1 / 20

Rodzicem się nie rodzimy, Rodzicem się stajemy… Opracowały: Magdalena Głowinkowska Jadwiga Świlak

Rodzicem się nie rodzimy, Rodzicem się stajemy… Opracowały: Magdalena Głowinkowska Jadwiga Świlak. Instrukcja obs ł ugi nastolatka. Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami dzieci w okresie dorastania. Spotkanie z rodzicami  odbyło się 12.11.2013r godz. 17.

lainey
Download Presentation

Rodzicem się nie rodzimy, Rodzicem się stajemy… Opracowały: Magdalena Głowinkowska Jadwiga Świlak

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Rodzicem się nie rodzimy, Rodzicem się stajemy… Opracowały: Magdalena Głowinkowska Jadwiga Świlak

  2. Instrukcja obsługi nastolatka Jak radzić sobiez trudnymi zachowaniami dzieci w okresie dorastania Spotkanie z rodzicami  odbyło się 12.11.2013r godz. 17

  3. narodziny dziecka dorastanie dorosłość I etap- 11-15 lat II etap- 16-18 lat Jest to okres w życiu człowieka, w którym dokonuje się przeobrażenie dziecka w dorosłą osobę. Na przestrzeni w miarę krótkiego czasu zachodzą zmiany fizyczne i psychiczne.

  4. Zmiany fizyczne i psychiczne • Zmiany w budowie ciała ( wzrost, przyrost masy, rozwój kośćca, mięśni i narządów wewnętrznych)‏ • Rozwój narządów rozrodczych i drugorzędnych cech płciowych • Nadmierna wrażliwość • Pobudliwość układu nerwowego • Zachwianie równowagi procesów pobudzania- hamowania • Duża nerwowość, drażliwość, niepokoje • Męczliwość i brak opanowania

  5. Cechy charakterystyczne > szukanie tożsamości > odpowiedzialność > świadomość > samodzielność > bunt > system wartości w totalnej przebudowie

  6. Cechy wieku dorastania Dorastanie to okres między 13 a 18 rokiem życia, kiedy dochodzi do wielu zmian na poziomie fizycznym i psychicznym młodego człowieka. To wiek przemian, zmartwień i trudności z młodzieżą. Przeżycia emocjonalne młodzieży cechuje szeroka skala doznań i reakcji, ich duża intensywność i zmienność, a także krańcowość, sprzeczność i bezprzedmiotowość. Młodzież jest drażliwa, niespokojna, niestała. Świat przeżyć wewnętrznych młodych ludzi jest bardzo bogaty.

  7. Pierwsza faza dorastania 11-16 lat Charakteryzuje się ogólnym niezrównoważeniem emocjonalnym wyrażającym się w nadmiernej pobudliwości. Młodzi ludzie stają się drażliwi, niespokojni ruchowo. Wiele zmian hormonalnych sprawia dorastającym poważne problemy z nastrojem i emocjami. Cechuje ich zmienność motywacji: Dziewczęta często mają złe humory, są nadąsane, płaczliwe. Chłopcy bywają agresywni, miewają wybuchy złości. Niezrównoważenie młodzieży w okresie dorastania przejawia się w pewnej anarchii życia psychicznego, w chaosie przeżyć i działań w szybko po sobie następujących stanach: energia-lenistwo, radość-smutek, brawura-nieśmiałość, towarzyskość-pragnienie samotności.

  8. W tym wiek mocno dochodzi do głosu potrzeba bycia akceptowanym przez grupę rówieśniczą!!!, która ma taką siłę, że często dorastający zaspokajają ją kosztem własnego “ja”. Przyjmują normy i zachowania grupy wbrew temu, co dotąd uważali za ważne i słuszne. Więź emocjonalna z dorosłymi rozluźnia się, autorytet słabnie i często może dochodzić do konfliktów. Dzieje się to za sprawą wzrostu zdolności krytycyzmu. Dorastające dzieci, dzięki wspaniałej spostrzegawczości i umiejętności porównywania, coraz częściej zauważają liczne uchybienia w postępowaniu dorosłych. Siłę tę wzmaga wkraczanie w okres buntu młodzieńczego!!!, który w tym wieku manifestuje się przede wszystkim podważaniem, negowaniem tego, co w procesie wychowania płynie od dorosłych. Dzieci buntują się przeciwko wartościom preferowanym przez dorosłych, przeciwko ich zasadom, nakazom, zakazom, przyjętym normom i regułom. Buntują się po to , by w efekcie zdecydować co jest ważne w ich indywidualnym życiu, czym będą się w nim kierować. Wzrasta potrzeba samodzielności, chęci uniezależnienia się, chodzenia własnymi drogami.

  9. Jak stawiać nastolatkom granice. Na kwestię samodzielności dziecka warto spojrzeć z punktu widzenia dziecka, a także zadań rodzica. Zbyt sztywne granice są równie trudne dla nastolatka jak ich brak. Pozwalając dziecku na działanie należy ocenić, czy mu sprosta. Wymagania i zakazy warto komunikować z szacunkiem, opisując czemu służą. Ważna jest konsekwencja i zaufanie.

  10. Granice… zasady – granice – konsekwencje – respektowanie Granice to inaczej normy, reguły, zasady, czyli obszar, w którym nie dajemy na coś przyzwolenia. Każda rodzina tworzy własny system zasad, nakazów i zakazów.

