1 / 27

Spis omawianych treści:

Spis omawianych treści:. 1) Ogólna charakterystyka kraju: a) ustrój polityczny b) połozenie c) gospogarka d) język 2) Struktura systemu oświaty 3) Edukacja narodowościowa Chin 4) Administracja i nadzór 5) Finansowanie oświaty 6) Nauczyciele 7) Programy nauczania 8) Egzaminy

gaye
Download Presentation

Spis omawianych treści:

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Spis omawianych treści: 1) Ogólna charakterystyka kraju: a) ustrój polityczny b) połozenie c) gospogarka d) język 2) Struktura systemu oświaty 3) Edukacja narodowościowa Chin 4) Administracja i nadzór 5) Finansowanie oświaty 6) Nauczyciele 7) Programy nauczania 8) Egzaminy 9) Ocena skuteczności szkoły 10) Znane uczelnie chińskie 11) Znaki chińskie 12) Zabobony jezykowe 13) Wynalazki Mur chiński

  2. Chiny SA jednym z największych krajow świata pod względem zajmowanego terytorium 9,6 mln km 2 i zarazem najbardziej ludnym krajem 1221mln. co daje średnią gęstość zaludnienia 140 osób/km2. Chińska Republika Ludowa to kraj konstytucyjnie socjalistyczny. Podobnie jak w innych krajach tzw. demokracji ludowej, faktyczną władzę pełni jedna partia – Komunistyczna Partia Chin. Partia tworzy swoje struktury równoległe wobec stanowisk w administracji państwowej, mediach publicznych a także w państwowych przedsiębiorstwach. Regułą jest, że faktyczna władza spoczywa w ręku jej przedstawicieli. Najwyższym ciałem w partii jest Komitet Centralny KPCh, na czele którego stoi Biuro Polityczne Komitetu Centralnego KPCh, a jego kierownictwem jest z kolei dziewięcioosobowy Stały Komitet. Jego pracami kieruje obecnie Hu Jintao. Flaga Chinskiej Republiki Ludowej Godło

  3. Kraj ten polozony jest w • Azji Wschodniej, nad Morzem Wschodniochińskim, Żółtym i Południowochińskim, pomiędzy Koreą Północną i Wietnamem czwarty co do wielkości kraj na świecie (po Rosji, Kanadzie i USA) • Chiny graniczą na północy z Rosją i Mongolią, na wschodzie z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną, długi odcinek granicy wschodniej wyznaczają wybrzeża mórz: Żółtego, Wschodniochińskiego i Południowochińskiego, na południu graniczą z Wietnamem, Laosem, Myanmar, Indiami, Bhutanem i Nepalem, na zachodzie z Afganistanem, Tadżykistanem, Kirgistanem i Kazachstanem.

  4. W ciągu ostatniego ćwierćwiecza Chiny przeszły od centralnie planowanej i w większości zamkniętej na międzynarodową wymianę gospodarki do wolnorynkowej, o gwałtownie rosnącym udziale sektora prywatnego, stając się jednym z głównych graczy w skali całego świata. Reformy rozpoczęto pod koniec lat 70. od rezygnacji z kolektywizacji rolnictwa, potem nastąpiło stopniowe uwolnienie cen, zwiększenie samodzielności przedsiębiorstw państwowych, powstał wolny system bankowy i giełda papierów wartościowych, szybki rozwój sektora prywatnego i otwarcie Chin dla handlu i inwestycji zagranicznych. Restrukturyzacja i wzrost wydajności sprawiły, że PKB wzrósł od 1978 roku ponad dziesięciokrotnie. Pod względem wielkości siły nabywczej, w 2006 roku gospodarka chińska była drugą na świecie po amerykańskiej, jednak dochód na mieszkańca nadal pozostaje dość niski. W 2007 roku wielkość inwestycji zagranicznych wyniosła 75 mld dolarów. Pod koniec 2007 roku, w sumie ponad 5000 chińskich firm prowadziło bezpośrednie inwestycje w 172 krajach świata. Poważnymi wyzwaniami dla rządu są tworzenie nowych miejsc pracy dla dziesiątków milionów zwalnianych pracowników firm państwowych, imigrantów ze wsi i absolwentów, ograniczenie korupcji i przestępczości gospodarczej, a także powstrzymanie negatywnych ekologicznych i społecznych skutków gwałtownego rozwoju gospodarki. Rozwój gospodarczy jest szybszy na wybrzeżu niż w prowincjach w głębi kraju, i około 200 milionów ludzi przybyło ze wsi do miast w poszukiwaniu pracy. Konsekwencją wieloletniej polityki ""jednego dziecka"" jest należące do najszybszych na świecie tempo starzenia się ludności. Innym długoterminowym zagrożeniem dla wzrostu gospodarczego jest degradacja środowiska, przede wszystkim zanieczyszczenie powietrza, erozja gleb i malejące zasoby wody pitnej, zwłaszcza na północy.

