1 / 39

„Akademia Liderów Samorządowych”

„Akademia Liderów Samorządowych” – Działanie 5.2 Program Operacyjny Kapitał Ludzki Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski Krakowskie Przedmieście 26/27, 00-927 Warszawa e-mail: als@wpia.uw.edu.pl. „Akademia Liderów Samorządowych”. Podstawy władzy i przywództwa w organizacji

barr
Download Presentation

„Akademia Liderów Samorządowych”

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. „Akademia Liderów Samorządowych” – Działanie 5.2 Program Operacyjny Kapitał Ludzki Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski Krakowskie Przedmieście 26/27, 00-927 Warszawa e-mail: als@wpia.uw.edu.pl „Akademia Liderów Samorządowych” Podstawy władzy i przywództwa w organizacji Doc. dr W.Piotrowski 18.04.2010

  2. Literatura zalecana • Avery G.C. (2009). Przywództwo w organizacji. Paradygmaty i studia przypadków. Warszawa: PWE. • Bacharach S.B. (2010a). Przeciągnij ich na swoja stronę. Zdobądź poparcie, przekonaj sceptyków, wykonaj swój projekt. Warszawa: MT Biznes. • Bacharach S.B. (2010b). Zatrzymaj ich po swojej stronie. Motywuj, monitoruj i doprowadź swój projekt do pomyślnego końca. Warszawa: MT Biznes. • Blanchard K. (2008). Jednominutowy menedżer i przywództwo. Warszawa: MT Biznes. • Blanchard K., Miller M. (2008). Sekret. Tajemnica wielkich liderów. Warszawa: Studio EMKA

  3. PRZYWÓDZTWO jest to • stosunek społeczny („LIDER-INNI”; poziom mikro: diadyczny i grupowy, poziom mezo: organizacyjny, poziom makro: globalny), • innych przyciąganie/pociąganie, • zwolenników zdobywanie, wiązanie, aktywizowanie, • angażowanie/motywowanie by inni robili to, co lider chce dlatego, że sami tego chcą. PRZYWÓDCA - czasowo uprzywilejowany uczestnik stosunków społecznych. Jego zwolennicy (naśladowcy) podążają za nim bo chcą, „uprawniając” do wpływania na nich.

  4. Na świecie: A. Lincoln, J. F. Kennedy, G.S. Patton, D. MacArthur, R. W. Guiliani (burmistrz Nowego Jorku), W. Branton (szef nowojorskiej policji, NYPD), W. Churchill, M. Thatcher Wielcy Polacy: Józef Piłsudski, Stefan Starzyński, Jan Paweł II, Lech Wałęsa Jerzy Owsiak. Wybrani liderzy transformacyjni w polityce i administracji

  5. Żyją swoimi planami Ich terminarze odzwierciedlają ich pragnienia i aspiracje Inicjują Przewidują problemy i tworzą alternatywy Podnoszą słuchawkę i nawiązują kontakt Inwestują swój czas w kontakty z ludźmi Żyją z dnia na dzień Ich terminarze odzwierciedlają konieczności życiowe Reagują lub odpowiadają Odpowiadają na problemy i je rozwiązują Czekają aż zadzwoni telefon Spędzają czas z ludźmi. Przywódcy Naśladowcy

  6. Kierownicze przywództwo polega, na takim kreowaniu przez menedżera różnych („rozumowych” i emocjonalnych) aspektów społecznej sytuacji organizacyjnej, które prowadzi do utrzymania lub zwiększenia liczby jego zwolenników, działających tak jak on chce, dlatego, że sami tego chcą. (W.Piotrowski).

  7. [Zob.: Personel, nr 1, paźdz. 1994]

  8. Pewność siebie Ambicja Motywacja osiągnięć Asertywność Zdolność do dominacji nad innymi Tolerancja na stres Wytrwałość Inteligencja Odwaga Umiejętność tworzenia wizji Kreatywność i innowacyjność Takt, talenty dyplomatyczne Umiejętność perswazyjnego mówienia i słuchania Szybkie podejmowanie decyzji Umiejętność stawiania zadań i organizowania pracy Cechy osobowości i umiejętności lidera[Na podst. K.Obłój, 1994. Mikroszkółka zarządzania. Warszawa: PWE, s.118]

  9. Komponenty inteligencji emocjonalnej wg D. Golemana • Samoświadomość • Samokontrola • Motywacja • Empatia • Umiejętności społeczne

  10. Peter F. Drucker – „człowiek, który wymyślił zarządzanie” (19.11.1909-11.11.2005) "... ‘osobowość kierownicza’, ‘styl kierowania’ i ‘cechy charakterystyczne przywódcy’ w zasadzie nie istnieją (...) Jedyną cechą charakteru, którą dostrzegłem u wszystkich najlepszych liderów bez wyjątku było to, że brakowało im lub mieli bardzo niewiele charyzmy”.

