukować to zjawisko o 25%.

18. Głodujące dzieci • Niedożywienie powoduje 55% wszystkich zgonów dzieci na świecie - proporcja, jakiej nie osiągnęła żadna choroba zakaźna od czasów zarazy morowej. • Ok. 183 milionów dzieci waży mniej, niż powinny w swoim wieku. • Niedożywienie dotyka połowę dzieci poniżej piątego roku życia w Azji południowej i 1/3 dzieci w Afryce subsaharyjskiej. • Tylko w r. 1997 w krajach ubogich uratowano życie co najmniej 300 tys. dzieci dzięki programowi uzupełniania witaminy A w pożywieniu. • Za cenę jednego pocisku rakietowego szkoła pełna głodnych dzieci mogłaby przez 5 lat wydawać codzienny posiłek południowy. • W latach 90-tych ubiegłego wieku ponad 100 milionów dzieci zmarło z chorób i głodu. Można było temu zapobiec za cenę dziesięciu bombowców Stealth lub za dwudniowe światowe wydatki na cele wojskowe.

19. Przyczyny głodu na świecie • klęski żywiołowe (susze, powodzie) • trwające konflikty zbrojne • niestabilność polityczna (co odstrasza zagranicznych inwestorów) • wysoki przyrost naturalny, przeludnienie miast • złe warunki klimatyczne • zacofanie cywilizacyjne • wysoki poziom korupcji

20. Afryka Jest drugim pod względem obszaru kontynentem na Ziemi. Zamieszkuje go jednak tylko 12% ludności świata. W Afryce Północnej żyją na ogół ludy arabskie. Mają one jaśniejszą barwę skóry. Na południe od Sahary ludzie mają przeważnie ciemniejszy kolor skóry. W tej części Afryki mieszkają setki plemion, które mają własny język i kulturę.

22. Jak jedzą ludzie w Afryce? Kiedy dzieci są małe, jedzą jeszcze z matką i ciotkami. Niekiedy jeden mężczyzna ma kilka żon. Wdowy nie mieszkają same ze swoimi dziećmi, lecz u swych sióstr lub braci. Kobiety przygotowują jedzenie na zmianę. Na wolnym powietrzu gotują kleistą kaszkę. Następnie ugniatają z niej ogromną kulę. Mężczyźni siadają na dywanach w głównym pomieszczeniu. Do jedzenia stół pokrywa się obrusem, na którym kładzie się okrągłą tacę oraz miski i talerze. Kiedy chłopak kończy trzynaście lat, wolno mu siadać razem z mężczyznami. Jako najmłodszy, ma wtedy obowiązek podawać naczynia z woda i obsługiwać wszystkich znajdujących się przy stole.

24. Systematyczny wzrost liczby ludności świata powoduje wzrost zapotrzebowania na żywność. Obecny poziom produkcji żywności gwarantuje każdemu mieszkańcowi Ziemi spożycie ponad 3000 kcal w ciągu doby, czyli obfite wyżywienie. Mimo to większość mieszkańców Afryki cierpi na głód. Problem polega, bowiem na tym, że największe obszary zapotrzebowania na żywność nie pokrywają się z największymi rejonami produkcji żywności. Rozwój rolnictwa jest jednak bardzo dynamiczny w krajach słabo rozwiniętych. Na obszarach Afryki występuje regres produkcji rolnej. Jest on spowodowany niekorzystną zmianą warunków klimatycznych i degradacją gleb oraz nadmierną rabunkową eksploatacją pastwisk, gruntów ornych, a także rozszerzeniem upraw monokulturowych przeznaczonych na eksport. Największe niedobory produkcji żywności występują w Afryce, ponieważ ilość wytwarzanej tam żywności jest mniejsza niż przyrost liczby ludności.

25. Przykładowo, niedobór poszczególnych witamin powoduje: - niedowidzenie o zmroku, zmiany nabłonka skóry, łuszczenie (witamina A);- pękanie skóry warg, kącików ust., łojotokowe zapalenie skóry, hamowanie wzrostu (witamina B);- szkorbut, zapalenie jamy ustnej, wypadanie zębów (witamina C);- krzywica u dzieci, niedostateczna mineralizacja kości (witamina D);- słaba krzepliwość krwi (witamina K);- niedostateczna mineralizacja kości (wapń);- drżenia i skurcze mięśni, bóle głowy, zmniejszona odporność na wysiłek (magnez);- przerost tarczycy (jod).Jeśli składniki w pokarmie są ubogie w któreś z wymienionych powyżej elementów, to może wystąpić tzw. zjawisko głodu utajonego.

