Niedozwolone użycie rąk w kontekście artykułu 12

1. Gra w powietrzu oraz niedozwolona gra łokciami w kontekście nieostrożności, nierozważności oraz użycia nieproporcjonalnej siły Niedozwolone użycie rąk w kontekście artykułu 12 Opracowanie: Marcin Tomalski Wrocław, 23 stycznia 2012r.

2. WSTĘP Piłka jest sportem walki i fizyczny kontakt pomiędzy zawodnikami jest normalnym i dopuszczalnym elementem gry, jednak zawodnicy muszą grać, respektując postanowienia przepisów gry w piłkę nożną oraz zasady fair play

3. Atakowanie przeciwnika Co to jest przewinienie? Przewinieniem nazywamy atakowanie przeciwnika w sposób: • Nieostrożny • Nierozważny • Z użyciem nieproporcjonalnej siły Obecnie Przepisy Gry pomijają pojęcie rozmyślności w ocenie postępowania zawodnika w walce o piłkę (poza przypadkiem zagrania piłki ręką), zastępując pojęcie rozmyślności pojęciami: nieostrożność, nierozważność i użycia nieproporcjonalnej siły.

4. Atakowanie przeciwnika Nieostrożność – ma miejsce wtedy, gdy zawodnik swój atak wykonuje w sposób niedokładny, nieuważny i bez zachowania należytej staranności. • Sankcje - nieostrożność w grze nie powoduje konieczności stosowania kar indywidualnych

5. Atakowanie przeciwnika Nierozważność - ma miejsce wtedy, gdy zawodnik swój atak wykonuje nie zważając na bezpieczeństwo przeciwnika i konsekwencje, jakie ten atak może spowodować • Sankcje - zawodnik grający nierozważnie musi być ukarany napomnieniem.

6. Atakowanie przeciwnika Użycie nieproporcjonalnej siły - ma miejsce wtedy kiedy, zawodnik swój atak wykonuje z dużą siłą, rażąco wykraczając poza granice normalnej gry, narażając tym samym przeciwnika na niebezpieczeństwo odniesienia kontuzji. • Sankcje - zawodnik używający nieproporcjonalnej siły, musi być usunięty z gry.

7. Atakowanie przeciwnika Atakowanie ciałem przeciwnika w zasięgu gry w walce o pozycję – łącznie z kontaktem fizycznym walczących – jest dozwoloną formą gry, pod warunkiem, że nie będą użycie ręce i łokcie.

8. Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom fizycznej agresji – wykluczenie z gry • Poważny rażący faul • Gwałtowne, agresywne zachowanie

9. Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom fizycznej agresji – wykluczenie z gry Poważny rażący faul • Zawodnik popełnia poważny, rażący faul wówczas gdy używa nieproporcjonalnej siły lub brutalności w stosunku do przeciwnika kiedy walczą o piłkę w grze • Przy poważnym rażącym faulu korzyść nie powinna być stosowana. Chyba, że zastosowana korzyść stwarza realną szansę zdobycia bramki przez drużynę poszkodowaną. W takim przypadku zawodnika, który popełnił poważny, rażący faul, sędzia wyklucza podczas najbliższej przerwy w grze.

10. Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom fizycznej agresji – wykluczenie z gry Gwałtowne, agresywne zachowanie • Zawodnik zachowuje się gwałtownie, agresywnie wtedy, gdy używa nieproporcjonalnej siły, bądź brutalności w stosunku do zawodnika drużyny przeciwnej, kiedy nie walczą o piłkę. • Gwałtowne, agresywne zachowanie ma miejsce również wtedy, gdy nieproporcjonalna siła bądź brutalność skierowana jest w stosunku do współpartnera, widza, działacza lub innej osoby. • Gwałtowne, agresywne zachowanie może mieć miejsce na polu gry i poza nim, w czasie gdy piłka jest w grze lub poza grą.

11. Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom fizycznej agresji – wykluczenie z gry Gwałtowne, agresywne zachowanie • Przy gwałtownym i agresywnym zachowaniu korzyść nie powinna być stosowana. Chyba, że zastosowana korzyść stwarza realną szansę zdobycia bramki przez drużynę poszkodowaną. W takim przypadku zawodnika, który zachował się gwałtownie, agresywnie, sędzia wyklucza podczas najbliższej przerwy w grze. • Gwałtowne i agresywne zachowanie często prowadzi do masowej konfrontacji, dlatego sędziowie w takich wypadkach muszą aktywnie interweniować.

12. Uderzenie • Uderzenie może zawierać użycie jakiegokolwiek przedmiotu (włączając piłkę), jak również i część ciała, na przykład dłoń, ramię, głowę • Jeżeli zawodnik wymachuję łokciami i ramionami w walce o piłkę, będąc blisko przeciwnika w wyniku czego ma miejsce kontrakt z ciałem przeciwnika, to sędzia winien zastosować sankcje karne w zależności od oceny stopnia dynamiki zachowania.

