Download
1 / 31
340 likes | 788 Views
Rak błony śluzowej trzonu macicy. Bartosz Spławski. Etiopatogeneza. W etiopatogenezie raka trzonu macicy wyróżniamy 2 typy tego nowotworu. HORMONOZALEŻNY – TYP 1. NIEZALEŻNY OD HORMONÓW – TYP 2. Etiopatogeneza. Etiopatogeneza. Etiopatogeneza. Etiopatogeneza. Etiopatogeneza.
E N D
Rak błony śluzowej trzonu macicy Bartosz Spławski
Etiopatogeneza W etiopatogenezie raka trzonu macicy wyróżniamy 2 typy tego nowotworu HORMONOZALEŻNY – TYP 1 NIEZALEŻNY OD HORMONÓW – TYP 2
Etiopatogeneza Czy istniejączynniki redukujące ryzyko zachorowania…
Profilaktyka • Nie są prowadzona masowe badania profilaktyczne dotyczące tego nowotworu. • Jednak szczególną opieką należy objąć grupy kobiet: • Po menopauzie, u których stosowano estrogeny (bez wstawek z progesteronu) • Otyłe z cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym • Leczone tamoksyfenem • Z rodzin z zespołem HNPCC • Przed menopauzą ze stwierdzonymi cyklami bezowulacyjnymi
Objawy kliniczne • Wczesne: • Nieregularne krwawienia u kobiet przed menopauzą • Sporadyczne krwawienia u kobiet w trakcie menopauzy • W przypadkach zaawansowanych: • Upławy • Bóle w obrębie miednicy i kręgosłupa • Męczliwość • Powiększenie macicy i niekiedy współistnienie guza przydatków • Powiększenie obwodu brzucha • Ubytek masy ciała
Diagnostyka • U kobiety z objawami sugerującymi podejrzenie r.t.m. trzeba wykonać wyłyżeczkowanie kanału szyjki i błony śluzowej trzonu macicy. ROZPOZNANIE TYLKO NA PODSTAWIE BADANIA HISTOPATOLOGICZNEGO
Diagnostyka Badania przedoperacyjne
Klasyfikacja • Kliniczna – stosowana u chorych, które nie kwalifikują się do operacji z powodu złego stanu ogólnego lub nie wyrażają zgody na zabieg. Opiera się na ocenie stopnia zaawansowania choroby na podstawie: • Zestawionego badania ginekologicznego • Wyniku wyskrobin z szyjki i trzonu macicy • Oceny długości macicy mierzonej sondą • Wyniku badania radiologicznego klatki piersiowej • Wyniku badania USG jamy brzusznej
Klasyfikacja • Chirurgiczno – patologiczna – stosowana u chorych, u których wykonano operację. Zawiera ona wiele elementów związanych z drogami szerzenia się raka trzonu macicy, tj.: • Bezpośrednie naciekanie narządów sąsiednich • Złuszczanie i przedostawanie się do jamy otrzewnej przez jajowody • Przerzuty drogą naczyń chłonnych • Przerzuty drogą naczyń krwionośnych
Leczenie chirurgiczne • Zasadniczym zabiegiem chirurgicznym jest wycięcie macicy wraz z przydatkami. • Do zabiegu poszerzonego o limfadenektomię należy kierować zwłaszcza chore z następującymi cechami raka: • Z rakiem o zróżnicowaniu histologicznym G3 • Z guzem > 2cm i zróżnicowaniu histologicznym G2 • Z rakiem jasnokomórkowym lub surowiczym • Z naciekaniem myometrium > 50% • Z naciekaniem szyjki lub przerzutami do jajników • Zabieg powinien być wykonany najczęściej z ciecia pośrodkowego. • Po otwarciu powłoki brzusznej należy każdorazowo pobrać do badania cytologicznego popłuczyny z jamy otrzewnej.
Leczenie chirurgiczne • Każda podejrzana zmiana musi być pobrana do badania histopatologicznego. • Wyciętą macicę z przydatkami rozcina się i śródoperacyjnie ocenia głębokość naciekania i naciekanie szyjki macicy. • W przypadku wątpliwości należy skorzystać z badania śródoperacyjnego, a zawsze wtedy, gdy r.t.m. towarzyszy guz przydatków. • Wynik badania śródoperacyjnego determinuje kolejne kroki dotyczące usuwania węzłów chłonnych i sieci. • Należy pamiętać o niezgodności w ocenie zróżnicowania histologicznego nowotworu przed operacją i po niej, dlatego można rozważyć biopsję węzłów chłonnych u wszystkich chorych z rozpoznanym r.t.m.
Uzupełniające leczenia radioterapią • Po uzyskaniu ostatecznego wyniku histopatologicznego można chorą skierować lub zwolnić z leczenia uzupełniającego. • Jeśli operacja nie obejmowała wycięcia węzłów chłonnych, chore dzieli się na 3 grupy: • Niskiego ryzyka – leczenie uzupełniające niewskazane • Średniego ryzyka – stosuje się brachyterapię • Wysokiego ryzyka – obligatoryjnie stosuje się teleradioterapię
Uzupełniające leczenie radioterapią • U chorych, u których wykryto nacieki w węzłach chłonnych, zastosowanie teleradioterapii jest obowiązkowe. • Chore, u których w trakcie zabiegu chirurgicznego wycięto węzły chłonne i nie znaleziono w nich przerzutów, nie wymagają teleradioterapii, a jedynie zastosowanie brachyterapii w grupach średniego i wysokiego ryzyka nawrotu. • Nie zaleca się stosowania przedoperacyjnej teleradioterapii ze względu na utrudnioną ocenę histologiczną.
Wyłączne leczenie radioterapią • Taki sposób leczenia stosowany jest u chorych, które nie wyrażają zgody na leczenie chirurgiczne bądź nie kwalifikują się do operacji ze względu na zły stan ogólny lub znaczne miejscowe zaawansowanie choroby. • Wyniki tego leczenia są gorsze od leczenia skojarzonego z chirurgią, jednak może to być leczenie radykalne i skuteczne.
Kontrola po leczeniu Po leczeniu obowiązują regularne badania kontrolne: • Co 3 miesiące przez 2 lata • Co 6 miesięcy do 5 lat • Następnie co rok W trakcie każdej wizyty należy wykonać badanie ginekologiczne. W razie wątpliwości – USG lub TK jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Raz w roku należy wykonać badanie rentgenowskie klatki piersiowej.
Leczenie nawrotów r.t.m. • Izolowane ogniska nowotworu zarówno z miednicy mniejszej, jamy brzusznej, klatki piersiowej, CUN, jak i przestrzeni zaotrzewnowej powinny być usunięte chirurgicznie. • Można zastosować leczenie uzupełniające – radioterapię lub leczenie systemowe. • W przypadku bardzo licznych zmian nowotworowych i złego stanu ogólnego pozostaje wyłącznie leczenie objawowe. • U chorych z krwotokami z nacieków raka w pochwie zaleca się radioterapię wysokimi dawkami.
