1 / 30

DROGA KRZYŻOWA

DROGA KRZYŻOWA. Tekst rozważania: Paulina Sorota Opracowanie graficzne: s. Anna Żamojda RSCJ. STACJA I WYROK. Stoisz tam - w tłumie krzyczących ludzi. Gmach pretorium zdaje się za chwilę poddać naporowi zebranych. „Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj.”

badrani
Download Presentation

DROGA KRZYŻOWA

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. DROGA KRZYŻOWA Tekst rozważania: Paulina Sorota Opracowanie graficzne: s. Anna Żamojda RSCJ

  2. STACJA I WYROK

  3. Stoisz tam - w tłumie krzyczących ludzi. Gmach pretorium zdaje się za chwilę poddać naporowi zebranych. „Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj.” Nikt nie wie co dzieje się w budynku. Tylko Ty masz świadomość wahań Piłata, przerażonego głosu jego żony. Co zrobisz ? Poddasz się tłumowi ? Co krzyknie Twoje sumienie? „Na krzyż z nim?” • STACJA I • WYROK

  4. STACJA IIKRZYŻ

  5. STACJA IIKRZYŻ Krzyż- tyle razy słyszałaś ten wyraz. Pomyśl chwilę… Dwie drewniane skrzyżowane belki . Belki? Nie – to były dwa olbrzymie kawałki drewna. One miały unieść dorosłego mężczyznę! Przypomnij sobie ból jaki towarzyszył Ci przy ostatnim choćby najmniejszym zranieniu. Boisz się urazić ranę, boisz się powrotu bólu. On miał obolałe plecy, zsieczone biczami . Z ciętych ran płynęła krew klejąc suknię. Każdy najmniejszy ruch otwierał najmniejszą rankę na nowo. Kazali Mu wziąć krzyż na ramiona. Jeden krok był cierpieniem. A do szczytu było daleko…

  6. STACJA IIIPIERWSZY UPADEK

  7. Stawiasz nieostrożnie krok i … upadasz. Mijają Cię ludzie pędzący do pracy, szkoły. Prawdopodobnie Cię nie zauważą, ale czujesz wstyd, prawda? Wstydzisz się swojej nieudolności. Dodaj do tych uczuć ciężar, olbrzymi ciężar krzyża, który przygniatał Chrystusa, wzrok i szydercze uśmiechy otaczających Go ludzi… STACJA IIIPIERWSZY UPADEK

  8. STACJA IVMATKA

  9. STACJA IVMATKA Mijasz na ulicy kobietę z malutkim dzieckiem w wózku. Widzisz uśmiech na malutkich usteczkach. Uśmiechasz się mimowolnie. W każdej z nas tkwi utajony ogrom miłości macierzyńskiej. Wyobraź sobie, że coś tej małej istotce może się stać. Co czujesz? Przerażenie? Chciałabyś mu pomóc, mimo że jest Ci zupełnie obce. Maria widziała każdą kroplę krwi spływającą z ciągle otwartych ran Syna, widziała łzy, Jego nieludzkie cierpienie. Jesteś w stanie wyobrazić sobie ból jej serca? Odpowiem za Ciebie. Nie.

  10. STACJA VCYRENEJCZYK

  11. STACJA VCYRENEJCZYK Wracasz do akademika po najbardziej męczącym dniu na uczelni w ciągu całego tygodnia. Długie wykłady, ciężkie kolokwium. Głód dodatkowo potęguje Twoją słabość. Mija Cię starsza pani z olbrzymią torbą zakupów. Twoje sumienie każe Ci jej pomóc, lecz ją mijasz obojętnie. Wtedy słyszysz głos proszący o pomoc. Jak myślisz, czyj?

  12. STACJA VIWERONIKA

  13. Dworzec PKP. Zima. W ciepłej poczekalni na ławce siedzi człowiek. Potargane ubranie, poszarzała od brudu twarz. Obserwuje bezdusznie mijających go podróżnych. Ty siedząc z boku widzisz jego wzrok. Bezkresny smutek i błagalne nieme wołanie o pomoc. Nikt nie podchodzi . Wstyd? Bezduszność? „Ktoś inny się nim zajmie.” Weronika podeszła do Jezusa . Otarła Mu twarz z krwi i potu. Ciebie na dworcu nikt nie ukarze za pomoc udzieloną bezdomnemu. Pomyśl co mogłoby stać się z Weroniką, która bez strachu mijała uzbrojonych strażników. STACJA VIWERONIKA