13. Co należy brać pod uwagę przy ocenie przewinienia? W jaki sposób została użyta ręka: • jako narzędzie – napomnienie • jako broń – wykluczenie • czynnik zamiaru • intensywność zagrożenia • szanse na zagranie piłki • czy zawodnik zagraża przeciwnikowi (ataki przy użyciu łokci, względnie ramion, wykonane z nieproporcjonalną siłę i gwałtownością, muszą być bezwzględnie karane wykluczeniem winnego zawodnika z gry)

14. W jakim celu zawodnicy używają rąk (przedramienia podczas gry)? • Przerwanie korzyści • Niedopuszczenie przeciwnika do piłki • Unieszkodliwienie przeciwnika W jakim celu używają łokcia? • Wyeliminowanie przeciwnika

15. Zatrzymywanie przeciwnika Zatrzymywanie przeciwnika polega na uniemożliwieniu mu poruszania się za pomocą dłoni, ramion, względnie bądź całego ciała • Rola sędziego: • Sędziowie powinni postępować stanowczo i interweniować już przy pierwszych przypadkach zatrzymywania przeciwnika, zwłaszcza gdy ma to miejsce w polu karnym podczas wykonywania rzutu wolnego lub rzutu z rogu.

16. Zatrzymywanie przeciwnika Jeżeli zawodnik drużyny broniącej rozpoczął trzymanie zawodnika drużyny atakującej przed polem karnym i kontynuuje trzymanie go również w polu karnym, to sędzia musi podyktować rzut karny.

17. Przeszkadzanie • Przeszkadzanie ma miejsce wtedy, gdy zawodnik świadomie przemieszcza się blokując drogę zawodnikowi drużyny przeciwnej, zmierzającemu do piłki i tym samym zmuszając go do spowolnienia lub zmiany kierunku biegu, przy czym piłka dla obu zawodników znajduje się poza ich zasięgiem. • Dozwolone jest osłanianie piłki. Jeżeli połka znajduję się w grze, to zawodnik ze względów taktycznych może ją osłaniać przed zawodnikiem drużyny przeciwnej, nie używając do tego rąk, a jedynie całego swojego ciała.

18. Podstępne próby przejęcia piłki Zawodnicy często używają rąk w celu wejścia w posiadanie piłki, bądź zajęcia dogodnego miejsca do przejęcia piłki. • „wsparcie się” na przeciwniku • odepchnięcie • uderzenie łokciem (pod żebra) Samo położenie rąk na przeciwniku nie decyduje o konieczności przerwania gry Zwróćmy uwagę na naturalność upadku!

19. Kilka przykładów prawidłowego ustawienia sędziów przy rzucie od bramki:

20. RZUT OD BRAMKI SYT 1.

21. RZUT OD BRAMKI SYT 2

22. RZUT ROŻNY SYT 1

23. RZUT RÓŻNY SYT 2

24. Czynniki prowadzące do podejmowania prawidłowych decyzji: • Odpowiednie podejście do meczu • Koncentracja od początku do końca • „czytanie gry” • Ustawienie na boisku • Obserwacja • Kondycja • Współpraca z asystentami

25. Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji Każdy sędzia musi sobie zdawać sprawę z tego, iż podejmowane decyzje przez tego samego sędziego podlegają zmianom w czasie.

26. Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji Najczęściej popełniane błędy: • Błąd tendencji centralnej – niewystarczające stosowanie kar, lęk przed podejmowaniem decyzji niepopularnych; bierze się on z pewnej ostrożności podejmującego decyzje przed popełnieniem zbyt dużego błędu • Efekt kontrastu – sędzia ma obciążoną psychikę, gdy obserwator np. w poprzedniej kolejce wystawił maksymalną ocenę, lub po meczu o „wysoką stawkę” prowadzi zawody o mniejszej randze • Efekt pierwszeństwa – przecenienie pierwszych informacji np. surowiej oceniamy zdarzenia pojawiające się na początku niż na końcu zawodów

27. Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji Najczęściej popełniane błędy: (c.d.) • Efekt aureoli – przenoszenie oceny z jednych zawodów na inne, jeśli wcześniejszy mecz sędziego był oceniony pozytywnie, to obserwatorzy maja skłonność temu samemu sędziemu przypisywania pozytywnej oceny w także następnych zawodach. Myślenie przez sędziego, że od tego samego obserwatora zawsze mam dobre oceny może doprowadzić do dekoncentracji • Widzenie świata przez różowe okulary, bądź przeciwnie, czarne okulary – ludzie w dobrym nastroju są bardziej tolerancyjni niż osoby w złym nastroju

28. Dziękuję za uwagę marcin.tomalski@gmail.com