1 / 34

ΕΠΛ 435: Αλληλεπίδραση Ανθρώπου Υπολογιστή

ΕΠΛ 435: Αλληλεπίδραση Ανθρώπου Υπολογιστή. Αξιολόγηση Διαδραστικών Συστημάτων Μέρος Γ’ Heuristic Evaluation. Ευρετική αξιολόγηση. Είναι υποκειμενική μέθοδος εξέτασης του συστήματος από ειδικούς ευχρηστίας

rehan
Download Presentation

ΕΠΛ 435: Αλληλεπίδραση Ανθρώπου Υπολογιστή

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. ΕΠΛ 435:Αλληλεπίδραση Ανθρώπου Υπολογιστή Αξιολόγηση ΔιαδραστικώνΣυστημάτων Μέρος Γ’ Heuristic Evaluation

  2. Ευρετική αξιολόγηση • Είναι υποκειμενική μέθοδος εξέτασης του συστήματος από ειδικούςευχρηστίας • Εξετάζεται κατά πόσο τηρούνται οι διάφοροι κανόνες και αρχές σχεδιασμούδιαδραστικών συστημάτων γενικά αλλά και ειδικότερα όσον αφορά τη συγκεκριμένηεφαρμογή • Μπορεί να εφαρμοστεί σε: • Πρωτότυπα χαρτιού, • Πρωτότυπα ενδιάμεσης πιστότητας • Τελικό σύστημα • Είναι γνωστή και ως επιθεώρησηευχρηστίας (usabilityinspection) • Όταν χρησιμοποιούνται έως 5 αξιολογητές ονομάζεται και «εκπτωτικήαξιολόγηση» (discountevaluation).Ηεμπειρία από τη χρήση της μεθόδου υποδεικνύει ότι 5 αξιολογητές μπορούννα εντοπίσουν κατά μέσο όρο το 75-80% των προβλημάτων ευχρηστίας πουυπάρχουν στο σύστημα

  3. Ευρετική αξιολόγηση (ΙΙ) • Η μέθοδος αναπτύχθηκε από τον JacobNielsen στις αρχές της δεκαετίαςτου 90’. • Ο Nielsen πρότεινε και δέκα γενικούς κανόνες (heuristics) για την αξιολόγησηδιαδραστικών συστημάτων • Οι κανόνες αυτοί προέκυψαν από την ανάλυση 249 προβλημάτων ευχρηστίας

  4. Ευρετική αξιολόγηση (ΙΙ) • Οι ευρετικοί κανόνες (κριτήρια) που πρότεινε ο Nielsen δεν αποτελούνπανάκεια • Για αποτελεσματική αξιολόγηση οι κανόνες χρειάζεται να τροποποιηθούν ώστε ναανταποκρίνονται στη λογική της εφαρμογής που αξιολογείται • Για την αξιολόγηση Website έχουν αναπτυχθεί άλλοι κανόνες • Για την αξιολόγηση περιβαλλόντων συνεργασίας (cooperativeenvironments) χρειάζονταιδιαφορετικοί ευρετικοί κανόνες • Δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη ευρετικοί κανόνες για την αξιολόγηση κινητών και φορητώνσυσκευών (mobile devices, wearables), εικονικών κόσμων (virtual worlds), αλλά και γιαπολλά άλλα πεδία εφαρμογών. • Οι αρχές και οι οδηγίες σχεδιασμού αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία ευρετικώνκανόνων για αξιολόγηση

  5. Μεθοδολογία Η αξιολόγηση με τη μέθοδο αυτή εστιάζεται σε δύο βασικά σημεία: • Τη γενική σχεδίαση των οθονών του συστήματος. • Τη ροή διαλόγων, μηνυμάτων και ενεργειών που απαιτούνται για να γίνει μια συγκεκριμένη διεργασία. • Συμμετέχουν ένα μικρό σύνολο από αξιολογητές (5-10) οι οποίοιεξετάζουν τη διεπιφάνεια και την ταυτότητα των προβλημάτων • Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κάποιος παρατηρητής που καταγράφει τα σχόλια τουαξιολογητή • Οι αξιολογητές πρέπει να ενημερώνονται όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής του συστήματος • Ποιοι είναι οι χρήστες, ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι που επιδιώκονται απότους χρήστες με τη χρήση του συστήματος και ποιοι στόχοι ευχρηστίας έχουν τεθεί. • Είναι δυνατόν να ζητηθεί από τους αξιολογητές να δώσουν έμφαση σε κάποια συγκεκριμένηκατηγορία χρηστών (π.χ. ευκαιριακούς χρήστες, φοιτητές, καθηγητές κλπ.)

