170 likes | 336 Views
سبب شناختی (اتیولوژی) عامل بیماری CCHF ویروسی از گروه آربوویروس خانواده بونیاویریده جنس نایروویروس که تحت عنوان ویروسهای بندپابُرد (arthropod-borne virus) می باشد. شایع ترین ناقل ها کنه ای به نام هیالوما می باشد. همه گیرشناسی (اپیدمیولوژی )
E N D
سببشناختی (اتیولوژی) عامل بیماری CCHF ویروسی از گروهآربوویروسخانوادهبونیاویریدهجنسنایروویروسکهتحتعنوانویروسهایبندپابُرد (arthropod-borne virus) میباشد. شایعترین ناقلها کنهای به نامهیالومامیباشد
همهگیرشناسی (اپیدمیولوژی) ویروس CCHF به وسیلهکنههیالومامنتقلمیشود. مخزنویروسدرطبیعتاصولاکنههامیباشدوگاو،گوسفند،بزوخرگوشنیزبهعنوانمخزنمطرحمیباشند. اینویروسازطریقتماسمستقیمباخونیاترشحاتبیمار،لاشهحیوانآلوده (انتقالبهقصابهاوسلاخها) سببایجادهمهگیریهایناگهانیمیگردد. اینبیماریبیشتردرمناطقصحراییآفریقا،اروپایشرقی،خاورمیانهعراق،هند،افغانستان،پاکستان،ایرانوغربچینمشاهدهمیگردد. شیوعبالاییازبیماریدربینپرسنلنظامیکارکنانبیمارستانها،کشاورزانواشخاصیکهبادامسروکاردارندمشاهدهمیگردد. بیماریدرفصولگرمسالازاواخرفروردینتااواخرشهریور (زمانرشدوتکثیرکنهها) شیوعپیدامیکند. مواردیدربیناعضایخانوادهبیماروپرسنلپزشکیبعدازآلودگیباخونیاترشحاتبیماررخدادهاست. پرندگانبهبیماریمقاومند (غیرازشترمرغ) لیکنمیتوانندباپخشکنههایآلودهباعثاپیدمیگردند. بیماریدرحیواناتبدونعلامتمیباشد.
علائم بالینی دوره کمونبیماری به طور متوسط چهار روز و حداکثر دوازده روز میباشد. معمولاً تا روز چهارم علائم غیر خونریزی مانند تب، سردرد، احساس سرما، خستگی درد عضلانی، پرخونی صورت، پرخونی ملتحمه و چشم، استفراغ و دردهای بالای معده میباشد. علائم خونریزی از روز چهارم شروع میشود که به صورت پتشیدر مخاط دهان و پوست، خونریزی از لثهها، بینی، معده، روده ورحم و زیر پوست ناحیه ساق پا و دستها ظاهر میشود. مرگ بیمار ناشی از شوک، کم خونی خونریزی شدید ریوی، عفونت منتشر و اختلال انعقادی داخل عروقی پیش روندهاست.
مشخصات عامل عامل بیماری ویروسی از خانواده Bunyaviridae و جنس Nairovirus است. این ویروس دارای پوشش پروتئینی (Envelop) است و قطر ساختمان ویروس nm100 - 85 است و از گروه RNAهای یک رشتهای است. (Enveloped Virion 85-100nm – Single Strand – negative Sense RNA) مقاومت ویروس در برابر حرارت کم است و در دمای 56˚C به مدت ۳۰ دقیقه از بین میرود. بنابراین پختن گوشت و یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس میشود، ضمنا ویروس میتواند در خون به مدت ۱۰ روز در دمای 40˚C مقاومت کند. ویروس در محیط اسیدی مثلا اسید استیک دو درصد (و یا محیط اسیدی ایجادشده پس از جمود نعشی) از بین میرود و همچنین در برابر هیپوکلریت سدیم یک درصد (Hypochlorite) و محلول دو درصد Glutaraldehyde و یا ضدعفونی کنندههای فنولیک Phenolic 5 تا سه درصد، حساس است. صابون و مایعات یا مواد شستشو دهنده با اینکه ویروس از بین نمیبرند ولی تا حدی ویروس را غیر فعال میکنند. با توجه به اینکه اسیدوزی که پس از چند ساعت از ذبح دام در جسد حیوان پیدا میشود. موجب از بین رفتن ویروس میشود در کشتارگاههای صنعتی لاشه دام به مدت ۲۴ ساعت در فضای ۴ درجه سانتی گراد نگهداری میشود تا ویروس از بین برود. فریز کردن گوشت در منزل در دمای منفی ۱ تا منفی ۴ درجه سانتی گراد نیز ویروس را از بین میبرد.
