اجراي بتن در هواي گرم

1. اجراي بتن در هواي گرم • دماي مطلوب بتن: ºc16-10 • دماي مقرر در بسياري از آيين نامه ها: ºc32-29 • حداکثر دماي بتن در شرايط هواي گرم: ºc38 • منظور از هواي گرم: 1) دماي زياد 2) رطوبت کم (با يا بدون باد)

2. تبعات هواي گرم (بتن ريزي، عمل آوري) • هيدراتاسيون سريع بتن تازه (مشروط بر حفظ رطوبت) • افزايش سرعت گيرش بتن تازه • کاهش مقاومت بتن سخت شده (ناشي از عدم تشکيل يکنواخت ژل) • تبخير شديد و سريع آب مخلوط قبل و هنگام بتن ريزي • افزايش جمع شدگي خميري • افزايش ترکهاي سطحي • افزايش دماي بتن در هنگام بتن ريزي(لذا در صورت سرد شدن سطح بتن، تشديد گراديان دما) • کاهش راندمان مواد حباب هوازا (و ضرورت افزايش دوز آن)

3. 9)کاهش سرعت هيدراتاسيون (در صورت فقدان يا کمبود رطوبت) 10) امکان افزايش مصرف آب و افزايش w/c به منظور حفظ اسلامپ) 11) ايجاد درز سرد در لايه هاي بتن ريزي بر اثر افزايش سرعت گيرش و سخت شدن

4. روشهاي مقابله با تبعات منفي هواي گرم • کاهش دماي اجزاي بتن (بويژه آب) • براي يک بتن متعارف، براي کاهش ºc1 دماي بتن تازه: - کاهش دماي سيمان: ºc9 - يا کاهش دماي آب: ºc6/3 - يا کاهش دماي سنگدانه: ºc6/1 - لذا: بهترين و ارزانترين و ساده ترين: خنک کردن آب، يا اضافه کردن مقداري يخ خرد شده يا پولکي به عنوان آب اختلاط (مشروط بر ذوب نهايي آن)

5. 2) نگهداري سنگدانه ها در زير سايه. 3) آب پاشي بر روي سنگدانه ها. 4) پوشانيدن لوله ها و مخازن آب مصرفي و رنگ آميزي آنها به رنگ سفيد 5) آب پاشي قالبها و آرماتورها قبل از بتن ريزي؛ تدارک سايبان براي آنها. 6) بتن ريزي در غروب و شب و ابتداي صبح. 7) کاهش مصرف سيمان. 8) عدم استفاده از سيمان با دماي بيش از ºc75 و نيز سيمان تازه تحويل شده از کارخانه. 9) رنگ آميزي و عايق کاري سيلوهاي سيمان.

6. 10) افزايش سرعت حمل و بتن ريزي و ارتعاش و پرداخت سطحي 11) استفاده از مواد روان کننده (و اجتناب شديد از افزايش آب به منظور حفظ اسلامپ) 12) شروع عمل آوري بلافاصله پس از پرداخت و ادامة آن تا حداقل 24 ساعت پس از آن. 13) انجام عمل آوري مرطوب تا حد امکان در تمام طول مدت عمل آوري 14) پوشش سطوح بتني تا زماني که هنوز نم دارند با کاغذهاي عمل آوري، ورقهاي پلاستيک بازتابانندة گرما، و ترکيبات عمل آوري غشاءساز. 15) استفاده از مواد کندگير کننده.

7. 16) استفاده از شن با حداکثر جذب آب 5/2 درصد و ماسه با حداکثر جذب آب 3درصد (به منظور جلوگيري از کاهش کارآيي بتن). 17) مصرف سنگدانه هاي لايه هاي پايين تر دپوي مصالح سنگي (در صورت عدم پوشش سنگدانه هاي دپو شده). 18) اجتناب از بتن ريزي در دماي ºc38 يا بيشتر. 19) حفظ دماي بتن تازه تا حداکثر ºc32 (بتن معمولي) و ºc15 (بتن حجيم). 20) استفاده از پوزولان به منظور کاهش مقدار سيمان و کاهش سرعت هيدراتاسيون. 21) اجتناب از مصرف سيمان نوع3. 22) رعايت حداقل زمان عمل آوري مطابق جدول 7-5-3 آبا و نيز حداقل 7روز.