  11. Charles Handy Cechy przywódcy odnoszącego sukcesy: 1) wiara we własne siły i uzasadnione wątpliwości; 2) praca z pasją i świadomość innych światów; 3) kochanie ludzi ("bycia wśród ludzi„) i samotność "frontowego dowódcy"

  12. Kluczowe cechy lidera wg J.Welcha(model „4 E”) Energy(energia) Energizer(aktywator pobudzający innych do działania) Edge (zacięcie, determinacja) Execution(realizacja: wynik=cel) [Krames, J.A. (2003). Jacka Welcha leksykon przywództwa. Warszawa:Studio EMKA, s. 123)

  13. POTRZEBY ZADANIA POTRZEBY ZESPOŁU POTRZEBY JEDNOSTKI Model przywództwa J. Adaira [Źródło: Adair J. (2000)., Anatomia biznesu. Przywództwo. Warszawa:Studio Emka, s.47]

  14. Funkcje związane z zadaniami • Formułowanie zadań. • Określanie celów (formuła ZMORA) • Tworzenie planu. • Rozdzielenie pracy i zasobów. • Kontrolowanie jakości i tempa pracy. • Kontrolowanie realizacji planu. • Korygowanie wykonania i/lub planu.

  15. Cel zgodnie z formuła ZMORA powinien być • Zrozumiały • Mierzalny • Określony w czasie • Realny • Ambitny (Odpowiednik angielski to formuła SMART: specific, measurable, ambitious, realistic, time framed. Zob. Reinfuss R. 2009. MBO. Prosta i skuteczna technika zarządzania Twoją firmą. Gliwice: HELION, One Press)

  16. Funkcje związane z jednostką (podwładnym) • Zajmowanie się problemami osobistymi. • Zachęcanie jednostek do pracy. • Ustalanie statusu. • Rozpoznawanie i wykorzystywanie umiejętności jednostki. • Szkolenie i rozwijanie jednostki.

  17. Stereotyp - „teoria X” D. McGregoraPrzeciętny człowiek jest z natury • leniwy • unika odpowiedzialności • odtwórczy • trzeba go zmuszać do pracy karząc.

  18. Stereotyp - „teoria Y” D. McGregoraPrzeciętny człowiek • potrzebuje wysiłku fizycznego i umysłowego • może poszukiwać odpowiedzialności • jest twórczy • kieruje sobą aby osiągnąć własne cele, otrzymać nagrody • lepiej reaguje na nagrody niż na kary.

  19. Samospełniające się założenia X=10 Styl autokratyczny OSOBY coraz bardziej PASUJĄCE do MODELU X MODEL X Y=0 X=0 OSOBY coraz bardziej PASUJĄCE do MODELU Y Styl demokratyczny MODEL Y Y=10

  20. Styl przywództwa • powtarzalny w dłuższym okresie sposób oddziaływania lidera na jego społeczne otoczenie • Jest tym bardziej autokratyczny im lider: • częściej sam podejmuje decyzje dotyczące innych • ściślej określa ich zadania i sposoby realizacji • bardziej dystansuje się od nich (izoluje) • częściej kontroluje przebieg działań • częściej karze niż nagradza.

  21. kieruje wykorzystuje władzę (naciska) poucza jak należy pracować szuka winnych porażek wywołuje lęk głównie mówi „JA” mówi: „Proszę TO ZROBIĆ!” Autokrata Demokrata • jest mentorem i trenerem • wyzwala działania dobrowolne • daje przykład dobrej pracy • szuka dróg do sukcesu • wzbudza entuzjazm • najczęściej mówi „MY” • mówi: „ZRÓBMY TO!”

  22. Funkcje związane z zespołem • Ustalanie standardów. • Utrzymywanie dyscypliny. • Zachęcanie, motywowanie, wyjaśnianie celowości pracy. • Kreowanie liderów niższego szczebla. • Zapewnianie możliwości porozumiewania się w grupie. • Szkolenie i rozwijanie grupy w zespół. • Tworzenie (podtrzymanie) ducha zespołu.

  23. Efektywny zespół • Together • Everyone • Achieves • More • Talk • Evaluate • Assist • Motivate

  24. Przywództwo jako SŁUŻBA

  25. Władza jest to: • „możliwość człowieka lub grupy ludzi do urzeczywistniania swoich zamierzeń w społecznym działaniu nawet wbrew oporowi innych”. (M. Weber) • „zdolność osoby A do spowodowania aby osoba B zrobiła coś, czego by nie zrobiła bez osoby A”. (R. A. Dahl) • możliwość wywierania wpływu społecznego.

