Εταιρεία Ιατρικής Βιοπαθολογίας Βορείου Ελλάδος “ ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΕΣ ”

1. Εταιρεία Ιατρικής ΒιοπαθολογίαςΒορείου Ελλάδος“ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΕΣ” Ελένη Πετρίδου Ειδικευόμενη ιατρός Βιοπαθολογίας Γ. Ν. Ξάνθης Συντονίστρια Αγοράστη Αθανασία ΜαρίαΣτάμου Ειδικευόμενη ιατρός Βιοπαθολογίας Γ. Ν. Ξάνθης Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2013

2. Θρομβοποίηση • Το αιμοπετάλιο προέρχεται από το μυελοειδές αρχέγονο αιμοποιητικό κύτταρο (CFU-GEMM). • Η πρώτη μορφολογικά αναγνωρίσιμη μορφή του αιμοπεταλίου στο μυελό είναι η μεγακαρυοβλάστη, η οποία μεταπίπτει σε μεγακαρυοκύτταρο. • Από τα μεγακαρυοκύτταρα του μυελού παράγονται τα αιμοπετάλια με απόσπαση τμήματος του πρωτοπλάσματός τους και εξέρχονται αμέσως στο περιφερικό αίμα.

3. Θρομβοποίηση(Drachman JG, Blood, 2004)

4. Μορφολογία - Δομή • Τα αιμοπετάλια είναι απύρηνα κύτταρα με δισκοειδές σχήμα. • Μέγεθος 2-5 μm, MPV 8-11 fl • Η διάρκεια ζωής τους είναι 8-10 ημέρες. • Κάθε αιμοπετάλιο αποτελείται από την κυτταρική μεμβράνη, η οποία φέρει στην εξωτερική της επιφάνεια πολλές γλυκοπρωτεΐνες (γλυκοκάλυκας), από τον κυτταρικό σκελετό και από το κυτταρόπλασμα με τα κοκκία του.

5. Θρομβοποιητίνη (TPO) • Ο κυριότερος ρυθμιστής παραγωγής αιμοπεταλίων • Παράγεται στο ήπαρ • Διεγείρει τον πολλαπλασιασμό, τη διαφοροποίηση και την ωρίμανση των μεγακαρυοκυττάρων • Δρα μέσω του υποδοχέα c-mlp που απαντά στα μεγακαρυοκύτταρα, στα αιμοπετάλια και σε μερικά CD34+ προγονικά κύτταρα • Η ποσότητα της TPO που κυκλοφορεί στο αίμα είναι αντιστρόφως ανάλογη της μάζας των αιμοπεταλίων.

6. Λειτουργία αιμοπεταλίων Α. συμμετοχή στην πρωτογενή αιμόσταση με: - προσκόλληση και συσσώρευση αιμοπεταλίων στο σημείο τραυματισμού, - απελευθέρωση σημαντικών ουσιών για την αιμόσταση από τα κοκκία, - σχηματισμός και σταθεροποίηση του θρόμβου με την έκκριση θρομβοσπονδίνης Β. συμμετοχή στο μηχανισμό της φλεγμονής με την προσφορά αγγειοκινητικών αμινών και άλλων φλεγμονωδών παραγόντων

7. Ορισμός Θρομβοπενίας Ο φυσιολογικός αριθμός των αιμοπεταλίωνκυμαίνεται μεταξύ 150.000 – 450.000/μl. Ως θρομβοπενία ορίζεται η μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων κάτω από 150.000/μl. Έχει προταθεί από μια Διεθνή ΟμάδαΕργασίας το όριο των 100.000/μl αιμοπεταλίων ως καταλληλότερο για τη διάγνωση κλινικά αξιολογήσιμης θρομβοπενίας. Rodeghiero et al., Blood, 2009