  6. Μεθοδολογία (ΙΙ) • Κάθε αξιολογητής έχει την ευχέρεια να επιλέξει τη μέθοδο αξιολόγησης (π.χ.κριτήρια) που επιθυμεί • Οι αξιολογητές αξιολογούν το σύστημα ανεξάρτητα • Χρειάζεται να εξετάσουν το σύστημα τουλάχιστον δύο φορές • Πρώτο πέρασμα (First iteration) • Αναζητούνται προβλήματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αρχάριοι χρήστες • Αναζητούνται προβλήματα σε σχέση με το νοητικό μοντέλο του συστήματος που οισχεδιαστές προσπαθούν να δημιουργήσουν στους χρήστες • Δεύτερο πέρασμα (Second iteration) • Ελέγχονται οι πρωτεύοντες στόχοι των χρηστών, οι στόχοι ευχρηστίας που έχουντεθεί, ευρυστικοί κανόνες και οδηγίες σχεδιασμού, και περιβαλλοντικές παράμετροι • Οι παραπάνω έλεγχοι έχουν συνήθως τη μορφή «λίστας εκπλήρωσης» (checklits)

  7. Μεθοδολογία (ΙΙΙ) • Τρίτο πέρασμα (Third iteration) –πραγματοποιείταιεφόσον υπάρχει χρόνος • Αναζητούνται τυχόν προβλήματα που δεν διαγνώστηκαν σταπροηγούμενα περάσματα • Σε κάθε στάδιο οι αξιολογητές μπορούν να ζητήσουνδιευκρινίσεις για τη χρήση του συστήματος είτε: • Εκ των προτέρων • Εφόσον εντοπίσουν κάποιο πρόβλημα • Η διαδικασία ολοκληρώνεται με σύσκεψη των αξιολογητώνκαι δημιουργία κοινής λίστας με τα προβλήματα πουεντοπίστηκαν και συνολική αξιολόγηση τους

  8. Αξιολόγηση σοβαρότητας προβλημάτων • Η αξιολόγηση των προβλημάτων ευχρηστίας που έχουν εντοπιστεί βασίζεται σε τέσσερις παράγοντες: • Συχνότητα εμφάνισης του προβλήματος • Ευκολία με την οποία ξεπερνιέται το πρόβλημα • Κατά πόσο το πρόβλημα είναι on-off (εμφανίζεται απλά) ή επίμονο (persistent), δηλαδή απαιτείτην επίλυση του πριν αφήσει το χρήστη να προχωρήσει σε επόμενο βήμα. • Τι επιπτώσεις έχει η εμφάνιση του προβλήματος στο χρήστη αλλά και το σύστημα

  9. Αξιολόγηση σοβαρότητας προβλημάτων • Η βαθμολόγηση της σοβαρότητας των προβλημάτων γίνεται με βάση την παρακάτωκλίμακα: • 0 => Δεν συμφωνώ ότι αυτό είναι πρόβλημα ευχρηστίας • 1 => Πρόβλημα αισθητικής: δεν απαιτείται να διορθωθεί εκτός αν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος • 2 => Μικρό πρόβλημα ευχρηστίας: η επίλυση του προβλήματος έχει μικρή προτεραιότητα • 3 => Μεγάλο πρόβλημα ευχρηστίας: είναι σημαντικό να επιδιορθωθεί, η επίλυση τουπροβλήματος έχει μεγάλη προτεραιότητα • 4 => Καταστροφικό όσον αφορά την ευχρηστία: είναι απολύτως απαραίτητο να διορθωθεί τοπρόβλημα πριν την ολοκλήρωση του συστήματος

  10. Αποτέλεσμα αξιολόγησης • Το αποτέλεσμα της αξιολόγησης είναι μια αναφορά η οποίαπεριλαμβάνει: • Συνοπτική περιγραφή του συστήματος, των βασικών χρηστών και τωνβασικών στόχων που οι χρήστες επιδιώκουν μέσω του συστήματος • Περίληψη της μεθοδολογίας αξιολόγησης που ακολουθήθηκε • Περιγραφή των προβλημάτων ευχρηστίας που εντοπίστηκαν: • Περιγραφή του προβλήματος • Ποιος (κατηγορία χρηστών) ενδέχεται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και πότε • Διαδρομή (ενέργειες) που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να εμφανιστεί τοπρόβλημα • Αριθμός αξιολογητών που εντόπισαν το πρόβλημα και αριθμός αυτών πουσυμφώνησαν ότι είναι όντως πρόβλημα • Σοβαρότητα του προβλήματος • Ιδέες σχεδίασης για την αντιμετώπιση του προβλήματος • Καλά σημεία ευχρηστίας στο σύστημα