روش تشخیص جدا کرد.ویروس را میتوان در کشت سلولی تهیه شده از بافت کلیه میمون کشت داد و یا توسط آزمایش PCR (Polymerase Chain reactionدر هفته اول بیماری و در مرحله تب میتوان با نمونه گیری از خون ویروس را جدا کرد همچنین میتوان ویروس را از نمونههای بافتی مثل بافت کبد، طحال، کلیه، غدد لنفاوی) اثر ویروس را در نسخه برداری معکوس Reverse Transcriptase مشاهده کرد. به وسیله آزمایشهای سرمی نیز میتوان به جستجوی آنتی بادی پرداخت از جمله میتوان از آزمایشهایی نظیرE LISA، IFA (Immunofluerescense Antibody)، خنثی سازی ,Neutralizing ab CFT Compliment fixation test) ثبوت عناصر مکمل) استفاده کرد. معمولا پس از شش روز IgM قابل اندازه گیری است و تا چهار ماه در خون باقی میماند ولی IgG را تا پنج سال میتوان در خون بررسی کرد اما در حالتهای فوق حاد و مرگ آور در ابتدای بیماری معمولا هیچگونه آنتی بادی در خون (قبل از شش روز) قابل اندازه گیری نیست بنابراین تشخیص بر پایه جداسازی ویروس از خون و بافتها به روش کشت سلولی و یا تشخیص آنتی ژن ویروس بروشهای IFA, EIA و PCR (polymerase chain reaction) است.
همچنین با اندازهگیری SGOT و SGPT میتوان به عفونت ویروس در کبد Viral Hepatitis پی برد معمولا در مبتلایان SGOT بالاتر از SGPT است.درمان اساس درمان حمایتی است و شامل تنظیم آب و الکترولیتو درمان اختلال انعقادی درون رگی پیش روندهاست. توجه کنید که درمانهای اختصاصی توسط پزشک انجام میشود.
پیشگیری بیمار مشکوک به CCHF باید ایزوله شود و با افراد خانواده و پرسنل بیمارستانی در تماس نباشد. کلیه وسایل بیمارستانی مانند ماسک، دستکش، روپوش، پیش بند، لولههای خون، سرنگهای استفاده شده و هر وسیلهای که با ترشحات بیمار درتماس بوده باید سوزانده شود.سمپاشی منازل و اصطبلها جهت کاهش کنههامصرف مواد ضد عفونی جهت گندزدایی توالتها، محیط آلوده به خون و ترشحات بیماربه دلیل اینکه متاسفانه دام بدون علامت است، باید از مصرف گوشت تازه خودداری شود و دام پس از ذبح تا ۲۴ ساعت در دمای منفی ۱ تا ۴ قرار گیرد تا ویروسهای آن کشته شوند و پس از آن مصرف شود.در هنگامی که پرسنل مراقب بیمار در معرض تماس پوستی یا پوستی مخاطی با خون، مایعات بدن و یا فضولات بیمار قرار میگیرند بایستی فوراً سطح آلوده را با آب و صابون بشویند.[۱]لازم به ذکر است که این بیماری واکسن ندارد.هشدار بهداشتی: از خرید گوشتهای بازرسی نشده بدون مهر دامپزشکی (کشتار غیر مجاز) خودداری کنید.