  5. Język Mentalność Chińczycy nie są raczej bezpośredni w kontaktach międzyludzkich. Najważniejsze jest zachowanie twarzy i zadowolenie innych - często kosztem szczerości. Za afront postrzegana jest odmowa spełnienia prośby, nawet jeśli jest ona niemożliwa do spełnienia. Niepowodzenie w wypełnianiu obowiązków przynosi wstyd całej rodzinie danej osoby. Ważniejsza od indywidualności jest tożsamość grupowa.

  6. Ekonomiczny rozwój Chin w latach osiemdziesiątych i dziewiedziesiatych w niemałym stopniu zależał od nakładów na oświate.Idealem oswiaty stało się powiazanie wiedzy ogolnej z praktyka w celu wielostronnego rozwoju osobowości jednostki:moralnego ,intelektualnego i fizycznego.Obecnie Chiny rozwijają największą skalę edukacji na świecie, ponad 200 milionów Chińczyków uczy się w różnych szkołach. Obowiązek szkolny trwa dziewięć lat czyli od szóstego do piętnastego roku życia i obejmuje zarówno szkolę początkową jak i średnią.

  7. Przedszkole Wychowanie przedszkolne jest nieobowiązkowe, jest ono przeznaczone dla dzieci od trzeciego do szóstego roku życia. W 1997 roku aż 43% maluchów w wieku 3-6 uczęszczało do przedszkoli lub podobnych organizacji w Chinach. Za organizacje naukiw przedszkolu odpowiedzialne SA wladze publiczne i społeczności lokalne.Niemala role w tym zakresie odgrywaja organizacje społeczne.Przedszkola prowadza zajecia całodzienne w postaci gier intelektualnych , sportowych ,ukierunkowanej obserwacji ,współdziałaniu dzieci w pracy nadzorowanej przez nauczyciela. Szkoly specjalne Szkolnictwo specjalne jest słabo rozwiniete. Liczba placówek specjalnych jest niewielka :około 750 dla 72 tys dzieci i młodzieży wymagających specjalnej troski. Szkoła Podstawowa Zawiera się w pierwszych 5-6 latach edukacji i zaczyna się dla dzieci w wieku sześciu  lub siedmiu lat. Do 11-12 r.z. Szkoła średnia 1 stopnia Większość szkół średnich przewiduje trzy lata edukacji, choć są także szkoły przewidujące czteroletnie cykle edukacji dla uczniów którzy uzupełniają pięcioletnie ( lub sześcioletnie) początkowe nauczanie. Szkoła średnia 2 stopnia Ten poziom kształcenia nie jest obowiązkowy, trwa trzy lata podczas, których uczniowie uzyskują pełne średnie wykształcenie w wieku 18 lat.  Szkoly zawodowe i techniczne Szkolnictwo zawodowe jest w Chinach zjawiskiem masowym. W szkolach zawodowych znalazło się ok. 45% młodzieży uczącej się w szkolach średnich. Za szkoly odpowiadaja rózne resorty oraz organizacje zawodowe. Placówki te przygotowują średni personel techniczny. Ważną role w przygotowaniu do pracy odgrywają szkoły podnoszenia kwalifikacji zawodowych robotników. Są one prowadzone przez organizacje zawodowe i przedsiębiorstwa. Państwo gwarantuje zatrudnienie absolwentów tych szkól. Takiego prawa nie mają kończący nauke w szkolach rolniczych.