8. Κλινικές εκδηλώσεις θρομβοπενίας • Ποικίλλει • Αιμορραγία από δέρμα – βλεννογόνους (πετέχειες, εκχυμώσεις) • Μηνο – μητρορραγίες • Αυτόματη αιμορραγία • Μεγάλη αιμορραγία στο χειρουργείο

9. Κίνδυνος Αιμορραγίας Σχετίζεται με τον αριθμό των αιμοπεταλίων, εφόσον η λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων είναι φυσιολογική. • PLT>100.000/μl: Δεν συνοδεύεται από κίνδυνο αιμορραγίας ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση • PLT: 50.000 - 100.000/μl: Κίνδυνος αιμορραγίας μόνο μετά από χειρουργείο ή τραύμα. • PLT: 10.000 - 50.000/μl: Μικρός κίνδυνος αυτόματης αιμορραγίας. • PLT< 10.000/μl: Μεγάλος κίνδυνος απειλητικής για τη ζωή αιμορραγίας.

11. Μηχανισμοί Θρομβοπενίας 1. Μειωμένη παραγωγή (κεντρικού τύπου) α. συγγενείς β. επίκτητες 2. Αυξημένη καταστροφή (περιφερικού τύπου) α. ανοσολογικής αιτιολογίας β. μηχανικά αίτια 3. Διαταραχές κατανομής αιμοπεταλίων α. σπληνομεγαλία / υπερσπληνισμός β. αιμοαραίωση

12. Διαγνωστική Προσέγγιση Θρομβοπενίας Το πρώτο βήμα είναι η μελέτη επιχρίσματος περιφερικού αίματος προκειμένου να αποκλειστεί η περίπτωση της συσσώρευσης αιμοπεταλίων ή άλλων αιτιών ψευδοθρομβοπενίας.

13. Ψευδοθρομβοπενία(Platelet clumping, Platelet satellitism) • Ψευδώς χαμηλή μέτρηση αιμοπεταλίων • Αίτια: • Ανεπαρκής ποσότητα αντιπηκτικού • Παρουσία EDTA αντισώματος σε μερικούς ασθενείς

14. Ιστορικό • Οικογενειακό ιστορικό (συγγενής θρομβοπενία). • Η θρομβοπενία είναι πρόσφατη (επίκτητη) ή διά βίου (κληρονομική); • Συνυπάρχουν αιμορραγικές εκδηλώσεις; • Γίνεται χρήση ουσιών ή φαρμάκων ή εμβολιασμοί; • Πρόσφατα ταξίδια; (ελονοσία, ρικετσιώσεις, δάγγειος πυρετός) • Πρόσφατη μετάγγιση αίματος; • Πρόσφατη μεταμόσχευση; • Παράγοντες κινδύνου για HIV, HCV;

15. Ιστορικό • Συνυπάρχει νόσημα αιματολογικό ή μη (αυτοάνοσες νόσοι, λοιμώξεις, κακοήθεια); • Νοσηλεύεται ο ασθενής στη ΜΕΘ; (ΔΕΠ, σήψη, βαριά λοίμωξη, μαζική μετάγγιση αίματος, πορφύρα μετά από μετάγγιση, ηπαρίνη, ηπαρινισμένοι καθετήρες, αντιβιοτικά) • Συνυπάρχει κύηση; θρομβοπενία κύησης, (προ)εκλαμψία, σύνδρομο HELLP • Διατροφικές συνήθειες; αλκοολικοί, χορτοφάγοι, διάφορα βότανα, αφεψήματα που περιέχουν κινίνη (tonic water), χυμός κράνμπερι

16. Κλινική Εξέταση • Αιμορραγία βλεννογόνων, δέρματος (πετέχειες, εκχυμώσεις) • Ψηλαφώνται ο σπλήνας, το ήπαρ, οι λεμφαδένες; (αιματολογική κακοήθεια)

