1 / 42

Viral Hepatitlerde Dendritik Hücre Bazlı Tedaviler

Viral Hepatitlerde Dendritik Hücre Bazlı Tedaviler. Prof.Dr.Ercüment Ovalı KTÜ-Ati Teknoloji Proje sorumlusu. Günümüzde viral ve maling hastalıkların tedavisinde çok önemli gelişmeler olmasına rağmen, Mevcut tedavilerin yeterli olduğunu söylemek mümkün değildir.

qiana
Download Presentation

Viral Hepatitlerde Dendritik Hücre Bazlı Tedaviler

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Viral Hepatitlerde Dendritik Hücre Bazlı Tedaviler Prof.Dr.Ercüment Ovalı KTÜ-Ati Teknoloji Proje sorumlusu

  2. Günümüzde viral ve maling hastalıkların tedavisinde çok önemli gelişmeler olmasına rağmen, Mevcut tedavilerin yeterli olduğunu söylemek mümkün değildir

  3. Bu durumda farklı tedavi seçeneklerine gereksinim vardır Bu seçeneklerden biri immünoterapi uygulamalarıdır.

  4. Kullanılan immünoterapi rejimlerinden biride DENDRİTİK HÜCRE bazlı uygulamalardır.

  5. Dentritik hücreler profesyonel antijen sunan hücrelerdir(ASH). • ASH içinde kendisine en yakın rakibinden 100 kat daha güçlü bir şekildeT lenfositleri uyarabilmektedirler .

  6. DH’nin Öyküsü • 19. yüzyılada Paul Langerhans LH’ni tanımladı • 1973’de Stainman bu hücreler için DH tanımını kullandı • 1990’lı yıllarda DH kök hücreden ve monositlerden üretilmeye başlandı • 2000 yılıdan sonra ilk klinik çalışmalar başladı

  7. DH’nin kaynağı • DH’ler heterojen bir grup hücre olup kemik iliğinden Değişik büyüme faktörlerinin(flt3-l, GM-CSF vb) varlığında oluşurlar. • Periferik kanda ise DH’ler HLA-DR pozitifolup CD11c ve CD123 varlığına göre iki ayrı gruba ayrılırlar • MyeloitDH : CD 11c pozitif CD123 negatif (DC1) • Plazmasitoit DH:CD11c negatif CD123 pozitif(DC2). Yung JW. ASH Education program book. San Francisco, California December 1-5. p:361-366: 2000 Osada T et al. Rev. Immunol. 25:377-413:2006

  8. MorfolojikKarakterleri • İsimlerinin tanımladığı gibi tüyümsü çıkıntıları olan , oval çekirdekli iyi gelişmiş ER’ye sahip hücrelerdir. • Plazmastoit tipi ise plazma hücresine benzer

  9. FonksiyonelKarakterleri • 3 farklı fonksiyonel karaktere sahiptirler: • T hücre uyarımı • İmmün toleransın indüklenmesi • B hücrefonksiyonlarının düzenlenmesi

  10. Dendritik Hücre Bazlı tedaviler • Bir çok olguda immün sistem tümörü/viral yükü eradike edemez.Buda tümörün yayılması ile sonuçlanır.Çünkü:

  11. Tümör İmmün Kontrolden saklanmaktadır. A-Tümörün gizlenmesi 1- Costimulatuar molekül ekspresyonunu azaltırlar2- MHC I ve II eksp. azaltır.3- Target antijen genlerini baskılarlar B-İmmün supresyon indüksiyonu 1- IL-10 sekresyonunu artırırlar Th3tip yanıt(Treg)2- TGF beta sekresyonunu artırırlar 3- Solubıl ihibitörleri artırırlar)(iNOS,ARG-1).4- Fas-L salgısını artırırlar.5- Hızlı proliferasyonla toleransı indüklerler

  12. Viral yükün eradike edilememe nedenleri • Yetersiz immün yanıt(özellikle akut fazın semptomatik geçtiği hastalarda viral yük daha yüksek olmaktadır) (Thimme et al., 2001) • T lenfosit epitoplarında mutasyonlar (Erickson et al., 2001; Weiner et al., 1995); • Viral proteinlerle immün yanıtın baskılanması (Gale et al., 1997; Keskinen et al., 2002;Kittlesen et al., 2000). • APC, Hücresel yanıtın bozuk olması(Cooperet al., 1999; Thimme et al., 2002);

  13. DH ise klas I ,II ve costimülatuar moleküller yüksek oranda taşır. • Ve istenirse Th1 ve/veya Th2 yanıtı indükleyebilir