  8. W Chinach działa ok. 1300 szkół wyższych dla dorosłych, w których studiowało ponad 1,5 mln. osób. Nauka w szkołach dla dorosłych przebiega w róznym trybie studiów: dziennym, wieczorowym, zaocznym eksternistycznych lub przemiennych. Studia na poziomie wyższym są w większości przypadków 4 letnie, medycyna i kierunki inżynieryjne - 5 lub 6 lat. Studia w wyższych szkołach zawodowych (kolegiach) są 3–letnie. By uzyskać tytuł zawodowy magistra trzeba dodatkowo uczyć się przez 2,5 - 3 lata, a stopień naukowy doktora 3 lata. Oświata dorososłych jest istotnym składnikiem zintegrowanego systemu edukacji w Chinach. Spełnia kilka funkcji: Daję ”drógą szanse oświatową”tym, którzy chcą uzupełnić wykształcenie w zakresie szkoły podstawowej, średniej i wyższej. Organizuje dokształcanie i doskonalenie zawodowe dorosłych, którzy pracują. Realizuje programy kulturalno-oswiatowe, dzieki którym dorosli nabywaja nawyki wartościowego spędzania wolnego czasu.

  9. W ciągu 9 lat szkoły podstawowej i średniej, rząd wprowadził obowiązkową edukację. Uczniowie w czasie edukacji obowiązkowej nie płacą za naukę, tylko za książki.Rząd chiński przywiązje wielką wagę do rozwoju edukacji obowiązkowej. Dzięki wysiłkom, wskaźnik powszechności edukacji obowiązkowej w Chinach wzrósł z 80% kilkanaście lat temu, do ponad 90% obecnie. W przyszłych kilku latach, rząd chiński będzie przywiązywać więcej wagi do rozwoju edukacji obowiązkowej i wyższej na wsiach, aby wszystkie dzieci mogły pójść do szkoły, a Chiny miały najlepsze uniwersytety na świecie.Edukacja w Chinach jest głównie państwowa. W ostatnich latach, szybko rozwijała się także edukacja prywatna, jednak ogólnie mówiąc, skala i poziom edukacji w szkołach prywatnych są znacznie niższe w porównaniu ze szkołami państwowymi.

  10.      Oświata jest podstawą postępu naukowo-technicznego. Rząd chiński wdrożył szereg promocyjnych polityk i przedsięwzięć, mających na celu rozwój edukacji narodowościowej. Przywiązuje się wielką wagę i pomaga tym regionom w rozwoju edukacji, m.in. powołano specjalne organy zarządzające; nadano autonomicznym regionom narodowościowym prawo samodzielnego rozwoju edukacji i prawo to jest respektowane; przywiązuje się wagę do nauki języków narodowych; opracowano odpowiednie podręczniki; wzmocniono szkolenie nauczycieli mniejszości narodowych; udzielono pomocy finansowej mniejszościom narodowym i regionom narodowościowym; zgodnie z praktyką regionów narodowościowych i mniejszości narodowych powołano różnego rodzaju uczelnie i specjalnie wyszkolono dla nich studentów; specjalnie zadbano o życie studentów mniejszości narodowych; zachęcono rozwinięte rejony do udzielania pomocy regionom narodowościowym.Rząd Chin podjął liczne kroki silnie pobudzające edukację szkolną w regionach mniejszości narodowych. Wykorzystując wszelkie możliwości utworzył szkoły podstawowe, średnie i wyższe uczelnie oraz, zgodnie z charakterem mniejszości narodowych, prowadzi w szkołach podstawowych i średnich klasy w ich własnych językach. W różnego rodzaju szkołach, liczba uczniów mniejszości narodowych wyraźnie się zwiększyła. Jednocześnie we wszystkich regionach zamieszkałych przez mniejszości narodowe w północno-zachodnich, północno-wschodnich oraz południowo-zachodnich Chinach, są wyższe uczelnie narodowościowe, w których studia ukończyło dziesiątki tysięcy studentów.Ze statystyki wynika, że wszystkie 55 mniejszości narodowych Chin ma własnych studentów, niektóre wyszkoliły nawet doktorów.