8. 23) برنامه ريزي دقيق براي زمانهاي ساخت، حمل، ريختن، عمل آوري و پرداخت (و بررسي شرايط اعمال اين برنامه ريزي اعم نيروي انساني، دستگاه،...) 24) انجام محاسبات طرح اختلاط به منظور کاهش مصرف سيمان و برآوردن شرايط لازم براي بتن تازه و سخت شده. 25) نگهداري ماشين آلات در سايه 26) عايق کردن و رنگ آميزي مخلوط کن ها 27) استفاده از بادشکن و سايبان بر روي بتن تازه 28) سرد کردن سطح بتن (فقط براي قطعات با ضخامت کمتر از 500 ميليمتر). 29) مراقبت بيشتر در مورد سطوح بزرگ و مهم بتني، نظير بزرگراهها، باند فرودگاهها و...

9. 30) زودتر باز کردن قالبها (در قطعات با ضخامت کمتر از 500 ميليمتر). 31) جلوگيري از تبخير آب از طريق پوششهاي مناسب نظير ورق پلي اتيلن. 32) جلوگيري از تبخير آب از طريق مواد عمل آوري 33) محافظت از بتن در برابر خشک شدن از طريق ايجاد حوضچه، آب پاشي، ايجاد مه (عمل آوري مرطوب) 34) عدم استفاده از قالب چوبي به منظور تبخير کمتر؛ يا محافظت قالب چوبي در برابر تبخير. 35) اجراي ضوابط ويژه در بتنهاي حجيم (نظير تعبية لوله هاي آب سرد، استفاده از سيمان نوع 4،...) در صورت لزوم

10. اجراي بتن در هواي سرد منظور از هواي سرد، ايجاد شدن تمامي شرايط زير براي سه روز متوالي: 1) دماي متوسط در شبانه روز کمتر از ºc5 باشد. تعريف دماي متوسط در يک شبانه روز: ميانگين حداقل و حداکثر دماي هوا در فاصلة زماني نيمة شب تا نيمه روز. 2) دماي هوا براي بيش از نصف روز کمتر از ºc10 باشد.

11. تبعات هواي سرد (بتن ريزي، عمل آوري) • يخ زدن بتن تازه يا بتن کاملاً سخت نشده- بر اثر يخ زدن آب بتن، آبي براي هيدراتاسيون وجود نخواهد داشت.- يخ زدن آب بتن تازه، آن را حفره دار زياد وکم مقاومت خواهد کرد.- يخ زدن آب بتن کاملاً سخت نشده، موجب کاهش شديد مقاومت آن مي شود (قبل از دستيابي به مقاومت MPa5/3، 50درصد کاهش مقاومت).- کم شدن دوام بتني که يخ زده است.

12. 2) کاهش سرعت هيدراتاسيون يا توقف آن در دماهاي پايين - تا ºc10- ، به کندي کسب مقاومت مي کند. - زير ºc10- ، هيدراتاسيون و کسب مقاومت متوقف مي شود. (عمل آوري خوب، تا حد زيادي مشکل کسب مقاومت بتنهاي با دماي کم (بالاي ºc10- ) را جبران مي کند.) 3) يخ زدن و آب شدن بتن سخت شده، و کاهش دوام و مقاومت آن.

13. روشهاي مقابله با تبعات منفي هواي سرد • گرم کردن مصالح بتن، بويژه آب (استفاده از آب گرم تا دماي حدود ºc60، گرم کردن سنگدانه ها، بويژه ماسه با بخار، تا دماي حدود ºc40)(از تماس مستقيم آب گرم و سيمان اجتناب شود، لذا ابتدا آب و سنگدانه به داخل مخلوط کن ريخته شود، سپس سيمان) • عدم مصرف سنگدانه هاي آغشته به يخ و برف، و اقدام به رفع اين امر (اين احتمال در ماسه بيشتر است، لذا گرم کردن آن ضروري تر است).