  14. DH’lerin elde edilmesi • Üretim • İzolasyon

  15. Üretim • CD 34 kök hücrelerden DH Üretimi: • Flt3L, IL-3 and IL-6, ile 14 günlük bir inkübasyon sonrası IL-4 and GM-CSF 3 günlük yeni besleme süreci • Monositlerden DH üretimi: • En popüler olan bu metot da hücreler IL-4, GM-CSF ile 7 gün inkübe edilirler. • NeoplastikHücrelerden DH üretimi: • Neoplastic DH’ler ALL,AML,KML hücrelerinden GM-CSF, IL-4, TNF-α ve CD 40L varlığında üretilebilmektedir. Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413) Curti A, et al.J Immunol.2001;166:848–854. Ovalı E,et al.Haematologica.2000; 85:464–469

  16. DH İzolasyonu • Periferik kanda 3 x 106 to 17 x106/litre • Lokoferezis ile 1 x106 to 10 x106 toplanabilir • Ancak yeterli olmadığından G-CSF,GM-CSF,progenipoetin bu amaçla kullanılabilir Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413) Pullarkat V, et al.Clin Cancer Res.2003; 9:1301–1312 Lonial S, et al.Biol Blood Marrow Transplant 2004; 10:848–857

  17. Kültür özellikleri • Başlangıçta fetal calf serum (FCS) kullanılmış yaşanan sorunlar nedeniyle otolog seruma(OS) dönülmüştür. • Ancak hasta serumlarının IL-10, TGF-β gibi solubıl inhibitörleri barındırmaları olasıdır • Bu nedenle serum free media kullanımı önerilmektedir. Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413)

  18. Yüklemede Kullanılan Antijenler • Tanımlanmış antijenler:Peptitler, proteinler, cDNA, • Tanımlanmamış antijenler: Tumor hücreleri, tumor lysates, heat-shock proteins, tumor / DC fusions and mRNAs, İnaktive Virüsler. • Yardımcı epitoplar:Keyhold limpet haemocyanin (KLH), tuberculosis purified protein derivate (PPD), Pan-HLA-DR binding protein (PADRE) Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413) Schnurr M, et al.Cancer Res 2001; 61:6445–6450 Wierecky J, Cancer Res 2006; 66:5910–5918. Ovali E, et al.J Exp Clin Cancer Res 2007; 26:209–214

  19. DH Maturasyonu • Aşılar için mutlaka matür DH ler kullanılmalıdır. • TNFα, IL1β, IL-6 ve PGE2 standart maturasyon reagentlarıdır. Ama??? • Hepatocyte growth factor (HGF)Hem CD34 pozitif hücrelerden hemde monositlerden oluşan DH lerin maturasyonunda katkıda bulunabilmektedir. Schuler-Thurner B, et al. J Exp Med 2002;195:1279–1288 Ovali E,et al.Haematologica.2000; 85:464–469 McIlroy D, Gregoire M: Cancer Immunol Immunother 2003; 52:583–591 Sonmez M, et al.Saudi Med J 2007; 28:688–695 Ovali E, et al.J Exp Clin Cancer Res 2007; 26:209–214

  20. cGMP GMP Otoriteler Asgari şart Aseptik teknikler yeterli Çok

  21. Release Tests of DCs based vaccine products (Hinz T,et al. J Immunother 2006;29:472–476,Brent M.Annual Somatic Cell Therapy Symposium, 9/25-27/2006. Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413)

  22. DH Bazlı Aşı Uygulaması • Optimal doz ve uygulama sıklığı : • Bilinmemektedir. • Önerilen ilk dozların 15 günde bir olmasıdır • En az 5 milyon hücre önerilmekte olup ilk veriler 20 Milyon hücrenin optimal olacağını işaret etmektedir • Uzamış uygulamaların etkinliği artıracağı gösterilmiştir • Uygulama şekli • SC,İD,İN uygulamalar: T hücre uyarımı için • İV uygulamalar ise B hücreleri uyarmak için tercih edilmektedir Ovali E, et al.J Exp Clin Cancer Res 2007; 26:209–214 Osada T, et al.Inter Rev Immunol2006;25:377–413

  23. Yapılan Araştırmalar • Bugün değişik türdeki kanser aşılarının tamamlanmış 7 adet Faz III çalışması vardır • Ancak DH aşıları ile ilgili 100den fazla faz I/II bir adette Faz III çalışma mevcuttur. Hepsinin ortak sonucu: • Kanser aşıları emniyetli bir uygulamadır. Dünya literatüründe bir çalışmada Grade III toksite rapor edilmiş diğer tüm çalışmalarda sadece Grade I toksite rapor edilmektedir • Objektif klinik cevap oranları %2.6-%32 arasında rapor edilmektedir. Freda K. StevensonCurr Opin Oncol 17:573—577.2005

