1 / 51

Wyrażenia opisujące stałą równowagi

Wyrażenia opisujące stałą równowagi. w W + x X  y Y + z Z. [Y] y [Z] z K = [W] w [X] x.

zariel
Download Presentation

Wyrażenia opisujące stałą równowagi

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Wyrażenia opisujące stałą równowagi wW + xX yY + z Z [Y]y [Z]z K = [W]w [X]x Wyrażenia algebraiczne przedstawiające zależności istniejące pomiędzy stężeniami (stałe stężeniowe) (lub aktywnościami – stałe termodynamiczne) substratów i produktów. [Y] – stężenie molowe, jeśli reagent jest gazem – ciśnienie cząstkowe zamiast stężenia np. py, jeśli Y jest czystą cieczą, rozpuszczalnikiem w dużym nadmiarze, jego symbol nie pojawia się w wyrażeniu opisującym stałą równowagi. Wartość stałej zależy od temperatury, ciśnienia, siły (mocy) jonowej roztworu dla stałej stężeniowej. Położenie stanu równowagi chemicznej jest niezależne od drogi, na której ten stan został osiągnięty.

  2. Równowagi i stałe równowagi ważne w chemii analitycznej Rodzaj równowagi Nazwa i symbol stałej równowagi Typowy przykład Wyrażenie opisujące stałą równowagi Dysocjacja wody Iloczyn jonowy wody, Kw 2 H2O  H3O+ + OH- Kw = [H3O+][OH-] Równowaga heterogeniczna pomiędzy substancją trudno rozpuszczalną i jej jonami w nasyconym roztworze Iloczyn rozpuszczalności, Kso BaSO4(s)  Ba2+ + SO42- Kso = [Ba2+][ SO42-] Dysocjacja słabego kwasu lub słabej zasady Stała dysocjacji, Ka lub Kb CH3COOH + H2O  H3O+ + CH3COO- CH3COO- + H2O  OH- + CH3COOH [H3O+][ CH3COO-] Ka = _________________ [CH3COOH] Kb = _ [OH-][CH3COOH] [CH3COO-] Tworzenie kompleksu Stała kompleksowania, n Ni2+ + 4CN- Ni(CN)42- 4 = ______________ [Ni(CN)42-] [Ni2+][CN-]4 Równowaga reakcji utlenienia/redukcji Kredox MnO4- + 5Fe2+ + 8H+ Mn2+ + 5Fe3+ + 4H2O Kredox = ____________________ [Mn2+][Fe3+]5 [MnO4-][Fe2+]5[H+]8 Równowaga podziału substancji rozpuszczonej pomiędzy nie mieszające się rozpuszczalniki KD I2(aq)  I2(org) KD = ­­­­­­­­­­­­_____ [I2]org [I2]aq

  3. Równowagi i stałe równowagi ważne w chemii analitycznej Rodzaj równowagi Nazwa i symbol stałej równowagi Typowy przykład Wyrażenie opisujące stałą równowagi Dysocjacja wody Iloczyn jonowy wody, Kw 2 H2O  H3O+ + OH- Kw = [H3O+][OH-] Iloczyn rozpuszczalności, Kso BaSO4(s)  Ba2+ + SO42- Kso = [Ba2+][ SO42-] Tworzenie kompleksu Stała kompleksowania, n Ni2+ + 4CN- Ni(CN)42- 4 = [Ni(CN)42-] [Ni2+][CN-]4 Równowaga reakcji utlenienia/redukcji Kredox MnO4- + 5Fe2+ + 8H+ Mn2+ + 5Fe3+ + 4H2O Kredox = [Mn2+][Fe3+]5 [MnO4-][Fe2+]5[H+]8 Równowaga podziału substancji rozpuszczonej pomiędzy nie mieszające się rozpuszczalniki KD I2(aq)  I2(org) [I2]org KD = [I2]aq

  4. Związki kompleksowe

  5. Związki kompleksowe

  6. Związki kompleksowe Stopniowe stałe trwałości Sumaryczne stałe trwałości

  7. Związki kompleksowe - ułamki molowe M + ML + ... + MLn = 1

  8. Związki kompleksowe – reakcje uboczne Reakcje protonowania ligandu Ligand H2Ox (oxalic acid – kwas szczawiowy) Całkowite stężenie ligandu Ułamki molowe ligandu

