Presentatie

1. Presentatie Ik ben Kate, geboren op 10 april 1990. Ik woon samen met mijn ouders, zus en broertje in Wolvertem. Het is een rustige en vrij groene omgeving. In deze presentatie ga je mij en het leven op de hogeschool beter leren kennen.

2. Hogeschool, here we come Tot juni 2008 ging ik naar het Sint-Theresiacollege te Kapelle-op-den-bos, een landelijke gemeente in de provincie Vlaams-Brabant, op de grens met de provincies Oost-Vlaanderen en Antwerpen. Ik volgde er toen humane wetenschappen. Nu ga ik ergotherapie volgen aan de Hogeschool Gent. Dit zal een hele aanpassing worden.

3. Dit betekent vroeg opstaan Want de hogeschool ligt niet dicht bij de deur en het openbaar vervoer om er te geraken is niet eenvoudig. Daarom ga ik me een kot zoeken zodat ik maar één keer op en af moet reizen. Het gaat wel anders zijn. Ik ben zolang gewoon om thuis te zijn met mijn familie. We wonen hier in een landelijke groene omgeving en het is in sterk contrast met het centrum van Gent. Ik ga voor mezelf moeten zorgen en zal mijn familie ook wel missen, maar dat zal allemaal snel genoeg wennen!

4. Mijn kot De perfecte locatie! Ik heb hier een kot juist aan het hogeschool gebouw zodat ik enkel de lift moet nemen om naar mijn lessen te gaan. Daar kan ik dus wel uitslapen  Het is niet erg groot (zo’n 11m²), maar er kan een éénpersoonsbed in, een kast, een bureau en een kleine wasbak. Het moet niet groot zijn voor mij. Ik vind het lekker gezellig en het is nog goedkoop ook. We mogen wel geen tv op de kamer hebben wegens de kans op brandgevaar.

5. Studentenraad Naast het volgen van de lessen ben ik ook actief bezig op de hogeschool. Ik zit nu in de studentenraad waar ik pleit voor betere aanpassingen voor mensen met een functiebeperking. Ik noem daar ook mijn dyslexie en dysorthografie. Ik pleit er ook tegen het gebruik van het woord ‘handicap’. Wat een afschuwelijk woord! Ik krijg dan precies het gevoel dat er een stempel op ons voorhoofd wordt gedrukt en dat is echt hatelijk!

6. Ondersteuning Het is niet eenvoudig om aan de hogeschool te studeren met een functiebeperking, daarom krijg ik extra ondersteuning. Om deze te ontvangen moet ik heel wat stappen ondernemen en voortdurend “van hier naar daar lopen”, om de nodige bewijzen af te geven. Waarom moet ik eigenlijk elk jaar opnieuw al die bewijzen afgeven, is één keer dan niet genoeg?

7. Na een lange tijd krijg ik dan uiteindelijk mijn ondersteuning. Zo krijg ik onder andere het sprint plus pakket. Dit is een softwarepakket die me gaat helpen met technisch en begrijpend lezen, spellen, strategisch schrijven, leren en studeren. Daarnaast krijg ik mijn cursussen op een USB-stick, zodat ik deze kan omzetten naar het lettertype Arial 12. Dit gaat voor mij veel beter. Maar waarom kunnen de proffen hun cursussen niet automatisch aanpassen, zodat het voor elke leerling leesbaar zou zijn?!

8. Stage Elk jaar moeten we stage doen zodat we op het einde van onze studieloopbaan 1000 uur stage hebben gedaan. Hierdoor krijgt elke student de gelegenheid om in contact te komen met de praktijk. We mogen wel niet kiezen waar of wat we gaan doen. We krijgen gewoon een stage plaats toegewezen. Wel jammer dat ik niets kort bij huis heb gekregen. Dus zal ik dit keer toch het openbaar vervoer veelvuldig moeten gebruiken.