17. Ο ρόλος του ΕργαστηρίουΒήμα 1ο • Γενική αίματος – ΔΕΚ - Ερυθροκυτταρική σειρά Hct, Hb, MCV, MCH, MCHC, RDW, ΔΕΚ - Λευκοκυτταρική σειρά Τύπος - Αιμοπετάλια MPV, IPF (δικτυοαιμοπετάλια) • Επίχρισμα περιφερικού αίματος

18. Επίχρισμα Περιφερικού Αίματος(Stasi,Hematology, 2012, τροποποιημένο) Θρομβοπενία Συσσωρεύσεις PLT Επίχρισμα Συγγενής θρομβοπενία ΨευδήςΑληθής Γιγάντια αιμοπετάλια Θρομβοπενίαθρομβοπενία± WBC έγκλειστα ΣχιστοκύτταραΒλάστες Μικροσφαιροκύτταρα Λεμφοκυττάρωση Μεμονωμένη Εμπύρηνα RBC Συσσώρευσηή Άτυπα λεμφοκυτ Θρομβοπενία TTP/HUS Huet-Pelger συγκόλληση Ουδετεροφιλία ΔΕΠ Δακρυοκύτταρα RBCΤοξική κοκκίωση ITP, DITP, HIV, HCV, LDH, Πιθανή 1οπαθηςΠιθανό σύνδρομο Πιθανή λοίμωξη H. pylori, χολερυθρίνη, πάθηση ΜΟ Evans HIT, ΔΕΠ, απτοσφαιρίνη,CRP, ΤΚΕ, κύηση (GT) PT, APTT, Αναρρόφηση και ΔΕΚ, LDH Rö θώρακος, D-dimers, βιοψία ΜΟχολερυθρίνη, αιμοκαλλιέργεια, Κλινική FIB άμεση Coombs ιολογικός έλεγχος εξέταση

19. Επίχρισμα περιφερικού αίματοςΜορφολογικά χαρακτηριστικάκυττάρων • Αιμοπετάλια - συσσωρεύσεις αιμοπεταλίων - μέγεθος / κοκκίωση αιμοπεταλίων ΜΕΓΑΛΑ: συγγενής μακροθρομβοπενία ΜΕΓΑΛΑ/ΓΙΓΑΝΤΙΑ+ΚΑΝΟΝΙΚΑ: περιφερικού τύπου ΚΑΝΟΝΙΚΑ: κεντρικού τύπου MDS: ποικίλο μέγεθος, συχνά με μειωμένη κοκκίωση WISKOTT-ALDRICH: μικρού μεγέθους αιμοπετάλια

20. Επίχρισμα περιφερικού αίματοςΜορφολογικά χαρακτηριστικάκυττάρων • Λευκή σειρά - λευχαιμικά κύτταρα (αιματολογικές κακοήθειες) - έγκλειστα (ανωμαλία Huet-Pelger σε MDS, τοξική κοκκίωση σε σήψη, άτυπα λεμφοκύτταρα σε ίωση, σωμάτια Döhle σε συγγενή μακροθρομβοπενία) • Ερυθρά σειρά - σχιστοκύτταρα (ΤΜΑ) - μικροσφαιροκύτταρα (σύνδρομο Evans) - μακροκύτταρα με υπέρτμητους λοβούς ουδετερόφιλων (έλλειψη Β12/φυλλικού οξέος) - δακρυοκύτταρα (μυελοϊνωση) - εμπύρηνα RBC (αιμολυτική αναιμία, μυελοϊνωση, διηθητική νόσοςΜΟ) - παράσιτα (ελονοσία)

21. Ο ρόλος του ΕργαστηρίουΒήμα 2ο • Έλεγχος ηπατικής λειτουργίας • Έλεγχος νεφρικής λειτουργίας • LDH • Πηκτικός έλεγχος (PT, APTT, D-dimers) • ΤΡΟ (περιορισμένη χρήση) Περαιτέρω έλεγχος ανάλογα με τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα του επιχρίσματος.

