Download
1 / 30
300 likes | 497 Views
Hallo, Ik ben Merel…. en ik heb ANO!. Bij ons thuis zeggen wij ANO. Ano staat voor mijn ziekte, ANOREXIA NERVOSA. Bij ons thuis zijn:. Papa, Mama, 2 grote broers en een grote zus Verder veel huisvee. Ik doe het liefst:. Meidendingen met mijn vriendinnen Dansen Naar de stad gaan
E N D
en ik heb ANO!
Bij ons thuis zeggen wij ANO. Ano staat voor mijn ziekte, ANOREXIA NERVOSA
Bij ons thuis zijn: Papa, Mama, 2 grote broers en een grote zus Verder veel huisvee.
Ik doe het liefst: • Meidendingen met mijn vriendinnen • Dansen • Naar de stad gaan • Sporten • Muziek luisteren • Tv en computeren (msn-en) • Koken
Heb een hekel aan: • Vet eten • School en huiswerk maken • Dikke mensen • Grote broers • Kamer opruimen (zeurende moeder) • Vervelende plagende jongens
Wat ging er veranderen? Mijn zelfbeeld, minder goed gevoel over mijn eigen ik en mijn kunnen. En dan ook nog de puberteit: mijn lichaam, dat werd steeds ronder!
Wat deed ik: Minder eten Calorieën tellen Suikervrij snoepgoed eten Wegen en meten Eten verstoppen en/of aan de huisdieren voeren Sporten en actief bewegen Moeder riep: “Vergeet je boterhammen niet op te eten.” Ik deed de oven wel aan maar deed er geen boterham in!
Het gevolg: Ik werd dunner…(jippie) en kreeg steeds meer complimenten over mijn figuur…(zit op de goede weg) Ik vond mijzelf iets mooier…(eindelijk) en ik kreeg controle over mijn leven ofwel mijn LIJF! (heerlijk)
Mogelijke oorzaken: • sociale druk van familie & vrienden om slank te zijn • slankheidsideaal • jeugdtrauma’s zoals incest of mishandeling • negatief zelfbeeld • angst voor volwassenheid en zelfstandigheid • neiging tot perfectionisme • hoge verwachtingen maatschappij
Wat valt mijn omgeving op: • Dunner worden, minder eten, geen trek. • Liegen, bedriegen en manipuleren • Minder contact zoeken met o.a. vrienden • Meer met mijzelf bezig zijn • Meer bewegen • Schijn ophouden, doen of er niets aan de hand is.
Reacties uit mijn omgeving: • Machteloosheid • Boosheid • Onbegrip • Medeleven • Behulpzaamheid • Bemoeizuchtigheid • Overbezorgdheid • Hulp vragend
Mijn gedachten: Ik hou wel van eten, heel erg zelfs. Maar ik verdien het niet om te eten. Ik zie dikke mensen als ‘zwak’. Ik tintel van opwinding als ik dat koekje heb geweigerd. Ik geniet bij het aanzicht dat de ander wel eet en dit versterkt het gevoel dat ik sterk ben, alles in de hand heb, macht en controle over mijn leven heb. Dit is van mij, hier ben ik heel goed in en daar komt NIEMAND aan!
Ze zeggen dat ik ANO heb…. ECHT NIET!!!! Maar toch schakelen ze de huisarts in.
Ik ben helemaal geprogrammeerd op wat ik moet eten en hoeveel ik moet bewegen om dit weer te verbranden. Calorieën tellen is mijn grote hobby en natuurlijk moeten de leugens als waarheden gezien blijven worden. Dit gaat alsmaar zo door. Als ik weer een kilo kwijt ben voel ik me even goed! Maar dan… Zou het niet beter zijn als ik nog een kilo lichter ben? Totdat er iemand ingrijpt.
Mijn gezondheid veranderde: • Menstruatie bleef uit • Moe, duizelig, lusteloos, • Depressief, concentratieverlies. • Lage lichaamstemperatuur, hierdoor donsachtige beharing op mijn gezicht, armen, borst en rug • Verstopping door te weinig eten • Problemen met gebit en haar uitval
Warning! Door een tekort aan vitamines en mineralen kunnen ANO-patiënten spierkrampen, hartritmestoornissen, zelfs hartstilstand en nier- en lever beschadigingen krijgen!!!
