Produkcja organiczna pstrąga tęczowego.

1. Produkcja organiczna pstrąga tęczowego.

2. Wybór miejsca produkcji i oddziaływanie na sąsiednie ekosystemy • Położenie gospodarstwa i jego działalność nie mogą zakłócać funkcjonowania sąsiadujących ekosystemów Należy uniemożliwić ucieczkę hodowanych ryb ze stawów do rzeki lub potoku.. • Woda używana do hodowli ryb musi posiadać przynajmniej drugą klasę czystości i w zadanym wypadku nie wykazywać śladów zanieczyszczeń pochodzenia komunalnego • Jakość wody użytej do hodowli nie może w znaczący sposób ulegać pogorszeniu. Do celów oczyszczania wody należy zaplanować odpowiednio do wielkości przepływu dostosowane osadniki, systemy filtracji i laguny.

3. Osadzone produkty przemiany materii i resztki paszy musza być okresowo usuwane z osadników lub filtrów i poddawane rozsądnej utylizacji, najlepiej jako nawóz. • Poprawność funkcji oczyszczania musi być odpowiednio udokumentowana – konieczne są kwartalne badania takich parametrów jak: zawartość amoniaku, azotu ogólnego i fosforu. • Raz w roku konieczne jest wykonanie oznaczeń BZT5 i ChZT5.

4. W celu zminimalizowania oddziaływania wpływu na środowisko zaleca się stałą kontrolę współczynników pokarmowych i dobór takich dawek i sposobu karmienia, aby zarówno w interesie hodowcy, jak i środowiska były one jak najniższe. • O ile woda do gospodarstwa pobierana jest z potoku lub rzeki przynajmniej 25 % SNQ musi pozostawać w korycie naturalnym jako przepływ nienaruszalny. Jeżeli gospodarstwo posiada jakiekolwiek urządzenia piętrzące, muszą być one wyposażone w poprawnie działające przepławki umożliwiające migracje dziko żyjących ryb wędrownych.

5. Wlot i wylot wody w hodowli muszą być zabezpieczone przed przedostawaniem się do hodowli ryb dziko żyjących, także uniemożliwiając ucieczkę do środowiska naturalnego ryb z ośrodka. • Podchów ryb w warunkach sztucznych (tzn. w zbiornikach z włókna szklanego, plastiku) nie jest dozwolony. Podchów w stawach betonowych jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy dno stawu jest pokryte żwirem, albo stanowi je podłoże naturalne. • Dopuszczalny jest jednak podchów we wczesnych fazach rozwoju ryby (od ikry do narybku, względnie smolta) w basenach z tworzywa sztucznego.

6. Rodzaj i pochodzenie materiału hodowlanego • Jako zasadę w gospodarstwach ekologicznych przyjmuje się wspieranie rodzimie występujących gatunków i szczepów. Wspiera się wszelkie inicjatywy dążące do reintrodukcji, bądź utrzymania lokalnych gatunków ryb takich jak np. łosoś bałtycki, troć, lipień. • Materiał zarybieniowy powinien pochodzić z uznanych, ekologicznie produkujących gospodarstw

7. O ile, z udokumentowanych przyczyn, nie jest to możliwe, przy kupnie materiału zarybieniowego z konwencjonalnych hodowli należy przestrzegać następujących zasad: • wykluczone z hodowli są wszelkie powstałe w wyniku manipulacji genetycznych osobniki, – czyli np. poliploidy • ryby muszą przynajmniej 2/3 swojego życia być hodowane w warunkach hodowli organicznej, aby można było przyznać im certyfikat ekologiczny, w praktyce oznacza to, że np. w Danii do gospodarstw ekologicznych kupowany jest narybek o wadze ok. 30g.

8. Zagęszczenie i zaopatrzenie w tlen • Gęstość obsady zależna jest od naturalnej dostępności tlenu w wodzie. Dotlenianie wody jest dozwolone w warunkach kryzysowych. • Jako nieprzekraczalną, górną wartość graniczną obsady pstrągów w gospodarstwie ekologicznym przyjmuje się 10 kg/m3. Ryby nigdy jednak nie mogą mieć zewnętrznych obrażeń i okaleczeń wskazujących na zbyt duże zagęszczenie.

9. Zdrowotność i higiena • Odpowiednia zdrowotność ryb powinna być zapewniona w pierwszym rzędzie przez działania zapobiegawcze (np. optymalne warunki życia, chowu i karmienia). Dopuszczalne jest stosowanie szczepionek. Zaleca się w wypadku wystąpienia choroby stosowanie metod jak najbardziej naturalnych. • Po przepisanym przez lekarza weterynarii, leczeniu zastosowany okres kwarantanny musi być przynajmniej dwukrotnie dłuższy niż standardowy.

10. Rutynowe i profilaktyczne stosowanie środków chemicznych i syntetycznych oraz wszelkiego rodzaju hormonów jest zakazane. Po zastosowaniu jakichkolwiek środków zapobiegawczych, bądź leczniczych należy przeprowadzić badanie na obecność ich pozostałości w ciele ryb przed ich sprzedażą. • Populacja musi być stale monitorowane pod kątem jej zdrowotności. • Zdechłe ryby muszą być niezwłocznie usuwane ze stawów.

11. Dopuszcza się stosowanie następujących zasad postępowania i środków: • naturalne metody zapobiegawcze (np. osuszanie stawów) • stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków nieorganicznych – np.: perhydrol H2O2, sól NaCl, wapno CaCO3, wapno palone CaO) • stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków organicznych – np. kwas nadoctowy, kwas cytrynowy, alkohol • stosowanie naturalnie występujących substancji roślinnych i wyciągów z nich • stosowanie produktów homeopatycznych

12. Karmienie • Zasadą hodowli ekologicznej jest to, że pokarm dla poszczególnych gatunków powinien jak najbliżej odpowiadać pokarmowi, który występuje w warunkach naturalnych. • W żadnym wypadku nie dopuszcza się dodatków pochodzących z przerobu konwencjonalnie hodowanych zwierząt stałocieplnych – ssaków i ptaków. • Zakazane jest stosowanie produktów pochodzących z upraw, gdzie stosuje się modyfikacje genetyczne.

13. Aby w pełni pokryć zapotrzebowanie organizmu dopuszczalne jest dodawanie do pasz witamin i związków mineralnych. Zezwala się także na dodatek występujących w naturze pigmentów, przykładowo pochodzących z pancerzyków skorupiaków. Pigmentacja ciała ryby nie może jednak wykraczać poza normalnie występujący w naturze kolor mięśni. • Wszelkie substancje stymulujące wzrost oraz syntetyczne dodatki paszowe, jak np. syntetyczne aminokwasy i barwniki są zakazane.

14. Transport i ubój • Żywe ryby dostarczane do przetwórni muszą być przewożone w warunkach zapewniających dostateczną ilość tlenu i brak stresu. • Na 1 kg ryb powinno przypadać minimalnie 8 litrów wody. Czas transportu nie może przekraczać 10 godzin, z tym, że po max. 6 godzinach transportowane ryby powinny być przepłukiwane