22. Κεντρικού τύπου συγγενείς θρομβοπενίες • Συγγενής αμεγακαρυοκυτταρική θρομβοπενία. Εμφανίζεται σε μικρά παιδιά και χαρακτηρίζεται από έλλειψη όλων των μεγακαρυοτικών βαθμίδων στο μυελό. • Οικογενείς θρομβοπενίες. Οι περισσότερες χαρακτηρίζονται από αριθμό αιμοπεταλίων 50.000 έως 100.000/μl, ενώ οι ασθενείς είναι συνήθως ασυμπτωματικοί. • Σημαντικό ρόλο παίζει το μέγεθος των αιμοπεταλίων,το οποίο επιβεβαιώνεται τόσο από το επίχρισμα περιφερικού αίματος όσο και από τον μέσο όγκο αιμοπεταλίων (MPV).

23. Οικογενείς θρομβοπενίες Τα κυριότερα κληρονομικά νοσήματα ανάλογα με το μέγεθος των αιμοπεταλίων είναι: • Μεγάλα αιμοπετάλια (MPV> 11fl) - σύνδρομο Βernard-Soulier - ανωμαλία May -Hegglin - σύνδρομο Εpstein - σύνδρομο Alport's - σύνδρομο των γκρι αιμοπεταλίων - σύνδρομο Fechtner • Φυσιολογικό μέγεθος αιμοπεταλίων (MPV 7 - 11fl) - σύνδρομο Chediak-Higashi - σύνδρομο TAR - ψευδονόσος von Willebrand • Μικρό μέγεθος αιμοπεταλίων (MPV< 7fl) - σύνδρομο Wiskott-Aldrich

24. Κεντρικού τύπου επίκτητες θρομβοπενίες Α.) Ιδιοπαθής (1%) Παντελής έλλειψη μεγακαρυοτικών προβαθμίδων στο μυελό. Β.) Δευτεροπαθείς Προκαλούνταιαπό άμεση τοξική δράση πάνω στις μεγακαρυοτικές σειρές από: - Φάρμακα (κυτταροτοξικά, χλωροθειαζίδες κ.α.) - Ιονίζουσα ακτινοβολία - Μεταβολικοί παράγοντες (χρόνια νεφρική ανεπάρκεια) - Αλκοόλ Άλλα αίτια, όπως: - Ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις (ΗCV, EΒV, HIV, CMV) - Νυχτερινή παροξυσμική αιμοσφαιρινουρία - Μυελική ανεπάρκεια (απλαστική αναιμία,μυελόφθιση) - Κατάληψη του μυελού από νεοπλασματικά κύτταρα

25. Κεντρικού τύπου επίκτητες θρομβοπενίες Γ) Μη αποδοτική θρομβοποίηση • Mυελοδυσπλαστικό σύνδρομο. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία ανώμαλων μεγακαρυοτικών κυττάρων στο μυελό που παράγουν λίγα, αλλά και “άρρωστα” αιμοπετάλια. • Έλλειψη βιταμίνης Β12 • Έλλειψη φυλλικού οξέος

26. Περιφερική Επίκτητη Θρομβοπενία Αυξημένη καταστροφή PLTΔιαταραχές κατανομής PLT Ανοσολογικά αίτια Μηχανικά αίτιαΣπληνομεγαλία Υπερσπληνισμός Θρομβωτική Αιμοαραίωση Μικροαγγειοπάθεια (TMA) Αυτοάνοσα Ανοσοαλλεργικά Αλλοάνοσα / Ισοάνοσα - Ιδιοπαθής ITP Φάρμακα Νεογνική πορφύρα - Δευτεροπαθής ITP Πορφύρα μετά από μετάγγιση - Σύνδρομο Evans

27. Άνοση Θρομβοπενία • Μεμονωμένη θρομβοπενία με PLT<100.000/μl χωρίς να υπάρχει άλλη έκδηλη αιτία • PLT<50.000μl, 1,6-3,2 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους • Μέση ηλικία: 56 έτη • >60 ετών ίση κατανομή ανδρών και γυναικών. Σε μικρότερες ηλικίες επικράτηση γυναικών.

