DINÁMICA ATMOSFÉRICA

1. DINÁMICA ATMOSFÉRICA INCIDENCIA RAIOS SOLARES DIFERENTE EN DIVERSOS LUGARES DA TERRA DIFERENZAS DE TEMPERATURA CÉLULAS CONVECTIVAS

2. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • NA TERRA HAI 3 CÉLULAS CONVECTIVAS OU CLIMAICAS AO LONGO DE CADA HEMISFERIO: • FRÍA OU POLAR • MORNA OU DE FERREL • CÁLIDA OU DE HADLEY

3. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • Nestes 3 lugares o aire sube e baixa e fórmase unha célula convectiva • Aire ascendente  zonas de inestabilidade  húmidas: Climas oceánico e tropical • Aire descendente  zonas de estabilidade  seca: Zonas polares e desérticas

4. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • O aire que descende dunha zona de anticiclóns vai até unha zona de borrascas onde ascende dando lugar a unhacélula convectiva • Zonas de inestabilidade e estabilidade contiguas están conectadas

5. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • EFECTO CORIOLIS • Trátase da modificacións aparentes das traxectorias dos fluídos que se producen debido á rotación terrestre. • Cando hai un desprazamento en latitude (de Polos a Ecuador ou viceversa) modifícase a distancia ao eixe de rotación (maior no Ecuador que nos Polos), polo tanto debe modificarse a traxectoria do fluído. O resultado sería: • 1 - En movementos cara aos polos o móbil “adiántase” respecto a rotación terrestre, desvíase cara ao leste. • 2- En movemento cara ao ecuador o móbil atrásase respecto á rotación terrestre, desvíase cara ao oeste. • O efecto é máis importante nas proximidades dos pólos, onde calquera desprazamento parelelo a un meridiano produce maior variación na distancia ao eixe de rotación que un desprazamento semellante nas proximidades do ecuador • Este fenómeno condiciona a circulación xeral atmosférica e oceánica, pois modifica as traxectorias debidas a gradientes de presión (por exemplo a dirección dos alisios cara ao oeste, a dos ventos de poñente en latitudes medias, os xiros horarios e antihorarios das correntes oceánicas). • Explica os xiros dos ventos nas borrascas e nos anticiclóns nos hemisferios:

6. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • EFECTO CORIOLIS O percorrido dun punto da Terra nos polos é menor que no ecuador durante a rotación Se un vento vai de sur a norte no hemisferio norte tende a adiantarse á rotación xa que os paralelos son menores  Aumento velocidade respecto á rotación terrestre

7. DINÁMICA ATMOSFÉRICA OS FLUÍDOS TENDEN A DESPRAZARSE CARA A DEREITA NO HEMISFERIO NORTE E CARA A ESQUERDA NO SUL

8. DINÁMICA ATMOSFÉRICA

9. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • CÉLULA TROPICAL OU DE HARDLEY • CALOR ASCENSO DE AIRE NO ECUADOR  BORRASCAS ECUATORIAIS • 30 º AIRE QUE ASCENDEU DESCENDE  ALISIOS CARA O SO NO HN E CARA O NO NO HS • ATÓPANSE NO ECUADOR  (ZCIT) ZONA DE BORRASCAS ECUATORIAIS

10. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • CÉLULA POLAR • AIRE DESCENDE  DIRECCIÓN ECUADOR (LEVANTE POLAR) • AOS 60 GRAOS XÚNTANSE COS VENTOS QUE PROCEDEN DOS TRÓPICOS  BORRASCAS SUBPOLARES • AFÉCTANOS A NÓS

11. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • FRONTE POLAR • Conxunto de ventos que circulan de Oeste a Leste debido ao efecto Coriolis a altas velocidades • Entre tropopausa polar (máis baixa) e tropopausa tropical (máis elevada) • É un conxunto de borrascas (vórtice circumpolar) situado ao redor dos polos • A súa cuxa distribución non é uniforme variando de latitude entre o verán e o inverno, nel a veces prodúcense meandros que é unha alternancia de anticiclóns e borrascas. • Se un meandro se rompe (estrangúlase) da lugar a grandes borrascas en superficie provocando un fenómeno coñecido como gota fría (se vos preguntan por el poderiades falar da gota fría un pouco)

12. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • VENTOS/ FRONTES QUE CIRCULAN DE OESTE A LESTE DEBIDO AO EFECTO CORIOLIS • LATITUDES MEDIAS • ENTRE TROPOPAUSA POLAR (MÁIS BAIXA) E TROPOPAUSA TROPICAL (MÁIS ELEVADA) • CONXUNTO DE BORRASCAS  VÓRTICE CIRCUMPOLAR

