TÜRK TORAKS DERNEĞİ 12. Yıllık Kongresi

1. AKCİĞER VE PLEVRA MALİGNİTELERİ YILIN MAKALESİ SUNUMU Prof. Dr. Metin GÖRGÜNER gorguner@atauni.edu.tr TÜRK TORAKS DERNEĞİ 12. Yıllık Kongresi 08 – 12 Nisan 2009, Antalya, TÜRKİYE

2. Cancer 2008; 113: 150 – 157.

3. Amaç • Günümüzde multivitamin preparatlar yaygın olarak kullanılmakta • Bir provitamin A olan beta-karoten multivitamin preparatlar içerisinde mevcut • Beta-karoten ilavesinin sigara içmiş veya halen içen bireylerde akciğer kanseri riskini arttırıp arttırmadığını araştırmak

4. Materyal ve Metot • 1966 – 2006 arası PubMed MEDLINE veritabanı incelemesi • Beta-karoten ile plasebo karşılaştırmalı randomize kontrollu çalışmalar • Meta-analiz çalışması • Multivitamin markalarının değerlendirilmesi

6. Bulgular – Risk • Dört çalışmada toplam 109.394 kişi • Ortalama beta-karoten dozu 20 – 30 mg /gün • Halen sigara içenlerde anlamlı yüksek risk • (OR,1.24; % 95% CI, 1.10–1.39) • Sigara içmişlerde anlamlı risk artışı yok • (OR,1.10; % 95% CI, 0.84–1.45)

8. Bulgular – Beta-karoten • 47 multivitamin preparatının % 70’inde mevcut • Ort. doz: 0.3 mg/gün (0-17.2) • Görme sağlığı için kullanılan preparatlarda doz  • Ort. doz: 3 mg/gün (0-24)

10. Sonuç • Yüksek dozda beta-karoten ilavesi sigara içenlerde akciğer kanseri riskini arttırmaktadır. • Beta-karoten multivitamin preparatlarda bulunmakla birlikte, özellikle görme sağlığı için satılanlarda çok daha yüksek dozlarda bulunmaktadır !

11. J Thorac Oncol 2008; 3: 971 – 978.

12. Amaç KHDAK’li hastalarda PET’de 18F-Flurodeoksiglukoz (FDG) tutulumu ile tümörün histolojik özellikleri ve Ki-67 proliferasyon indeksinin karşılaştırılması

13. Materyal ve Metot • Potansiyel rezektabl 178 KHDAK’li hastada tedavi öncesi PET çekimi • Parsiyel Hacim Düzeltme algoritması • Rezeksiyon materyalleri, biopsi örneklerinde histolojik subtipleme, diferansiyasyon derecesi, Ki-67 proliferasyon indeksi

14. Bulgular • Bronkoalveolar Karsinomlarda tüm subtiplere göre daha düşük FDG tutulumu ve Ki-67 skorları • Adenokarsinomlarda skuamöz hücreli karsinom ve büyük hücreli indiferansiye karsinomlara göre daha düşük FDG tutulumu ve Ki-67 skorları • Daha iyi diferansiye KHDAK’lerde daha düşük FDG tutulumu ve Ki-67 skorları • Tümör hacmi ile FDG tutulumu arasındaki güçlü pozitif korelasyon azalmakla birlikte, parsiyel volüm düzeltmesi ile bu korelasyonun gücünde artma • FDG tutulumu ve Ki-67 skorları arasında anlamlı pozitif bir korelasyon

16. Subtiplere göre SUV Tutulumu ve Ki-67 skorları

17. Diferansiyasyona göre SUV Tutulumu ve Ki-67 skorları

18. Tümör çapına göre SUV Tutulumu ve Ki-67 skorları

19. MaxSUV ile Ki-67 skoru arasındaki korelasyonlar

20. Sonuç • KHDAK’li hastalarda histolojik subtipler ve diferansiyasyon derecesine göre FDG tutulumunda anlamlı farklılıklar var • Bu farklılıklar aynı zamanda Ki-67 skorları ile de aynı paralellikte eşit • Büyük hc. indiferansiye karsinomlarda, skuamöz hc. karsinomlara benzer FDG tutulumu ! • PVCmaxSUV FDG tutulumu tercih edilebilir bir metot • Evreleme ve prognoza katkı

21. Chest 2008; 133: 887 – 891.

22. Amaç Radyolojik olarak mediasteni normal ve PET tutulumu olmayan akciğer kanserli olgularda mediastinal lenf nodu örneklemesinde EBUS-TBİA yönteminin sonuçlarını değerlendirmek