  11. Ministerstwo Edukacji jest odpowiedzialne za formułowanie obszernej polityki edukacyjnej korzystając z  pomocy Narodowego Działu Edukacji . Edukacja w Chinach jest zarządzana na różnych poziomach rządu Biora w nim udzial władze centralne, prowincjonalne , miejskie i powiatowe(lokalne), każde ma własną rolę w narodowym  i miejscowym edukacyjnym zarządzaniu . Rola centralnego rządu polega na  kierowaniu  i dozorowaniu  edukacyjnych zarządzań , podczas gdy miejscowe rządy przy różnych poziomach są odpowiedzialne za codzienne kierownictwo i zarządzanie pierwotne oraz za  kształcenie w szkole średniej w ich poszczególnych obszarach .Przy centralnym poziomie , Ministerstwo Edukacji , zawodowej organizacji Państwowej Rady , bierze odpowiedzialność za nadzorowanie edukacji zawodowej na terenie całego kraju . Ministerstwo zajmuje się  prawami  i dekretami  postanawianymi  przez stan ,oraz formułowaniem polityki i podstaw co do edukacji .Miejscowe rządy przy wszystkich poziomach mają działy edukacji , które są odpowiedzialne za poziom  edukacyjnych  usług i wykonanie narodowej polityki edukacyjnej .  Hrabstwa  są odpowiedzialne za  kształcenia elementarne i w szkole średniej , włączając zarządzanie personelem i nauczycielami, podczas gdy prowincje  zarządzają początkowymi  i średnimi szkołami.  Zawodowe szkoły są prowadzone  przez odpowiednie  działy przy różnych poziomach rządu , przez zawodowe organizacje, lub przez miejscowe  władze .

  12. Państwo stanowi podstawowe zrodło finansowania oświaty w Chinach.Władze lokalne wspomagaja oświate materialnie ,podobnie jak przemysł. Państwo zdobywa srodki na finansowanie oświaty nakładając specjalne podatki od towarów i usług. Wydatki na oświatę wynosza ok. 13,1 % PKB.Chiny korzystaja także z pozyczek Banku Swiatowego , przeznaczonych na rozwoj oswiaty. W szkolach Chinskich pracuje około 13,5 mln nauczycieli ( w tym 10,5 mln w pełnym wymiarze godzin) By otrzymac praze w szkole trzeba mieć odpowiednie kwalifikacje, które można zdobyc w róznego rodzaju szkołach wyzszych zarówno trybie studiów dziennych jak i zaocznych , korespondencyjnych eksternistycznych organizowanych przez wyższe uczelnie lub uczestnicząc w nauce zdalnej. Można również samokształcić się by w koncu zostac nauczycielem po zdaniu egzamino.Jednakze studenci kierunków nauczycielskich którzy kształca się w studiach dziennych , otrzymuja pensje już w czasie odbywania studiow. Koszty pokrywa państwo.Po ukończeniu nauki otrzymuja niezbędne kwalifikacje do pracy w szkole. Na podkreślenie zasługuje fakt ,że rzad chiński dba o nauczycieli. Często podnoszone SA pensje, otrzymuje się dodatek za wysługe lat a przede wszystkim płace są o 10% wyższe niż urzedników administracji państwowej. Po 30 latach pracy nauczycielowi przysluguje pełna pensja po przejsciu na emeryture. Tak się jednak dzieje nie w calym kraju a kilku prowincjach. Nauczyciele chińscy otrzymuja także nagrody za dobra prace z Narodowego Funduszu Wspierania Szkól, maja pewność ze nie straca pracy Az do emerytury