13. DINÁMICA ATMOSFÉRICA

14. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • DISTRIBUCIÓN • CINTO UNIFORME VERÁN E INVERNO (VARÍA A LATITUDE) • SOPRA EN ALTURAS PRÓXIMAS Á TROPOSFERA • MEANDROS: ALTÉRNANSE ANTICICLÓNS E BORRASCAS • SE UN MEANDRO SE ROMPE (ESTRANGÚLASE) DÁ LUGAR A GRANDES BORRASCAS EN SUPERFICIE OU GOTA FRÍA • SE QUEDA RODEADO POLAS BORRASCAS SUBPOLARES DA LUGAR A SECA

15. DINÁMICA ATMOSFÉRICA GOTA FRÍA ESTRANGULACIÓN DUN MEANDRO

16. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • GOTA FRÍA • FENÓMENO METEOROLÓXICO LOCAL QUE PODE ORIXINAR PRECIPITACIÓNS EXCEPCIONALMENTE INTENSAS DURANTE UNHAS HORAS OU DÍAS (O INSTITUTO NACIONAL DE METEOROLOXÍA DESACONSELLA ESTA TERMINOLOXÍA POR CONFUSA; RECOMENDA O ACRÓNIMO DANA PARA DEPRESIÓN ILLADA EN NIVEIS ALTOS). • A SÚA FORMACIÓN PRECISA DUNHA MASA DE AIRE FRÍO POLAR EN ALTURA (UN ESTRANGULAMENTO DA CORRENTE DE CHORRO), UNHA INESTABILIDADE (BAIXAS PRESIÓNS) EN SUPERFICIE, UNHA ELEVADA TEMPERATURA E SITUACIÓN ANTICICLÓNICA DURANTE UN TEMPO PREVIO MÁIS OU MENOS LONGO, ESPECIALMENTE NA SUPERFICIE MARIÑA. • O VAPOR DE AUGA DE ORIXE MARIÑA ASCENDE E CONDÉNSASE FORMANDO UNHA MASA DE NUBES DE TIPO TORMENTOSO (CÚMULO-NIMBO) QUE DESENCADEA A PRECIPITACIÓN. ESTA SITUACIÓN É COMÚN NA PENÍNSULA, NA ÁREA MEDITERRÁNEA, ESPECIALMENTE EN OUTONO. • TECNICAMENTE A GOTA FRÍA É EN REALIDADE UNHA DANA, E NON NECESARIAMENTE ESTÁ LIGADA Á EVOLUCIÓN DESCRITA CONDUCENTE A PRECIPITACIÓNS INTENSAS. • NON SON GOTAS FRÍAS TODAS AS PRECIPITACIÓNS CATASTRÓFICAS PRODUCIDAS EN OUTONO NA ÁREA MEDITERRÁNEA OU NA CORNIXA CANTÁBRICA.

17. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • VENTOS ALÍSEOS • CIRCULAN ENTRE OS TRÓPICO CARA O ECUADOR. • DIRÍXENSE DENDE AS ALTAS PRESIÓNS SUBTROPICAIS, ATÉ AS BAIXAS PRESIÓN ECUATORIAIS. • O MOVEMENTO DE ROTACIÓN DA TERRA DESVÍAOS ATÉ O OESTE, E PO ISO SOPRAN DO NORDESTE AO SUDOESTE NO HEMISFERIO NORTE E DO SUESTE ATÉ O NOROESTE NO HEMISFERIO SUR. • OCUPAN O SITIO DAS MASAS DE AIRES QUE ASCENDEN NA ZONA DE BORRASCAS TROPICAIS FORMAN PARTE DA CIRCULACIÓN DE HADLEY

18. DINÁMICA ATMOSFÉRICA

19. DINÁMICA ATMOSFÉRICA • MONZÓN • Provocados polo feito de que a terra quece e arrefece máis rápido cá auga. • Polo tanto, en verán, a terra alcanza unha temperatura maior có océano. Isto fai que o ar sobre a terra comece a subir, provocando unha área de baixa presión. • Como o vento sopra desde áreas de alta presión cara a áreas de baixa presión, un vento extremadamente constante sopra desde o océano. A chuvia é producida polo ar húmido elevándose nas montañas e arrefecéndose posteriormente. • En inverno, como a terra arrefece más rapidamente, o océano está a unha temperatura maior. O ar elévase, causando unha área de baixa presión no océano. O vento sopra novamente cara ó océano. Como a diferenza de temperaturas é menor que durante o verán, o vento non é tan constante

20. DINÁMICA ATMOSFÉRICA