  11. Στατιστικά στοιχεία • Συνολικά κάθε σύνοδος αξιολόγησης διαρκεί περίπου 2-3 ώρες • 30 λεπτά αφήνονται για την ενημέρωση των αξιολογητών για το σύστημακαι τους χρήστες • 5 αξιολογητές εντοπίζουν περίπου το 75% των προβλημάτων • 10 αξιολογητές εντοπίζουν περίπου το 90% των προβλημάτων • Είναι υποβοηθητικό η ομάδα αξιολόγησης να απαρτίζεται απόσυνδυασμό ειδικών ευχρηστίας (usability experts) και ειδικώναντικειμένου (subject matter experts) • Είναι υποβοηθητικό η ομάδα αξιολόγησης να απαρτίζεται από ένασυνδυασμό νέων αλλά και παλαιών αξιολογητών (που συμμετείχαν καισε άλλες αξιολογήσεις του συστήματος σε προηγούμενο χρόνο) σε κάθεφάση σχεδίασης

  12. Πλεονεκτήματα • Υπάρχουν ελάχιστα ηθικά και πρακτικά ζητήματα για ναεπιλυθούν με δεδομένο ότι δεν συμμετέχουν χρήστες • Είναι μια μινιμαλιστική προσέγγιση (“minimalist” approach) • Μερικές οδηγίες σχεδιασμού μπορούν να εντοπίσουν πολλά συνήθηπροβλήματα ευχρηστίας • Μπορεί να εφαρμοστεί με μικρή προσπάθεια και είναι εύκολο να τηνενθυμηθούμε σε μελλοντικό στάδιο • Είναι μια εκπτωτική αντιμετώπιση ευχρηστίας • Δεν απαιτούνται τελικοί χρήστες του συστήματος • Φτηνός και γρήγορος τρόπος επιθεώρησης του συστήματος • Μπορεί να επιτελεστεί εκτός από ειδικούς ευχρηστίας και απότελικούς χρήστες ή ειδικούς αντικειμένου

  13. Μειονεκτήματα • Δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις περιπτώσεις οι γενικοί ευρετικοί κανόνες τουNielsen: • Σε πολλά πεδία εμπειρικοί κανόνες είτε δεν υπάρχουν είτε βρίσκονται σε εμβρυακό στάδιο • Η ανάπτυξη εμπειρικών κανόνων με πρακτική αξία είναι μια διαδικασία σχετικά επίπονη • Ακόμα και όταν μπορούν να εφαρμοστούν οι κανόνες του Nielsen: • Δεν είναι εφικτός ο μετασχηματισμός τους σε μορφή checklist • Η εφαρμογή (χρήση) τους απαιτεί κάποια επιδεξιότητα και εμπειρία (πολλές φορές οιαξιολογητές χρειάζεται να εκπαιδευτούν έως και μία εβδομάδα)

  14. Μειονεκτήματα • Σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικά προβλήματα δεν γίνονται αντιληπτά με τη χρήση τηςμεθόδου αυτής • Καλό είναι να συνδυάζεται και με άλλες μορφές αξιολόγησης • Σε αρκετές περιπτώσεις τα τετριμμένα (μη σημαντικά) προβλήματα είναι αυτά πουεντοπίζονται • Μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθούν κατάλληλοι ειδικοί για την αξιολόγηση • Οι καλύτεροι αξιολογητές είναι αυτοί που εκτός από ειδικοί ευχρηστίας είναι και γνώστες τουαντικειμένου της εφαρμογής αλλά και των τελικών χρηστών

  15. Τα 10 κριτήρια του Nielsen (1) • Ορατότητα της κατάστασης του συστήματος (Visibilityofsystemstatus) • Οι χρήστες ενημερώνονται από το σύστημα για το τι συμβαίνει; • Η ανάδραση του συστήματος παρέχεται στο χρήστη σε εύλογο χρόνο; • Συσχέτιση συστήματος και πραγματικού κόσμου (Matchbetweensystemandrealworld) • Είναι η γλώσσα η οποία χρησιμοποιείται στη διεπιφάνεια απλή; • Οι λέξεις, οι φράσεις και οι έννοιες που χρησιμοποιούνται είναι οικείες στο χρήστη; • Έλεγχος του συστήματος από το χρήστη (Usercontrolandfreedom) • Παρέχονται σαφής και εύκολες έξοδοι διαφυγής από σημεία στα οποία οι χρήστες βρέθηκανχωρίς να το περιμένουν;