  9. Związki kompleksowe – reakcje uboczne – warunkowe stałe trwałości Warunkowa stała trwałości

  10. Kwas etylenodiaminotetraoctowy EDTA chelat, ligand wielokleszczowy Jon obojnaczy, zwitterjon

  11. Ułamki molowe EDTA

  12. M Kompleksy EDTA z jonami metali

  13. Kompleksy EDTA z jonami metali * temp. 20°C, I = 0,1

  14. Miareczkowanie kompleksometryczne

  15. Miareczkowanie kompleksometryczne jonów Zn2+ pH = 9 Czerń eriochromowa T

  16. Czerń eriochromowa T

  17. Związki kompleksowe biologicznie aktywne

  18. Kompleksy jonów sodu i potasu K+/nonaktyna Na+/monenzyna

  19. Model cząsteczki ATP

  20. Wiązanie jonów metali z ATP

  21. Fe- porfirynowe związki żelaza (grupy hemowe) są istotnymi składnikami hemoglobiny spełniającymi rolę przenośników tlenu we krwi.

  22. Związanie tlenu zmienia geometrię przestrzenną grupy hemowej

  23. Struktura centrów Fe/S w białkach

  24. Co- składnik kobalamin, podstawowe funkcje w wytwarzaniu czerwonych krwinek, w metabolizmie kwasów nukleinowych i białek. Witamina B12 , kobalamina, koenzym w transporcie fragmentów jednowęglowych i w metaboliźmie kwasu foliowego. Niedobór witaminy B12 powoduje anemię.

  25. Ni- aktywator niektórych dehydrogenaz i karboksylaz.

  26. Reakcje utlenienia - redukcji

  27. Równowaga reakcji utlenienia/redukcji MnO4- + 5Fe2+ + 8H+ Mn2+ + 5Fe3+ + 4H2O Kredox = [Mn2+][Fe3+]5 [MnO4-][Fe2+]5[H+]8 MnO4- + 8H+ + 5e  Mn2+ + 4H2O reakcja redukcji Fe2+Fe3+ + 1e reakcja utlenienia

  28. Równanie Nernsta

  29. Normalna elektroda wodorowa

  30. Szereg napięciowy

  31. Miareczkowanie redoks

  32. Miareczkowanie redoks Oznaczanie tlenu rozpuszczonego w wodzie metodą Winklera Mn2+ + 2OH- Mn(OH)2 2Mn(OH)2 + O2 2MnO2  H2O 2MnO2  H2O + 4H+Mn4+ + 3H2O Mn4+ + 2I-Mn2+ + I2 I2 + 2S2O32-S4O62- + 2I-

  33. Reakcje utlenienia – redukcjiw organizmie • Reakcje przeniesienia elektronu • Reakcje fotosyntezy • Szczególne znaczenie związków Fe i Cu • Antyutleniacze – reduktory chroniące inne związki przed utlenieniem, neutralizujące wolne rodniki (tlenowe i azotowe) – witaminy A, C i E, związki selenu. Ochrona przed utlenianiem lipidów błon komórkowych.

  34. Opracowanie wyników i ich statystyczna ocena • Oszacownanie niepewności wyników (błędy przypadkowe, systematyczne, grube) • Średnia arytmetyczna, błąd bezwzględny i względny • Dokładność i precyzja oznaczeń • Odchylenie standardowe • Przedział ufności, współczynnik zmienności • Testy statystyczne

  35. (Odn. lit. 1)

  36. s = odchylenie standardowe pojedynczego wyniku (odp. ) CV ang.coefficient of variation

  37. Granica wykrywalności metody analitycznej (DL, ang:detection limit) Mierzymy sygnał „ślepej próby” (tylko matryca próbki, bez substancji oznaczanej – analitu) Yb (blank) YDL = Yb + 3b xDL = 3b/a a – czułość metody (wielkość zmiany Y ze zmianą x)

  38. Prawdopodobieństwo: P=95% poziom istotności: =0,05

  39. Punktacja „z” Służy do oceny wyników oznaczeń w wielu laboratoriach

More Related