Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej

2. Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej Wydział Prawa i Administracji Katedra Prawa Cywilnego Dr Piotr Kostański

3. Międzynarodowe prawo znaków towarowych

4. Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

5. Funkcje znaku towarowego • Istotą jest powiązanie oznaczenia z towarem lub usługą • Wyjątki przy znakach powszechnie znanych i znakach renomowanych

6. Konwencja Paryska 1883

7. KONWENCJA PARYSKA • zasada standardu narodowego • zasada minimum ochrony konwencyjnej • zasada terytorialności ochrony

8. KONWENCJA PARYSKA Pierwszeństwo ze zgłoszenia znaku towarowego w zagranicznym urzędzie patentowym to prawo zgłaszającego do powołania się na datę wcześniejszego zgłoszenia takiego samego znaku towarowego w państwie stronie KP, jeżeli późniejsze zgłoszenie w innym państwie KP nastąpi w ciągu 6 miesięcy od daty pierwszego zgłoszenia.

9. KONWENCJA PARYSKA Obowiązek używania znaku towarowego Państwo strona KP jest obowiązane uzależnić możliwość pozbawienia ochrony na znak towarowy z powodu nieużywania od upływu stosownego terminu tego nieużywania, a także przyznać uprawnionemu możliwość obrony przez usprawiedliwienie nieużywania.

10. Znak towarowy prawidłowo zarejestrowany w państwie KP może korzystać z przywileju znaku telle-quelle, tzn. istnieje możliwość zgłoszenia i ochrony takiego znaku, w takiej samej postaci, w innych państwach-sygnatariuszach. 

11. Herby, flagi, godła i podobne oznaczenia podlegają rejestracji jako znaki towarowe po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów danego państwa – strony KP. • Wykaz i notyfikacja (oprócz flag),

12. Ochrona przed nieuczciwym agentem W razie zgłoszenia na swoją rzecz znaku towarowego albo uzyskania prawa ochronnego przez agenta lub przedstawiciela osoby uprawnionej do wyłącznego używania tego znaku w obcym państwie, osoba ta, jeżeli agent lub przedstawiciel działał bez jej zezwolenia, może żądać umorzenia postępowania albo unieważnienia prawa ochronnego. Osoba ta może również żądać udzielenia jej prawa ochronnego na ten znak, a także przeniesienia na nią już udzielonego prawa.

13. regulacja wspólnych znaków towarowych, • ochrona znaków powszechnie znanych • wspólność prawa do znaku • zobowiązanie państwa-stron KP do ochrony znaków usługowych, • ograniczenie zbywalności prawa do znaku towarowego, • tymczasowa ochrona na znaki towarowe umieszczone na towarach prezentowanych na wystawach międzynarodowych

14. Zgodnie z art. 19 KP państwa strony mają prawo zawierania między sobą porozumień szczególnych w sprawach ochrony własności przemysłowej, pod warunkiem że porozumienia te nie będą sprzeczne z postanowieniami konwencji paryskiej.

15. Porozumienie Madryckie w sprawie międzynarodowej rejestracji znaków

16. zasada rejestracji bazowej • zasada ochrony krajowej • zasada współistnienia znaku międzynarodowego z wcześniejszym znakiem krajowym • Zasada czasowej zależności okres zależności wynosi 5 lat od daty rejestracji międzynarodowej

17. zasadę jednolitego okresu ochrony znaku międzynarodowego, [20 lat]

20. Protokół do porozumienia madryckiego • międzynarodowa rejestracja znaku w trybie protokołu jest możliwa już na podstawie zgłoszenia w kraju pochodzenia, a nie tylko rejestracji krajowej. • każde państwo zamiast rocznego terminu na notyfikację swojej odmowy uznania ochrony międzynarodowej znaku może przyjąć termin 18-miesięczny

21. ochrona znaku międzynarodowego trwa tylko 10 lat • państwo pochodzenia znaku może, zamiast jednolitej opłaty za ochronę znaku międzynarodowego w poszczególnych wnioskowanych państwach, wymagać opłaty indywidualnej • złagodzenie zasad akcesoryjności znaku międzynarodowego i rejestracji bazowej

22. 1 – tylko Porozumienie31 – tylko Protokół (+ UE) 55 Porozumienie i Protokół 87 Members

23. Porozumienie TRIPS

24. inkorporacja materialnoprawnych zasad KP • Zasada najwyższego uprzywilejowania Powyższa zasady nie ma zastosowania do postępowań, jakie są ustanowione na mocy innych wielostronnych porozumień, w ramach WIPO, a dotyczących nabywania i utrzymywania praw własności intelektualnej

25. Jakikolwiek znak lub połączenie znaków umożliwiające odróżnienie towarów lub usług pochodzących z jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług pochodzących z innych przedsiębiorstw będzie mogło stanowić znak towarowy. Takie znaki, w szczególności słowa zawierające nazwiska, litery, cyfry, elementy obrazowe, układy kolorów, jak również połączenia takich oznaczeń, będą mogły być zarejestrowane jako znaki towarowe. Jeżeli oznaczenia, ze swej natury, nie umożliwiają odróżnienia danych towarów lub usług, Członkowie mogą uzależnić zdolność rejestrową od nabycia cech wyróżniających poprzez używanie. Członkowie mogą wymagać, jako warunku rejestracji, aby oznaczenia były dostrzegalne wizualnie.

26. Porozumienia szczególne • Traktat singapurski • Porozumienie nicejskie (klasyfikacja towarów i usług) • Porozumienie wiedeńskie (klasyfikacja elementów graficznych znaków) • Traktat z Nairobi (symbole olimpijskie)

27. Prawo UE • dyrektywa nr 2008/95 • rozporządzenie nr 207/2009