1 / 59

A ARTE DO SÉCULO XIX

A ARTE DO SÉCULO XIX. O NEOCLASICISMO O ROMANTICISMO O REALISMO O IMPRESIONISMO O MODERNISMO. NEOCLASICISMO. A expansión das ideas ilustradas, a Revolución Francesa e o descubrimento de restos arqueolóxicos da antigüidade explican o nacemento do Neoclasicismo.

chaeli
Download Presentation

A ARTE DO SÉCULO XIX

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. A ARTE DO SÉCULO XIX

  2. O NEOCLASICISMO • O ROMANTICISMO • O REALISMO • O IMPRESIONISMO • O MODERNISMO

  3. NEOCLASICISMO A expansión das ideas ilustradas, a Revolución Francesa e o descubrimento de restos arqueolóxicos da antigüidade explican o nacemento do Neoclasicismo. Os artistas buscan a beleza pola pureza das liñas e non pola ornamentación e o luxo. A arquitectura inspirouse nos modelos gregos: orde dórica, columnas e frontóns; arcos e cúpulas romanas para crear grandes espazos. A escultura realizada en mármore imita a estatuaria grega e romana, pero resulta excesivamente fría e convencional. Destaca Canova e Thorvaldsen. En pintura, destaca a temática histórica de Jacques-Louis David.

  4. Porta de Brandenburgo, Alemaña

  5. Interior da igrexa de Sainte Geneviève (Panteón), en París

  6. Porta de Alcalá, Madrid

  7. Museo do Prado, Madrid

  8. Eros&Psique, obra de Canova

  9. Xasón, obra de Thorvaldsen

  10. Paulina Bonaparte, obra de Canova Gamínedes e a aguia, de Thorvaledsen

  11. A morte de Sócrates, de David

  12. A morte de Marat, de David

  13. A coroación de Napoleón, cadro de David

  14. ROMANTICISMO Nova estética e novos valores, como a liberdade, a exaltación do individualismo e a defensa dos sentimentos. Todo iso se traduciu nunha busca do pasado, no pracer de gozar da natureza e o gusto polo exotismo e o descoñecido. Os románticos rexeitaban as regras e as normas da arte clásica vixentes no século XVIII. No canto dos modelos clásicos, reivindicaron como modelo a Idade Media. O romanticismo foi sobre todo un movemento pictórico, literario e musical. As características da pintura: -Movemento fronte ó inmobilismo clásico. -Cores brillantes para encher os cadros de luz. -Paisaxe. Destacan Eugéne Delacroix, Géricault, Caspar David Friedrich, John Constable e Joseph W. Turner.

  15. A balsa da medusa, de Géricault

  16. A tola, obra de Géricault

  17. A morte de Sardanápalo, de Delacroix

  18. A barca de Dante, de Delacroix

  19. A liberdade guiando ao pobo, de Delacroix

  20. A abadía na carballeira, de Friedrich

  21. O mar de xeo (o afundimento do Esperanza), de Friedrich

  22. Dous homes contemplando a lúa, de Friedrich

  23. A carreta de palla, de John Constable

  24. O Temerario remolcado a dique seco, de Joseph W. Turner

  25. O REALISMO Fronte ao idealismo, simbolismo e o subxectivismo dos románticos, os realistas interesáronse por coñecer a realidade concreta da súa época e describila. Na pintura, a diferenza co romanticismo reside na temática, pois agora píntase a vida cotiá, os problemas sociais da industrialización e os desencantos polos fracasos revolucionarios. Os artistas máis importantes foron Millet que pinta aos labregos, Courbet que facía retratos colectivos, Daumier, pintor de gran contido social. Ademais, na vila de Barbizón, xuntáronse varios pintores que tiñan gran interese por plasmar a realidade, como Camille Corot, e Théodore Rousseau. Carpeux destaca como escultor realista, e a arquitectura do aceiro e do cemento imponse na segunda metade do XIX, onde destaca Gustave Eiffel e os membros da Escola de Chicago.

  26. As espigadoras, de Millet

  27. Un enterro en Ornáns, de Coubert

  28. Os emigrantes, de Daumier

  29. Vila Dabrai, de Corot

  30. Paisaxe cun labrego, de Théodore Rousseau

  31. O IMPRESIONISMO Corrente artística, especialmente pictórica, de finais do século XIX. O seu principio fundamental era que o artista debe pintar o que ve, pero de maneira en que o ve. Os artistas intentan plasmar a sensación, a “impresión” do observado, segundo a luz, a cor e a atmosfera de cada momento. Para iso pintaban con paletadas soltas e rápidas, manchas de cor que nos amosan a visión que o autor tivera da escena. Ao aparecer a fotografía, a reprodución exacta da realidade xa non era importante. Os principais impresionistas foron: Eduard Manet, Claude Monet, Auguste Renoir, Edgar Degas, Camille Pissarro e Alfred Sisley. Como mestres postimpresionistas destacan: Touluse-Lautrec, Vicent Van Gogh, Paul Cèzanne, e Paul Gauguin. En España destacou Joaquín Sorolla.

  32. Un bar das Folies Bergére, de Éduard Manet

  33. Nenúfares, de Claude Monet

  34. As papoulas de Agenteuil, de Claude Monet

  35. Le Moulin de la Galette, de Auguste Renoir

  36. Nun café, de Edgar Degas

  37. Rúa Saint-Honore, pola tarde de Camille Pissarro

  38. A ponte, de Alfred Sisley

  39. Salón da rúa des Moulins, de Tolouse-Lautrec

  40. Monte Saint-Victorie, de Paul Cezanne

  41. Autorretrato, de Vicent Van Gogh

  42. O cuarto do artista, de Vicent Van Gogh

  43. Tahitianas na praia, de Paul Gauguin

  44. George Seurat, Un baño en Asnieres

  45. O MODERNISMO Tamén chamado Art Nouveau. A súa estética inspírase na natureza, da que pretende copiar as súas formas. Dominan, logo, nos edificios, as formas curvas e unha decoración exuberante. O modernismo desenvolveuse sobre todo en tres cidades: Bruxelas, Viena e Barcelona. Nesta última cidade destaca o traballo de Gaudí. Gaudí viuse favorecido polo mecenado da familia Güell, para os que constrúe o Palau Güell e o Parc Güell. As súas casas como a casa Milá e a casa Batlló son as obras máis fantasiosas e arriscadas. A súa obra magna, aínda non rematada e a Sagrada Familia.

  46. Fachada do Palau Güell, de Gaudí

  47. Parque Güell, en Barcelona, de Antonio Gaudí

  48. Casa Milá, Gaudí

  49. Azotea da casa Milá (A Pedrera), de Antonio Gaudí

  50. Casa Batlló en Barcelona, de Antonio Gaudí

More Related