Door de golven rennen…

1. Door de golven rennen… Ik sta met mijn zoon aan de vloedlijn. Het was mooi weer vandaagmaar nu drijven donkere wolken vanuit zee in de richting van de kust.Het wordt kil en de wind valt weg. Even verder zit een gezin. Ze kleden zich aan. Opeens zegt mijn zoontje:”Papa, zullen we door de golven rennen?” "Wat?", vraag ik glimlachend.Hij wacht even, kijkt omhoog en herhaalt de vraag. “ Zullen we door de golven rennen?”“Ach jongen, zeg ik, dat kan toch niet, we worden kletsnat!” Hij haalt zijn schouders op en zegt: “Vanmorgen ….”. “Wat bedoel je ?”, vraag ik. “Vanmorgen huilde mama weer. Ik hoorde dat je zei: "We zullen hier doorkomen. We moeten proberen aan leuke dingen te denken en ze te doen.Met de kleren aan door de golven rennen lijkt mij dus heel leuk …..”. Het wordt doodstil op dat stukje strand. Ook de golven lijken, net als het gezin, op mijn antwoord te wachten. Ze rollen onhoorbaar op het zand.Ik leg m’n hand op zijn hoofd. "Kerel van me, je hebt gelijk. We gaan door de golven rennen”. Ik pak hem bij de hand en samen rennen we het water in. Het gezin kijkt. De man pakt een bal en schiet hem hoog over ons heen. Ik waad naar de bal en gooi hem naar mijn zoon. Hij probeert de bal terug te gooien naar de eigenaar, maar zijn worp is lang niet ver genoeg. De man rent, geheel gekleed, het water in om de bal te pakken. Opeens rennen zijn vrouw, zoon en dochter, ook gekleed, de golven in en proberen hem voor te zijn. Dat lukt hen niet! Even later spelen we een spel, drie tegen drie. Dat het inmiddels hard regent, merken we niet.(Klik op foto) Foto: Jan Plender Tekst: Man op de foto Presentatie: Rolf Plender