światło przechodzi przez przednią część twardówki - rogówkę;

2. światło przechodzi przez przednią część twardówki - rogówkę;

3. wpada do oka przez źrenice regulowaną tęczówką - kolorową częścią oka;

4. przechodzi przez soczewkę, która załamuje promienie świetlne;

5. przechodzi przez ciało szkliste;

6. promienie padają na wewnętrzną warstwę oka - siatkówkę (gdzie powstaje odwrócony obraz),

14. poprzez nerw wzrokowy i dalsze składniki drogi wzrokowej impulsy nerwowe są przekazywane do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Bardzo ważna jest obecność rodopsyny w pręcikach i jej podobnych barwników w czopkach.

16. Wady widzenia

17. - krótkowzroczność – siła refrakcyjna oka jest zbyt duża i promienie skupiane są przed siatkówką- powstaje obraz rozmazany, korekta polega na dobraniu odpowiednich soczewek wklęsłych, rozbieżnych, albo na laserowym modyfikowaniu krzywizny rogówki;

18. - dalekowzroczność – siła refrakcyjna oka jest zbyt mała i promienie świetlne skupiane są za siatkówką, korekta polega na stosowaniu soczewek wypukłych, skupiających;

19. - astygmatyzm – siła łamiąca oka nie jest równomierna (przyczyną może być nieprawidłowa krzywizna rogówki). Powstające na siatkówce obrazy są wówczas rozmazane ze względu na nierównomierność skupiania fal świetlnych biegnących z różnych kierunków. Koryguje się tę wadę soczewkami cylindrycznymi (wycinek walca) lub torycznymi (wycinek „beczki”).

21. Rys. Wady wzroku i ich korekta

22. Schorzenia oczu

24. Ucho zewnętrzne • Ucho środkowe • Ucho wewnętrzne

25. Ucho wewnętrzne czyli błędnik mieści się wewnątrz kości skroniowej. Składa się ono z przedsionka, ślimaka oraz kanałów półkolistych (będących narządem zmysłu równowagi). Błędnik jest tworem kostnym, wewnątrz którego mieści się błędnik błoniasty. Rolę narządu słuchu pełnią przedsionek i ślimak. Wewnątrz przewodu ślimakowego znajduje się organ lub narząd Cortiego, składający się z 24 000 włókienek zwanych strunami słuchowymi. To one umożliwiają nam słyszenie i rozróżnianie ogromnej gamy dostępnej nam skali dźwięków. Kiedy fala powietrza uderza w bębenek, ugina się on do wewnątrz, na skutek czego łańcuch kosteczek słuchowych zmienia swoje położenie. Strzemiączko wsuwa się głębiej do okienka owalnego i wywiera nacisk na ciecz znajdująca się w uchu wewnętrznym. Strzemiączko nie pozostaje długo w tym położeniu. Przez skurcz mięśnia łączącego je z kowadełkiem pociąga koniec kowadełka ku dołowi i wszystkie kosteczki łańcucha wracają na miejsce, a ciecz ucha wewnętrznego zostaje zwolniona od nacisku. Na drgania cieczy reagują struny słuchowe umieszczone w ślimaku, które tworzą mechaniczny układ rezonujący. Zostają wzbudzone impulsy nerwowe, które nerwem słuchowym biegną do ośrodka słuchu

26. Ucho ludzkie jest wrażliwe na bardzo szeroką gamę dźwięków. Prawidłowe słyszenie można określić dwoma parametrami: częstotliwością i natężeniem dźwięku. Najistotniejsze dla prawidłowego funkcjonowania jest słyszenie w zakresie pasma mowy (od 250 do 8000 Hz). Za normę słyszenia przyjmuje się próg słyszenia pasma mowy (0 do 30 dB)

29. Dotyk (układ czuciowy) jest uznawany za jeden ze zmysłów, jednak wrażenia określane łącznie jako dotyk są kombinacją sygnałów przesyłanych przez komórki reagujące na ciepło lub zimno, nacisk oraz uszkodzenie (ból).

30. Zmysł dotyku mieści się w skórze. Wśród narządów czucia można wyróżnić:

31. Zmysł dotyku spełnia bardzo ważną funkcję obronną. W momencie zadziałania czynnika szkodliwego, powodującego ból, następuje automatyczny ruch ciała, mający na celu uniknięcie kontaktu z czynnikiem wywołującym ból.