Co zrobić, żeby niepełnosprawni czuli się z nami Dobrze?

1. Maria Lamparska Co zrobić, żeby niepełnosprawni czuli się z nami Dobrze? Prezentacja przygotowana na bazie odpowiedzi na tytułowe pytanie zredagowanych przez uczniów ZS nr 1 w Lubiczu przy wsparciu nauczycieli wychowawców, a z inicjatywy zespołu integracyjnego w ramach projektu Bezpieczna szkoła – bezpieczny uczeń JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

2. Warto przypomnieć: Niepełnosprawni są wśród nas – czy tego chcemy, czy nie. Niepełnosprawni mają takie same prawa i obowiązki jak osoby pełnosprawne, czasami tylko potrzebują więcej pomocy i zro-zumienia niż inni. Każdy z nas w dowolnym momencie swojego życia może stać się osobą niepełnosprawną. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

3. Paul Williams Amerykański bokser kategorii półśredniej, były zawodowy mistrz świata w boksie zawodowym. W maju zeszłego roku na kilka tygodni przed ważną walką miał wypadek drogowy. Po upadku z motoru doznał urazu rdzenia kręgowego i został sparaliżowany od pasa w dół. Nie załamał się i siedząc na wóz-ku inwalidzkim, oglądał walkę swojego nie-doszłego rywala. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

4. Krzysztof Cegielski Polski żużlowiec, wielokrotny re-prezentant Polski. W czerwcu 2003 roku podczas jednego z meczów uległ wypadkowi – został wgniecio-ny przez motocykl innego zawodnika w bandę. Stracił władzę w nogach. Dziś, jeżdżąc na wózku inwalidzkim, jest znanym działaczem żużlowym, komentatorem i menadżerem. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

5. Per Jonsson Szwedzki żużlowiec, dwukrotny mistrz świata. W latach 1991−1994 występował w polskiej lidze w barwach Apatora Toruń. W 1994 r. podczas ligowych derbów w Bydgoszczy Jonsson już na pierwszym łuku uderzył w bandę. Uraz kręgosłupa sprawił, że mając 28 lat, zakończył karierę i został przykuty do wózka inwalidzkiego. Nie rozstał się jednak z żużlem. Obecnie pracu-je jako trener w klubie szwedzkim w Sztok-holmie. Jest wielkim przyjacielem Torunia. Jego nazwiskiem nazwano ulicę wiodącą do Moto-areny. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

6. Monika Kuszyńska Była wokalistka zespołu Varius Manx, która w 2006 roku wraz z członkami zespołu miała wypadek samochodowy. Od tego czasu jest sparaliżowana od pasa w dół. Nadal śpiewa, tworzy nowe piosenki i o-trzymuje nagrody. Niedawno zos-tała reporterką od spraw trudnych w Dzień Dobry TVN. Wokalistka jest gospodynią cyklu przedstawiające-go wzruszające, inspirujące lub dra-matyczne historie ludzi. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

7. Ola Janczarska Jedna z córek, bliźniaczek, zna-nej polskiej aktorki i piosenkarki – Ewy Błaszczyk. Gdy miała sześć lat zakrztusiła się, połykając tab-letkę. Od tamtego dnia Ola jest w śpiączce, a jej mama walczy o swoje dziecko i o ratunek dla innych. Założyła Fundację Akogo? dzięki której cztery miesiące temu powstała Klinika Budzik. W pierwszej tego typu w Polsce klinice będą leczone i rehabilitowane dzieci po ciężkich urazach mózgu. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

8. Co zrobić, żeby niepełnosprawni czuli się dobrze w towarzystwie osób pełnosprawnych? Bardzo często intuicyjnie potrafimy bezbłędnie odpowiedzieć na to pytanie, niestety niektórym trzeba ciągle jeszcze przy-pominać, jaka jest odpowiedź... JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

9. Nie traktuj niepełnosprawnych, jakby byli niewidzialni! Oni żyją obok Ciebie, tak samo czują i marzą. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

10. Traktuj osoby niepełnosprawne, jak normalnych ludzi, bo oni tacy właśnie są – normalni! Ze względu na swoją niepełnosprawność mają może czasem więcej problemów niż Ty, ale tak samo jak Ty próbują sobie z nimi radzić. Jak wszyscy mają piękne plany i marzenia. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

