Увядзенне Актыўнай Ацэнкі

1. Увядзенне Актыўнай Ацэнкі

2. Для чаго АА? Каб: • настаўнікі атрымлівалі большую аддачу ад навучання • замест канкурэнцыі на ўрок прыйшла супраца • індывідуалізацыя стала фактам, а не толькі зычэннем • вучні працавалі больш эфектыўна і свядома • палепшыліся вынікі навучання • бацькі падтрымлівалі працэс навучання дзяцей

3. АА як філасофія ФІЛАСОФІЯ НАВУЧАННЯ– ПРЫНЦЫПЫ І ІДЭІ, ПАВОДЛЕ ЯКІХ ЛЮБОЕ НАВУЧАННЕ – УНУТРАНЫ І ІНДЫВІДУАЛЬНЫ ПРАЦЭС; А ТАКСАМА ДЗЕЯННІ НАСТАЎНІКАЯК ВЫНІК ТАКОГА ПАДЫХОДУ.

4. Ідэі: • Зацікаўленасцьспрыяенавучанню • Пытанні да вучняў служаць перадусім навучанню • Вучань адказны за ўласнае навучанне • Вучань – свядомы ўдзельнік працэсу навучання • Вучань атрымлівае падрабязную інфармацыю пра свае навучальныя поспехі • Супраца паміж вучнямі спрыяе навучанню • Вучань сам плануе сваё навучанне

5. ЭЛЕМЕНТЫ АКТЫЎНАЙ АЦЭНКІ 1. ключавое пытанне 2. тэхнікі задавання пытанняў і рэагавання на адказы 3. давядзенне да вучняў мэтаў урока 4. акрэсліванне крытэрыяў дасягнення мэтаў – „наштобузу” 5. зваротная інфармацыя ад настаўніка 6. узаемаацэнка – зваротная інфармацыя ад іншага вучня 7. самаацэнка Пытанне – як вы гэта робіце?

6. Характарыстыкі ключавога пытання • абуджае цікаўнасць • падахвочвае да роздуму • уцягвае іматывуе • шчыльна звязанае з мэтай урока ці нават серыяй заняткаў • паскарае выкананне мэтаў урока

7. Прыклады ключавых пытанняў • Чаму мы ставім пакаёвыя раслінына падваконне? (прыродазнаўства – жыўленне раслін) • Што з табой будзе праз 10 год? (замежная мова – засваенне будучага часу) • Чаму падарожжа ў глыб зямлі немагчымае? • Як атрымліваецца, што з дапамогай шкельца можна распаліць агонь? • Адкуль вы ведаеце, што соль салёная, цукар салодкі, а лімон кіслы?

8. ТЫПЫ КЛЮЧАВЫХ „ПЫТАННЯЎ” • праблема • гіпотэза • загадка • заданне • тэзіс • сітуацыя • малюнак ці здымак, калаж • паводзіны настаўніка • заданне

9. Тэхнікі задавання пытанняў • адпаведны час на роздум • прынцып неўздымання рук • рэакцыя настаўніка на памылковы адказ • Пошук адказу ў парах Належная паслядоўнасць: 1. ПЫТАННЕ 2. ЧАС НА РОЗДУМ 3. ВЫБАР ВУЧНЯ, ЯКІ БУДЗЕ АДКАЗВАЦЬ • заданне

10. Мэты ўрока: Каліведаеш мэту – пэўна, дойдзеш да яе, калі не – будзеш блукаць. Ведаючы мэту, вучань: • працуе больш • працуе з лепшым плёнам • удзельнічае ў стварэнні ўрока • супрацоўнічае з настаўнікам • адчувае адказнасць за сваё навучанне

11. Памятаючы пра мэту, настаўнік: • канцэнтруецца на тым, што сапраўды важна • выбірае практыкаванні і даручэнні згодна з патрэбамі вучняў • гнутка рэагуе на сітуацыю ў класе • аддае частку адказнасці за вынікі навучання самім вучням

12. „НАШТОБУЗУ” – крытэрыі дасягнення мэты НАШТОБУДУЗВЯТРАЦЬУВАГУ, КАБВЫЯВІЦЬ, ЦІ БЫЛА І НАКОЛЬКІ БЫЛА ДАСЯГНУТА МЭТА ШТО ВУЧАНЬ ПАВІНЕН ЗРАБІЦЬ / ЗАСВОІЦЬ,КАБ МЭТА БЫЛА ДАСЯГНУТА

13. МЭТЫПАВОДЛЕ „НАШТОБУЗУ” (прыклад) МЭТА: „Я цікава апавяду пра свае ўменні і параўнаю іх з тым, што могуць іншыя” „НАШТОБУЗУ” • назавеш 6 дзеясловаў, якія азначаюць уменні • апавядзеш пра тое, што ўмееш і чаго не ўмееш,ужываючы дзеяслоўcan • задасі і адкажашна пытанні пра ўменні • у чатырох сказахапішаш уменні свае ці сваго сябра,выкарыстоўваючы складаныя сказы і злучнікі and (і) ды but (але) • параўнаеш свае ўменніз тым, што могуць сябры і сяброўкі Заданне: планаванне ўрока

14. ХАРАКТАРЫСТЫКІЗВАРОТНАЙ ІНФАРМАЦЫІ • звязана з „наштобузу” • паказвае, што вучань зрабіў правільна • пазначае тое, што патрабуе выпраўлення ці паляпшэння • паказвае, як і калітрэба рабіць выпраўленні ці які наступны крок у развіцці можа выканаць вучань ЗВАРОТНАЯІНФАРМАЦЫЯ ДАТЫЧЫЦЬТОЛЬКІ ПРАЦЫ ВУЧНЯ, А НЕ АСОБЫ!

15. ЗВАРОТНАЯ ІНФАРМАЦЫЯ І АДЗНАКА • Зваротная інфармацыя – у працэсе навучання • Адзнака – падвядзенне вынікаў этапа навучання • Настаўнік вырашае, якую працу ацэньвае зваротнай інфармацыяй, а якую – адзнакай • Пры спалучэнні зваротнай інфармацыі з адзнакайзваротная інфармацыя губляе для вучня значэнне Пытанне: як?

16. УЗАЕМААЦЭНКА Ў АКТЫЎНАЙ АЦЭНЦЫ • З’яўляецца зваротнай інфармацыяй ад іншага вучня – маеўсе элементы зваротнай інфармацыі • Датычыць вызначаных крытэрыяў (наштобузу) • Не кожная праца прыдатная для ўзаемаацэнкі • Важная рэч – належны падбор вучняў для ўзаемаацэнкі

17. УЗАЕМААЦЭНКАІ ФАРМАВАННЕ ГРАМАДСКІХ УМЕННЯЎ І НАВЫКАЎ 1. супрацы 2. паспяховага паразумення ў розных сітуацыях 3. выяўлення ўласнага пункта гледжання і ўзгаднення яго з поглядамі іншых людзей 4. пабудовы міжасабовых сувязяў і даверу • засваення метадаў і тэхнік мірнага развязання канфліктаў заданне

18. САМААЦЭНКА – ЗВАРОТНАЯ ІНФАРМАЦЫЯ САМОМУ САБЕ Вучань: • фармулюе: „што я ўжо ведаю, умеюі магу” • вызначае: „над чым я мушу яшчэ папрацаваць” • плануе: „якім чынам я пераадолею цяжкасці” САМААЦЭНКА – НЕ САМАПРАВЕРКА!

19. Заданне: Скончыце фразу: Сёння я навучылася……. Я буду прымяняць на практыцы…….

20. Дзякуй за працу!