WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMI OD LICZBY MIESZKAŃCÓW

1. ZA metoda zapewnia rzeczywiste wyliczenie opłaty, zgodność z zasadą „zanieczyszczający płaci”, najwyższa akceptowalność społeczna, do 1/01/2014r. możemy bazować na rejestrach mieszkańców – ewidencja meldunkowa (baza PESEL). PRZECIW nieszczelność systemu – ilość mieszkańców możliwa do określenia wyłącznie na podstawie deklaracji o wysokości opłaty, trudność w ustaleniu liczby osób przebywającej w danej nieruchomości (np. wynajmujący stancje, nie zameldowani) i jej weryfikacja, zmienna liczba mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość (migracje, urodzenia, zgony, małżeństwa) –konsekwencją ponowne deklaracje korygujące, zaniżona liczba osób (bez meldunków, wynajmujących stancje) spowoduje zawyżenie stawki opłaty. WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMIOD LICZBY MIESZKAŃCÓW

2. ZA metoda stabilna, rzadko będą składane deklaracje korygujące, stosunkowa łatwość wymiaru i egzekucji, możliwość weryfikacji danych w rejestrze gruntów i budynków, przejrzystość naliczania opłaty, bardzo przydatna we wspólnotach mieszkaniowych. PRZECIW metoda nie zapewnia wyliczenia opłaty proporcjonalnej do ilości wytwarzanych odpadów, brak związku z zasadą „zanieczyszczający płaci”, możliwe duże obciążenie dla osób samotnych, np. emerytów zajmujących duże nieruchomości, budzi najwięcej kontrowersji i sprzeciwów społecznych. WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMIOD POWIERZCHNI LOKALU MIESZKALNEGO

3. ZA metoda powinna zapewnić proporcjonalne wyliczenie opłaty miara od której trudno „uciec” podatnikowi – korzystna w przypadku gmin o dużych sezonowych zmianach osób przebywających (np. miejscowości letniskowe), oszczędność wody przezużytkowników. PRZECIW metoda możliwa do wprowadzenia wyłącznie w gminach gdzie 100% budynków jest zaopatrzonych w liczniki (brak liczników wody we wszystkich gospodarstwach domowych) często będą składane deklaracje korygujące brak związku z zasadą „zanieczyszczający płaci”, ustawa nie precyzuje czy opłatę należy wnosić wg zużycia wody zimnej czy ciepłej, zużywanie wody na podlewanie ogródków, trawników, mycie samochodów, problem z uwzględnieniem wody zużytej do podlewania ogródków – należałoby stosować rozwiązanie podobne do służącego określaniu ilości ścieków, mieszkańcy zabudowy wielorodzinnej płacą za wodę ciepła i zimną (oddzielne liczniki) – różny sposób dystrybucji wody, poszkodowane osoby zużywające więcej wody, wywołuje sprzeciw społeczny, niekontrolowany wyciek wody opomiarowanej (awarie systemu wodociągowego), utrudnienie rozliczania poboru wody na węzłachgrupowych. WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMIOD ILOŚCI ZUŻYTEJ WODY

4. ZA system ryczałtowy budzi mniej sprzeciwów i kontrowersji, obniżenie kosztów utrzymania systemu (mniej pracowników do weryfikacji), rzadko będą składane deklaracje korygujące, stosunkowa łatwość wymiaru i egzekucji, możliwość weryfikacji danych w rejestrze gruntówi budynków, łatwość naliczania opłaty, stopnia ściągalności, metoda najbardziej stabilna. PRZECIW brak precyzyjnej definicji gospodarstwa domowego (odwołanie m.in. do definicji GUS), metoda nie zapewnia proporcjonalnego wyliczenia opłaty, metoda nie odzwierciedla ilości odpadów wytwarzanych przez osoby zamieszkujące nieruchomość, relatywnie wysokie koszty dla niezamożnych mieszkańców miasta, metoda dla gospodarstw domowych na terenach wiejskich, wywołuje sprzeciw społeczny (nie jest zależna od ilości osób zamieszkujących daną nieruchomość). WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMIOD GOSPODARSTWA DOMOWEGO