Πραγματικοί

1. Πραγματικοί Οικονομικοί Κύκλοι

2. Βραχυχρόνιες διακυμάνσεις • Σε συναθροιστικά οικονομικά μεγέθη: • Προϊόν, απασχόληση, ανεργία. • Ιδιωτικές επενδύσεις, κατανάλωση, δημόσιες δαπάνες, καθαρές εξαγωγές… • προκυκλικές –αντικυκλικές διακυμάνσεις.

3. Παρατηρήσεις • Διακυμάνσεις δεν ακολουθούν κάποιο κανόνα ή πρότυπο. (εξαίρεση: εποχιακοί κύκλοι ή εκλογικοί…) • Παλαιότερες θεωρίες οικονομικών κύκλων: • Προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τους κανόνες της διακύμανσης του εισοδήματος: • Κοndratiev (οικονομικοί κύκλοι 50 ετών), Kuznets (20 έτη)

4. Συνθετικά μέρη του προϊόντος ακολουθούν τη διακύμανση του προϊόντος αλλά η διακύμανσή τους έχει διαφορετική ένταση • Επενδύσεις, αποθέματα, επενδύσεις σε κατοικίες, επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, κατανάλωση, κατανάλωση διαρκών αγαθών, κατανάλωση μη διαρκών αγαθών, υπηρεσίες. • Ασυμμετρία στη διακύμανση του προϊόντος: (οι περίοδοι που το εισόδημα είναι υψηλότερο της μακροχρόνιας τάση του, διαρκούν περισσότερο..)

5. Σε περιόδους ύφεσης: • η ανεργία αυξάνεται, απασχόληση↓ • απασχόληση ↓ λιγότερο της μείωσης του προϊόντος ⇒ • παραγωγικότητα ↓ • Σχέση μεταξύ μεταβολών προϊόντος και μεταβολών της απασχόλησης: • Νόμος του Okun (1962) • 3% ↓GDP → 1% ↑ ανεργία

6. Θεωρία πραγματικών οικονομικών κύκλων • Kydland and Prescott (1982), Long and Plosser (1983), Prescott (1986). • Βασική υπόθεση: η οικονομία βρίσκεται σε ισορροπία κατά Walras • Επιχειρήσεις - νοικοκυριά • Επιχειρήσεις: μεγιστοποίηση κέρδους • Νοικοκυριά: μεγιστοποίηση χρησιμότητας • Πλήρης ανταγωνισμός, όχι εξωτερικές επιδράσεις, πλήρης ευκαμψία μισθών, τιμών

7. Σ’ αυτό το υπόδειγμα Βαλρασιανής ισορροπίας τι προκαλεί τις διακυμάνσεις; • Μεταβολές στην τεχνολογία: μεταβολές στη συνάρτηση παραγωγής που παρατηρούνται από περίοδο σε περίοδο. • Μεταβολές στη δημοσιονομική δαπάνη • Και οι δύο αυτές πηγές διακύμανσης του προϊόντος προκαλούν πραγματικές διακυμάνσεις τους εισοδήματος • Πραγματικές διαταραχές → πραγματικές διακυμάνσεις (πραγματικοί οικονομικοί κύκλοι).

8. Σ’ αυτό το υπόδειγμα Βαλρασιανής ισορροπίας τι προκαλεί τις διακυμάνσεις στην απασχόληση; • Η συνάρτηση χρησιμότητας του νοικοκυριού περιλαμβάνει εκτός από την κατανάλωση προϊόντων, και τον ελεύθερο χρόνο. Από τη διαδικασία μεγιστοποίησης της χρησιμότητας → συνάρτηση προσφοράς χρόνου απασχόλησης. • ⇒ η απασχόληση προσδιορίζεται από τη σύμπτωση ζήτησης και προσφοράς εργασίας. • ⇒ διακύμανση στην απασχόληση

9. Αντιρρήσεις: • Κεϋνσιανοί: οι μεταβολές στη τεχνολογία δεν μπορούν να εξηγήσουν τις διακυμάνσεις του εισοδήματος ) ιδιαίτερα τις υφέσεις). • Εισάγονται: ονομαστικές μεταβολές όπως δυσκαμψία τιμών, ατέλειες στην αγορά προϊόντων, στην αγορά εργασίας ή στην αγορά κεφαλαίων. • Τα όρια μεταξύ των υποδειγμάτων πραγματικών οικονομικών κύκλων και κεϋνσιανών είναι δυσδιάκριτα.

