1 / 25

Zaburzenia odżywiania - trudności i wyzwania w pracy z pacjentem z tego typu problemem

Zaburzenia odżywiania - trudności i wyzwania w pracy z pacjentem z tego typu problemem. Aleksandra Antosik aantosik@yahoo.com Warszawa, 2012. Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa)F50.0

gypsy
Download Presentation

Zaburzenia odżywiania - trudności i wyzwania w pracy z pacjentem z tego typu problemem

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Zaburzenia odżywiania - trudności i wyzwania w pracy z pacjentem z tego typu problemem • Aleksandra Antosik • aantosik@yahoo.com Warszawa, 2012

  2. Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa)F50.0 • Spadek wagi lub, u dzieci, brak przyrostu wagi prowadzący do masy ciała o co najmniej 15 proc. poniżej prawidłowej lub oczekiwanej stosownie do wieku i wzrostu • Spadek wagi jest intencjonalny i narzucony sobie poprzez unikanie pewnych kategorii pożywienia i/lub stosowanie diety • Samoocenianie siebie jako osoby otyłej oraz zaburzający funkcjonowanie strach przed przytyciem , co prowadzi do narzucania sobie niskiego progu masy ciała • Obejmujące wiele układów zaburzenia endokrynne osi przysadkowo-genitalnej przejawiają się zanikiem miesiączkowania u kobiet, znacznym obniżeniem libido u mężczyzn. 1

  3. Żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa)F50.2 • Nawracające epizody przejadania się (min. 2 x tyg w ciągu 3 miesięcy), gdy w krótkim czasie spożywane są duże ilości pokarmu • Utrzymująca się koncentracja na jedzeniu i silne pragnienie lub poczucie przymusu jedzenia (głód) • Podejmowanie działań kompensacyjnych- prowokowanie wymiotów- przeczyszczanie- kolejne okresy restrykcyjnej diety- przyjmowanie leków obniżających łaknienie, preparatów tarczycy, leków moczopędnych. W przypadku chorych na cukrzycę - bagatelizowanie leczenia insuliną • Samoocenianie siebie jako osoby otyłej oraz zaburzający funkcjonowanie strach przed przytyciem 2

  4. Binge eating disorder (BED)- kategoria Zaburzeń odżywiania nieokreślonych inaczej. F50.9„bulimia atypowa”„jedzenie przymusowe”„jedzenie napadowe”- nawracające epizody objadania się bez regularnego stosowania strategii kompensacyjnych 3

  5. Zaburzenia współwystępujące- depresja- zaburzenie lub cechy osobowości z pogranicza- samookaleczenia- zaburzenia lękowe (OCD) 4

  6. Powikłania przy BN- bóle i zawroty głowy- uczucie stałego zmęczenia- bóle mięśni- omdlenia- arytmia, skurcze- stany zapalne dziąseł- próchnica zębów- wiotkość ścian żołądka- uszkodzenie tylnej ściany gardła i przełyku 5

  7. Ćwiczenie - Analiza doświadczeń pracy z pacjentem z ED 6

  8. Diagnoza i wywiad- specyfika wywiadu dietetycznego i psychologicznego. • Perspektywa psychologiczna w wywiadzie dietetycznym1.Motywacja i oczekiwania pacjenta2.Postrzeganie własnej skuteczności3.Kompensacyjne funkcje jedzenia i odchudzania 4.Bieżąca sytuacja i ocena kompetencji radzenia sobie5.„Rola” jedzenia i/lub otyłości w życiu pacjenta6.Identyfikacja symptomów zaburzenia jedzenia 7

  9. Funkcje jedzenia-redukuje napięcie emocjonalne (stres, lęk, samotność) - jest lekarstwem na nudę i rutynę- daje poczucie komfortu i bezpieczeństwa; odwraca uwagę od przykrego bodźca czy sytuacji- stanowi substytut doświadczanych braków; relacji, wsparcia, zainteresowania, miłości, akceptacji- kompensuje doświadczanie niepowodzenia, trudności- pozwala na doświadczanie poczucia kontroli, w odniesieniu do siebie jak i innych 8

  10. 9

  11. Trzy etapy komunikowania diagnozy • Przekaż informację w sposób spokojny, niezagrażający i przystępny dla pacjenta. Jeśli konieczne - uwzględnij edukację nt. choroby, jej źródłach i konsekwencjach. • Daj pacjentowi przestrzeń na przyjęcie tej informacji. Okaż wsparcie, zrozumienie, gotowość pomocy. Wyjaśnij wszystkie wątpliwości. Nie dyskutuj z pacjentem przeczącym chorobie - nazywaj fakty. • Problem solving - czyli zmierzcie się z problemem. Propozycje rozwiązań, plan działania, możliwe opcje poradzenia sobie. 10