28. Άνοση Θρομβοπενία • 1ο παθης (80%) Αντικατέστησε τον όρο «Ιδιοπαθής Θρομβοπενική Πορφύρα (ITP)» • 2ο παθης (20%) περιλαμβάνει όλες τις μορφές άνοσης θρομβοπενίας, πλην της πρωτοπαθούς (υποκείμενο νόσημα, μετά από εμβολιασμό ή φαρμακοεπαγόμενες)

29. 2ο παθης Άνοση Θρομβοπενία

30. Άνοση Θρομβοπενία - Κλινική εικόνα • Στους ενήλικες αιφνίδια έναρξη, χωρίς προηγηθείσα ασθένεια και συνήθως ακολουθεί χρόνια μορφή • Στα παιδιά περιορισμένης διάρκειας, συνήθως μετά από εμπύρετο νόσημα, αυτόματη ίαση σε 6 μήνες • Ποικίλλει. Ασυμπτωματικοί, εκχυμώσεις, επιστάξεις, σοβαρές αιμορραγίες • Θρομβοεμβολικά επεισόδια!! • Εύκολη κόπωση

31. Άνοση Θρομβοπενία - Αιτιοπαθογένεια • Χαρακτηρίζεται από αυξημένη καταστροφή και ελαττωμένη παραγωγή αιμοπεταλίων (κεντρικού και περιφερικού τύπου θρομβοπενία). • Ανεπάρκεια της ανοσολογικής ανοχής: - εμφάνιση «κρυμμένων» αυτοαντιγόνων - ανεπάρκεια στην απομάκρυνση αυτοαντιδραστικών Β και Τ λεμφοκυττάρων - ελάττωση του αριθμού ή απώλεια της λειτουργίας των ρυθμιστικών Τ κυττάρων (Τregs)

32. Αιτιοπαθογένεια (Stasi, Hematology Education 2011, τροποποιημένο) • Η αρχική φαγοκυττάρωση των PLT από τα APC cells οδηγεί στην αποκάλυψη νέων επιτόπων. • Τα Τh αναγνωρίζουν τους νεοεπιτόπους & δημιουργούνται αυτοαντιδραστικοί Τ4 κλώνοι που • Διεγείρουν τα Β κύτταρα για πολ/σιασμό & παραγωγή Ab. • Καταστροφή των καλυμμένων με Ab PLT • Καταστροφή των PLT μέσω των Tccells • Παθολογική μεγακαρυοποίηση μέσω Ab και Tc κυττάρων. • Επίπεδα ΤΡΟ δυσανάλογα χαμηλά σε σχέση με το βαθμό της θρομβοπενίας • Δχες λειτουργικότητας των stem cells ασκούν μειωμένη ανασταλτική επίδραση στον πολ/σιασμό των Τκυττάρων.

33. Διαγνωστική προσέγγισηΗ βασική διερεύνηση περιλαμβάνει: • Ατομικό και οικογενειακό ιστορικό • Φυσική εξέταση • Γενική αίματος – ΔΕΚ • Μελέτη επιχρίσματος περιφερικού αίματος • Εξέταση του μυελού των οστών • HIV • HCV • H. pylori • Ποσοτικός προσδιορισμός ανοσοσφαιρινών (IgA, IgM, IgG) • Άμεση δοκιμασία Coombs (DAT) • Oμάδα αίματος Rhesus

34. Διαγνωστική προσέγγισηΔυνητικά χρήσιμες δοκιμασίες : • Ανίχνευση ειδικών γλυκοπρωτεϊνικών αντισωμάτων • Αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα (αντικαρδιολιπίνη, αντιπηκτικό του λύκου) • Αντιθυρεοειδικά αντισώματα και έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας • Τεστ κυήσεως σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας • Αντιπυρηνικά αντισώματα (ΑΝΑ) • PCR για την ανίχνευση ιών parvovirus και CMV