10. Το βασικό υπόδειγμα Συνάρτηση παραγωγής: Μεταβολή αποθέματος κεφαλαίου: Εργασία και κεφάλαια αμείβονται με τα οριακά τους προϊόντα: Μισθός: Πραγματικό επιτόκιο:

11. Στιγμιαία συνάρτηση κατανάλωσης:

12. Τεχνολογία: Οι διαταραχές του Α ακολουθούν ένα αυτοπαλίνδρομο σχήμα: εΑ: λευκός θόρυβος

13. Δημόσιες Δαπάνες:

14. Περίπτωση 1η: Υποθέτομε ότι κάθε νοικοκυριό έχει ένα μέλος και ζεί μόνο για μία περίοδο και δεν υπάρχει αρχικός πλούτος Μεγιστοποίηση της χρησιμότητας με δεδομένο τον εισοδηματικό περιορισμό c=w ℓ Συνάρτηση του Lagrange:

15. Συνθήκες πρώτης τάξης:   Προσφορά εργασίας ανεξάρτητη του μισθού

16. Περίπτωση 2η Υποθέτομε ότι κάθε νοικοκυριό έχει ένα μέλος και ζεί για δύο περιόδους και δεν υπάρχει αρχικός πλούτος Μεγιστοποίηση της χρησιμότητας με δεδομένο τον εισοδηματικό περιορισμό:

17. Συνάρτηση του Lagrange:

18. Συνθήκες πρώτης τάξης:  

19. Αύξηση του w1 οδηγεί σε • Μείωση του ελεύθερου χρόνου 1ης περιόδου και • Σε αύξηση του χρόνου απασχόλησης της πρώτης περιόδου • προσφορά εργασίας 1ης περιόδου εξαρτάται θετικά από σχετικό μισθό w1/w2

20. Αύξηση του r → αύξηση της προσφοράς εργασίας της 1ης περιόδου σχετικά με τη 2η • Προσφορά εργασίας 1ης περιόδου ως προς την προσφορά εργασίας της 2ης περιόδου εξαρτάται από τον σχετικό μισθό • Διαχρονική υποκατάσταση στην αγορά εργασίας

21. Για να βρούμε τη διαχρονική πορεία • Κατανάλωσης • Προσφοράς εργασίας • Διαχρονική μεγιστοποίηση χρησιμότητας • Προβλήματα: • Τυχαίος παράγων (πορεία της τεχνολογικής προόδου και δημοσίων δαπανών) • 

24. Προσφορά εργασίας: • Σχέση κατανάλωσης και ελεύθερου χρόνου με δεδομένο το μισθό για περίοδο t (δεν υπάρχει αβεβαιότητα) • Αντίστροφη σχέση

25. Για την πλήρη λύση του υποδείγματος: • Μεγιστοποίηση διαχρονικής χρησιμότητας • Διαχρονικός εισοδηματικός περιορισμός • Συνθήκες αβεβαιότητας • → άριστο επίπεδο κατανάλωσης • → άριστη προσφορά εργασίας

26. προβλήματα • Το υπόδειγμα περιέχει • Γραμμικές σχέσεις • (απόσβεση κεφαλαίου, σύνθεση προϊόντος) • Ημιλογαριθμικές συναρτήσεις • (συνάρτηση χρησιμότητας, συνάρτηση παραγωγής)

27. Μέθοδος λύσης ενός απλουστευμένου υποδείγματος: Υποθέσεις: Δεν υπάρχει δημόσιος τομέας 100% απόσβεση σε κάθε περίοδο:  Διακύμανσεις της οικονομικής δραστηριότητας προέρχονται μόνο από τεχνολογικές διαταραχές

28. Για τη λύση του συστήματος • Λύνομε με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ανταγωνιστική ισορροπία • (όλες οι αγορές βρίσκονται σε ισορροπία) • Λύση ως προς • s • Προσφορά εργασίας ανά εργαζόμενο • Μετατρέπομε το υπόδειγμα σε ημιλογαριθμική μορφή αντικαθιστώντας το C με (1-s)/Υ

29. →Δεν υπάρχει αβεβαιότητα για την πορεία του s →Δεν υπάρχει αβεβαιότητα για την πορεία του ℓ

30. Για να δούμε τι προκαλεί τις διακυμάνσεις στο προϊόν Υ: • Χρησιμοποιούμε τις λύσεις που βρήκαμε για το s και . • Ξεκινάμε από τη συνάρτηση παραγωγής: • Λογαριθμούμε:

31. Με διαδοχικές αντικαταστάσεις καταλήγομε στη σχέση: Ỹt: διαφορά μεταξύ του lnYtκαι της τιμής που θα έπαιρνε αν lnAtήταν ίσο με A+gt σε κάθε χρονική περίοδο.

32. Κάνοντας τις αναγκαίες αντικαταστάσεις καταλήγομε: Παρατηρούμε ότι Αποκλίσεις του λογάριθμου του προϊόντος από τη κανονική του πορεία ακολουθούν μία αυτοπαλίνδρομη διαδικασία 2ου βαθμού: το Ỹt μπορεί να γραφεί ως γραμμικός συνδυασμός των δύο προηγούμενων τιμών του συν μία διαταραχή λευκού θορύβου.

33. Τεχνολογικές διαταραχές • Έστω μία αύξηση στο εΑ • Θα προκαλέσει μία διακύμανση στο εισόδημα σαν «καμπούρα». • Αν α=1/3, ρΑ=0.9 και έστω ότι το εΑ αυξάνεται κατά 1/(1-α) τότε • Το εισόδημα έχει την εξής διακύμανση:

34. Διαδοχικές αυξήσεις του εισοδήματος: • 1η περίοδο αύξηση κατά 1 • 2η 1.23 • 3η 1,22 • 4η 1,14 • 5η 1,03 • 6η 0,94 • 7η 0,84 • 8η 0,76 • 9η 0.68…..