1 / 1

WSTĘP

Czynniki kształtujące odczyn i przewodność elektrolityczną właściwą ekstraktów wodnych kory sosny zwyczajnej Justyna Kudelska Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Chemii, ul. Świętokrzyska 15G, 25-406 Kielce e-mail: justynak40@wp.pl. WSTĘP.

makani
Download Presentation

WSTĘP

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Czynniki kształtujące odczyn i przewodność elektrolityczną właściwą ekstraktów wodnych kory sosny zwyczajnej Justyna Kudelska Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Chemii, ul. Świętokrzyska 15G, 25-406 Kielce e-mail: justynak40@wp.pl WSTĘP Kora sosny zwyczajnej jest często badanym biowskaźnikiem roślinnym, gdyż dzięki swojej porowatej strukturze posiada zdolność adsorbowania zanieczyszczeń z powietrza [1]. Oprócz szczegółowych analiz chemicznych próbek kory sosny, obejmujących oznaczenia pierwiastków śladowych, związków organicznych, składu izotopowego siarki, dokonuje się pomiaru pH i przewodności elektrolitycznej właściwej (PEW) ekstraktów wodnych kory sosny zwyczajnej [2]. Naturalne pH kory sosny zwyczajnej wynosi około 3,5 [3]. W badaniach pH kory sosny w regionie świętokrzyskim wykazano, że podwyższone wartości odczynu świadczą o obecności w środowisku źródeł zanieczyszczeń alkalizujących (zakładów wydobycia i przetwórstwa wapieni, cementowni itp.) [4]. Pomiary przewodności elektrolitycznej właściwej ekstraktów wodnych kory sosny wykorzystuje się do oceny wpływu punktowych źródeł zanieczyszczeń na środowisko przyrodnicze [2]. METODYKA Aby stwierdzić jakie czynniki, oprócz obecności zanieczyszczeń, mogą wpływać na wartości pH i PEW ekstraktów wodnych kory sosny zwyczajnej wyznaczono obszar badań w granicach dużego kompleksu leśnego, zlokalizowanego kilka kilometrów na południe od Kielc, w miejscowości Słowik. Do badań pobrano 75 próbek kory sosny, w tym: z piętnastu osobników pobrano korę u podstawy pnia oraz na wysokości: 130 cm i 200 cm (łącznie 45 próbek), z piętnastu drzew pobrano po dwie próbki ze strony północnej i południowej pnia (łącznie 30 próbek). Po dwutygodniowym suszeniu próbek w temperaturze pokojowej, korę rozdrobniono w młynku elektrycznym do rozdrabniania roślin. Naważki kory po 2 g każda zalano 15 cm3 wody redestylowanej i dokładnie wymieszano. Tak przygotowane próbki pozostawiono na 48 godzin, a następnie przesączono przez sączek z lejkiem, by pozbyć się części stałych. Pomiaru pH i przewodności elektrolitycznej właściwej w przesączonych, klarownych roztworach dokonano używając kolejno pH-metru CP103 oraz konduktometru CC101 firmy ELMETRON. CEL PRACY • Określenie jaki wpływ na pH i PEW kory sosny zwyczajnej mają takie czynniki jak: • wiek drzewa, • nasłonecznienie, • wysokość nad poziomem gruntu, na jakiej • pobierana jest kora do badań. WYNIKI Wpływ wieku na PEW i pH kory sosny PEW Przeprowadzony test istotności współczynników korelacji i regresji (p<0,05) pozwala stwierdzić, że wiek drzewa ma wpływ na wartość przewodności elektrolitycznej właściwej kory sosny zwyczajnej. pH Wyniki obliczeń wykonanych dla testu istotności współczynników korelacji i regresji (p<0,05) nie upoważniają do stwierdzenia, iż pomiędzy wiekiem drzew a pH istnieje jakikolwiek związek. Wpływ strony świata na PEW i pH kory sosny PEW Wyższe wartości PEW zanotowano po stronie północnej pnia. Wyniki analizy wariancji klasyfikacji prostej (p<0,05) świadczą o istotnej statystycznie różnicy pomiędzy wartościami PEW kory ze strony północnej i południowej. pH Wykonana analiza wariancji klasyfikacji prostej (p<0,05) wskazuje na to, iż istnieje statystyczna różnica pomiędzy pH kory po stronie północnej i południowej. Wpływ wysokości na PEW i pH kory sosny PEW Najwyższe wartości PEW charakteryzowały prawie wszystkie próbki pobrane u podstawy pnia. Wyniki analizy wariancji klasyfikacji prostej (p<0,05) pozwoliły znaleźć potwierdzenie tego założenia. pH Najwyższe wartości odczynu kory charakteryzują próbki zebrane z wysokości 130 oraz 200 cm. Wyniki przeprowadzonej analizy wariancji klasyfikacji prostej (p<0,05) pozwoliły potwierdzić założenie, że pomiędzy wartościami pH próbek kory sosny uzyskanymi z różnych wysokości istnieje statystyczna różnica. WNIOSKI • Z dwóch mierzonych parametrów – pH i PEW – obydwa wydają się być dobrym odzwierciedleniem oddziałujących na korę sosny zanieczyszczeń. • PEW jest wyraźnym odzwierciedleniem dla wieku drzewa. Otrzymano pomiędzy tymi czynnikami dodatnią korelację. Co świadczy o tym, że im starsze drzewo tym dłużej narażone jest na zanieczyszczenia, stąd coraz wyższa PEW kory. • Wysokość, na jakiej pobierana jest kora sosny do badań bioindykacyjnych ma znaczenie. Świadczą o tym wyższe wartości pH w górnych partiach pnia, co ma związek z pochłanianiem alkalicznych zanieczyszczeń przez górne partie w przeciwieństwie do tych niżej położonych. Różnice w tych wartościach potwierdziły odpowiednie obliczenia statystyczne. • Porównanie wartości PEW próbek pobranych z różnych wysokości drzewa, pozwoliło stwierdzić, iż najwyższe wartości PEW zanotowano w dolnych partiach kory. Nasuwa się wniosek, że opady deszczu rozpuszczają zanieczyszczenia zakumulowane w porowatej powierzchni kory i przenosi siłą grawitacji ku dolnym częściom pnia. • Zarówno wartości pH jak i PEW są wyższe po stronie północnej pnia, zatem istnieje różnica w wartościach tych parametrów kory po obu stronach świata. Może mieć to związek z obecnością epifitów nadrzewnych, egzystujących w miejscach zaciemnionych, czyli częściej po stronie północnej. [1] R. Pöykiö, P. Perämäki, M. Niemelä, Int. J. Environ. Anal. Chem., 85 (2005) 127. [2] J. Poikolainen, Water, Air, and Soil Poll., 93 (1997) 395. [3] K. Grodzińska, Environ. Int., 2 (1979) 173. [4] A. Świercz, J. Forest Sci., 52 (2006) 93. LITERATURA

More Related