35. Διαγνωστική προσέγγισηΔοκιμασίες που δεν θεωρούνται αποδεδειγμένης αξίας: • Τα επίπεδα θρομβοποιητίνης (ΤΡΟ) • Τα δικτυοαιμοπετάλια (κλάσμα & απόλυτος αριθμός άωρων αιμοπεταλίων) • PAIgG (platelet associated IgG, αιμοπεταλιακή IgG) • Μελέτη επιβίωσης των αιμοπεταλίων • Χρόνος ροής • Συμπλήρωμα

36. Αντιαιμοπεταλιακά αντισώματα • Στρέφονται έναντι των γλυκοπρωτεινών (GP) κυρίως της GPIIb/IIIa, αλλά και της GPIb/IX ή άλλων • Είναι κυρίως τάξης IgG • Παρουσιάζουν κλωνικό περιορισμό στη χρήση ελαφριάς αλυσίδας (κ ή λ) και περιορισμένη ειδικότητα • Καταστέλουν τον πολλαπλασιασμό και την ωρίμανση των μεγακαρυοκυττάρων και πυροδοτούν την απόπτωσή τους • Οι δοκιμασίες ανίχνευσής τους έχουν καλή ειδικότητα (90%), αλλά χαμηλή ευαισθησία (50%)

37. Άνοση Θρομβοπενία Διάγνωση εξ αποκλεισμού Οι δοκιμασίες που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της νόσου ΔΕΝ έχουν μεγάλη ευαισθησία και ειδικότητα. ΔΕΝ υπάρχει «ιδανική» (gold standard) δοκιμασία για τη διάγνωση της νόσου.

38. Περιστατικό - Σύνδρομο Evans

39. Περιστατικό - Σύνδρομο Evans

40. Άνοση Θρομβοπενία - Αντιμετώπιση Στόχος είναι η επίτευξη αριθμού αιμοπεταλίων ικανού για ασφαλή αιμόσταση και όχι η ομαλοποίηση του αριθμού των αιμοπεταλίων. Διάκριση 1ο – 2ο παθους άνοσης θρομβοπενίας. Η έναρξη της αγωγής γίνεται με την εμφάνιση αιμορραγικών συμπτωμάτων.

41. Θεραπευτικές επιλογές Α. Μείωση της καταστροφής των αιμοπεταλίων 1. Αναστολή της λειτουργίας των υποδοχέων Fcγ των μακροφάγων 2. Αναστολή της παραγωγής αντισωμάτων 3. Σπληνεκτομή Β. Αύξηση της παραγωγής αιμοπεταλίων Θρομβοποιητικοί παράγοντες (TPOmimetics) Cines & Blanchette, NEJM 2002, Τροποποιημένο.

42. Σύνοψη θεραπευτικών επιλογών(Provan et al., Blood. 2010)

43. Θρομβοπενία από φάρμακαDrug-induced thrombocytopenia (DITP) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΑ (καταστολή παραγωγής αιμοπεταλίων) ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΑ (ανοσολογική καταστροφή αιμοπεταλίων) • Χημειοθεραπευτικά • Χλωροθειαζίδες • Οιστρογόνα • Φαινυλβουταζόνη • Χλωραμφαινικόλη www.ouhsc.edu/platelets • Κινίνη, κινιδίνη • Άλατα χρυσού • Αρσενικούχα, άλατα PAS • Διγοξίνη • Σουλφοναμιδούχα • Βαλπροϊκό οξύ • Ιντερφερόνη, Χλωροκίνη • Ηπαρίνη, Πενικιλλίνη • Καρβαμαζεπίνη • Μεθυλντόπα, χλωροπροπαμίδη • Σιμετιδίνη