9. Het struikelblok is dat we stageboeken moeten indienen. Oh oh! Dit is zwaar, zo zwaar! Zowel voor mij als voor iedereen die de stages volgt. Er mogen geen schrijffouten in voorkomen, dit geldt ook voor mij, en moet door iedere student op de laatste dag van de stage worden ingediend. Er staan veel punten op het spel, dus laat ik gewoon verschillende mensen alles goed nalezen. Er komt zoveel bij kijken: terminologie, woordgebruik, zinsconstructies, grammatica en spelling in het algemeen. Wens me geluk!

10. 1ste Jaar: Stage 1: Eerste semester. Stage bij kinderen type 2! Ik krijg een zeer goede begeleiding. Dat is fijn. We gaan er voor de komende twee weken! Stage 2: Tweede semester. Stage bij bejaarden in een woon- en zorgcentrum. Opnieuw voor twee weken. Gelukkig word ik weer zeer goed begeleid. 2de Jaar: Stage 3: Eerste semester. Deze keer drie weken stage. Een fysieke stage op de acute geriatrie. Zo leuk! We mogen zelf veel experimenteren. Het is wel met vallen en opstaan, maar de sfeer is hier zo gemoedelijk en de collega’s zijn geweldig. Ik voel me precies één van hun collega’s.

11. Examens Spannend! Ben echt benieuwd wat dat gaat worden! Met de examens krijg ik 20% meer tijd als mijn examen minder dan 4 uur duurt. Ik hoef de extra tijd gewoon in het begin te vragen en een bewijs af te geven. Daarnaast moet ik “dyslexie en dysorthografie” vermelden op het examenblad zodat ze geen punten aftrekken voor schrijffouten. Het is eigenlijk wel belachelijk dat ik dit steeds weer moet melden aangezien professoren in het begin een lijst krijgen van de studenten die recht hebben op extra aanpassing. Nu krijg ik precies weer een stempel op het hoofd gedrukt!

12. Ik mag mijn examen ook mondeling bespreken, maar hier geldt wel de regel dat ik niets anders mag vertellen dan alleen dat wat er op mijn examenblad geschreven staat. Dit is toch onlogisch Wegens mijn functiebeperking kan ik mij schriftelijk niet goed verwoorden, waardoor ik mijn antwoorden soms niet opschrijf. Terwijl ik dit mondeling wel kan, maar dit wordt dan gezien als het aanhalen van nieuwe leerstof.

13. Slovenië Van 8 tot 11 september ben ik met 3 andere studenten dankzij SIHO naar Slovenië geweest om België te vertegenwoordigen op het YOU + I = TOGETHER congres!

14. Echt een geweldige ervaring! Dit congres handelde over studenten die in het hoger onderwijs zitten met een functiebeperking. Je leert zo hoe ver andere landen al staan met hun inclusief onderwijs. Slovenië lijkt achterop te liggen en biedt een beperkter aanbod opleidingen voor studenten met een functiebeperking, die meestal economisch gericht zijn. En als je nou helemaal geen interesse hebt voor economie…?! In vergelijking met Ierland zou België nog bezig zijn met de integratie terwijl Ierland al echt bezig is met inclusie. Er is dus hoop voor de toekomst en ik wil daar zeker mijn steentje voor bijdragen.

15. Mijn hobby Dans = Zaterdag New Style

16. Mijn beestjes Ik heb heel wat dieren. Dat zijn schapen, koeien, konijnen, vissen en een vogel. Eerst hadden we twee vogels, maar de kat is op de vogelkooi gesprongen en één was zo van streek dat het beestje stierf aan een hartaanval. Ook de kat is kort daarna van huis weggebleven.

17. Laat maar komen die auto! Ok, ik heb mijn theoretisch rijexamen al gedaan. Nu wordt het toch stil aan tijd voor mijn rijlessen, zodat ik zo vlug mogelijk mijn praktisch rijexamen kan afleggen. Eens mijn vast rijbewijs op zak kan ik eindelijk mijn auto gaan kopen.  Dan kan ik mij gemakkelijker verplaatsen. Aaaah ik word er zo ongeduldig van als ik er aan denk.

18. The End!

19. Het portret van Kate kwam tot stand in samenwerking tussen Kate, DafnéVermeir en Jessica De Haeck, in opdracht en onder begeleiding van het SIHO.