11. Nie okazuj niepełnosprawnym litości! Nikt jej nie lubi. Litowanie się nad kimś sprawia, że ten ktoś czuje się gorszy, a my – lepsi. Zupełnie czymś innym jest współczucie, które wynika z empatii, czyli wczucia się w sytuację drugiego człowieka. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

12. Nie wyśmiewaj się z czyjejś niepełnosprawności! Wyśmiewanie się z innych nie sprawi, że sam będziesz lepszy. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

13. Subtelnie dawaj do zrozumienia, że w razie potrzeby niepełnosprawny może na Ciebie liczyć, ale nie bądź namolny! Nikt nie lubi uszczęśliwiania ani pomocy na siłę. Czasami chcemy sami sobie z czymś poradzić, żeby się sprawdzić. Osoby niepeł-nosprawne nie różnią się w tym od osób pełnosprawnych. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

14. Między innymi za sprawą klas integracyjnych niepełnosprawni są w naszej szkole. Codziennie mijasz ich na korytarzu, spotykasz w stołówce, bibliotece, przy sklepiku czy w klasie. Są wśród nas osoby niedowidzące, niedosłyszące, niepełnospraw-ni ruchowo – niektórzy z nich nawet jeżdżący na wózkach lub po-ruszający się o kulach – a także niepełnosprawni umysłowo, któ-rym nauka przychodzi z większym trudem niż nam. Oni nie są winni temu, że są niepełnosprawni, więc nie karz ich odrzuceniem. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

15. Co konkretnie możemy jeszcze robić, a czego nie robić, by nasi niepełnosprawni koledzy i koleżanki czuli się z nami dobrze? JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

16. Stań w obronie wyśmiewanego niepełnosprawnego kolegi lub o-brażanej niepełnosprawnej koleżanki! Daj im poczuć, że nie są sami. Zaproponuj pomoc w zejściu po schodach, gdy widzisz, że osoba niepełnosprawna się boi. Zaproponuj poniesienie plecaka lub chociaż spakowanie go. Spytaj czasem po lekcji, czy kolega lub koleżanka nie potrzebuje wyjaśnienia czegoś lub pomocy w odrobieniu lekcji. Staraj się poznać kolegów i koleżanki niepełnosprawne wokół Ciebie – dowiedz się, co lubią, a czego nie i spędź z nimi trochę czasu. Zobaczysz, że mogą Cię zaskoczyć. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

17. Gdy widzisz osobę niepełnosprawną stojącą z boku ze smutną miną – podejdź, porozmawiaj, uśmiechnij się. Zaoferuj osobie niepełnosprawnej swoją przyjaźń. Zapraszaj do inicjowanych przez siebie zabaw, gier czy projektów. Wyjaśnij – nawet po raz 23 – zasady gry lub zabawy! Zbieraj plastikowe nakrętki, dzięki którym możliwy jest zakup sprzętu rehabilitacyjnego. Zauważaj sukcesy osoby niepełnosprawnej i ciesz się razem z nią. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

18. Nie blokuj windy, nie jeździj nią dla zabawy – ktoś może jej naprawdę potrzebować! Nie wytykaj palcami osoby niepełnosprawnej, nie śmiej się z tego, że czasami jest nieporadna! Nie bój się inności osób niepełnosprawnych – to nie jest zaraźliwe! Nie krzywdź świadomie osoby niepełnosprawnej! Ma mniej możliwości, by się bronić niż osoba pełnosprawna. Jeśli na co dzień wyśmiewasz się z wszystkich, wyzywasz i krytykujesz wszystko wokoło – powstrzymaj się przed robieniem tego osobie niepełnosprawnej! Jest ona często bardziej wrażliwa niż inni i możesz ją skrzywdzić dwa razy bardziej niż innych. Nie przypominaj osobie niepełnosprawnej o jej niepełnosprawności! Uwierz – ona o niej nigdy nie zapomina. JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ

19. Pamiętaj: JESTEŚMY JEDNĄ SZKOLNĄ RODZINĄ