27. Nil wodą życia Nil jest najdłuższą rzeką na Ziemi. Rzeka niesie bardzo dużo wody, dzięki niej wiele ludzi może żyć w tym suchym i gorącym regionie. Swoje źródła ma daleko, w Rwandzie i Burundi. Cały sudański odcinek pokonuje jako Nil Biały. W Chartumie łączy się z Nilem Błękitnym. Od tego miejsca rzeka nazywa się już Nilem. Przepływa przez cały Egipt i przy ujściu do Morza Śródziemnego tworzy wielką deltę.

30. Spór i konflikt międzynarodowy Konflikt międzynarodowy występuje gdy są minimum dwie zwaśnione strony, posiadające sprzeczne interesy i muszą sobie je uświadomić. regionalne konflikty zbrojne w latach 1945 – 1990Europa: na 35 państw miało miejsce 12 konfliktów Bliski i Środkowy Wschód: na 25 państw 76 konfliktów Afryka Czarna i Południowa: na 43 państwa 80 konfliktów Ameryka Środkowa: na 23 państwa 20 konfliktów Ameryka Południowa na 12 państw 19 konfliktów Ameryka Północna: na 2 państwa 2 konflikty Azja; na 38 państw 74 konflikty

31. Wojna w Afganistanie

32. Geneza Działania wojskowe na terytorium Afganistanu zapoczątkowano 7 października 2001 roku. Pod koniec lat 90. do Afganistanu przybył poszukiwany przez USA w związku z oskarżeniami o terroryzm OsamabinLaden, a talibowie, z którymi łączył go radykalizm poglądów, udzielili mu gościny. Już w 1998 r. USA zażądały jego wydania za zamachy w Kenii i Tanzanii. Talibowie odmówili. W sierpniu 1998 na jeden z obozów należących do organizacji binLadena spadły amerykańskie pociski typu Tomahawk.

33. We wrześniu 2001 roku terroryści z organizacji Al-Kaida dokonali ataku na terytorium USA. Atak na obiekty cywilne wywołał falę wzburzenia w państwach członkowskich NATO. W efekcie zgodnie z art.5 Traktatu uznano, iż zaatakowany został jeden z członków NATO i podjęto decyzję o działaniach odwetowych w stosunku do autorów zamachu. Jako winnego wskazywano od początku Afganistan rządzony wówczas przez Talibów.

35. Wojna w Iraku

36. Stabilizacja iraku • Stabilizacja Iraku - zbiorcze określenie dla wszelkich działań sił NATO i ONZ mających na celu przywrócenie bezpieczeństwa i normalnego działania demokratycznego rządu w Iraku. Najważniejszym elementem stabilizacji jest okupacja pokojowa

37. Szereg zdarzeń doprowadzi do II wojny nad Zatoką Perską, a następnie do okupacji Iraku przez wojska USA i ich sojuszników. Kraj został podzielony na 4 strefy okupacyjne: • amerykańską północną, • amerykańską środkowo-północną, • międzynarodową środkowo-południową (pod polskim dowództwem), • międzynarodową południową (pod brytyjskim dowództwem).

38. Kiedy Amerykanie przystępowali do ataku na Irak mówili, że wojna jest konieczna, bo Saddam Husajn zgromadził zapasy broni masowego rażenia, jest bliski ukończenia bomby atomowej, wspiera binLadena a ludność Iraku czeka tylko na wyzwolenie i utworzenie państwa demokratycznego. Były to szlachetne i mocne argumenty, które dobrze przemawiały za intencjami „wyzwolicieli”, lecz teraz wydają się coraz bardziej wątpliwe. Czy rzeczywiście nie chodziło tylko o ropę i demonstracje siły? • Gdy nad Saddamem zawisła groźba wojny z U.S.A. pozwolił przeszukać swój kraj w poszukiwaniu broni masowego rażenia, do której z resztą się nie przyznawał.