14. 3) محدود کردن جذب آب شن مصرفي به 5/2درصد و جذب آب ماسة مصرفي به 3 درصد (براي حفظ کارايي) 4) استفاده از مواد حباب هوازا براي بتنهايي که در معرض يخ زدن و آب شدن قرار مي گيرند. 5) استفاده از مواد زودگيرکننده و مواد زودسخت شونده (از مصرف کلرور کلسيم در بتن آرمه يا بتن پيش تنيده، و نيز بتنهاي مستعد واکنش قليايي سنگدانه ها اجتناب شود) 6) استفاده از بتن با w/c حداکثر 5/0، براي کمتر کردن آب قابل يخ زدن؛ و لذا اتخاذ تدابير لازم براي کسب مقاومت بتن با اين مقدار w/c (عمل آوري مناسب تر). 7) استفاده از مواد روان ساز باري حفظ کارآيي بتن، با آب کمتر

15. 8) رعايت دماي بتن ريزي در هنگام اختلاط مطابق با جدول 7-6-3 آبا 9) رعايت حداقل دماي بتن در هنگام ريختن و نگهداري بتن مطابق با جدول 7-6-3 آبا 10) توجه و رعايت حداکثر کاهش مجاز دماي بتن، در 24 ساعت اولية پس از خاتمة حفاظت از بتن، مطابق با جدول 7-6-3 آبا 11) عمل آوري بتن تازه، حداقل تا 24ساعت، و حداقل تا کسب مقاومت MPa5. 12) استفاده از پوششهاي عايق براي حفاظت بتن ريخته شده و نيز حفظ گرماي ناشي از هيدراتاسيون 13) استفاده از قالبهاي عايق

16. 14) گرم کردن بتن (ازجمله با قالبهاي داراي گرم کن) 15) گرم کردن محيط اطراف - در هنگام گرم کردن محيط اطراف بايد توجه شود که از تبخير زياد آب و نيز کربناتي شدن سطح بتن بر اثر احتراق مواد سوختي جلوگيري شود. 16) استفاده از بادشکن براي حفاظت بتن تازه در برابر وزش باد 17) جلوگيري از يخ زدگي بتن اشباع شدة سخت شده تا قبل از کسب مقاومت MPa24. 18) استفاده از سيمان زودسخت شونده (نوع III يا IIIA) 19) مصرف سيمان بيشتر (حتي الامکان از اين روش استفاده نشود).

17. 20) ثبت دماي بتن در سازه هاي مهم 21) استفاده از مواد ضديخ بتن (حتي الامکان از اين روش استفاده نشود) (pca استفاده از اين مواد را ممنوع اعلام کرده است). 22) استفاده از سنگدانه هاي سبک در بتنهاي غيرسازه اي (سنگدانه هاي سبک حرارت بيشتري را نگه مي دارند). 23) آب کردن يخ زمين قبل از بتن ريزي، در بتن ريزي بر روي زمين. 24) استفاده از پتوي عايق بند در بتن ريزي هاي روي زمين، در محيطهاي باز 25) استفاده از پتوي عايق بند يا بخاري در محيط، در بتن ريزي هاي روي زمين، در محيط هاي بسته

18. 26) استفاده از کاه يا علف خشک به ضخامت بيش از 300ميليمتر بر روي بتن هاي کف، براي محافظت در برابر يخبندان. (علف يا کاه بايد خشک نگه داشته شوند و گرنه قابليت عايق بندي حرارتي آنها به شدت کاهش مي يابد). 27) استفاده از سيمهاي مقاومت الکتريکي با ولتاژ کمتر از50 ولت در بتن (روش مورد استفاده بويژه در کانادا) 28) حفاظت دستگاهها از سرما و يخبندان. 29) اجراي عمليات حمل، ريختن، ارتعاش، و پرداخت با سرعت زياد. 30) يخ زدگي بتن (با سن يک روز) (نزديک کردن شعله به سطح بتن: عدم مشاهدة درخشندگي ناشي از ذوب يخ= يخ نزدن بتن)

19. 31) اجتناب از بتن ريزي در دماهاي زير ºc5- ، مگر با تمهيدات لازم. 32) ممنوعيت بتن ريزي در دماهاي زير ºc20- ، مگر با تمهيدات لازم. 33) اتمام اختلاط بتن حداکثر 2دقيقه پس از ريختن آخرين جزء آن.