44. Θρομβοπενία από φάρμακαDrug-induced thrombocytopenia (DITP) Μηχανισμοί πρόκλησης: • Γενικευμένη μυελοτοξικότητα • Άμεση και εκλεκτική βλάβη των μεγακαρυοκυττάρων • Άμεση βλάβη αιμοπεταλίων • Σχηματισμός αντιαιμοπεταλιακών αντισωμάτων • Άγνωστος μηχανισμός Συχνά ανευρίσκονται φαρμακοεξαρτώμενααντισώματα έναντι νέων επιτόπων των αιμοπεταλιακών γλυκοπρωτεϊνών που δημιουργούνται από την αλληλεπίδραση με το φάρμακο.

45. Θρομβοπενία από φάρμακαDrug-induced thrombocytopenia (DITP) • Μέτρια ή βαριά θρομβοπενία • Εμφανίζεται σε 2-3 ημέρες (ακόμη και σε λίγες ώρες) μέχρι 1-3 εβδομάδες από τη λήψη του φαρμάκου. • Επανέρχεται στα φυσιολογικά σε 5-10 ημέρες από τη διακοπή του φαρμάκου. Διάγνωση: • Ιστορικό κυρίως • Φαρμακοεξαρτώμενα αντιαιμοπεταλιακά αντισώματα (ο προσδιορισμός τους είναι χρονοβόρος, δεν είναι ευρέως διαθέσιμος, ούτε αρκετά ευαίσθητος)

46. Θρομβοπενία από Ηπαρίνη(Heparin Induced Thrombocytopenia, HIT) • Συχνότητα 0,5-5% • Εκδηλώνεται από την 5-10η ημέρα έναρξης της ηπαρινοθεραπείας. • ≥50% μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων σε σχέση με την αρχική τιμή του ασθενούς ή συνολικός αριθμός αιμοπεταλίων <100.000/μl με φυσιολογικές αρχικές τιμές • PLT = 50.000 – 80.000/μl • HIT 1 – HIT 2

47. Θρομβοπενία από Ηπαρίνη (HIT) • Οφείλεται στην ανάπτυξη αντισωμάτων (κυρίως IgG) κατά του συμπλέγματος της ηπαρίνης με τον PF4. • Κλινική εικόνα: - αρτηριακές ή φλεβικές θρομβώσεις - νεκρωτική δερματίτιδα στο σημείο της έγχυσης - οξεία συστηματική αντίδραση μετά από iv έγχυση • Απαιτείται άμεση διακοπή της ηπαρίνης.

48. Θρομβοπενία από Ηπαρίνη(HIT) Διάγνωση: • Η διάγνωση στηρίζεται κυρίως στην κλινική εικόνα και στην ικανότητα του γιατρού να υποπτευθεί το σύνδρομο. • HIT Test: συνήθως θετικό ευαισθησία >90%, όχι μεγάλη ειδικότητα Αρνητική δοκιμασία ανίχνευσης αντί ηπαρίνης/PF4 αντισωμάτων με ELISA δεν αποκλείει το σύνδρομο. Αντίθετα, πολλοί έχουν θετική την εξέταση χωρίς απαραίτητα να εκδηλώσουν θρομβοπενία ή θρόμβωση.

50. Μικροαγγειοπαθητικό Αιμολυτικό Σύνδρομο Περιλαμβάνει νοσήματα που οφείλονται σε θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια (thrombotic microangiopathy – TMA). Χαρακτηρίζεται από πάχυνση του αγγειακού τοιχώματος των τριχοειδών της μικροκυκλοφορίας, με οίδημα ή αποκόλληση των ενδοθηλιακών κυττάρων από τη βασική μεμβράνη, συσσώρευση του υλικού στο υπενδοθήλιο, δημιουργία αιμοπεταλιακών θρόμβων και μερική ή ολική απόφραξη του αγγειακού αυλού. ↑ΔΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΤΑΣΗ (shear stress)