39. Jeden z żołnierzy

40. Nawet po obaleniu reżimu Husajna nie znaleziono zapasów zakazanej broni, jedynie miejsca, przyrządy itd. mogące służyć do jej produkcji. Nie znaczy to oczywiście, iż Irak jej nie posiadał. Mimo wszystko wiarygodność Stanów Zjednoczonych po tym incydencie znacznie zmniejszyła się.

41. Kraje arabskie zbyt różnią się obyczajami, religią i tradycjami od Europy, aby przejąć tak rozpowszechniony w niej ustrój.

42. ONZ

43. Organizacja Narodów Zjednoczonych • Organizacja Narodów Zjednoczonych-organizacja międzynarodowa, z siedzibą w Nowym Jorku, powstała 24 października 1945 r.w wyniku wejścia w życie Karty Narodów Zjednoczonych. ONZ jest następczynią Ligi Narodów. ONZ stawia sobie za cel zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, rozwój współpracy między narodami oraz popieranie i przestrzeganie praw człowieka.

44. Cele ONZ • Utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa za pomocą zbiorowych i pokojowych wysiłków. • Rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami na zasadach samostanowienia i równouprawnienia. • Rozwiązywanie konkretnych problemów międzynarodowych (gospodarczych, społecznych, kulturalnych, humanitarnych, czy dotyczących praw człowieka) na zasadzie współpracy międzynarodowej oraz uznania równości ras, płci, języków i wyznań. • Stanowienie ośrodka uzgadniania działań narodów w imię wspólnych celów.

45. Organy ONZ

46. nato

47. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego • Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego w skrócie NATO, potocznie Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego lub Pakt Północnoatlantycki – organizacja polityczno-wojskowa powstała 24 sierpnia 1949w wyniku podpisania 4 kwietnia 1949 Traktatu Północnoatlantyckiego przez 10 krajów europejskich: państw-członków Unii Zachodniej (Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg Wielka Brytania) wraz z pięcioma dodatkowymi krajami (Dania, Islandia, Norwegi, Portugalia, Włochy) oraz USA i Kanadę. Początkowym celem istnienia organizacji była obrona militarna przed atakiem ZSRR. Potem stał się on elementem utrzymania równowagi strategicznej między Wschodem i Zachodem. Po rozpadzie Układu Warszawskiego spełniał rolę stabilizacyjną podejmując działania zapobiegające rozprzestrzenianiu konfliktów lokalnych.

48. Głównym celem Sojuszu jest zagwarantowanie – środkami politycznymi i militarnymi – wolności i bezpieczeństwa wszystkim państwom członkowskim. Do osiągnięcia tego celu NATO wykonuje podstawowe zadania w zakresie bezpieczeństwa: • zapewnia fundament trwałego bezpieczeństwa w Europie, opartego na rozwoju instytucji demokratycznych i pokojowym rozwiązywaniu konfliktów; • zapewnia środki odstraszania i obrony przed jakąkolwiek formą ataku na terytorium każdego państwa członkowskiego; • rozwija bezpieczeństwo międzynarodowe poprzez stałą i aktywną współpracę ze wszystkimi państwami partnerskimi należącymi do programu Partnerstwo dla Pokoju oraz Euroatlantyckiej Rady Partnerstwa; • wysyła swoje misje wojskowe do państw, na terytorium których toczy się konflikt zbrojny, celem zażegnania tego konfliktu.

49. TERRORYZM Terroryzm jest to użyciesiły lubprzemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i w ten sposób wymuszenie na danej grupie ludzi realizacji określonych celów. Działania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych zmusić do odpowiednich zachowań. Znawcy przedmiotu dzielą terroryzm na polityczny, kryminalny oraz na indywidualny i zbiorowy.

50. Terroryzm islamski Al-Kaida Hamas Hezbollah Palestyński Islamski Dżihad Brygady Męczenników Al–Aksa Terroryzm lewicowy Czerwone Brygady – Włochy Świetlisty Szlak – Peru, Rote Armee Fraktion - Niemcy Terroryzm prawicowy AUC - Kolumbia GAL - Hiszpania OAS – Francja Terroryzm etniczno – niepodległościowy ETA IRA Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny EOKA PODZIAŁ ORGANIZACJI TERRORYSTYCZNYCH • Terroryzm neonazistowski • Combat 18 • Ku Klux Klan