  12. Komunikacja z pacjentem 11

  13. Etapy zmiany 1. Stadium przedrefleksyjne 2. Stadium rozmyślań 3. Stadium przygotowania 4. Stadium działania 5. Stadium wzmacniania ?6. Stadium nawrotu? • Motywowanie pacjenta 12

  14. Motywowanie pacjenta- świadomość problemu (nie tylko „maski”)- bilans zysków i strat- intencja zmiany (typ motywacji!)- optymizm nadzieja, poczucie sprawczości 13

  15. Strategie motywujące- wyraź opinię- usuń bariery- zaoferuj wybór- zredukuj atrakcyjność zachowania- reaguj empatycznie- daj informacje zwrotne- poznaj cele - aktywnie pomagaj 14

  16. Rola dietetyka. Oczekiwania pacjenta1..................................................2..................................................3..................................................4..................................................5.................................................. 15

  17. Rola dietetyka. Oczekiwania specjalisty1..................................................2..................................................3..................................................4..................................................5.................................................. • Odesłać czy zatrzymać pacjenta? Dyskusja. 16

  18. Bulimia. Mechanizm zaburzenianegatywna samoocena koncentracja na wadze i wyglądzie rygorystyczna dieta napad objadania wymioty/środki przeczyszczające • „Większość mechanizmów związanych z napadami objadania się u pacjentek z bulimią i ok. 50 proc. epizodów objadania się u pacjentek z anoreksją przynajmniej częściowo związanych jest z restrykcyjna dietą i silnym uczuciem głodu”Policy i Herman, 1985 17

  19. Terapia bulimiiEtap Izmiana głównie behawioralna - wprowadzenie stabilnego wzorca odżywiania + identyfikowanie podstawowych uczuć i myśli związanych z epizodami objadania się. Cele tego etapu:- regularność posiłków- redukcja częstości epizodów bulimicznych- poprawa nastroju jako konsekwencja powyższych 18

  20. Terapia bulimiiEtap IIzmiana głównie poznawcza oraz podtrzymanie efektów etapu pierwszego • eliminacja diet praca poznawcza nad przekonaniami dotyczącymi jedzenia, wagi, wyglądu • oduzależnienie samooceny i wartościowania swojej osoby poprzez ksztalt i masę ciała • problem solving • inne, pośrednio związane problemy (aktualne stresory, relacje interpersonalne, etc) • Cele tego etapu:- rzadkie epizody objadania sie, odłączone od mechanizmu cz-b • pacjent rozpoznaje i dyskutuje z myślami automatycznymi • częściowa lub pełna zmiana schematu poznawczego dotyczącego roli wagi i wyglądu w budowaniu poczucia wartości 19

  21. Pułapki poznawcze: 1. Myślenie czarno-białe -Jeśli nie mam wszystkiego pod kontrolą, nie kontroluję niczego2. Myślenie magiczne - Jeśli zjem coś kalorycznego - od razu przemieni się to w tłuszcz na brzuchu3. Wyolbrzymianie - Jeśli przytyję kilogram od razu będę gruba4. Personalizacja - W restauracji wszyscy patrzą na mnie i myślą „taka gruba i się obżera” • Terapia bulimiiEtap III- utrwalenie i trening osiągnięć z poprzednich etapów. Profilaktyka nawrotu 20

  22. Rola dietetyka 21

  23. Rola dietetyka.Jakie aspekty poruszyć w psychoedukacji?1. Restrykcyjna dieta nie jest skutkiem epizodów objadania się - jest czynnikiem podtrzymującym. Fizjologicznie i psychologicznie.2. Wymioty, środki przeczyszczające, moczopędne także podtrzymują chorobę - a nie są, jak sądzi pacjent, sposobem „poradzenia sobie” z objadaniem3. Silne powiązanie wagi i samooceny prowadzi do nieracjonalnych zachowań dietetycznych - co rozwija i/lub podtrzymuje chorobę. Także rozwija nieadekwatne poczucie słabości i braku skuteczności. 22

  24. Rola dietetyka. Problem - pacjent nie chce się leczyć.- decyzja- ocena nasilenia objawów i ryzyka- kontrakt z pacjentem. Cele. Zasady współpracy- odpowiedzialność prawna 23

  25. Indywidualna mapa trudności 24

More Related