Eerst een hoop geklets met de huisarts. Nu ook nog met de psycholoog en de psychiater. En tussendoor wil het maatschappelijk werk ook nog ‘even’ praten.
HELP! Ik ben opgenomen in het ziekenhuis. Mijn gewicht is levensbedreigend…..
Ik heb flink lopen stress-kippen! Ja, over de sondevoeding! Ik zag het helemaal niet zitten. En ook nog een verplichte eetlijst!
Bah! Ik moet 32 kilo wegen… om in de kliniek behandeld te mogen worden.
Hoera! Ik heb de kliniek gehaald… De hoera-stemming was van korte duur… Daar zag ik 3 boterhammen en werd bang Ze vertelde mij; Ja, hoor, je moet ze allemaal opeten! Ik wist niet wat ik hoorde…moest een beetje huilen. Boterhammen met vette kaas en worst!
Behandeling: Gericht op: Herstel van het gewicht, verandering zelfbeeld, behandelen psychische of gezinsfactoren die hebben bijgedragen tot de stoornis, lichaamsbeleving, opheffen eetstoornis. • Gezinstherapie • Groepstherapie • Psychotherapie • Creatieve Therapie • Cognitieve Therapie • PMT • Diëtiste • Psychiater
AUB,Is er iemand die mijn pijn en verdriet begrijpt??? Ben hier samen met mijn lotgenoten. Ik ben niet meer alleen!
Maar ook hier heb ik het moeilijk: • Maar ik wil zo graag weer die 32 kilo! En afvallen. • Nee, Anorexia Nervosa, KOP DICHT! • Op de wc deed ik stiekem tussendoor met mijn armen zwaaien als spieroefening. • Mijn grote vriendin, DE WEEGSCHAAL! • Ik raak de greep op mijzelf kwijt!!! • Ik ben lekker naar de wc geweest. Heerlijk gepoept! En zo komt dat KUT eten eruit! • Ik word streng in de gaten gehouden door groepsleiding en dit soort andere BULLSHIT. • Sommige meiden zeiden, dat ze bang waren dat ik helemaal niets zou eten. • Voel me zo KUT! Ik ben 4 ons aangekomen, boven wat ik eigenlijk moet wegen! Dus ik moet ervoor zorgen dat het eraf is voor morgen.
Eindelijk… Ik heb mijn strijd geleverd…. Eten is niet meer mijn VIJAND!
Ik neem afscheid van de kliniek(hier 1 van mijn afscheidsbriefjes van de mensen uit de kliniek) Merel Merel een klein mager meisje, zittend op de bank, omringd door tassen en papier. Verplicht rust i.vm. een groot ondergewicht. Pratend over allerlei dingen, levend in een eigen wereld. Vechten tegen de angst voor eten en aankomen, niemand vertrouwen, verdriet en boosheid. Vooruitgang, meer contact, angst, terugvallen. Een zorgzaam gezin, een gesprek, motivatie, vooruitgang, angst, terugval. Na familiegesprek, de knop om. Het vertrouwen groeit, vechten, angst, boosheid, blijheid, verdriet. Doorvechten, in contact blijven, hulp vragen, troost vragen, praten. Op streefgewicht met ontslag. Merel, je hebt het goed gedaan! Ik heb jou leren kennen als een spontaan, vrolijk meisje. Een vechter, zorgzaam voor anderen en koppig. Ga verder op het pad dat je bent ingeslagen. Succes meid. Groet, je ‘oude’ groepsleiding
Merel Is alweer 2 jaar thuis en heeft haar leventje weer opgepakt.
ANO is moeilijk te genezen, kans op terugval is groot • Met een goede behandelingsmethode geneest de helft van de patiënten en verbetert 30% zodanig dat de anorexia geen levensgevaar meer oplevert. • Anorexia nervosa is een gevaarlijke ziekte, het sterftecijfer (vaak door ondervoeding of suïcide) ligt tussen de 5 en 21,5 (!)% Chantal olde Hanhof, Rosanne van Alphen, Angela Mos, 2006, Hogeschool Utrecht