  24. Faz III Çalışmalar Doehn Ch, Richter A, Lehmacher W, Jocham D. Adjuvant autologous tumour cell-lysate vaccine versus no adjuvant treatment in patients with M0 renal cell carcinoma after radical nephrectomy: 3-year interim analysis of a German multicentre phase-III trial.Folia Biol (Praha). 2003;49(2):69-73. Schadendorf D, Ugurel S, Schuler-Thurner B, Nestle FO, DC study group of the DeCOG.Dacarbazine (DTIC) versus vaccination with autologous peptide-pulsed dendritic cells (DC) in first-line treatment of patients with metastatic melanoma: a randomized phase III trial of the DC study group of the DeCOG.Ann Oncol. 2006 Apr;17(4):563-70. Epub 2006 Jan 17. Hanna MG Jr, Hoover HC Jr, Vermorken JB, Harris JE, Pinedo et al, Adjuvant active specific immunotherapy of stage II and stage III colon cancer with an autologous tumor cell vaccine: first randomized phase III trials show promise. Vaccine. 2001 Mar 21;19(17-19):2576-82. Jocham D, Richter A, Hoffmann L, Iwig K, Fahlenkamp D, et al. Adjuvant autologous renal tumour cell vaccine and risk of tumour progression in patients with renal-cell carcinoma after radical nephrectomy:Phase III, Randomised controlled trial.Lancet. 2004;363(9409):594-9.

  25. [No authors listed] Phase III randomized study of autologous lymphoma-derived idiotype specific vaccination plus GM-CSF in patients with follicular lymphoma in first complete remission.Clin Adv Hematol Oncol. 2003 Jan;1(1):67. • O'Brien ME, Anderson H, Kaukel E, O'Byrne K, Pawlicki M, Von Pawel J, Reck M; SR-ON-12 Study Group. SRL172 (killed Mycobacterium vaccae) in addition to standard chemotherapy improves quality of life without affecting survival, in patients with advanced non-small-cell lung cancer: phase III results.Ann Oncol. 2004 Jun;15(6):906-14. • Wallack MK, Sivanandham M, Ditaranto K, Shaw P, Balch CM, Urist MM, Bland KI, Murray D, Robinson WA, Flaherty L, Richards JM, Rosen L, Bartolucci AA.Increased survival of patients treated with a vaccinia melanoma oncolysate vaccine: second interim analysis of data from a phase III, multi-institutional trial.Ann Surg. 1997 Aug;226(2):198-206.

  26. Vaccine protocol Vaccine protocol

  27. Enfeksiyon - DH tedavisi ?

  28. DH’lerin mikroorganizmalara karşı konak savunmasını güçlendirme veya kronik tabiatlı (HIV, HBV, HCV, papilloma, CMV gibi) mevcut bir enfeksiyonun tedavisinde kullanılabilir mi?

  29. İlk DH aşısı örneği: spiroketlere karşı uygulanmış; B. burgdorferi yüklenmiş DH’ler farelerde spesifik koruyucu bağışık yanıt oluşturmuştur (Mbow et al. 1997) LCMV peptid-yüklü DH’ler Farelerde; çok kısa bir sürede (2 gün) güçlü ve uzun (>60 gün) süreli bir antiviral yanıt oluşturmuştur (Ludewig ve ark. (1998) influenza(Lopez et al. 2000) ve HSV-2 proteinleri ile yüklenmiş DH aşılarının (Schon et al. 2001) spesifik T hücre ve koruyucu yanıt oluşturdukları gösterilmiştir.

  30. Andriew JM ve ark. Nat Med 2003; • SIV yüklü DH ile aşılanan 10 maymundan 7’sinde Plazma viral yük 1000 kat azalmış. • Etkinlik 1 seneden uzun sürmüş.

