Εργασία στην Ιατρική Εκπαίδευση ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ

1. Εργασία στην Ιατρική ΕκπαίδευσηΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ Τσουβαλιού Ευαγγελία-Γεωργία ΑΕΜ 30178

2. Παιδιατρική • Παιδιατρική είναι ο κλάδος της επιστήμης της ιατρικής που ασχολείται με την ιατρική περίθαλψη βρεφών και παιδιών. • Ένας γιατρός ο οποίος ειδικεύεται στον τομέα αυτό είναι γνωστός ως παιδίατρος • Η λέξη παιδιατρική είναι σύνθετη και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις παις και ιατρός

3. Ιστορία • Η παιδιατρική είναι μια σχετικά νέα ιατρική ειδικότητα, που αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. ΟΑβραάμ Jacobi (1830-1919) είναι γνωστός ως ο πατέρας της Παιδιατρικής λόγω της μεγάλης συνεισφοράς του στον τομέα αυτό. • Ο Soraneusστην Ελλάδα κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, έγραψε το πρώτο γνωστό χειρόγραφο αφιερωμένο στην παιδιατρική. • Ο Rhazes (865-925) στην Περσία έγραψε ένα έργο με τίτλοΟι ασθένειες των παιδιών.

4. Ιστορία •  Το πρώτο τυπωμένο βιβλίο για παιδιατρική ήταν στα ιταλικά (1472) - Μικρό Βιβλίο Bagallarder. •  Στο δυτικό κόσμο, το πρώτο γενικά αποδεκτό παιδιατρικό νοσοκομείο είναι το Νοσοκομείο desEnfantsMalades. Από την αρχή, αυτό το περίφημο νοσοκομείο δεχόταν ασθενείς μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών, και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, όπωςκαι το παιδιατρικό τμήμα του Necker-EnfantsMaladesΝοσοκομείου , που δημιουργήθηκε το 1920 από την συγχώνευση με το γειτνιάζον 'Νοσοκομείο Necker, που ιδρύθηκε το 1778.

5. Ιστορία • Αυτό το παράδειγμα άρχισε σταδιακά να ακολουθείται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Charité, ένα νοσοκομείο που ιδρύθηκε το 1710, το 1830 στο Βερολίνο καθιέρωσε ένα ξεχωριστό Παιδιατρικό Παράρτημα. • Το 1834 στην Αγία Πετρούπολη. • Το 1837 στη Βιέννη. • Ο αγγλόφωνος κόσμος περίμενε μέχρι το 1852 για το πρώτο παιδιατρικό νοσοκομείο του, το Νοσοκομείο για Άρρωστα Παιδιά, GreatOrmondStreet.

6. Ιστορία • Στις ΗΠΑ, το πρώτο παρόμοιο ίδρυμα ήταν το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας ,το οποίο άνοιξε το 1855, και στη συνέχεια το Νοσοκομείο Βοστώνης Παίδων 1869.

7. Εκπαίδευση των παιδιάτρων • Η εκπαίδευση των παιδιάτρων διαφέρει πολύ σε όλο τον κόσμο. • Ανάλογα με τη δικαιοδοσία και το πανεπιστήμιο, οι ιατρικές πανεπιστημιακές σπουδές μπορεί να είναι είτε σε προπτυχιακό επίπεδο ή μεταπτυχιακό επίπεδο. • Οι πτυχιούχοι ιατρικής έχουν ένα ειδικό πτυχίο για τη χώρα και το πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησαν. Αυτός ο βαθμός πληρείτις προϋποθέσεις που επιτρέπουν στον γιατρό να αδειοδοτηθεί ή να απογραφεί σύμφωνα με τους νόμους της συγκεκριμένης χώρας, και μερικές φορές και σε άλλες χώρες, που υπόκεινται σε απαιτήσεις πρακτικής άσκησης. • Οι παιδίατροι πρέπει να προβούν σε περαιτέρω εκπαίδευση στον τομέα της προτίμησής τους

8. Εκπαίδευση των παιδιάτρων • Αυτό μπορεί να διαρκέσει 4 έως 8 ή και περισσότερα χρόνια. Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση για ένα γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας, δεν είναι γενικά τόσο μακρά όσο για έναν ειδικευόμενο σε νοσοκομείο.  • Στις περισσότερες χώρες, το επίπεδο του βαθμού εισόδου είναι κοινό για όλους τους κλάδους του ιατρικού επαγγέλματος, αλλά σε ορισμένες, η εξειδίκευση στην παιδιατρική μπορεί να αρχίσει πριν από την ολοκλήρωση αυτού του βαθμού.

9. Κοινωνικός ρόλος των παιδιάτρων • Μια κοινή παρανόηση είναι ότι οι παιδίατροι απολαμβάνουν υψηλή κοινωνική θέση, συχνά σε συνδυασμό με τις προσδοκίες ενός υψηλού και σταθερού εισοδήματος και ασφάλεια της θέσης εργασίας. • Ωστόσο, οι παιδίατροι σε γενικές γραμμές συχνά εργάζονται πολλές ώρες , με βάρδιες όλες τις ώρες της ημέρας και μπορεί να κερδίζουν λιγότερα από τους άλλους επαγγελματίες των οποίων η εκπαίδευση είναι συγκρίσιμη με την δική τους. • Οι παιδίατροι που δουλεύουν σε νοσοκομεία έρχονται συχνά αντιμέτωποι με περιγεννητικά προβλήματα, όπως ηκαισαρική τομή ή άλλες υψηλού κινδύνου καταστάσεις όπως γεννήσεις, καθώς και για τη φροντίδα των νεογέννητων

10. Στόχος και σκοπός της εργασίας • Η εργασία αυτή απευθύνεται κυρίως σε φοιτητές ιατρικής, κυρίως τελειόφοιτους, και γενικότερα σε όσους ασχολούνται με τον ιατρικό χώρο. Σκοπός της είναι να ενημερώσει το φοιτητικό ιατρικό κοινό σχετικά με την παιδιατρική ειδικότητα. Στοχεύει στο να πληροφορήσει για τις απαρχές της παιδιατρικής, τα χρόνια σπουδών, την κατάρτιση, τις πιθανές μεταπτυχιακές σπουδές, την επαγγελματική αναγνώριση, την κοινωνική καταξίωση, τους πιθανούς χώρους εργασίας καθώς και να τονίσει τα θετικά και τα αρνητικά της συγκεκριμένης ειδικότητας.