  26. Wpływ społeczny i autorytet • Wpływ społeczny jest to działanie lub przykład, które bezpośrednio lub pośrednio powodują zmianę w zachowaniu albo postawach innej osoby lub grupy. Autorytet jest to władza sprawowana na mocy przyzwolenia ze strony tych, w stosunku do których jest wykonywana.

  27. Typy władzy (wpływu społecznego): • Formalna • Nagradzania • Karania (wymuszania) • Odniesienia (wzorca) • Charyzmatyczna • Eksperta • Łącznika • Informatora • Prawodawcy

  28. Strategie wpływu społecznego

  29. Przywództwo transakcyjne Lider transakcyjny nieustannie wymienia „coś za coś” (zasoby, racje, emocje) ze swoimi podwładnymi (zwolennikami). Dąży jak najwyższej efektywności, używając kombinacji władzy formalnej i nieformalnego wpływu. Rozpoznaje, modyfikuje i spełnia potrzeby i oczekiwania innych oraz odpowiada na zmieniające się sytuacje, kreując oczekiwania i potrzeby. Dzięki temu wywołuje, podtrzymuje lub zwiększa zaangażowanie ludzi.

  30. Przywództwo transakcyjne – poziomy wg J.C. Maxwella

  31. POZIOM I STANOWISKO • Wpływy lidera są określone przez jego uprawnienia. Im dłużej jest na tym poziomie, tym trudniej o efekty, tym niższe morale jego podwładnych. • Na tym poziomie należy: • poznać i zaakceptować zadania, uprawnienia i odpowiedzialność • poznać historię organizacji i wkład w jej sukces poszczególnych ludzi • wykonywać zadania perfekcyjnie • robić więcej niż oczekują inni • być ‘ostrożnie’ twórczym.

  32. POZIOM II PRZYWOLENIE • Wpływ wykracza poza władzę formalną. Praca jest coraz przyjemniejsza. Zbyt długie pozostawanie na tym poziomie może jednak wywołać niezadowolenie u osób o bardzo silnej motywacji. • Na tym poziomie należy: • kochać ludzi i do tego bardziej niż procedury • nauczyć się patrzeć ich oczyma • umożliwiać innym osiągnięcia • działać z pozytywnym nastawieniem • uwzględniać innych w swej podróży • postępować mądrze z osobami trudnymi.

  33. POZIOM III REZULTATY • Większość podwładnych/zwolenników ma poczucie sukcesu. Lubią lidera i to, co robi. Problemy rozwiązywane są łatwo dzięki zaangażowaniu i sile rozpędu. • Na tym poziomie należy: • inicjować i akceptować odpowiedzialność za rozwój • stosować formułę ‘ZMORA’ i dążyć do osiągnięć • rozliczać z wyników zaczynając od siebie • wiedzieć, co jest opłacalne i robić to • formułować wizję, misję i strategię razem z innymi • inspirować zmiany rozumiejąc znaczenie czasu • podejmować trudne i ważne decyzje.

  34. POZIOM IV KSZTAŁTOWANIE LUDZI • Długofalowy rozwój organizacji poprzez ludzi. Lider kształtuje przywódców. Trzeba osiągnąć ten poziom. • Na tym poziomie należy: • wiedzieć i czuć, że ludzie są najcenniejszym kapitałem • być mentorem i/lub coachem (trenerem) • być wzorcem • skoncentrować się na 20 procentach najlepszych • „rozmnażać” liderów • pozyskiwać ludzi dla wspólnych celów i sukcesów • otoczyć się kilkoma osobami wzbogacającymi przywództwo.

  35. POZIOM V OSOBISTOŚĆ • Poziom dla liderów mających za sobą lata kształtowania ludzi i organizacji. Niewielu go osiąga. Ci, którym się to udało żyją wiecznie! • Na tym poziomie: • lider ma lojalnych, zdolnych do poświęcenia ludzi • jest mężem stanu i poszukiwanym doradcą • czerpie zadowolenie głównie obserwując postępy i rozwój innych • staje „ponad” swoją organizacją, jest nią! Trzeba dbać o sukces i o ... sukcesję!

  36. Model przywództwa sytuacyjnego II K. Blancharda

  37. Przywództwo transformacyjne (rewolucyjne) • Według N.M. Tichy' ego i D.M. Ulricha przywództwo takie wymaga przede wszystkim: • Wykreowania wizji • Mobilizacji zaangażowania (do czego konieczna jest pewność siebie i wewnętrzna siła) • Instytucjonalizacji zmiany organizacyjnej.

More Related