  31. Andriev JM ve ark-Nature. 2004 • 18 ART tedavisi almayan hastaya HIV-1 yüklü DH aşısı uygulamış 1 yıl sonra 8’inde viral yükün %90’nın altına inmiş olduğu 4’de ise 1000 kopya/100mikrolitre olduğu saptanmış -180 0 90 180 360

  32. kronik HIV enfeksiyonunda DH aşısı insanlarda; emniyetli bulunmuş, çoğu hastada güçlü bir T hücre yanıtı ve viral yükte düşüş sağlamıştır (Lu et al. 2004). İki farklı grup tarafından; biri HIVgag peptidleri ile diğerinde Iİİ virus yüklenerek hazırlanmış DH’ler, HAART tedavisi altındaki hastalara uygulanmış; aşılarının iyi tolere edildiği belirtilmiştir (Garcia et al. 2005;Ide et al. 2006). HIVgag peptid yüklü DH aşısı, HAART kullanılan hastalarda viral reboundu baskılamada yetersiz kalsa da spesifik yanıt oluşturduğu, Iİİ virus/DH çalışmasında ise spesifik hücresel yanıtın zayıf ve geçici olduğu bildirilmiştir. HIV-1gag, env ve pol peptid yüklü DH aşısı HIV-1+ hastalarda; iyi tolere edildiği ve ayrıca kısa sürede HIV spesifik IFNg+ lenfosit yanıtı oluşturmuştur (Connoly et al. 2007)

  33. HCV enfeksiyonunda, HCV proteinleri ile yüklenmiş DH aşılar kullanarak HCV spesifik hücresel yanıt oluşturulabileceği ileri sürülmektedir Örneğin; rHCV core protein ve peptidleri ile yüklenmiş DH’lerle güçlü bir humoral ve hücresel yanıt elde edilmiş (Encke et al. 2005) bir diğer çalışmada, HCV NS3 protein geni taşıyan adenovirus ile transfekte DH’lerin farklı fare türlerinde CD4 Th1 ve CD8 T hücre yanıtı oluşturulduğu gösterilmiştir (Zabelata et al.2007).

  34. Kronik HBV enfeksiyonunda, HBsAg-yüklü DH aşısının sağlıklı gönüllülerde güvenli olduğu, bazı deneklerde anti-HBs + oluşturduğu (Akbar 2004). Kronik HBV hastalarında HBsAg-yüklü DH aşısının; HBV replikasyonunu baskıladığı, serum viral yükü azaltdığı, HBe-Ag’nin kaybolduğu ve anti-HBe geliştiği (Chen et al. 2005). Kronik HBV’de yetersiz DH aktivitesinin, HBcAg ve HBsAg-DH aşısı ile yeniden kazandırılabileceği; T lenfosit proliferasyon ve antijen spesifik IFNg üretiminin artırılabildiği bildirilmiştir (Duan et al. 2006). HBV-HCC hasta DH’leri HBcAg ve HBsAg ile yüklendiklerine güçlü bir CD40, 80 ve 86 sentezi sağladıkları, T hücre proliferasyon ve IFNg salınışını güçlü bir şekilde uyardıkları; DH aşısının HBV HCC hastaları için yeni bir tedavi yöntemi olabileceği bildirilmektedir (Shi et al. 2006).

  35. Akbar ve ark. Journal of Hepatology 2007 • HB aşısına cevapsız 6 hastada HBsAg ve HBcAg yüklü DH aşılaması ile 28 gün sonra güçlü serokonverisyon elde edilmiş

  36. DH aşı yönteminin C.trachomatis M. tuberculosis parazit ve mantarenfeksiyon modellerinde başarılı bir şekilde uygulandığı bildirilmektedir.

  37. Sonuç DH aşı yönteminin daha çok kanser alanında potansiyeli araştırılmakta, yüzlerce çalışma yürütülmektedir. Diğer taraftan, DH’lerin enfeksiyon hastalıklarındaki rolünün daha da iyi anlaşılmasına paralel olarak, deneysel/klinik şartlarda Ag-yüklü DH aşılarının özellikle kronik viral enfeksiyonlar için de hızla değerlendirildiğini görmekteyiz. 100 hastalık AT2 ile inaktive HIV-1 yüklü DH aşılaması ile ilgili faz III çalışma 2007 sonunda başlamıştır.

  38. Kanserde tartışılan DH aşı yöntemi sorunlarının enfeksiyon hastalıkları için de geçerli olduğu düşünülmektedir. en uygun DH kaynağının seçimi, en uygun antijenlerin belirlenmesi ve uygun şekilde DH’lere yüklemesi, antijen yüklü DH’lerin en uygun şekilde, hangi sayıda ve hangi yoldan enjekte edilmesi gibi temel konuların kapsamlı bir şekilde çalışılmasına ihtiyaç vardır. deneysel çalışmalarda sorun teşkil etmemekle beraber, klinik uygulamalar için DH’lerin yasal mevzuat gereği GMP şartlarında hazırlanmış olmaları gereği de unutulmamalıdır.

More Related