  13.    Każdego roku w dniu 28 wrzśnia w Chinach celebruje się urodziny Konfucjusza. W roku 2009 przypada 2559 rocznica urodzin mistrza. Jest to ustanowiony przez rząd Dzień Nauczyciela. Każdego roku, o godzinie 6 rano władze miasta oraz inni widzowie, uczestniczą w składaniu ofiary i hołdu wielkiemu nauczycielowi. W rytuale uczestniczą rektorzy dwunastu szkół wyższych, burmistrzowie dwunastu dzielnic miasta Tajpej oraz przewodniczący rady Miejskiej. Cały rytuał podzielony jest na 36 kolejnych etapów, ogłaszanych przez mistrzów ceremonii.

  14. Program nauczania SA przygotowywany przez grupy eksperckie na zlecenie Panstwowej komisji oswiaty. Obowiazuja one we wszystkich szkolach podstawowych i średnich na terenie calego kraju.Biorac jednak pod uwage znaczne roznice w gospodarce i kulturze niektórych prowincji, istnieje możliwość rozszerzania lub wzbogacania podstawowych programów nauczania. Podstawowe tresci musza jednak pozostac nietknięte. W przypadku szkoly podstawowej istnieja dwa glowne programy nauczania: 1) dla szkol w miastach 2)Dla szkol na wsi. Wspólne tersci to etyka jez. chinski i matematyka. W miastach dzieci maja zajecia z wychowania fizycznego już w kl. I i II natomiast w szkolach wiejskich wiecej jest zajec związanych z uprawa roslin i hodowla zwierzat. W szkole sredniej program obejmuje 13 przedmiotów, które są obowiązkowe przy uprzywilejowaniu etyki , polityki, jez. chińskiego, matematyki i jez. obcego. Dopiero w wyzszych klasach szkoly sredniej istnieja możliwości wyboru niektórych przedmiotów związanych z zainteresowaniami uczniów, potrzebami społecznymi czy specjalnymi warunkami , w których szkoly działają. Jezyk angielski jest jezykiem najczęściej wybieranym choc dzieci ucza się tez jez.: rosyjskiego , francuskiego, niemieckiego czy hiszpańskiego. • Programy nauczania na uczelniach wyzszych przygotowywane SA wewnątrz każdej uczelni ale musza uywzgledniac wskazowki i wymagania centralnek władzy oświatowej.

  15. Reforma pisma, w czasie której usystematyzowano i uporządkowano pismo miała miejsce za panowania dynastii Han, stąd też często współczesne znaki chińskie, w odróżnieniu od skryptów używanych wcześniej, określa się słowem "hanzi", czyli "znak han". Typowe nazwisko chińskie składa się z trzech znaków. Pierwszy to nazwisko, pozostałe dwa to imię.

  16. Między innymi z powodu niezbyt wielkiej redundancji fonetycznej języka, Chińczycy maję bardzo ciekawe podejście do niektórych dźwięków, zwrotów i zachowań społcznych. Mają więc głęboko zakorzenione przesądy, których źródeł należy szukać właśnie w języku. Chińczycy często posługują się kalamburami (chiń. 雙關語). Niektóre cyfry same w sobie noszą znaczenie właśnie przez podobieństwo ich brzmienia. Największym wzięciem cieszą się cyfry 8 i 9, które często wplecione są w architekturę chińskich budowli, oraz występuje w wielu innych aspektach życia. Cyfra osiem brzmi podobnie do znaku "fa", który oznacza rozwój, ekspansję; "facai" oznacza bogacić się, zdobywać pieniądze. Cyfra 9 brzy identycznie jak znak oznaczający długi okres czasu. Odnosi się najczęściej do szczęśliwego i długotrwałego związku z drugą osobą. Chińczyk nigdy nie da w prezencie zegara. Jest tak, ponieważ "songzhong" może oznacza "oddać cześć zmarłemu" (u góry), a może też oznaczać dać w prezencie zegar (u dołu).     .