  14. STACJA VIIDRUGI UPADEK

  15. Miałaś pewnie taki sen, w którym musiałaś iść lub biec, ale nie mogłaś zrobić ani kroku. Bezsilność. Tak można określić to uczucie. Co czuł Jezus upadając po raz drugi? Jak myślisz? Ciężar krzyża w pewnym momencie stał się nie do uniesienia. Nogi ugięły się. Upadł na nierówne zbocze Golgoty. Kamienie po raz kolejny poraniły jego kolana. Żołnierze stali nad nim z kijami i biczami. Podali mu dłoń? Zapewne tak zrobili. Ale czy sądzisz, że była to dłoń niosąca prawdziwą pomoc? STACJA VIIDRUGI UPADEK

  16. STACJA VIIIŁZY

  17. Jak różnie można interpretować czyjś płacz ... Często głośny lament jest udawany - są to łzy na pokaz. Szczere łzy spływają najczęściej w ukryciu. Nie wiemy jakie łzy wylewały oczy kobiet idących wraz z Jezusem. Pomyśl czy Ty, zraniona, zmęczona byłabyś w stanie zapomnieć o własnym cierpieniu, by pocieszyć innych ? STACJA VIIIŁZY

  18. STACJA IXTRZECI UPADEK

  19. STACJA IXTRZECI UPADEK Trzeci upadek. Myśleli, że już nie wstanie. Wstał. Dobrze wiesz, co dało Mu taką siłę. Słyszałaś o tym już tak wiele razy. Przypomnij sobie raz jeszcze ... Czy już wiesz jaką siłę daje Miłość?

  20. STACJA XOBNAŻENIE

  21. Zdzierają szaty z Jego poranionego ciała. To nie ból odrywanego w dzieciństwie plastra z rany na kolanie. To ból otwieranych na nowo ran - na całym ciele. Jednak tej scenie towarzyszyło jeszcze większe cierpienie. Ból wstydu. Pomyśl jak byś się czuła stojąc naga w szydzącym tłumie? Czy umiałabyś spojrzeć tym ludziom w oczy? STACJA XOBNAŻENIE

  22. STACJA XIPRZYBICIE DO KRZYŻA

  23. STACJA XIPRZYBICIE DO KRZYŻA Odgłos wbijanych gwoździ. Pierwszy, drugi, trzeci. Między każdym krzyk. A może już tylko bezgłośny grymas twarzy? Wrzaski żołnierzy. Lament Marii. Płacz zebranych kobiet. I słowa Jezusa: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”.

  24. STACJA XIIŚMIERĆ

  25. STACJA XIIŚMIERĆ Strach… Ból… Miłość… Słowa ” Dokonało się” i cisza… Przeraźliwa, głęboka cisza.

  26. STACJA XIIIW OBJĘCIACH MATKI

  27. STACJA XIIIW OBJĘCIACH MATKI Martwe, zimne ciało Syna wędruje w objęcia Matki. Jej spojrzenie, już nie zamglone przez łzy. To nie spokój - to moment kiedy łez już brak. Ostatnie spotkanie dwójki ludzi połączonych więzią miłości. Milczące. Wypełnione obrazami: małych bezbronnych rączek wyciąganych w jej stronę z kołyski, radości z Jego odnalezienia po 3 dniach żmudnych poszukiwań, Jego spojrzenia pełnego dojrzałej miłości, kiedy tłumaczył uczniom Słowa Pisma, kiedy z nią rozmawiał. Na tym chciałaby zatrzymać wspomnienia …

  28. STACJA XIVPOGRZEB

  29. STACJA XIVPOGRZEB Wtaczają kamień zamykający wejście do grobu. Po obu jego stronach stają uzbrojeni strażnicy… Trumnę z ciałem spuszczają po linach do ziemi. Nad grobem zgromadzona cała rodzina. Czerń. Łzy. I ona – wdowa chowająca swego ukochanego męża. Ostatnia garść ziemi przykrywająca w całości trumnę. Koniec. Zebrani wracają do domów. Ona wróci sama. Musi zrozumieć że to nie koniec – to początek czegoś nowego.

  30. Cierpienie dla miłości… Czy Twoje serce jest w stanie dziś zrozumieć jego prawdziwy sens?

More Related