Download
1 / 13
E N D
Początki literatury polskiej wiążą się z piśmiennictwem łacińskim, powstającym na ziemiach polskich już od przełomu X-XI w.Do najważniejszych tekstów powstałych wówczas w języku łacińskimi zaliczane są kroniki. Najstarszą z nich jest tzw. Kronika Polska napisana przez Galla Anonima. Najbardziej znanym kronikarzem jest Jan Długosz.
Dla rozwoju literatury pisanej w języku polskim duże znaczenie miała twórczość literacka Mikołaja Reja ( 1505- 1569). Miano ojca literatury polskiej Mikołaj Rej zawdzięczał autorskiemu posłaniu zawartemu w zbiorze satyrycznych epigramatów : „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.”
Wśród poetów polskich tego okresu za najważniejszego uznawany jest Jan Kochanowski (1530- 1584), którego twórczość przyczyniła się do rozwoju polskiego języka literackiego. Kochanowski był autorem fraszek, pieśni, wierszy okolicznościowych, trenów.Wszyscy Polacy znają słowa jego fraszki: „Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz”.
Do najbardziej znanych twórców okresu romantyzmu ( 1822-1863) należeli: Adam Mickiewicz- autor epopei narodowej pt. „Pan Tadeusz”. Juliusz Słowacki- autor „Balladyny”. Cyprian Kamil Norwid- twórca dzieła pt. „W Weronie”.
Polscy laureaci nagrody Nobla w dziedzinie literatury 1905r. -Henryk Sienkiewicz- twórca takich dzieł jak:”Ogniem i mieczem” (1884), „Potop” (1886), „Pan Wołodyjowski” (1888), „Quo vadis”(1896), „Krzyżacy” (1900) czy „W pustyni i w puszczy”( 1912).
1980 Czesław Miłosz, który emigrował do USA i tam tworzył poezję w języku polskim
Ulubieni autorzy książek dla dzieci Jan Brzechwa