  17. Cyfrę 4 (po lewej) wymawia się tak samo jak znak oznaczający śmierć (po prawej). •    Co bardziej zaboboni Chińczycy, ale także ludzie młodzi mają niezwykle silnie zakorzenioną niechęć do cyfry 4. Ma to związak z głębokim zabobonnym lękiem jaki wywołują wszystkie sprawy związane ze śmiercią i umieraniem, które są tematem tabu.). Kandydaci na studia mają inny przesąd związany z jedzeniem. Otóż przed przystąpieniem do egzaminu wstępnego na uczelnię, powinni zjeść trzy potrawy: rodzaj bułki baozi, ciastko dangao, oraz pieróg ryżowy zongzi.    Znaki występujące w nazwach tych potraw układają się fonetycznie w hasło "dostać się wysoko na liście wyników". Chińczycy mogą też tworzyć ciągi cyfr, które brzmią podobnie jak zwroty i wyrażenia języka.

  18. Kraj Środka oferuje imponującą gamę możliwości kształcenia, a chińskie uczelnie coraz bardziej otwierają się na zagranicznych studentów. W ostatnim latach zarówno chiński rząd, jak i chińskie uczelnie starają się przyciągnąć studentów zagranicznych. Pomóc w tym ma na przykład obniżone czesne, a czasami nawet pełne zwolnienie z opłat za naukę oraz stypendia. Za azjatycki Oxford uważany jest Peking University. Tak jak w przypadku Oxfordu, Peking University również znany jest z doskonałych kierunków historycznych, archeologicznych, językowych oraz literatury. Drugi uniwersytet w Chinach, Tsinghua University, również mieści się w Pekinie, a swoją sławę zawdzięcza naukom ścisłym. Na trzecim miejscu zwykle plasuje się Fudan University w Szanghaju. W samym Szanghaju jest około 20 uniwersytetów i koledży. Do najbardziej znanych należy Fudan (znany z kierunków artystycznych oraz biochemii), Jiao Tong (obecnie będący szóstym uniwersytetem w Chinach, dzięki bardzo dobrej inżynierii i naukom ścisłym), Tong Ji (polecany architektom i inżynierom), oraz East China Normal University. Ten ostatni specjalizuje się w kursach językowych oraz kształceniu przyszłych nauczycieli.  Od kilku lat na rozwój edukacji w Chinach inwestowane są znaczne sumy pieniędzy. uniwersytet, East China Normal University, jest częścią dwóch wielkich, rządowych projektów, które zakładają powstanie uczelni światowej klasy w Chinach.

  19. Pekiński Uniwersytet Pedagogiczny, który powstał w 1902 roku, jest pierwszym uniwersytetm pedagogicznym w historii chińskiej edukacji i najsłynniejszym uniwersytetem pedagogicznym w kraju, oraz ważną bazą kształcenia nauczycieli.Pekiński Uniwersytet Pedagogiczny liczy 15 instytutów z 48 kierunkami, między nimi, instytut pedagogiczny, instytut kształcenia nauczycieli, instytut kultury i języka chińskiego oraz instytut psychologii. Kierunki: pedagogika, psychologia i edukacja przedszkolna na Pekińskim Uniwersytecie Pedagogicznym są znane w całych Chinach.Pekiński Uniwersytet Pedagogiczny ma 2,5 tysięcy nauczycieli, 20 tysięcy studentów, z czego, 1000 pochodzących spoza Chin.Ostatnio, uniwersytet ten rozwija edukację niepedagogiczną. Posiadając bogate doświadczenia w dziedzinie zasobów zarządzenia pedagogicznego, Pekiński Uniwersytet Pedagogiczny zwiększał poziom zawodowych kwalifikacji nauczycieli.