23. Materyal ve Metot • Ocak 2004 – Mayıs 2007 • Yüksek derecede kanser şüphesi olan, BT’de > 1 cm lenf nodu olmayan, Mediastenin PET incelemesi negatif olgularda EBUS-TBİA işlemi • 2R, 2L, 4R, 4L, 7, 10R, 10L, 11R ve 11L istasyonlarında görülebilir lenf nodları • Bütün olgularda sonradan cerrahi evreleme ve aspirasyon sonuçları ile karşılaştırma • 100 hasta (Ort. Yaş: 52.9, 57 erkek)

24. Bulgular • Cerrahi evreleme sonrasında 97 KHDAK’li hastada (Ort. Yaş: 52.9, 57 erkek) analiz • 156 lenf nodundan (5-10 mm) örnekleme • Dokuz hastada malignite, bir olguda kaçırma • Ortalama lenf nodu çapı 7.9 mm • Duyarlık; % 89, Özgüllük; % 100, NPD; %98.9 • Komplikasyon yok

27. Sonuç • EBUS-TBİA yöntemi BT ve PET’de mediastinal lenf nodu tutulumu olmayan klinik Evre 1 hastalarda örnekleme için kullanılabilir. • EBUS-TBİA ile cerrahi öncesi mediastinal evreleme potansiyel operabl hastalarda yarar sağlayabilir.

28. J Clin Oncol 2008; 26: 3543 – 3551.

29. Amaç Önceden kemoterapi verilmemiş ileri evre akciğer kanserli hastalarda Pemetrexed (P) + Cisplatin (C) ile Gemsitabine (G) + Cisplatin (C) kombinasyonlarının karşılaştırıldığı bir faz III çalışma

30. Materyal ve Metot • Kemoterapi almamış 1725 KHDAK’li hasta • Evre III ve Evre IV, PS: 0 -1 (ECOG) • Tedavi kolları arasında tam sağkalımın (OS) karşılaştırıldığı faz III randomizasyon • G: 1250 mg/m2 1 ve 8. günler, C: 75 mg/m2 1. gün, 3 haftada bir x 6 kür (863) • P: 500 mg/m2 1. gün, C: 75 mg/m2 1. gün, 3 haftada bir x 6 kür (862)

33. Bulgular - Sağkalım • OS; her iki grupta anlamlı üstünlük yok MS; PC: 10.3 ay = GC: 10.3 ay (HR 0.94; %95 CI, 0.84-1.05) • Adenokarsinom (847 hasta) OS; PC: 12.6 ay > GC: 10.9 ay • Büyük hücreli karsinom (153 hasta) OS; PC: 10.4 ay > GC: 6.7 ay • Yassı epitel hücreli karsinom (473 hasta) OS; GC: 10.8 ay > PC: 9.4 ay

35. Bulgular – Yan etki • Pemetrexed + Cisplatin için; •  Grade 3 ve 4 nötropeni (p ≤ .001) •  Anemi (p ≤ .001) •  Trombositopeni (p ≤ .001) •  Febril Nötropeni (p = .002) •  Alopesi (p < .001) •  Grade 3 ve 4 Bulantı (p = .004)

37. Sonuç • Histolojik tip bazında sağkalım farklılığını ortaya koyan faz III ilk prospektif çalışma • İlerlemiş KHDAK’li hastalarda PC, GC ile benzer etkinliktedir. • PC daha iyi tolere edilir, uygulaması pratikdir.

38. J Clin Oncol 2008; 26: 4617 – 4625.

39. Amaç • İleri KHDAK’de kemoterapi ile birlikte destek tedavisinin sağkalıma etkisinin araştırılması • Araştırıcıların 1995’de yayınlanmış bireysel hasta verileri (BHV) metaanalizinin (MA), yeni tedavi rejimleri ve yapılmış çalışmalarla güncellenmesi

40. Materyal ve Metot • Güncellenmiş bireysel hasta verilerinin toplanması, kontrolu ve re-analizi • Randomize kontrollu çalışmaların (RKÇ) sistematik olarak araştırılması • RKÇ’lardan elde edilen sonuçların, bireysel ve toplu Risk Oranlarını (HRs) hesaplamak için kombine edilmesi

43. Bulgular • 16 RKÇ’da 2714 hasta verilerinin değerlendirilmesi • KT ve DT alan 1399 hastanın 1293’ünde ölüm, Sadece DT alan 1315 hastanın 1240’ında ölüm • KT için anlamlı bir yarar (HR, 0.77; %95 CI, 0.71-0.83, p≤.0001) • Sağkalımda % 23’lük bir nispi artış • Kullanılan ilaçlarla (p=.63), tek ajan ya da kombine kullanımla (p=.40) etkilenme yok • Demografik değişikliklere rağmen KT etkisi önceki metaanalizden farklı değil (p=.77)

47. Sonuç • İlerlemiş KHDAK’li tüm hastalarda destek tedaviye kemoterapi eklenmesi, total sağkalım üzerine etkilidir. • Yeterince fit ve istekli bütün hastalarda kemoterapi yapılmalıdır.

48. Teşekkür ederim…