  16. Τα 10 κριτήρια του Nielsen (2) • Συνέπεια και τήρηση προτύπων (Consistencyandstandards) • Παρόμοιες ή ίδιες δράσεις εκτελούνται με τον ίδιο τρόπο σε κάθε μέρος του συστήματος; • Υποβοήθηση χρηστών στην αναγνώριση, διάγνωση και ανάνηψη από σφάλματα (Helpusersrecognize, diagnose, recoverfromerrors) • Είναι τα μηνύματα λάθους υποβοηθητικά; • Χρησιμοποιείται απλή γλώσσα για την περιγραφή των σφαλμάτων και δίνονται τρόποι επίλυσηςτους; • Σχεδιασμός για αποτροπή σφαλμάτων χρήστη (Errorprevention) • Είναι εύκολο να γίνουν λάθη; Αν ναι που και γιατί;

  17. Τα 10 κριτήρια του Nielsen (2) • Ελαχιστοποίηση του μνημονικού φορτίου (Recognitionratherthanrecall) • Είναι τα αντικείμενα, οι δυνατές δράσεις και οι διάφορες επιλογές διαρκώς ορατέςστο χρήστη; • Ευελιξία και αποδοτικότητα χρήσης (Flexibilityandefficiencyofuse) • Παρέχονται συντομεύσεις (shortcuts) έτσι ώστε οι έμπειροι χρήστες ναδιεκπεραιώνουν τις εργασίες τους πιο γρήγορα; • Αποφυγή περιττών στοιχείων (Aestheticandminimalistdesign) • Παρέχεται αχρείαστη και μη απαραίτητη πληροφορία στο χρήστη; • Επαρκής υποστήριξη - Βοήθεια και Εγχειρίδια (Helpanddocumentation) • Η βοήθεια που παρέχεται μπορεί να ακολουθηθεί ή αναζητηθεί εύκολα;

  18. Visibility of system status • Dealing with long delays • Cursors • for short transactions • Percent done dialogs • time left • estimated time • Random • for unknown times

  19. Visibility of system status (ΙΙ) • Continuously inform the user about • what it is doing • how it is interpreting the user’s input • user should always be aware of what is going on

  20. Match between system and real world

  21. User control and freedom

  22. User control and freedom (ΙΙ) • Users don’t like to feel trapped by the computer! • should offer an easy way out of as many situations as possible • Strategies: • Cancel button (for dialogs waiting for user input) • Universal Undo (can get back to previous state) • Interrupt (especially for lengthy operations) • Quit (for leaving the program at any time) • Defaults (for restoring a property sheet)

  23. Consistency and standards • Consistent syntax of input • Consist language and graphics • same visual appearance across the system (e.g. widgets) • same information/controls in same location on all windows • Consist effects • commands, actions have same effect in equivalent situations • predictability

  24. Help users recognize, diagnose, recover from errors • Provide meaningful error messages • error messages should be in the user’s task language • Error 25 • Cannot open this document • Cannot open “chapter 5” because the application “Microsoft Word” is not on your system • Cannot open “chapter 5” because the application • “Microsoft Word” is not on your system. Open it with “Teachtext” instead? • don’t make people feel stupid • Try again, bonehead!

  25. Help users recognize, diagnose, recover from errors (ΙΙ): Adobe's ImageReady Windows Notepad AutoCAD Mechanical Error Messages: The Good, Bad, and Ugly

  26. Help users recognize, diagnose, recover from errors (III):

  27. Error prevention • intended action similar to others that are possible • usually occurs when right & wrong objects physically near each other • pour juice into bowl instead of glass • throw sweaty shirt in toilet instead of laundry basket • move file to wrong folder with similar name • minimize by • rich feedback • check for reasonable input, etc. • undo

  28. Recognition rather than recall • Computers good at remembering, people are not! • Promote recognition over recall • menus, icons, choice dialog boxes vs commands, field formats • relies on visibility of objects to the user (but less is more!) Minimize Memory Load

  29. Recognition rather than recall(II) Data Entry: Minimize Memory Load on User Give user example of proper input Force user to enter correctly formatted data

  30. Flexibility and efficiency of use • Experienced users - perform frequent operations quickly • Strategies: • keyboard and mouse accelerators • abbreviations • command completion • context menus • function keys • double clicking vs menu selection • type-ahead (entering input before the system is ready for it) • navigation jumps • e.g., going to window/location directly, and avoiding intermediate nodes • history systems • WWW: ~60% of pages are revisits

  31. Aesthetic and minimalist design

  32. Help and documentation • Help is not a replacement for bad design! • Simple systems: • walk up and use; minimal instructions • Most other systems • feature rich • simple things should be simple • learning path for advanced features

  33. Help and documentation(II) Novice User: Helpful Error Messages Microsoft's NT Operating System

  34. Καλό Βράδυ • Βασισμένο στο Κεφάλαιο 9 του βιβλίου. Τμήμα Πληροφορικής

More Related