  11. Czego potrzebują nasze dorastające dzieci? Szacunku Mądrego przywództwa Miłości Akceptacji Zaufania i większej swobody Zrozumienia Rozmów bez krzyku Motywowania do działania Dostrzegania sukcesów Słuchania Niewpędzania w poczucie winy Rozwiązywania problemów w cztery oczy Konsekwencji Niemówienia: NIGDY, WSZYSTKO, ZAWSZE

  12. Pamiętaj!!! OCENIAJ ZACHOWANIE DZIECKA, A NIE SAMO DZIECKO! MÓW, CO WIDZISZ… MÓW, CO MYŚLISZ… MÓW, CO CZUJESZ… MÓW O SWOICH OCZEKIWANIACH. MÓW KRÓTKO I NA TEMAT. STAWIAJ GRANICE I RESPEKTUJ JE.

  13. Zamiast obwiniać – udziel informacji. Obwinienie sprawia, że nastolatek zaczyna się bronić przed oskarżeniami, udzielanie informacji natomiast umożliwia dziecku branie odpowiedzialności za swoje postępowanie. OBWINIANIE: - Zniszczyłaś aparat! Jak mogłaś być tak bezmyślna?! REAKCJA: - Nie wiedziałam, że się zniszczy! UDZIELENIE INFORMACJI: - Zawsze, gdy bierzesz aparat pamiętaj o wzięciu osłonki i nie zostawiaj go nigdzie, dobrze? REAKCJA: - Dobrze, przepraszam.. Będę pamiętać.

  14. Zamiast atakować nastolatka opisz, co czujesz… Krzyczenie i atakowanie dziecka powoduje jego zamknięcie się w sobie i zerwanie kontaktu. Opis tego, co czujemy pomaga nastolatkom w wysłuchaniu nas oraz w zareagowaniu w pomocny sposób. ATAK: - Jesteś nieodpowiedzialny! Nigdy nie można na Ciebie liczyć! REAKCJA: - Zawsze za wszystko mnie obwiniasz! OPISANIE UCZUĆ: - Jestem rozczarowany. Zapewniałeś mnie, że to zrobisz. REAKCJA: Wiem, zaraz to zrobię.

  15. Zamiast wydawać rozkazy opisz problem… Rozkazy wywołują sprzeciw; gdy zakazujemy czegoś dziecku, ono często dla zasady robi na przekór. Natomiast gdy opisujemy daną sytuację, staje się ona możliwa do zaakceptowania przez nastolatka. ROZKAZ: - Nie wolno Ci tego dotykać! REAKCJA: A właśnie, że dotknę! OPIS PROBLEMU: To drogocenny prezent, jeśli źle go weźmiesz może Ci się wyślizgnąć i się potłuc. REAKCJA: Rozumiem...

  16. Zamiast grozić i rozkazywać zaproponuj wybór… Groźba, podobnie jak rozkaz, powoduje u nastolatków działanie odwrotne od zamierzonego bądź też ponurą uległość. Wybór natomiast sprawia, że nastolatki mogą poczuć początki dorosłości oraz nabierają do nas zaufania. GROŹBA: - Zrobisz to, albo masz szlaban do końca tygodnia! REAKCJA: - Mam to gdzieś! Nic nie zrobię! ZAPROPONOWANIE WYBORU: - Wszyscy sprzątamy. Możesz wybrać sprzątanie garażu lub przedpokoju. REAKCJA: - No dobrze, biorę przedpokój.

  17. Zamiast długich kazań powiedz to jednym słowem… Nastolatki wyłączają się, słysząc długie kazania. Krótkie przypomnienie przykuwa uwagę i pozwala łatwiej nakłonić dziecko do współpracy. DŁUGIE KAZANIE: - Ile razy mam Ci przypominać.. dlaczego zawsze.. wczoraj przecież.. a pamiętasz zeszły weekend.. po co to zrobiłaś... REAKCJA: - Mhm.. ( „bla bla bla, jasne” )‏ KRÓTKIE PRZYPOMNIENIE: - Kochanie, Twój plecak. REAKCJA: - Już idę.

  18. Zamiast wytykać to, co jest źle określ swoje wartości i/lub oczekiwania… Nastolatki wyłączają się słysząc krytyczne uwagi. Kiedy rodzice mówią, czego oczekują w sposób pełen szacunku i jednoznaczny, wtedy istnieje szansa na to, że nastolatek ich wysłucha i postara się sprostać oczekiwaniom. WYTYKANIE: - Wiecznie krytykujesz siostrę, jesteś dla niej okropna. REAKCJA: - Zawsze jej bronisz! OKREŚLANIE WARTOŚCI: - Nie chcę, aby w naszej rodzinie jeden drugiego poniżał. REAKCJA: - Rozumiem.

  19. Każdy z nas był kiedyś nastolatkiem... Warto pamiętać, że bycie nastolatkiem to stan, z którego się wyrasta, a jednocześnie to trudny czas nie tylko dla rodziców, ale i dla dzieci. Szanując je dajemy im do zrozumienia, że mogą na nas liczyć.

  20. Literatura Thomas Gordon „Wychowanie bez porażek” Instytut Wydawniczy Pax warszawa 2001 Thomas Gordon „Wychowanie bez porażek w praktyce” Instytut Wydawniczy Pax Warszawa 2004. A. Faber, E. Mazlish „ Wyzwoleni Rodzice wyzwolone dzieci” Twoja droga do szczęśliwej rodziny Media Rodzina 2009. A. Faber, E. Mazlish „Jak mówić do nastolatków żeby nas słuchały” „Jak słuchać żeby z nami rozmawiały” Media Rodzina 2005. A. Faber, E. Mazlish Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele „ Jak mówić żeby dzieci się uczyły w domu i szkole”. Media Rrodzina1995.

More Related