  20.  Co prawda nowoczesna nauka powstała w Europie (jednak przez setki i tysiące lat to Chiny były najbardziej rozwiniętym cywilizacyjnie rejonem naszej planety. Jeszcze w XVII i XVIII wieku przyjeżdżający do Chin podróżnicy i kupcy przyjeżdżali po to, by podpatrywać, wykradać i jawnie kopiować sekrety technologiczne.    Sekrety te - koncepcje, pomysły i wynalazki, zostały oczywiście w Europie udoskonalone ponad wyobrażenie oryginalnych twórców,. 1. Kompas Chiny: 85 r. n.e. Europa: 1190 r.

  21. 2. System dziesiętny w zapisie liczb Chiny: XIV w. p.n.e. Europa: X w. n.e. Najstarszy zapis chiński wykorzystujący system dziesiętny pochodzi z XIII w. p.n.e. Jest to inskrybcja, w której 547 dni zostało zapisanych jako "pięć setek + cztery dziesiątki + siedem dni".    System dziesiętny był poniekąd koniecznością dla Chińczyków, jako że w innym przypadku konieczne byłoby wymyślenie znacznej liczby zupełnie nowych znaków do zapisu każdej liczby.    To rozwiązanie, czyli pozycyjny zapis liczb, automatycznie stało się bardzo pomocne w budowaniu twierdzeń matematycznych i księgowości w handlu i administracji cesarskiej. Pierwsze udokmentowane użycie systemu dziesiętnego do zapisu liczb w Europie miało miejsce w hiszpańskim manuskrypcie z 976 roku n.e.    W chwili obecnej w Chinach stosuje się cyfry arabskie, tak jak w Europie. Pamiętać jednak należy, że Arabowie zaczerpneli je z terenu Indii. 3. Papier Chiny: II w. p.n.e. Europa: XII w. n.e.    Został wynaleziony w Chinach w II w. p.n.e. Najstarszy kawałek papieru jest datowany na 140-87 r. p.n.e. Został znaleziony w 1957 roku w grobowcu w pobliży miasta Xian. Wykonano go z włókien konopii.    Pierwszy papier był gruby, szorstki i wyjątkowo mocny. Wyrabiano go z włókien, które moczono, tłuczono i rozdrabniano, a następnie rozkładano do wysuszenia na tkanych matach. Woda odsączała się, kapiąc pod matę, a wysuszona masa, czyli papier zostawała na powierzchni maty.

  22. 4. Druk Chiny: 868 r. n.e. Europa: 1440 r. n.e.    Pierwsze pojedyncze znaki, odlewane w brązie, a służące do druku krótkich sentencji i zaklęć, datowane są na VII w pne.    Do wykonania pierwszej znanej ruchomej czcionki, zastosowano wypaloną glinę - zrobił to niejaki Bi Sheng (畢昇). Po drukowaniu rozdzielał czcionki i używał ich na nowo. Ze względu na charakter języka chińskiego, czyli olbrzymią ilość niezależnych znaków, technologie ruchomej czcionki przez długi czas nie były w Chinach rozwijane.   Niejaki Wang Zhen (王禎) ulepszył ten sposób przez użycie czcionek drewnianych i około roku 1297 zastosował je do druku książki "Traktat o rolnictwie", wydanej w 1313 r.). Niedługo potem w Chinach zastosowano czcionkę metalową. Zastosowanym metalem był brąz.

  23. Bibliografia 1)Wspólczesne systemy edukacyjne R. Pachociński 2)Realia i perspektywy reform oświatowych A.Bogaj 3) Internet -www.wikipedia.pl -www.abc.pl

More Related